Renoir's korte lontje

[Esradha]

Wanneer die hele egotripperij achterwege blijft, dan is daar enkel gedrag wat je kan observeren evenals je eigen denken en voelen. Daar zijn uiteindelijk de antwoorden te ontdekken, die je ook pas ontdekt als je ze zelf ontdekt.

Byron Katie wordt hier wel eens aangehaald, zij laat je zelf ontdekken wat de realiteit is zonder dat daar enige strijd van haar kant bij zit. In alle spiegels hier, ook die van jou Renoir, lees ik veelal strijd. Het houdt vooral de eindeloze discussie in gang wie nu wel, niet, meer of minder met ego behept is. Die vraag vind ik persoonlijk niet interessant en niet ter zake doende. Het gaat niet om andermans strijd, maar wat er in mij gebeurt.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Wanneer die hele egotripperij achterwege blijft, dan is daar enkel gedrag wat je kan observeren evenals je eigen denken en voelen. Daar zijn uiteindelijk de antwoorden te ontdekken, die je ook pas ontdekt als je ze zelf ontdekt.

Byron Katie wordt hier wel eens aangehaald, zij laat je zelf ontdekken wat de realiteit is zonder dat daar enige strijd van haar kant bij zit. In alle spiegels hier, ook die van jou Renoir, lees ik veelal strijd. Het houdt vooral de eindeloze discussie in gang wie nu wel, niet, meer of minder met ego behept is. Die vraag vind ik persoonlijk niet interessant en niet ter zake doende. Het gaat niet om andermans strijd, maar wat er in mij gebeurt.

De vraag was of je daar een voorbeeld van hebt.

Dit forum is bedoeld als het vervolg op de methode van Byron katie. Nadat ik een jaar lang deelnemer geweest ben op het bloeiende Byron Katie forum Nederland ging het (mea culpa voor de oprichter Michiel) mede door mijn toedoen ter ziele. Er kwamen steeds minder 'work' gevallen vanwege mijn interventie met waarheidvinding en ten slotte viel het stil. De oprichter heeft het forum toen maar opgeheven.

Byron Katie is zelf ook niet bij the Work blijven hangen, ook bij haar heeft dat een vervolg in ZELFrealisatie gekregen. Ik heb haar boek dat daar over gaat 'Loosing the Moon' hier op dit forum geplaatst. Maar die ontwikkeling is niet langer te vercommercialiseren dus daarvan wordt door de organisatie van the work helemaal geen gewag gemaakt.

Ik twijfel er niet aan dat dit voor de gevorderde 'worker' de goede richting is, alleen degenen die de weg naar dit forum gevonden hebben zijn feitelijk niet het juiste publiek daarvoor.

Er is veel te veel weerstand in de egosfeer om zelfs maar enigszins actief te worden met waarheidvinding en zelfonderzoek dus ben ik na vijf jaar nog steeds bezig om de deelnemers bewust te laten worden van de weerstand die hun ego alsmaar oproept om er zelfs maar aan te beginnen. Degene die het gedegen zelfonderzoek in de sfeer van waarheidvinding aangaan doen, zoals dat ook bij the work het geval is, wel degelijk de eigen ont'dekkingen.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mars

Nee, dat is het niet.

Jaja... een plaatje van een poelkikker en ook dat niet want het verschijnt op je scherm dus is het een schermafbeelding, en ook dat weer niet want het bestaat uit allemaal gekleurde pixels, en ook dat weer niet want het zijn allemaal elektronen, en ook dat weer niet.....

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

De vraag was of je daar een voorbeeld van hebt.

Esradha geeft een prachtig voorbeeld, nl zichzelf als deze gedraging die waarneemt. Zij zegt iets achterwege gelaten te hebben om de zelfontdekking te verwerkelijken.
Het voorbeeld waarnaar in de quote gevraagd wordt maakt deel uit van ego-gedrag.
Om het voorbeeld van Esradha te zien is een niveau van mens-zijn bereikt die boven het egogedoe is uitgestegen. Het voorbeeld toont aan door de botsing met het ego er een loslaten is om zich te hechten aan het licht van de waarneming zelf en daarin te ontdekken.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Wanneer die hele egotripperij achterwege blijft, dan is daar enkel gedrag wat je kan observeren evenals je eigen denken en voelen. Daar zijn uiteindelijk de antwoorden te ontdekken, die je ook pas ontdekt als je ze zelf ontdekt.

Byron Katie wordt hier wel eens aangehaald, zij laat je zelf ontdekken wat de realiteit is zonder dat daar enige strijd van haar kant bij zit. In alle spiegels hier, ook die van jou Renoir, lees ik veelal strijd. Het houdt vooral de eindeloze discussie in gang wie nu wel, niet, meer of minder met ego behept is. Die vraag vind ik persoonlijk niet interessant en niet ter zake doende. Het gaat niet om andermans strijd, maar wat er in mij gebeurt.

Het gaat niet om andermans strijd, maar wat er in mij gebeurt....

Het is daar dat ik al die ego-strijd zo schadelijk vind, want uiteindelijk gaat het om 'ik'. Hoe ervaar 'ik' de wereld; hoe pas 'ik' mij aan in deze wereld; hoe kan 'ik' het ruis van mijn 'ego' van mij af gooien.

En hoe dikwijls, vooral hier op het forum, worden die 'ik' en dat 'ego' over dezelfde kam geschoren?

De wereld zien vanuit een ander niveau dan het zuivere 'ik' of 'ego', ok?, maar het zal en het blijft uiteindelijk het 'ik' die zich daar bewust van moet worden.

Ik kan niet het bewust-zijn van een ander smeden; mijn bewustzijn kan enkel en alleen en dan in het beste geval het bewust zijn van een ander stimuleren.
Aan de andere kant meewerken aan zijn verdwazing en/of zijn afbraak is een uiterst slechte bedoening; maar dat wordt hier stelselmatig en onnozel onder de mat geveegd.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Esradha geeft een prachtig voorbeeld, nl zichzelf als deze gedraging die waarneemt. Zij zegt iets achterwege gelaten te hebben om de zelfontdekking te verwerkelijken.
Het voorbeeld waarnaar in de quote gevraagd wordt maakt deel uit van ego-gedrag.

Zoiets had ik voor mij zelf al bedacht en ook weer afgewezen vanwege de eventuele onmogelijkheid van waarneemster zuiver te kunnen waarnemen. Ik heb ook al gesuggereerd dat wat de wereld spiegelt wel eens gehandicapt zou kunnen zijn. In ieder geval had ik juist van haar graag een voorbeeld om mij van de werking een voorstelling te kunnen maken.

Om het voorbeeld van Esradha te zien is een niveau van mens-zijn bereikt die boven het egogedoe is uitgestegen. Het voorbeeld toont aan door de botsing met het ego er een loslaten is om zich te hechten aan het licht van de waarneming zelf en daarin te ontdekken.

En je verondersteld, in dit geval bij mij, zoals ik zelf ook al deed, dat die niet aanwezig is. Ik zie er afstand nemen in van gedragingen die haar niet bevallen en ik wijs er juist op dat dat tot inzicht kan leiden je daar juist niet van af te keren.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Hoe ervaar 'ik' de wereld; hoe pas 'ik' mij aan in deze wereld; hoe kan 'ik' het ruis van mijn 'ego' van mij af gooien. En hoe dikwijls, vooral hier op het forum, worden die 'ik' en dat 'ego' over dezelfde kam geschoren? De wereld zien vanuit een ander niveau dan het zuivere 'ik' of 'ego', ok?, maar het zal en het blijft uiteindelijk het 'ik' die zich daar bewust van moet worden.

Heb ik mij ook al eens afgevraagd. Als het beestje of de beestjes maar een naam heeft/hebben, denk ik dan. Kom er ook niet helemaal uit en dus heb ik zoiets van dat wat mij werkelijk drijft is in ieder geval sterker dan de angst die mij wil of wilde beheersen. Bewustzijn als intelligente gewaarwoording die toch meer kan dan we denken? Maakt het echt nog uit als we de drive volgen? Wat wat nu precies is en wat wat voelt en beleeft? Twee ikken afgescheiden willen zien van bewustzijn immers is mogelijk ook weer een soort van geloof. Een hoger en een lager ik(ego)? Wij willen ook maar controle houden over alles.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het gaat niet om andermans strijd, maar wat er in mij gebeurt....

Het is daar dat ik al die ego-strijd zo schadelijk vind, want uiteindelijk gaat het om 'ik'. Hoe ervaar 'ik' de wereld; hoe pas 'ik' mij aan in deze wereld; hoe kan 'ik' het ruis van mijn 'ego' van mij af gooien.

En hoe dikwijls, vooral hier op het forum, worden die 'ik' en dat 'ego' over dezelfde kam geschoren?

De wereld zien vanuit een ander niveau dan het zuivere 'ik' of 'ego', ok?, maar het zal en het blijft uiteindelijk het 'ik' die zich daar bewust van moet worden.

Ik kan niet het bewust-zijn van een ander smeden; mijn bewustzijn kan enkel en alleen en dan in het beste geval het bewust zijn van een ander stimuleren.
Aan de andere kant meewerken aan zijn verdwazing en/of zijn afbraak is een uiterst slechte bedoening; maar dat wordt hier stelselmatig en onnozel onder de mat geveegd.

We zijn kennelijk allemaal gehandicapt in het kunnen zien of er ego aanwezig is. We beweren die te zien of we beweren die niet te hebben of we beweren dat het niet erg is die te hebben.
Allereerst moet die laatste ontzenuwd worden, het is wel erg die te hebben want ego beperkt je, je ziet de ego's hier als gestoken door een wesp reageren. Ze zitten hier al gevangen in het dwangmatig uiten van hun emoties, hoe moet dat in real live dan wel niet zijn.



Het is dan ook geen dankbare taak iemand op zijn ego te attenderen, venijn en verwensingen worden je deel. Veel beter toon je zoals bijvoorbeeld een Looro begrip en een mild inzicht, dan is er dankbaarheid en bereidheid tot luisteren. Is dat geen schitterend voorbeeld hoe ego gepleased wil worden? Hoe afhankelijk we er van zijn.

Is het dan werkelijk niet mogelijk hierdoor tot inzicht te komen dat ego beperkt. Dat er helemaal geen openheid, geen aanwezigheid is maar slechts een alertheid niet telkens door deze of gene figuur opnieuw weer gekwetst te worden. Hoe kun je dit nou niet zien?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Is het dan werkelijk niet mogelijk hierdoor tot inzicht te komen dat ego beperkt. Dat er helemaal geen openheid, geen aanwezigheid is maar slechts een alertheid niet telkens door deze of gene figuur opnieuw weer gekwetst te worden. Hoe kun je dit nou niet zien?

Je ziet het pas als je het (in)ziet. Een erg simpel antwoord ik weet. Maar zo is het wel.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Is het dan werkelijk niet mogelijk hierdoor tot inzicht te komen dat ego beperkt. Dat er helemaal geen openheid, geen aanwezigheid is maar slechts een alertheid niet telkens door deze of gene figuur opnieuw weer gekwetst te worden. Hoe kun je dit nou niet zien?

Waarom moet ik de ego-spelletjes van anderen om mij te kwetsen voor lief nemen?

Om mij te laten inzien dat ik een 'ego' zou hebben?

Tot nu toe heeft op dit forum één persoon mij op een echt 'ego'-bedrog van mijzelf door mijzelf gewezen en hij heeft dat gedaan door gewoon de juiste vragen te stellen en zeker niet door mij te kwetsen.
Hewel, die les heb ik geleerd en mijn ego zal wel oppassen om mij een tweede keer over dezelfde steen te doen struikelen.

Het gevaar is, en dat zeg ik hier al lang, dat mensen die het onderscheid tussen 'ik' en 'ego' niet kunnen maken hun 'ik' gaan vermorzelen en zichzelf en hun omgeving enorm veel schade gaan toebrengen, terwijl ter zelfder tijd hun 'ego' pal overeind blijft staan.

Mijn 'ego' moet niet gestreeld worden; maar men brengt niemand de waarheid bij door hem tegen zijn schenen te stampen.