Afgerond?

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ben is een tijdje afwezig heeft hij me laten weten.

Wat je hier laat zien is een discussie houding, de tegenstelling zoeken en dat uitmeten. Ik heb Ben niet met zo'n instelling gelezen en bemerkte dat ik bij alles zachtjes ja heb geknikt. Wanneer je vanzelfsprekend zoiets doet heb je contact met een doorgaans dieper liggende waarheid in je die je nader ligt dan het zoeken en vinden van tegenstellingen. Maar omdat daar in dat oppervlakkige de identificatie ligt zal het de diepere laag niet bereiken.

Hier is duidelijk een betweter aan het woord, heeft overal commentaar op en hoort het liefst zichzelf spreken. Ik moet het nog afleren om de ontstane misvattingen over hetgeen kennelijk het vaakst is gehoord en kracht van gewijsde heeft gekregen te gaan rectificeren. Dit is gewoon iemand die te kennen geeft ik heb het gedegen zelfonderzoek niet afgerond maar ik heb héél goed opgelet hoe het verondersteld wordt te werken. Ik ga maar niet reageren, wanneer er serieuze vragen zijn betreffende het gedegen onderzoek dan worden ze gehoord en praten we daarover verder.

Ik ben niet op zoek naar de tegenstelling, maar wel naar een weerwoord. Dat nodigt namelijk uit om mezelf kritische vragen te stellen. Heb jij (of een ander) een punt? Herken ik er iets in of niet? Leidt ik mezelf niet om de tuin? Ben ik kritisch genoeg t.o.v. mezelf? Stel ik me niet gemakkelijk tevreden? Ben ik hier om te ouwehoeren? Om te scoren? Of iets over mezelf aan de weet te komen? Nou dat allemaal. So what?

Ik moet ook altijd zo vreselijk lachen als je voortdurend roept dat je niet meer gaat reageren. Dit roepen IS de reactie. Zie je dat nou echt niet?

En dan zo'n uitspraak die begint met: dit is gewoon iemand.......etc. Er is (gewoon) iemand die iets kenbaar maakt en daar laat jij een mening op los. Meer niet. Verder heb ik geen vragen over jouw (al dan niet gedegen of afgeronde) onderzoek. Ik heb genoeg aan mezelf. Ik weet dat ik altijd enkel en alleen mezelf hoor spreken (ook in de stemmen van anderen). Er is altijd genoeg af- en aan te leren. Af en aan. Wat je zegt. Laten we ons beperken tot leren. Leven IS leren.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

De vraag is 'Wat realiseer je dan, 'inzicht' of 'hetgeen je bent'?'.

Je realiseert dat wat je op dat moment bent. En als dat op een bepaald moment de vorm van inzicht aanneemt, dan is dat wat er is. En wat jij bent.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Zoals de vraag, wat was er eerst:
De kip of het ei.

Enkel wellicht dit gegeven:
noch inzicht, noch wat je bent,

Invulling zijn beiden onderhevig aan het subject.

Dat wat je bent IS altijd al,
Het inzicht maakt je Bewust.

De vraag zou ook kunnen zijn, is er zoiets als kip zonder ei of vice versa?
Zijn wat je bent (dus wat IS) of inzicht in (bewust zijn van) dat je bent is dat daadwerkelijk invulling? Is het niet eerder zo dat die invulling zich zelf vervult in het moment? Nou ja, ik weet niet of ik helder kan overbrengen wat ik bedoel.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Ja... alle kanten op, maw; relativering, de morfine van het subject.

Ja, dat is het mooie van ontvankelijkheid. Het kan alle kanten opgaan. Dat ligt open. Er bestaat niet zoiets als met andere woorden. Het zijn jouw woorden. En relativering, de morfine van het subject, zijn jouw woorden. Niet de mijne. Wat is er mis met dat het alle kanten op kan gaan? Het mag maar één kant op gaan? Wat een beperking. Over de morfine van het subject gesproken.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Wat ik bedoelde dat het geen zin heeft om voort te gaan borduren op wat acceptatie wel of niet inhoud en hoe heeft uit te zien. Schrijvenderwijs in mijn vorige post kwam ik erachter, daarom kon ik het je denk ik niet duidelijk maken. Het was voor mezelf toen nog of even niet helder.

Zolang we nog in termen spreken van (niet) acceptatie bewegen we ons gewoon in menselijk ego gebied. Het zijn tijdelijke gedachten over hoe iets zou moeten zijn. Daarom kom ik ook niet verder met of ik een situatie wel of niet accepteer of zou moeten accepteren en hoe het werkt. Dat zijn allemaal menselijke zaken die niet het wezenlijke benaderen. En dus geen eeuwige geldigheidsduur hebben.

Suggereer je hiermee nou dat menselijkheid niet wezenlijk is? Jij bent geen mens? En wat weet jij nou over (de) eeuwigheid? Wat is eeuwig? Eeuwig(heid) is toch ook niks anders dan een voorstelling/gedachte/beeld? En wees eerlijk, of iets al dan geen zin heeft kun je toch hooguit voor jezelf beoordelen? Zo je dat al kunt? Wat heeft zin en wat niet? En voor wie? Wat heeft het voor zin om mij erop te wijzen dat iets geen zin heeft (voor jou) en daarmee zou dan voor mij hetzelfde (moeten) gelden? Zou het voor mij eveneens zinloos zijn? Iets heeft zin voor mij als ik er de zin van kan inzien. Alleen dat telt. Ik weet verder niet in welk gebied jij je beweegt, maar ik beweeg mij gewoon als mens. Ongeacht de termen waarin we spreken. Als het jou niks zegt, laat het lekker aan je voorbij gaan.

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Waar jij al of geen zin in hebt, wordt niet gevraagd. Kijk naar je eigen egoweerstand die blijkt uit je keuze voor een houding van onverbiddelijkheid.

Hier een definitie:
onbuigbaar, onverzoenlijk, vastbesloten, bar, beslist, hard, meedogenloos, onbarmhartig, onvermurwbaar, rigide, streng
Gevonden op http://www.woorden-boek.nl/woord/onverbiddelijk

Dat is hoe jij doet en jij noemt dat gewoon.

Ik moet je teleurstellen, onverbiddelijkheid komt in mijn woordenboekje niet voor. Godzijdank. Ik doe mijn zelfonderzoek en daarin is duidelijk dat Nadje behoefte heeft aan (in jouw ogen) opsmuk. Gewieg, gedraai. Dat is Nadje dan blijkbaar (althans dat wat ze voor jou vertegenwoordigd). Als het niet je kopje thee is, bedank er dan vriendelijk voor. Dat is namelijk ook een mogelijkheid. Ergens vriendelijk voor bedanken en deze beker, respectievelijk dit kopje thee, aan je voorbij laten gaan. Ipv het af te wijzen. Daarin ligt een verschil.

Dit topic heeft niet als onderwerp zelfonderzoek maar 'Afgerond?' onder de algemene titel 'Gedegen zelfonderzoek' en wat je schrijft gaat over je behoefte aan verhalen en opsmuk. Geen het gedegen zelfonderzoek betreffende vragen maar bovenal toont het je betwerigheid ten overstaande van degenen die in dat gedegen zelfonderzoek toch overduidelijk veel verder zijn gevorderd dan jij.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Suggereer je hiermee nou dat menselijkheid niet wezenlijk is? Jij bent geen mens? En wat weet jij nou over (de) eeuwigheid? Wat is eeuwig? Eeuwig(heid) is toch ook niks anders dan een voorstelling/gedachte/beeld? En wees eerlijk, of iets al dan geen zin heeft kun je toch hooguit voor jezelf beoordelen? Zo je dat al kunt? Wat heeft zin en wat niet? En voor wie? Wat heeft het voor zin om mij erop te wijzen dat iets geen zin heeft (voor jou) en daarmee zou dan voor mij hetzelfde (moeten) gelden? Zou het voor mij eveneens zinloos zijn? Iets heeft zin voor mij als ik er de zin van kan inzien. Alleen dat telt. Ik weet verder niet in welk gebied jij je beweegt, maar ik beweeg mij gewoon als mens. Ongeacht de termen waarin we spreken. Als het jou niks zegt, laat het lekker aan je voorbij gaan.

Nee, ik suggereer niets en niet eeuwig bedoel ik veranderlijk. Een situatie wel of niet accepteren is een persoonlijke beslissing in een persoonlijk leven. Ik worstel(de) daarmee en kwam tijdens dit onderzoek of zeg maar gerust geworstel tot de ontdekking dat het rust geeft een situatie te accepteren maar toch ook lang niet altijd en dat van allerlei motieven en gevolgen afhankelijk is. En dat het soms ook gewoon tijd nodig heeft.

Maar vooral kwam ik erachter dat het geen absolute wet/waarheid is hoe ik ermee om heb te gaan. Dit waren puur mijn bevindingen (iets korter dat wel dan in dit bericht) waar ik over schreef. Jij maakt ze nu (wel heel erg) persoonlijk.

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik moet ook altijd zo vreselijk lachen als je voortdurend roept dat je niet meer gaat reageren. Dit roepen IS de reactie. Zie je dat nou echt niet?

Ik reageer ook niet, reageren in de betekenis van het op je woorden ingaan.

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik ben niet op zoek naar de tegenstelling, maar wel naar een weerwoord. Dat nodigt namelijk uit om mezelf kritische vragen te stellen. Heb jij (of een ander) een punt? Herken ik er iets in of niet? Leidt ik mezelf niet om de tuin? Ben ik kritisch genoeg t.o.v. mezelf? Stel ik me niet gemakkelijk tevreden? Ben ik hier om te ouwehoeren? Om te scoren? Of iets over mezelf aan de weet te komen?

Ja, dit lijkt ook zo heel erg op een kritische vraag aan jezelf .

Voor mij ziet dit er uit als totaal vervuld en op geen enkele wijze lijkt dit opname bereid.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

onverbiddelijkheid.

Hier een definitie:
onbuigbaar, onverzoenlijk, vastbesloten, bar, beslist, hard, meedogenloos, onbarmhartig, onvermurwbaar, rigide, streng
Gevonden op http://www.woorden-boek.nl/woord/onverbiddelijk

onverbiddelijkheid komt in mijn woordenboekje niet voor. Godzijdank.

Met onverbiddelijkheid, hoeft in principe niks mis te zijn, sterker nog, onverbiddelijkheid, gebruikt vanuit bewustzijn, kan bijzonder behulpzaam zijn en is dan ook right on the spot, voelt goed/waar en doet zijn werk, op het moment dat het te voorschijn komt.

Echter onverbiddelijkheid gebruikt door een onbewuste mens kan door een onbewust mens als snel ervaren worden als mishandeling en is voor de bewuste mens een lachertje.

Ik denk dat elk mens dat op deze wereld op de een of andere manier wel eens met onverbiddelijkheid in aanraking is geweest en/of zelf onverbiddelijk is geweest. Ik wel in elk geval, ik bedoel....wanneer iemand tegen mij zegt dat ik stront moet eten zeg vriendelijk doch beslist:" nee, bedankt", en daar ben ik onverbiddelijk in.

Groetjes Vagebond.