Mahziri's verlichting

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Goed dat je nog even verder gekeken hebt.
En goed dat je ziet dat het 'bang zijn voor Jan' niets met Jan te maken heeft.

Moedig voorwaarts!

Ja, ik wilde er nog aan toevoegen dat dit een prachtig voorbeeld is van wat Shankara 'superimposition' noemt.
Zijn klassieker van het touw en de slang wordt daarin duidelijk.
De angst heeft niets met het onderwerp van fixatie te maken.


Hab

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Ja, ik wilde er nog aan toevoegen dat dit een prachtig voorbeeld is van wat Shankara 'superimposition' noemt.
Zijn klassieker van het touw en de slang wordt daarin duidelijk.
De angst heeft niets met het onderwerp van fixatie te maken.


Hab

Ah ja, die klassieker heb ik van de week nog gelezen.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Het was een persoonlijke satsang.

Wat ik ervaarde, die angst, dat controleverlies, ik zag het allemaal.
Ook het identificeren ermee.
De wereld was weg.
Er was alleen nog klank die ik niet kon "thuisbrengen".
Alles was zo anders.

Wat zie jij als symboliek hierin Nadje? Ben wel benieuwd.

Nou ja, dat dichtklappen van de oren. Wat wil(de) je niet horen? En dat roept hier dan weer de vraag op, is dat werkelijk angst of is dat weerstand? Of misschien is dat wel hetzelfde?

[Mahziri]

Angst, weerstand... ja volgens mij is weerstand een vorm van angst.

Ik heb me die vraag ook gesteld inderdaad, wat wil ik niet horen.

Op dit moment lijkt het voor mij meer op het horen, de klank.
Het benoemen van alles, om daar eens heel goed naar te gaan kijken en te onderzoeken.
Ik ben vanmiddag 5 minuten op de wc gebleven en heb naar de geluiden geluisterd. En alles kwam vanuit het geheugen, werd benoemd.
Tot ik "vergeten" was dat de deur van de toegangsdeur tot de toiletten heel hard dichtklapt. haha, die kwam plotseling en de schrik weerhield me ervan om te gaan denken.

Boeiend onderzoek vind ik het.

[habbuthabnot]

In het Hinduisme is Krishna de voornaamste persoon.
Het belangrijkste geschrift in het Hinduisme is de Bhagavad Gita.
De Gita is eigenlijk geen zelfstandig boek maar het is een passage uit de Mahabharata, een groot epos over diverse volken en families in India.
Het verhaal vertelt de verhoudingen tuseen twee familes die met elkaar in conflict raken.
Het conflict laait hoog op en uiteindelijk loopt het uit op oorlog.
Krishna is eigenlijk onpartijdig maar schaart zich toch aan de kant van een van de families om als wagenmenner de leider van die familie te assisteren.

Hier begint de symboliek een belangrijke rol te spelen.
Krishna is God.
Waarom zou God een rol als wagenmenner op zich nemen in een oorlog tussen families die als achtergrond heeft de gokschulden van de ene familie aan de andere?
De iconografie in het hinduisme beeld Krishna af, staande op de strijdwagen met de teugels van de paarden in zijn hand.
Er zijn vijf paarden.

Vijf zintuigen worden beheerst en gecontroleerd door De wagenmenner.
Wie is de wagenmenner?
God is de wagenmenner.
Wie is God?
God is Param Atman, het Absolute Zelf.

In onze alledaagse bewustzijnstoestand slaan de bewegende delen van de geest voortdurend op hol en belaagt zij ons met een eindeloze stortvloed van commentaar, benaming, kritiek, beelden en verbeelding, virtuele conversaties, mooipraterij enz. enz.
Het is bandeloos en leidt een volstrekt eigen leven, zonder structuur en zonder het minste onderscheidingsvermogen.
Deze bandeloze geest dient opnieuw onder supervisie gesteld te worden.
De taak bestaat uit het herstellen van van de oorspronkelijke situatie waarin de geest gehoorzaamt en ondergeschikt is aan hogere principes.

Dat kan op verschillende manieren.
De geest dient getraind te worden in het herstellen van het contact met de zintuigen. Dat kan het eenvoudigst met het gehoor.
Het gehoor is het meest subtiele van alle zintuigen en staat in die hoedanigheid het dichtst bij de bewegende delen van de geest.

Er zijn diverse oefeningen die de geest met zachte hand terug kunnen leiden naar een situatie waarin zij niet meer de baas speelt maar ondergeschikt gemaakt wordt aan een ferm en doortastend onderscheidingsvermogen.
Dit onderscheidingsvermogen dient op zijn beurt krachtig te worden om opnieuw als spiegel te gaan fungeren voor het licht van bewustzijn dat straalt in onze harten.

Dit licht verdient het gekend te worden.
Het is het licht van ons Zelf.
Dit is Param Atman.

Tat Tvam Asi

Dat Zijt Gij

Hab

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

In onze alledaagse bewustzijnstoestand slaan de bewegende delen van de geest voortdurend op hol en belaagt zij ons met een eindeloze stortvloed van commentaar, benaming, kritiek, beelden en verbeelding, virtuele conversaties, mooipraterij enz. enz.
Het is bandeloos en leidt een volstrekt eigen leven, zonder structuur en zonder het minste onderscheidingsvermogen.
Deze bandeloze geest dient opnieuw onder supervisie gesteld te worden.
De taak bestaat uit het herstellen van van de oorspronkelijke situatie waarin de geest gehoorzaamt en ondergeschikt is aan hogere principes.

Dat kan op verschillende manieren.
De geest dient getraind te worden in het herstellen van het contact met de zintuigen. Dat kan het eenvoudigst met het gehoor.
Het gehoor is het meest subtiele van alle zintuigen en staat in die hoedanigheid het dichtst bij de bewegende delen van de geest.

Er zijn diverse oefeningen die de geest met zachte hand terug kunnen leiden naar een situatie waarin zij niet meer de baas speelt maar ondergeschikt gemaakt wordt aan een ferm en doortastend onderscheidingsvermogen.

Mooi. Het betreft hier (leren) luisteren. Hetgeen voorbijgaat aan horen. Luisteren naar je innerlijke stem, de stem van het onderscheidend gewaarzijn. Hoe meer je luistert, hoe meer leiding krijg je, zeggen de boeddhisten. En ik kan dat onderschrijven.

Zij geven ook 3 wijsheidsinstrumenten aan en de eerste is inderdaad luisteren. "Als je geest leeg is, is hij altijd overal klaar voor en staat hij voor alles open. De geest van een beginner biedt vele mogelijkheden, die van een deskundige maar weinig". (Suzuki Roshi).

"Als we luisteren met een stille geest, zo vrij mogelijk van de herrie van vooropgezette ideeën, kan de waarheid van het onderricht tot ons doordringen en de zin van leven en dood steeds duidelijker worden". (Rinpoche).

Als 2de wijsheidsinstrument wordt genoemd contemplatie (en reflectie). En als 3de en laatste instrument: meditatie.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Angst, weerstand... ja volgens mij is weerstand een vorm van angst.

Ik heb me die vraag ook gesteld inderdaad, wat wil ik niet horen.

Op dit moment lijkt het voor mij meer op het horen, de klank.
Het benoemen van alles, om daar eens heel goed naar te gaan kijken en te onderzoeken.
Ik ben vanmiddag 5 minuten op de wc gebleven en heb naar de geluiden geluisterd. En alles kwam vanuit het geheugen, werd benoemd.
Tot ik "vergeten" was dat de deur van de toegangsdeur tot de toiletten heel hard dichtklapt. haha, die kwam plotseling en de schrik weerhield me ervan om te gaan denken.

Boeiend onderzoek vind ik het.

Leuk om te lezen waar jij je bevindt mbt het onderzoek. Waar jouw onderzoek zich lijkt te richten op de "onware" stem, die van het benoemen, het geheugen, de conditionering.....geef het maar een naam....lijkt er hier juist een verschuiving plaats te vinden naar het horen/luisteren van/naar de "ware" stem.

Het klinkt en voelt voor mij als de stem van de bestemming. Het leidt mij, als vanzelf, zo lijkt en voelt het, naar "iets" (onbenoembaars) dat voor (mij) bestemd is. Beter kan ik het nu even niet verwoorden.

De ogenschijnlijke "zekerheid" waarop ik mijn bestaan toch wel voor een groot deel gebouwd heb en had, maakt plaats voor een totaal andere zekerheid. De zekerheid van weten, vertrouwen, overgave en dankbaarheid. Ik heb geleerd voorbij de vorm te kijken. En nu kan ik pas echt zien/voelen/ervaren tot in het diepst van mijn ziel (dus op een ander level dan eerder zal ik maar zeggen) dat ik altijd krijg (en kreeg) wat ik mij ten diepste gewenst had. Maar doordat ze in een andere vorm verschenen of binnen een ander tijdsbestek) heb ik ze te weinig gewaardeerd op het moment dat ze zich daadwerkelijk voordeden.

Althans dat is dan ook weer iets dat ik mezelf heb wijsgemaakt. Want er was altijd al dat weten dat het goed was, en perfect en volmaakt, zoals het op dat moment was. Maar die andere stem overheerste. En nu, in mijn geval, overheerst die andere stem. En dat is wow, geweldig, fantastisch. En ook dat gaat weer voorbij. Maar niet voor lang. Dat weet ik nu wel zeker.

Vraag is dus, zou kunnen zijn......waarom jij niet naar de "ware" stem van/door Jan Koehoorn wilt luisteren en liever je "schijtgedrag" onder de loep wenst te nemen. Omdat je een schijterd bent. Een bange poeperd. Liever weer kiezen voor het bekende, voor Anthony.......

Je kunt 1001 redenen bedenken, lees onderzoeken, die je als excuus kunt aanvoeren voor je angst. Maar daarmee blijft de aandacht op de angst gericht. De angst is je door anderen en dus van buitenaf aangepraat/aangeleerd. Het is dus een kwestie van de blik naar binnen richten. En daarna mag je kijken naar hoe je jezelf van alle shit ontdoet. Hey bedankt voor de gastvrijheid dat ik hier mijn woordje even mocht doen. Althans, ik ben zo vrij geweest en ik ga er zomaar van uit, dat je me dat niet al te euvel zult duiden. Zegt mijn innerlijke stem. Die fluistert me dat net zomaar in mijn oortje.......voor wie horen wil......

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

In het Hinduisme is Krishna de voornaamste persoon.
Het belangrijkste geschrift in het Hinduisme is de Bhagavad Gita.
De Gita is eigenlijk geen zelfstandig boek maar het is een passage uit de Mahabharata, een groot epos over diverse volken en families in India.
Het verhaal vertelt de verhoudingen tuseen twee familes die met elkaar in conflict raken.
Het conflict laait hoog op en uiteindelijk loopt het uit op oorlog.
Krishna is eigenlijk onpartijdig maar schaart zich toch aan de kant van een van de families om als wagenmenner de leider van die familie te assisteren.

Hier begint de symboliek een belangrijke rol te spelen.
Krishna is God.
Waarom zou God een rol als wagenmenner op zich nemen in een oorlog tussen families die als achtergrond heeft de gokschulden van de ene familie aan de andere?
De iconografie in het hinduisme beeld Krishna af, staande op de strijdwagen met de teugels van de paarden in zijn hand.
Er zijn vijf paarden.

Vijf zintuigen worden beheerst en gecontroleerd door De wagenmenner.
Wie is de wagenmenner?
God is de wagenmenner.
Wie is God?
God is Param Atman, het Absolute Zelf.

In onze alledaagse bewustzijnstoestand slaan de bewegende delen van de geest voortdurend op hol en belaagt zij ons met een eindeloze stortvloed van commentaar, benaming, kritiek, beelden en verbeelding, virtuele conversaties, mooipraterij enz. enz.
Het is bandeloos en leidt een volstrekt eigen leven, zonder structuur en zonder het minste onderscheidingsvermogen.
Deze bandeloze geest dient opnieuw onder supervisie gesteld te worden.
De taak bestaat uit het herstellen van van de oorspronkelijke situatie waarin de geest gehoorzaamt en ondergeschikt is aan hogere principes.

Dat kan op verschillende manieren.
De geest dient getraind te worden in het herstellen van het contact met de zintuigen. Dat kan het eenvoudigst met het gehoor.
Het gehoor is het meest subtiele van alle zintuigen en staat in die hoedanigheid het dichtst bij de bewegende delen van de geest.

Er zijn diverse oefeningen die de geest met zachte hand terug kunnen leiden naar een situatie waarin zij niet meer de baas speelt maar ondergeschikt gemaakt wordt aan een ferm en doortastend onderscheidingsvermogen.
Dit onderscheidingsvermogen dient op zijn beurt krachtig te worden om opnieuw als spiegel te gaan fungeren voor het licht van bewustzijn dat straalt in onze harten.

Dit licht verdient het gekend te worden.
Het is het licht van ons Zelf.
Dit is Param Atman.

Tat Tvam Asi

Dat Zijt Gij

Hab

Dit is echt zo mooi Hab! Als ik het lees, vooral het laatste stuk, komt er ontroering.

En de oefeningen bestaan dan lijkt me uit het aanwezig zijn in het horen waardoor het luisteren kan ontstaan. Is het "zien" van het horen het onderscheidingsvermogen? Is dat de weg?

Bedankt hiervoor!

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Leuk om te lezen waar jij je bevindt mbt het onderzoek. Waar jouw onderzoek zich lijkt te richten op de "onware" stem, die van het benoemen, het geheugen, de conditionering.....geef het maar een naam....lijkt er hier juist een verschuiving plaats te vinden naar het horen/luisteren van/naar de "ware" stem.

Het bijzondere is, dat ik altijd zo'n ware stem heb gehad, ik noemde het alleen niet zo. Nu ik aan het onderzoeken ben is ie wat minder hoorbaar omdat ik het idee heb wat meer met het kijken naar mijn denken bezig te zijn. Maar dit zelfonderzoek is de enige manier voor mij om te doorzien waar ik jaren tegen aan bleef lopen.
En toch, die stem is niet weg al hoor ik 'm niet altijd. Vaak realiseer ik me achteraf dat ik gehandeld heb naar een ingeving. Dus misschien is die stem wel aan het veranderen, aan het fine tunen.

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

De ogenschijnlijke "zekerheid" waarop ik mijn bestaan toch wel voor een groot deel gebouwd heb en had, maakt plaats voor een totaal andere zekerheid. De zekerheid van weten, vertrouwen, overgave en dankbaarheid.

Herken ik helemaal.

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Vraag is dus, zou kunnen zijn......waarom jij niet naar de "ware" stem van/door Jan Koehoorn wilt luisteren en liever je "schijtgedrag" onder de loep wenst te nemen. Omdat je een schijterd bent. Een bange poeperd. Liever weer kiezen voor het bekende, voor Anthony.......

Ja, dat is nog even de vraag. Ik laat het allemaal steeds wat sudderen en dan komt het antwoord vanzelf.
Anthony is voor mij net zoveel ware stem als Jan, dus daar zie ik geen verschil. De manier waarop ze het tot uiting brengen is wel anders, op een andere manier.
En een schijterd ben ik op de wc , maar ja, wie niet, toch?

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Je kunt 1001 redenen bedenken, lees onderzoeken, die je als excuus kunt aanvoeren voor je angst. Maar daarmee blijft de aandacht op de angst gericht. De angst is je door anderen en dus van buitenaf aangepraat/aangeleerd. Het is dus een kwestie van de blik naar binnen richten. En daarna mag je kijken naar hoe je jezelf van alle shit ontdoet.

Ik weet het, ik weet het.....
Lekker op mijn eigen tempo allemaal.

[Mahziri]

Geweldig!
Lees ik weer een paar bladzijden in Bewustzijn van Alexander Smit, staat het er ook weer zo helder:

Je weet dat je luistert, dat je gehoor hebt, dat er dus "licht" in dat oor zit. Op een gegeven moment merk je misschien dat je gehoor achteruit gaat, of dat je ogen achteruit gaan . Maar datgene waardoor je ziet dat er niet goed mee gezien wordt, is dat Kennen in die ogen. En dat geldt respectievelijk voor alle zintuigen, voor alle gedachten en voor wat je maar wilt.... etc.