Wat bent jij?

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

'Ik oordeel er niet over, dat doe jij wel' is afstand nemen van en betitel ik als negatief.

Dat heb je je qua kennis eigen gemaakt je verschijnen hier verteld mij iets heel anders.

Het oordelen (over mij) wat jij doet is in principe niet van belang voor mij.
Het gaat er om dat ik niet oordeel over mij zelf.
Dat is bewust leven met aandacht voor het moment.
Dat is een vaardigheid die ik mijzelf eigen heb gemaakt.
En wat in feite een geschenk van God is.

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Het oordelen (over mij) wat jij doet is in principe niet van belang voor mij.
Het gaat er om dat ik niet oordeel over mij zelf.
Dat is bewust leven met aandacht voor het moment.
Dat is een vaardigheid die ik mijzelf eigen heb gemaakt.
En wat in feite een geschenk van God is.

Je begon met dat jij er niet over oordeelt met als tegenhanger, om je tegen te kunnen afzetten, dat ik dat wel doe. Ik heb het over je niet oordelen en over het afzetten daartegen door het benoemen van factoren buiten jou. Ik help je hier met je gedegen zelfonderzoek waar je dat kennelijk niet ziet.

Nu gooi je het weer over een andere boeg door te zeggen dat het niet van belang is voor je. Maar het zegt mij dat je het verdomd om met mij in de mogelijkheid van een stuk zelfonderzoek mee te kijken. Een hoop mist trek je op met vage algemeenheden als 'dat is bewust leven met aandacht voor het moment' so what?

En dan ga je verder met het jezelf regelrecht de hemel in prijzen, doorspekt van ego en valse bescheidenheid dat het hier een geschenk van God betreft.

Man je bent zo doorzichtig. En ook deze behulpzaamheid ga je vast weer typeren als oordelen.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Nee dus, Waarheid is geen gelijkgestemdheid. Dit soort misvattingen is dus de oorzaak van al dat onnodige heen en weer geschrijf. Dat veroorzaakt je aansluiten bij de een (Puppetji) deels weer bij een ander (Theo) en soms het ronduit afkeren van weer een ander om daaruit vervolgens een eigen, enigszins vaststaande, mening (overtuiging genoemd) te vormen die je kunt blijven koesteren. Het heeft helemaal nulkomma niks met Waarheid uitstaande. Over Waarheid hoef je niet te soebatten, Waarheid IS.

Grappig dat je dit veel verder doorgevoerde en dieper gelegen onveranderlijke onderscheid 'oppervlakkig' noemt en je dat boven zoiets als een veranderlijke mening stelt en (wederom als mening) gaat prevaleren. Dan zit er toch ergens wel iets goed fout of we zitten op een totaal verschillend level en dat dat het geval is, is me al lange tijd duidelijk. Jij hebt het alsmaar over de subjectieve waarheid en ik over Waarheid.

Uiteindelijk is er niets anders dan Waarheid. Oftewel alles is Waarheid. Gelijkgestemdheid niet uitgesloten. Over Waarheid valt ook niet te soebatten, dus wordt er gesoebat over datgene dat als onwaarheid wordt gezien. Dat steevast afdoen met de kretologie: ego ziet ego, of Waarheid herkent Waarheid, zal in elk geval geen (nieuw) licht op de zaak werpen.
Daarmee zet je de hakken(op voorhand) in het zand, en slaat iedere discussie verder dood. Verder lijkt me dat heen en weer geschrijf nu juist de functie is van een forum.

Verder heb ik niet de minste behoefte me bij wie dan ook aan te sluiten, noch me ergens van af te keren, of me ergens tegen af te zetten. Dat laatste is meer Theo's dingetje. Bij de een herken ik Waarheid nu eenmaal makkelijker dan bij de ander. Omdat meningen niet vaststaan en ik er ook helemaal niet aan hecht, kan ik het vandaag eens zijn met Pup en morgen met Theo.
Waar ik het over heb is Waarheid vermomt als onwaarheid, en daarbij richt ik me op de vermomming. Niet door te roepen dat de vermomming onwaarheid is, maar door te kijken hoe de (ogenschijnlijke) vermomming, mij mogelijk op een dwaalspoor heeft gebracht. En dat zit ' m dan simpelweg in woordkeuze. En dus dient dat eerst en vooral verhelderd te worden.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Ik vind? Wat moet ik met wat jij allemaal vind? Natuurlijk vind jij dat ik een hoop onzin uitkraam. Het gaat immers over zaken die je nog bij lange na niet onderzocht hebt. Dus is het logisch dat jij het onzin vind.

Maar alles beter dan beweren dat je je zelfonderzoek hebt afgerond en nog niet eens begonnen bent. Dus er is nog hoop.

Als jij vindt dat je niks hoeft (niks moet namelijk), met wat ik vind, waarom vindt je dan dat een ander(en) wel iets zou moeten met wat jij vindt?

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Doe s wat aardiger tegen Nadje. Nadje is zoekende en dus is het goed dat ze zich de ene keer aansluit bij Puppetji, bij mij of zelfs bij jouw 'gedegen' onderzoek.

Onderzoek alles en behoudt het goede. In dit topic ben ik jouw mening over waarheidsvinding aan het onderzoeken en dat doet mijn lachspieren iig geen kwaad

Ik ben inderdaad zoekende naar de betekenis en lading die ieder afzonderlijk aan bepaalde woorden toekent, omdat het allereerst belangrijk is, helderheid hierover te verkrijgen, teneinde tot wederzijds begrip te kunnen komen. Anders blijft het allemaal oppervlakkig heen en weer geneuzel, dat iedere diepgang ontbeert. Ik zoek echter geen aansluiting bij Pup, of Laurens of bij jou, maar ik probeer aansluiting te vinden bij jullie woordgebruik.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Als jij vindt dat je niks hoeft (niks moet namelijk), met wat ik vind, waarom vindt je dan dat een ander(en) wel iets zou moeten met wat jij vindt?

Jij hoeft niks met wat ik allemaal vind, Nadje. Zelfkennis draait er nu juist om dat je zelf in je zelf gaat zoeken. Papagaaien zitten er al genoeg op het forum.
Dat is juist mijn grote kritiek op het advaita team. Bij Hans Laurentius kom ik hetzelfde gedachtengoed tegen als bij Laurens en consorten.

Er is geen gedegen onderzoek gedaan, maar nagekraait.

Maar ik heb gemakkelijk praten omdat ik altijd op eigen houtje bezig ben geweest en mijn onderzoek niet vervuild is door buitenstaanders. Afgezien van de laatste paar jaar dan.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik ben inderdaad zoekende naar de betekenis en lading die ieder afzonderlijk aan bepaalde woorden toekent, omdat het allereerst belangrijk is, helderheid hierover te verkrijgen, teneinde tot wederzijds begrip te kunnen komen. Anders blijft het allemaal oppervlakkig heen en weer geneuzel, dat iedere diepgang ontbeert. Ik zoek echter geen aansluiting bij Pup, of Laurens of bij jou, maar ik probeer aansluiting te vinden bij jullie woordgebruik.

Daar ga je nooit uitkomen.

Voorbeelden: ik versta onder 'de doener' wat anders dan advaita team.

Wat 'zijn' is kan alleen intrinsiek worden vastgesteld. Ik kan aan beschrijvingen zien wie daar weet van heeft en voor wie het slechts een mentaal begrip is. Het is uitermate belangrijk om te weten wat 'zijn' is, omdat een uitgangspunt is.

Je kan beter bij je eigen woordgebruik blijven omdat het dan voor jezelf helder is wat jij er mee bedoelt. Ga je mij of iemand anders daarin tegemoet treden, dan ga je in andermans waarheid zitten.

Jij gebruikt het woord 'Zijn'. Ik dacht dat jij/jullie daar het 'niet-zijn' mee bedoelden. Maar dat is een (foute) invulling van mij geweest. Het blijkt dat jullie geen kennis hebben van de verhouding tussen 'zijn' en 'niet-zijn'.

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Uiteindelijk is er niets anders dan Waarheid. Oftewel alles is Waarheid. Gelijkgestemdheid niet uitgesloten. Over Waarheid valt ook niet te soebatten, dus wordt er gesoebat over datgene dat als onwaarheid wordt gezien. Dat steevast afdoen met de kretologie: ego ziet ego, of Waarheid herkent Waarheid, zal in elk geval geen (nieuw) licht op de zaak werpen.
Daarmee zet je de hakken(op voorhand) in het zand, en slaat iedere discussie verder dood. Verder lijkt me dat heen en weer geschrijf nu juist de functie is van een forum.

Verder heb ik niet de minste behoefte me bij wie dan ook aan te sluiten, noch me ergens van af te keren, of me ergens tegen af te zetten. Dat laatste is meer Theo's dingetje. Bij de een herken ik Waarheid nu eenmaal makkelijker dan bij de ander. Omdat meningen niet vaststaan en ik er ook helemaal niet aan hecht, kan ik het vandaag eens zijn met Pup en morgen met Theo.
Waar ik het over heb is Waarheid vermomt als onwaarheid, en daarbij richt ik me op de vermomming. Niet door te roepen dat de vermomming onwaarheid is, maar door te kijken hoe de (ogenschijnlijke) vermomming, mij mogelijk op een dwaalspoor heeft gebracht. En dat zit ' m dan simpelweg in woordkeuze. En dus dient dat eerst en vooral verhelderd te worden.

Aan dat 'uiteindelijk' daar heb je niks aan, dus aan dat alles uiteindelijk Waarheid is ook niet. Net zoals aan het eind van je leven, maar daar ben je nog niet, je leeft nog maar je bent er nog niet. Dus anticiperen op het gegeven dat alles uiteindelijk Waarheid is daar heb je niks aan, dat gaan we niet doen. Nu is het nog zo dat er iets anders dan Waarheid voor je is, namelijk je kleine subjectieve waarheidje waar je jouw werkelijkheid aan ontleent. Met dat kleine subjectieve waarheidje draait het om gelijkgestemdheid want in dat subjectieve wereldje gaat het om de macht van het getal waar de meeste stemmen gelden en waar je elkaars rug kunt dekken of smalend kunt doen over elkaars mening, je perspectief blijft dat van je kleine subjectieve wereldje.

Dat uit zich in dan weer eens hier shoppen naar waarheid en dan weer eens aansluiting vinden bij een andere mening en dan kun je wel zeggen dat je er geen behoefte aan hebt, ik zie het je doen.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Jij hoeft niks met wat ik allemaal vind, Nadje. Zelfkennis draait er nu juist om dat je zelf in je zelf gaat zoeken. Papagaaien zitten er al genoeg op het forum.
Dat is juist mijn grote kritiek op het advaita team. Bij Hans Laurentius kom ik hetzelfde gedachtengoed tegen als bij Laurens en consorten.

Er is geen gedegen onderzoek gedaan, maar nagekraait.

Maar ik heb gemakkelijk praten omdat ik altijd op eigen houtje bezig ben geweest en mijn onderzoek niet vervuild is door buitenstaanders. Afgezien van de laatste paar jaar dan.

Nou jij vindt dat het zelfonderzoek op een bepaalde manier dient te gebeuren. Je opponent Laurens vindt weer totaal iets anders (ogenschijnlijk). Zelfonderzoek vindt in jezelf plaats en als iemand zich kan vinden in advaita, wat is daar mis mee? Het is jouw weg niet, maar van waar de kritiek op mensen die zich wel in die weg herkennen? (Advaita is overigens geen weg, althans zo zou ik het niet noemen, maar dat terzijde).

Als mensen, na onderzoek in zichzelf, tot een zelfde uitkomst komen (wat m.i. uiteindelijk niet anders kan), kun je dat afdoen als nakraaien, maar dat vind ik veel te kort door de bocht.

Mensen met een interesse voor het onderwerp, dat zijn de mensen die ook boeken lezen, filmpjes bekijken, fora bezoeken, naar satsang gaan e.d. Wat is er mis met buitenstaanders?

In mijn optiek is er sprake van buitenstaanders, zo lang er nog sprake is van onverwerkte zaken in jezelf. Die je dan naar buiten projecteert en op die manier vorm krijgen. Marie had daar ook een handje van. Het wij/zij verhaal. Zo zie ik hier Theo versus het advaita team.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Daar ga je nooit uitkomen.

Voorbeelden: ik versta onder 'de doener' wat anders dan advaita team.

Wat 'zijn' is kan alleen intrinsiek worden vastgesteld. Ik kan aan beschrijvingen zien wie daar weet van heeft en voor wie het slechts een mentaal begrip is. Het is uitermate belangrijk om te weten wat 'zijn' is, omdat een uitgangspunt is.

Je kan beter bij je eigen woordgebruik blijven omdat het dan voor jezelf helder is wat jij er mee bedoelt. Ga je mij of iemand anders daarin tegemoet treden, dan ga je in andermans waarheid zitten.

Jij gebruikt het woord 'Zijn'. Ik dacht dat jij/jullie daar het 'niet-zijn' mee bedoelden. Maar dat is een (foute) invulling van mij geweest. Het blijkt dat jullie geen kennis hebben van de verhouding tussen 'zijn' en 'niet-zijn'.

Ik hoef nergens uit te komen. Maar wil ik jou begrijpen, dan moet ik me in jou en je woordgebruik kunnen verplaatsen. Ieder vogeltje zingt nu eenmaal zoals het gebekt is. Puur op basis van de beschrijvingen , zonder moeite te doen te achterhalen waar die beschrijving voor de persoon in kwestie voor staat, beoordelen waar die ander staat en waar die (al dan niet) weet van heeft, is m.i. opnieuw veel te kort door de bocht.