Mahziri's verlichting

[Mahziri]

Het was een persoonlijke satsang.

Wat ik ervaarde, die angst, dat controleverlies, ik zag het allemaal.
Ook het identificeren ermee.
De wereld was weg.
Er was alleen nog klank die ik niet kon "thuisbrengen".
Alles was zo anders.

Wat zie jij als symboliek hierin Nadje? Ben wel benieuwd.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Het was een persoonlijke satsang.

Wat ik ervaarde, die angst, dat controleverlies, ik zag het allemaal.
Ook het identificeren ermee.
De wereld was weg.
Er was alleen nog klank die ik niet kon "thuisbrengen".
Alles was zo anders.

Wat zie jij als symboliek hierin Nadje? Ben wel benieuwd.

Mahziri

De vereenzelviging ermee, die zie je juist niet.
Begrijp me goed, dit geldt niet slechts voor jou.
Het fenomeen identificatie is iets mystieks.
Niemand begrijpt of weet werkelijk waar het vandaan komt.
Kijk nog eens.

Hab

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Zaterdag klapte mijn oren dicht.
Ik kon amper meer wat horen.
Totale desori?ntatie en angst, ik stapte er midden in.

In jouw situatie zou ik benieuwd zijn naar dat wat er was voor dat je oren dichtklapten.

Was er eerst een kip of eerst een ei? Of toch een kip?

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Mahziri

De vereenzelviging ermee, die zie je juist niet.
Begrijp me goed, dit geldt niet slechts voor jou.
Het fenomeen identificatie is iets mystieks.
Niemand begrijpt of weet werkelijk waar het vandaan komt.
Kijk nog eens.

Hab

Hoi Hab,

Mmm, ik zag wel veel.
Zag zelfs de humor ervan.
Dat alles wat op dit moment als mijn proces gezien wordt zich exact voor deed in de ervaring.
Het manifesteerde zich in feite via mijn zintuigen, in dit geval het gehoor.

Lastig die woorden.

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

In jouw situatie zou ik benieuwd zijn naar dat wat er was voor dat je oren dichtklapten.

Was er eerst een kip of eerst een ei? Of toch een kip?

Ja Rob, daar heb ik ook naar gekeken.

Ik wilde heel graag naar Jan. Ik wilde (en wil) 'm ontmoeten, live spreken.
En er waren gedachten die de boel aan het saboteren waren, die zag ik. Moest er om lachen omdat het echt zo'n angst was die ik wel snap van mezelf.
En toen gebeurde het.....

Laat maar horen wat er op komt

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Hoi Hab,

Mmm, ik zag wel veel.
Zag zelfs de humor ervan.
Dat alles wat op dit moment als mijn proces gezien wordt zich exact voor deed in de ervaring.
Het manifesteerde zich in feite via mijn zintuigen, in dit geval het gehoor.

Lastig die woorden.

Ja, taal is een lastig hulpmiddel!
Nog lastiger is het om slechts van geschreven taal te moeten gebruik maken, zoals hier op het forum.
Ik vind het dan ook moeilijk om nauwkeurig te reageren op hetgeen je zegt.

Je hoeft er natuurlijk geen antwoord te geven maar ik zou graag weten hoe oud je bent.
Dat lijkt op het eerste gezicht weinig relevant maar dat is het geenszins.

MVG

Hab

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Ja, taal is een lastig hulpmiddel!
Nog lastiger is het om slechts van geschreven taal te moeten gebruik maken, zoals hier op het forum.
Ik vind het dan ook moeilijk om nauwkeurig te reageren op hetgeen je zegt.

Je hoeft er natuurlijk geen antwoord te geven maar ik zou graag weten hoe oud je bent.
Dat lijkt op het eerste gezicht weinig relevant maar dat is het geenszins.

MVG

Hab

Haha, daar heb ik geen woorden voor nodig maar cijfers, dus da's makkelijk: 52

[Mahziri]

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Rob
In jouw situatie zou ik benieuwd zijn naar dat wat er was voor dat je oren dichtklapten.

Was er eerst een kip of eerst een ei? Of toch een kip?

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Ja Rob, daar heb ik ook naar gekeken.

Ik wilde heel graag naar Jan. Ik wilde (en wil) 'm ontmoeten, live spreken.
En er waren gedachten die de boel aan het saboteren waren, die zag ik. Moest er om lachen omdat het echt zo'n angst was die ik wel snap van mezelf.
En toen gebeurde het.....

Laat maar horen wat er op komt

Vandaag heb ik dat nog een beetje laten toeren. En opeens werd het wat meer helder. Ik ben een beetje bang voor Jan. Niet voor hem als persoon, maar voor hetgeen ik van hem gemaakt hebt in mijn denken.

Oke, ik ga het gewoon schrijven, dan wordt het misschien nog wel meer helder.
Elke keer als ik op FB een vraag had gesteld durfde ik amper te gaan lezen als ik een antwoord had. En waarom? Bang dat ik op mijn lazer zou krijgen.
Een keer kwamen we via de FB-chat in contact. Het zweet brak me uit en ik kon amper iets uitbrengen. Ik kijk tegen hem op. Dat heb ik allemaal tegen hem gezegd op dat moment en daarna liep het prima.
Maar dát, die angst die er in eerste instantie is.

Kijk dat stuk maakt hij in me los.

Vroeger, in contacten met dominante mensen - die ik als dominant ervaarde - verstopte ik me graag. Dus..... nieuwe vorm van verstoppen gevonden?

Aan de andere kant is het gehoor nu wel één van de zintuigen die me van alles laat "zien". Ik hoor b.v. geluiden die ik echt niet thuis kan brengen, dus niet kan benoemen. Dus het geheugen wordt volledig in de war gebracht. En dat is natuurlijk behoorlijk lollig.

Met Anthony sprak ik van de week ook over het woord denneboom, op het moment dat ik in zijn kamer aan de koffie zat. En werd me zo bewust van het werk van het geheugen op dat moment. Een kaarsje wat uit was, geheugenwerk. Een grote dennenappel die daar op tafel lag. Een heel scala van denk- en geheugenwerk in actie bij het zien van zo'n prachtige vrucht.
Het was in één klap zo helder.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Vandaag heb ik dat nog een beetje laten toeren. En opeens werd het wat meer helder. Ik ben een beetje bang voor Jan. Niet voor hem als persoon, maar voor hetgeen ik van hem gemaakt hebt in mijn denken.

Goed dat je nog even verder gekeken hebt.
En goed dat je ziet dat het 'bang zijn voor Jan' niets met Jan te maken heeft.

Moedig voorwaarts!

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Goed dat je nog even verder gekeken hebt.
En goed dat je ziet dat het 'bang zijn voor Jan' niets met Jan te maken heeft.

Moedig voorwaarts!

Ja daar zeg je zowat Rob : moedig voorwaarts.

Ik zou de weg terug niet meer kunnen vinden, maar op dit moment valt er zoveel weg. Steeds de realisatie dat het verder en verder gaat, ik doe er niks voor, het gaat.
Allerlei interesses die er waren..... ik had het er maar druk mee.
Het heeft mijn aandacht niet meer.
En in die leegte, of misschien wel volheid, is het geweldig.
Maar ook weer heel anders.

Dat wegvallen van zaken, nee de zaken vallen eigenlijk niet weg, maar de belangrijkheid er van. Het heeft geen extra waarde meer, maar gewoon de waarde die het heeft.

Er is zich iets aan het settelen, of voltrekken, of geen idee. En ik hoef er niets voor te doen. Dat is niet hoe ik het gewend was. Ik heb zo'n 10 jaar "hard aan mezelf gewerkt". En wat er niet gebeurde in die 10 jaar gaat nu vanzelf. Echt heel bizar.

Maar inderdaad, moedig voorwaarts, waar het ook heen gaat.