Sluiten die hap.

[glans]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Ik zoek geen warmte/herkenning bij elkaar. Het is de plek, het forum dat ik bezoek waarmee ik warmte/herkenning deel. Het is deze plaats die zo zeldzaam zijn en waarvan ik schreef 'voor de warmte van dit forum doe ik het'.
Dat wij elkaar hier ontmoeten maakt deel uit van de mogelijkheid om goed te doen voor elkaar door gedachten te delen.

Ooit ...

looro ik snap je.
wat ik schreef was onbeholpen als reactie op wat jij schreef, sorry hiervoor!
het gevoel rolde eruit n.a.v. één woord in jouw bericht.
en hierdoor is/was/werd het een compleet overbodige reactie...die kant nog wal raakt...

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

Tineke, bericht 170 heb ik een aantal keren gelezen voor ik echt zag wat er stond.
Ik lees er niet in wat jij hier schrijft. Misschien wil je het nog een keer lezen, voor mij.

Ja, dat wil ik en dat heb ik dus gedaan.

Het was de volgende zin die ik "ongepast" vond,

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Dat onpersoonlijke en kille is alleen maar tijdelijk nodig om ongehinderd door verschijnselen en emoties het zelfonderzoek te doen naar 'wat' je bent.

omdat het daarbij om het "promoten" gaat van iets wat Renoir graag wil zien "plaatsvinden". Ik kan eventueel aannemen dat hij er inderdaad van overtuigd is dat dit aangeprezen zelfonderzoek het beste is wat HIJ in zijn leven "gedaan" heeft. Maar ik vind het niet gepast om er dan maar van uit te gaan dat dit voor iedereen zou gelden.
Zoals ouders ook tegen hun kinderen kunnen zeggen : "het (beleven van kilte en onpersoonlijkheid) is voor je eigen bestwil" en die ouders niet willen (in)zien dat eigenlijk eerder de eigen bestwil beoogd wordt. En zélf -als "kind van"- onder ogen moeten zien dat jouw ouders misschien ni?t jouw bestwil voor ogen hebben/hadden (maar egoïstisch belangen dien(d)en), kan bijzonder moeilijk (tot zelfs onmogelijk) "te verteren" lijken, zeker wanneer je (ondertussen) zélf een ouderrol vervult!

Vandaar ook dat ik (al langer dan vandaag) vermoed dat het dát is wat Renoir gedaan heeft/doet : (het gedrag van) zijn eigen ouders "vergoelijken" om niet de pijn van het gekwetste, tekort gedane kind (ego) in zichzelf te moeten voelen (*). En dus werd/wordt dat kind simpelweg ontkend; het is een té grote "last"(pak) gebleken!
Maar deze ontkenning doet de "lastpak" niet in het niets verdwijnen, zelfs integendeel! Hij zal, op eender welke manier, blijven vechten voor zijn "leven", voor (h)erkenning van zijn ontstaans- en bestaansreden, vanuit het weten dat het om TERECHTE redenen gaat.

Dat is dan ook wat (of eerder "wie") Renoir bijna in IEDEREEN -behalve in zichzelf- ZIET...

En het mond-dood "maken" van die lastpak, is wat Renoir iedereen zou WILLEN zien doen, erbij vermeldend dat de erbij horende pijn (omwille van het moeten hanteren van een onpersoonlijke "kilte") slechts iets tijdelijk is.

Voor mij betekent dat ongeveer hetzelfde als wanneer een dokter mij zou aanraden een -voor een gezond leven nuttig/zinvol maar tijdelijk ONgezond functionerend- orgaan te laten wegnemen (= het 't zwijgen op te leggen, van 't "leven" te beroven) alleen maar omdat het mij "last" bezorgt. En de pijn van dat wegnemen is dan gewoon iets wat ik er voor over moet hebben om van die last bevrijd te worden... Ik zou het "gezonde" verstand van die dokter zwaar in twijfel trekken!

(*) Dit ontkennings-gedrag, dat een oplossing lijkt te bieden voor een nooit "uit-gevochten" innerlijke (emotioneel/geestelijke) strijd, wordt door mij gemakkelijker in iemand anders als dusdanig herkend, omdat ik dit bijna mijn hele leven gedaan heb... Het bleek echter om een allesbehalve leven-gevende oplossing te gaan!

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Wat is de aanleiding om te zeggen dat het zelfverraad is wanneer kilte warmte wordt genoemd ?

Zie bericht hiervoor (# 202)

[glans]

Tineke, dankjewel voor je uitleg.
Ik begrijp/versta heel goed wat je zegt.
Ik zie ook dat dit erin gelezen kan worden.
Ik (h)erken de boosheid die bij mij opkomt als ik je woorden lees.
Omdat dit ongeveer de trein is die bij mij ging rijden toen ik de eerste keer bericht 170 las.
Nu lees ik er nog steeds lees ook iets anders in.
Er staat iets anders (voor mij).
Hierbij hou ik de mogelijkheid voor mezelf open dat mijn ogen mij bedriegen.
En wil het daarom verder even laten bezinken/rusten?
Uit het oog is nooit uit het hart (voor aart: als ik schrijf ?hart?, dan bedoel ik ook hart!)
Troebel water kan alleen helder worden als het niet beroerd wordt.
De kou is nog in de lucht?

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het blijft andermans- en geen zelf-kennisonderzoek...

In hetgeen ik de afgelopen dagen gelezen heb, lijkt het hele forum niet veel meer dan dit. Met daarnaast een strijd welke methode van zelfonderzoek nu de juiste is.

Mijn platform van zelfonderzoek ligt momenteel vooral in mezelf. Opmerken wat ik zie, voel, denk en doe. Steeds vaker trek ik me terug uit het proces van anderen, want het leidt me enkel af van mezelf. Met alle invloeden om me heen, is het vaak hard werken bij het proces in mezelf te blijven.

Ik blijf nog wel een beetje meelezen, en wie weet kom ik op enig moment nog eens terug babbelen.

Salut!

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

Mihaela, eigenlijk was ik benieuwd naar de betekenis die jij zou geven aan: 'vergeten wie je bent', los van de context waarin je dit gebruikte en de opvatting/invulling die Aart er later aan geeft.
Mijn vraagstelling was waarschijnlijk niet duidelijk op dit punt.

Ik heb volgens mij uitgelegd wat de betekenis voor mij was. Ik schreef dat in verband met hoe Renoir op mij overkomt. Dat hij herhaalt dat hij weet wat hij is om te vergeten wie hij is, als een soort mantra. Dus ontkennen en onderdrukken van zijn ego, met de mantra ik weet wat ik ben.

Het heeft voor mij persoonlijk verder geen betekenis, gewoon een paar woorden bij elkaar verzameld.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

In hetgeen ik de afgelopen dagen gelezen heb, lijkt het hele forum niet veel meer dan dit. Met daarnaast een strijd welke methode van zelfonderzoek nu de juiste is.

Mijn platform van zelfonderzoek ligt momenteel vooral in mezelf. Opmerken wat ik zie, voel, denk en doe. Steeds vaker trek ik me terug uit het proces van anderen, want het leidt me enkel af van mezelf. Met alle invloeden om me heen, is het vaak hard werken bij het proces in mezelf te blijven.

Ik blijf nog wel een beetje meelezen, en wie weet kom ik op enig moment nog eens terug babbelen.

Salut!

Dit ervaar ik eender. En iedere keer als ik wil reageren laat ik het vaak weer en denk nee dit zit in mezelf eerst maar eens erna kijken en dan is het ook weer goed zo als het is bij wat ik dan ergens anders zie. Het knelt steeds minder en vaak helemaal niet meer. Gebeurt het wel kom ik uit in allerlei misverstanden en dan vergaat mij de lust weer en probeer ik opnieuw weer bij mezelf te rade te gaan en opens kan ik het laten voor wat het is. Wonderlijk proces! Maar wel mooi.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

In hetgeen ik de afgelopen dagen gelezen heb, lijkt het hele forum niet veel meer dan dit. Met daarnaast een strijd welke methode van zelfonderzoek nu de juiste is.

Mijn platform van zelfonderzoek ligt momenteel vooral in mezelf. Opmerken wat ik zie, voel, denk en doe. Steeds vaker trek ik me terug uit het proces van anderen, want het leidt me enkel af van mezelf. Met alle invloeden om me heen, is het vaak hard werken bij het proces in mezelf te blijven.

Ik blijf nog wel een beetje meelezen, en wie weet kom ik op enig moment nog eens terug babbelen.

Salut!

Ik snap het wel, het is hard werken, en bij tijd en wijlen zwaar.

Maar ik vind het jammer en ik ga je bijdrage missen, en wel met betrekking tot mijn ontwikkeling Esradha.

Als ik je zie staan ben ik direct belangstellend naar je mening.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik snap het wel, het is hard werken, en bij tijd en wijlen zwaar.

Maar ik vind het jammer en ik ga je bijdrage missen, en wel met betrekking tot mijn ontwikkeling Esradha.

Als ik je zie staan ben ik direct belangstellend naar je mening.

Slijmerd.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik heb volgens mij uitgelegd wat de betekenis voor mij was. Ik schreef dat in verband met hoe Renoir op mij overkomt. Dat hij herhaalt dat hij weet wat hij is om te vergeten wie hij is, als een soort mantra. Dus ontkennen en onderdrukken van zijn ego, met de mantra ik weet wat ik ben.

Het heeft voor mij persoonlijk verder geen betekenis, gewoon een paar woorden bij elkaar verzameld.

Dat herhaalt zich met reden Mihaela, wat kan ik anders zeggen dan ik weet 'wat' ik ben in jouw ijver om mij te overtuigen dat mijn ego mij parten speelt. Weten 'wat' je bent beteken het ego is overstegen en hoef ik niet meer op alle onderscheidene details die je aanvoert in te gaan.