18 October 2011, 21:28 | #191 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 30 September 2011
Berichten: 11
|
Citaat:
Ik geloof niet dat er iemand (!) kan doordringen tot de kern hoe hoog verheven, hoe fraai en getuigend van waarheid de woorden ook mogen zijn. Je ziet het goed Looro, een mens is daartoe niet in staat behalve misschien zich in nederigheid op welk pad dan ook te begeven, een weg waartoe hij zich aangetrokken voelt vanuit z'n diepste binnenste, tot er op een bepaald moment een soort barri?re wordt gevoeld. Ik kan daar met vuisten op gaan slaan, de muur met geweld proberen af te breken, eisen dat de poorten der Waarheid zich voor mij openen etc. Dit alles zal volkomen contraproductief werken en juist de belangrijkste barri?re blijken te zijn om op de knieën te vallen, me bewust zijnde van de eigen nietigheid. De poort zal juist hierdoor gesloten blijven tot het zelfingenomen, het eisende, het vragende, de zelfvoldaanheid door welke oorzaken dan ook misschien ooit weggevaagd worden. En dan zal - misschien - blijken dat door de ego?sche verblinding er nooit een poort aanwezig was en blijft genade in- en uitstromen. Ik zit op die Weg en laat het gebeuren. Hartelijke groet!
__________________
Alles gaat voorbij |
|
18 October 2011, 21:29 | #192 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 14 June 2010
Berichten: 0
|
Citaat:
B.K. vind dat je niet moet vechten tegen de realiteit. Omdat alles is zoals het is. Dat is misschien wel zo, maar m.i. ga je hier totaal voorbij aan de persoon. Als ik moeite heb met iets te accepteren, dan is dat wat is. Ik las in haar boek dat ze volledig vrede had met het feit dat haar ogen zo slecht werden, en dat ze volledig zou accepteren wanneer de geboorte van het kind van haar dochter niet goed zou gaan. Dit is natuurlijk prima voor haar om hier voor te kiezen, maar ik denk niet dat je dit af kunt dwingen. Verder verzet ik me tegen de opvatting dat het lijden in dit leven het gevolg zou zijn van wangedrag in een vorig leven, omdat ik het als onbarmhartig ervaar. (of onbramhartig ) Het maakt me niet uit of het waar is of niet. Ik wil er niet naar leven. Dat is een keus. Ik verzet me ook tegen de opvatting dat het lijden een straf is van God op de zonde omdat ik het eveneens als onbarmhartig ervaar. Kan me niet schelen of het waar is of niet; ik wil er niet naar leven. Ook dat is een keus. |
|
18 October 2011, 21:30 | #193 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 30 September 2011
Berichten: 11
|
Dag Renoir,
Ik volg je advies gaarne op!WiNk
__________________
Alles gaat voorbij |
18 October 2011, 21:41 | #194 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 14 June 2010
Berichten: 0
|
Vergeven, is volgens mij de liefde die er op een bepaald moment om wat voor reden dan ook niet was, nu er wel laten zijn. Vergeven is iets heel groots, het vergt moeite en gaat niet altijd in een keer. Vergeven het lijkt of je de ander deze gunst verleend, maar ik heb ontdekt dat door vergeving ik de grootste gunst ontvang. Want waar de liefde geblokkeerd was, stroomt ze nu weer vrij. Echte vergeving is een beweging van het hart. Maar die is pas mogelijk nadat je jezelf hebt toegestaan om boos te zijn, en daarmee jezelf in je boosheid te accepteren.
|
18 October 2011, 22:02 | #195 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 1 October 2011
Berichten: 0
|
|
18 October 2011, 22:20 | #196 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 30 September 2011
Berichten: 11
|
Citaat:
Beiden zijn één en hetzelfde. Er zijn er geen twee.. De waarnemer IS het waargenomene, er is er maar EEN. Nu bedoel ik met waarnemer niet de ego-beweging, maar datgene wat "ziet". Zonder persoonlijke invulling of intepretaties. Je hebt gelijk dat "wij" als mensen van vlees en bloed met het zintuigelijk stelsel a.h.w. het kanaal, het instrumentarium zijn voor het Waarnemen. Hoe groter de identificatie met het afgescheiden zelf is hoe moeilijker het is voor Zijn om het Licht te laten schijnen via de persoon. In die zin ben ik het eens met Renoir dat er nogal wat werk te doen valt. En meestal vindt het ego dat helemaal niet zo fijn. Het wil zichzelf in stand houden. Mee eens dat het ego zichzelf niet ego-loos zou kunnen maken. Het desintegreert tot op grote hoogte vanzelf (behalve het functionele deel) als de nodige ruimte aanwezig is. De kruik (mooi voorbeeld trouwens!) is altijd leeg, tenzij ik dénk dat hij nog vol is en zo nodig geleegd moet worden. Het gaat allemaal om ruimte, om inzicht. De oren breken dan spontaan af. (Van de kruik..). En intussen leeft het leven het leven. Het heeft de "mij" daarvoor niet nodig. Al ver-beeld ik me nog redelijk vaak dat ik het een handje moet helpen.WiNk Om het nog even bijbels te houden: het kruipen door het oog van de naald is niet aan de rijkaard (de mentale bagage) gegeven. Met als meest dominante factor: ik, ik, ik, ik.
__________________
Alles gaat voorbij |
|
18 October 2011, 22:21 | #197 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 30 September 2011
Berichten: 11
|
Citaat:
Je handtekening kwam door de wind van de Geest bij je aangewaaid..
__________________
Alles gaat voorbij |
|
18 October 2011, 22:25 | #198 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 1 October 2011
Berichten: 0
|
Citaat:
Zouden we dat denken te weten, dan zou ook dat weten een illusie zijn... |
|
18 October 2011, 22:27 | #199 | |
Vicaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 107
|
Citaat:
|
|
18 October 2011, 22:28 | #200 |
Vicaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 107
|
|
|
|
Soortgelijke discussies | ||||
Discussie | Auteur | Forum | Reacties | Laatste bericht |
Thomas evangelie: de twee één maken | Anna | Advaita | 51 | 10 February 2021 23:51 |
Thomas a kempis: de zorg voor zichzelf | Heerda | Overige religie | 31 | 8 March 2012 21:51 |
Mijn visie op het Evangelie | Nathan | Overige religie | 148 | 6 September 2011 11:27 |
Evangelie naar Maria Magdalena | Rennie | Overige religie | 43 | 2 September 2011 17:49 |