Vagebond

[Vagebond]

Nog eens uit de oude doos...

September Morn

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Denk je nu werkelijk dat ik het niet begrijp kabu.

Klinkt redelijk wat je schrijft, ik ben een douche gaan nemen en heb het bezinken.
Ik bezin ook op Laurens die schreef..

Die quote van mij is niet bruikbaar, dit is het terrein van de subjectief beleefde waarheid.
Ik neig overigens naar de subjectief beleefde waarheid van Vagebond in deze.

Zijn quote had ik beter niet gebruikt, maar er ontbreekt iets in het verhaal, wat dan een tekortschieten is van mij, waarschijnlijk ook mee veroorzaakt door dit beperkte medium van lettertjes op een forum schrijven en lezen..
Hmm..
Effe verder kijken in mijn archieven in een poging periode de periode op te sporen dat ik geen Xanax kalmeer pilletjes binnen handbereik meer nodig had achter mijn discobar om te voorkomen dat ik in een vecht of vlucht reactie ging bij de zoveelste dronken gast die mij kwam lastig vallen...
Begin januari 2014 had ik weer een bijna uit de hand lopende discussie aan men discobar met enkele dronken paljassen op de piek van de avond (2u 's nachts) in een topfeest dat snel een Xanax pilletje slikken mij en het feest redde. Enkele uren later was het feest gedaan (verplicht stopuur is 4u in betreffende top-feestzaal) waarbij de bedreiging van dronken uilskuikens wegwas en ik een 40 km naar huis kon rijden. Onderweg naar huis was dat Xanax pilletje uitgewerkt en begon mijn hart weer te gieren terugdenkende aan de spanning die opgebouwd werdt tot aan de discussie die hand was gelopen als Xanax niet bestond.
Ik reed binnen in mijn onverwarmde garage en ben een uur of twee in mijn auto blijven zitten met de gedachte: "ik kan dit niet meer aan, ik moet stoppen met dit DJ werk, ik wil geen discussies met dronken apen waardoor ik het risico loop te gaan vechten met hen of te vluchten uit de zaal wat een ramp zou zijn voor het feest".
Ben dan uiteindelijk toch uit mijn auto gestapt en gaan slapen in mijn bed. Die zondag avond heb ik dan toch een email gestuurd naar François, in de hoop dat hij iets wou zeggen over mij. Had ik nu zo'n lange tenen gekregen zonder te weten?
Tot mijn verrassing kreeg ik een antwoord. Zie...

Dag kabu,

door je transformatie in al die jaren is het nu nog meer dan vroeger nodig dat je mensen loslaat om je niet meer te laten bewegen in onnodig lijden (heb ik ook moeten doen want ik kreeg soms het gevoel dat ik precies gek werd, dat heeft wel enkele jaartjes geduurd).

Je hart kan de menselijke pijn die mensen creëren niet meer dragen, je hart kan alleen maar "zijn".
Door mensen los te laten zal je ook jezelf bevrijden.

Uiteindelijk behoort de faculty club tot je verleden, wat je daar mee moet doen moet je zelf beslissen, en goed over nadenken (want het is natuurlijk je broodwinning).

Wat je overgevoeligheid voor kritiek, lange tenen enz... betreft, dat heeft NIETS te maken met je EGO.
je bent heel je leven al zo'n gevoelig mens dat je EMOTIES dat niet meer aankunnen en je dus vanuit die toestand reageert.

Bedenk kabui we zijn wezens van het leven, niet van mensen.
Ik wens je op je verdere levenspad een gelukkig en vredig samenzijn met je bezield wezen.

François.
17 januari 2014.

Begin augustus in datzelfde jaar kwam ik "de ergste" van allemaal tegen. Jackpot gewonnen dachten we allebei. Verliefdheid kon niet op.
Ik herinner me nu dat ik in de maanden voor augustus nog wel Xanax binnen handbereik had achter me discobar, maar het niet meer nodig had. Waarschijnlijk is na die email van François een zekere rust in gedaald.

Op 1 juli 2014 heb ik me hier voor het eerst aangemeld (dankzij jouw W. die me naar hier bracht).
Eind augustus was de grote liefde voorbij, maar niet in mijn hoofd. Tot in januari het jaar erop bleven we nog regelmatig chatten. Tijdens één zo'n chat begon mijn hart weer te gieren en probeerde er zo bewust mogelijk bij de blijven. Wat denk ik nu dat mijn hart zo begint over te slaan? Ik was mij met haar zaken aan't bemoeien (haar relatie met haar toen 28 jarige dochter).

Dit moet stoppen, dit kan niet langer, zei ik, ik wou niet terug aan de Xanax, en had, mede door dit forum, ontdekt dat wat ik geloofde de oorzaak was. François had me 10 jaar geleden ook verteld wat ik sinds dan boven mijn bureau heb hangen. Zie...

Omdat het alleen maar een vorm was van het denken, het bedenken, heb je die gekozen, omdat ge dacht dat die alleen voor jou liefde konden betekenen. Ge kon alleen liefde voelen... als ze je pijn deden...'¨De zachtheid van je hart, was je ontwend om waar te nemen. Al ben je iemand die de zachtheid van liefde vertegenwoordigt.
Francois

Dus ik Byron Katie binnenste buiten gaan keren, terwijl Jan Geurtz zijn boeken verslindend, vooral 'Verslaafd aan liefde'..
Maar die vrouw uit mijn gedachten zetten kon ik niet, bezeten van seks en relaties als ik was. Af en toe stuurde ik haar toch nog berichten. Citaten van Eckhart Tolle, Byron Katie, Jan Geurtz, Diederik Wolsak en filmpjes in die richtingen allemaal (die zij geeneens bekeek) Toch maar als een bezetene bezig blijven met dat pionnetje op het schaakbord dus.

Juni vorig jaar stuurde ze me dan zelf een berichtje om mij nog is te willen zien.
Ik kreeg weer hoop en bezocht haar, haar vertellende dat ze nog altijd de vrouw van mijn leven was. Maar ze wou niks meer met mij, alleen vrienden zijn. Ik wou 'meer'.
Klassieke variant van het 'liefde' verhaal...
Geweldig dat zij niets meer wou, daardoor werdt ik 'gek'.

Zij had andere dingen aan haar hoofd, nog altijd dezelfde waar ze het grootste deel van haar leven mee worstelde: Angst voor mensen, planeet aarde als een onveilige plek zien en deed uit wanhoop een eenmalige kambo eind juni, (wat als bij toeval op haar weg was gekomen) in de hoop van haar angsten af te geraken.

Ik stond versteld van het resultaat. Kon voor mij ook wel iets zijn na research ontdekkende dat het de lever geneest. En zo nam ik dan maar ineens de tweedaagse psychedelica warrior retreat erbij in de hoop dat mijn ego niet meer kon ontstsnappen. En dat is gebeurd... I became mister nobody.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Ik stond versteld van het resultaat. Kon voor mij ook wel iets zijn na research ontdekkende dat het de lever geneest. En zo nam ik dan maar ineens de tweedaagse psychedelica warrior retreat erbij in de hoop dat mijn ego niet meer kon ontstsnappen. En dat is gebeurd... I became mister nobody.

Nee kabu, je ego was al dood, Çois mail bevestigd dat, en bevestigd daarmee ook gelijk wat ik schreef. Bufo heeft niks voor je gedaan, het was al gebeurd. Je hebt jezelf voor de gek gehouden en had bufo even nodig als tussenstap naar de werkelijke waarheid, namelijk dat je het op eigen kracht hebt gered, iets dat je nooit kon geloven dat mogelijk zou zijn omdat...

Ps: je kan nog best wat met die disco-bar maar niet meer zoals het was, kleiner en meer passend bij wie je nu bent, je eigenste gevoelige, scherpzinnig, fantastische zelf in al zijn bescheidenheid...

Sorry moet even weg...

[Iona]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Klinkt redelijk wat je schrijft, ik ben een douche gaan nemen en heb het bezinken.
Ik bezin ook op Laurens die schreef..

Zijn quote had ik beter niet gebruikt, maar er ontbreekt iets in het verhaal, wat dan een tekortschieten is van mij, waarschijnlijk ook mee veroorzaakt door dit beperkte medium van lettertjes op een forum schrijven en lezen..
Hmm..
Effe verder kijken in mijn archieven in een poging periode de periode op te sporen dat ik geen Xanax kalmeer pilletjes binnen handbereik meer nodig had achter mijn discobar om te voorkomen dat ik in een vecht of vlucht reactie ging bij de zoveelste dronken gast die mij kwam lastig vallen...
Begin januari 2014 had ik weer een bijna uit de hand lopende discussie aan men discobar met enkele dronken paljassen op de piek van de avond (2u 's nachts) in een topfeest dat snel een Xanax pilletje slikken mij en het feest redde. Enkele uren later was het feest gedaan (verplicht stopuur is 4u in betreffende top-feestzaal) waarbij de bedreiging van dronken uilskuikens wegwas en ik een 40 km naar huis kon rijden. Onderweg naar huis was dat Xanax pilletje uitgewerkt en begon mijn hart weer te gieren terugdenkende aan de spanning die opgebouwd werdt tot aan de discussie die hand was gelopen als Xanax niet bestond.
Ik reed binnen in mijn onverwarmde garage en ben een uur of twee in mijn auto blijven zitten met de gedachte: "ik kan dit niet meer aan, ik moet stoppen met dit DJ werk, ik wil geen discussies met dronken apen waardoor ik het risico loop te gaan vechten met hen of te vluchten uit de zaal wat een ramp zou zijn voor het feest".
Ben dan uiteindelijk toch uit mijn auto gestapt en gaan slapen in mijn bed. Die zondag avond heb ik dan toch een email gestuurd naar François, in de hoop dat hij iets wou zeggen over mij. Had ik nu zo'n lange tenen gekregen zonder te weten?
Tot mijn verrassing kreeg ik een antwoord. Zie...


Begin augustus in datzelfde jaar kwam ik "de ergste" van allemaal tegen. Jackpot gewonnen dachten we allebei. Verliefdheid kon niet op.
Ik herinner me nu dat ik in de maanden voor augustus nog wel Xanax binnen handbereik had achter me discobar, maar het niet meer nodig had. Waarschijnlijk is na die email van François een zekere rust in gedaald.

Op 1 juli 2014 heb ik me hier voor het eerst aangemeld (dankzij jouw W. die me naar hier bracht).
Eind augustus was de grote liefde voorbij, maar niet in mijn hoofd. Tot in januari het jaar erop bleven we nog regelmatig chatten. Tijdens één zo'n chat begon mijn hart weer te gieren en probeerde er zo bewust mogelijk bij de blijven. Wat denk ik nu dat mijn hart zo begint over te slaan? Ik was mij met haar zaken aan't bemoeien (haar relatie met haar toen 28 jarige dochter).

Dit moet stoppen, dit kan niet langer, zei ik, ik wou niet terug aan de Xanax, en had, mede door dit forum, ontdekt dat wat ik geloofde de oorzaak was. François had me 10 jaar geleden ook verteld wat ik sinds dan boven mijn bureau heb hangen. Zie...


Dus ik Byron Katie binnenste buiten gaan keren, terwijl Jan Geurtz zijn boeken verslindend, vooral 'Verslaafd aan liefde'..
Maar die vrouw uit mijn gedachten zetten kon ik niet, bezeten van seks en relaties als ik was. Af en toe stuurde ik haar toch nog berichten. Citaten van Eckhart Tolle, Byron Katie, Jan Geurtz, Diederik Wolsak en filmpjes in die richtingen allemaal (die zij geeneens bekeek) Toch maar als een bezetene bezig blijven met dat pionnetje op het schaakbord dus.

Juni vorig jaar stuurde ze me dan zelf een berichtje om mij nog is te willen zien.
Ik kreeg weer hoop en bezocht haar, haar vertellende dat ze nog altijd de vrouw van mijn leven was. Maar ze wou niks meer met mij, alleen vrienden zijn. Ik wou 'meer'.
Klassieke variant van het 'liefde' verhaal...
Geweldig dat zij niets meer wou, daardoor werdt ik 'gek'.

Zij had andere dingen aan haar hoofd, nog altijd dezelfde waar ze het grootste deel van haar leven mee worstelde: Angst voor mensen, planeet aarde als een onveilige plek zien en deed uit wanhoop een eenmalige kambo eind juni, (wat als bij toeval op haar weg was gekomen) in de hoop van haar angsten af te geraken.

Ik stond versteld van het resultaat. Kon voor mij ook wel iets zijn na research ontdekkende dat het de lever geneest. En zo nam ik dan maar ineens de tweedaagse psychedelica warrior retreat erbij in de hoop dat mijn ego niet meer kon ontstsnappen. En dat is gebeurd... I became mister nobody.

Dank je Kabu voor het delen van je pijnlijke ervaringen.

Ben begonnen aan de video van Diederick. Ik verwachtte weerstand tegen te komen wetende dat hij een ECIW man is.
Toch bleef de weerstand uit en ben van plan het verder te bekijken en te beluisteren. Thnx!

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Die 3 jaar na die citytrip was een wanhopige poging van ego om zichzelf te redden door zichzelf bijna letterlijk de lichamelijke dood in te storten kabu. Ego wist dat ie had verloren en dus zette het in een wanhopige poging alles op het bord dat het maar verzinnen kon om jou tot een lichamelijk wrak te maken zodat je toe zou geven aan zijn wens.

Mijn zoveelste verhaal weer gepost hebben in mijn bericht #2247 en dit nu terug van je lezende zie ik dat niet rijmen.
Die drie jaar was weer een donkere nacht van de ziel, dat wel.
Effe tellen de hoeveelste; oh ja, precies geteld, de derde. Om de 10 jaar was ik zo is een wrak als gevolg van een gebroken relatie. De vierde donkere nacht heeft dan geduurd van eind 2014 tot eind august vorig jaar. Dan was het nog éénmaal een verschrikkelijk de donkere tunnel in gezogen worden, het zwarte gat door en hupsakee, Licht was kabu.

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Natuurlijk was het voor Çois afgrijselijk om je zo te zien lijden, hij hield van je, maar dat neemt niet weg dat hij je lijden van je af kon nemen. Hij heeft alles wat binnen zijn vermogen lag gedaan om het zo licht mogelijk voor je te maken.

Als een vader voor zijn zoon, machteloos omdat hij zijn lijden niet kon wegnemen, slechts duidingen kon geven...

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Man als jij dan niet trots op jezelf kan zijn, laat mij het dan zijn, want je zit hier nog,..

Hmm, dat woord 'trots' ligt me niet zo.
Ok, ik ben moedig geweest, volhoudend, er moest toch een weg uit dat lijden zijn, dan kon toch niet dat ik geboren was om te lijden. Met dertig jaar aanwijzingen van François moest ik toch nog een locatie waar de sleutel kon liggen over het hoofd gezien hebben.
Wie zoekt die vind, nou, ik vond die sleutel van de (poortloze) poort lekker niet!
Verder zoeken, verder zoeken, waar ligt die sleutel? Ik moet er ergens overheen gestapt zijn!

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

... je hebt de strijd gewonnen van ego en dat is daar gebeurd..

Ik weet wel wat je bedoeld, maar vind het een voorbij gestreefde manier om over ego te praten.
Ik weet het, ook François gebruikte die terminologie (YouTube / François Rönne op afrit 9), maar er moet geen strijd van ego gewonnen worden.
De vader van alle problemen is je ego bestrijden.

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

... je hebt de strijd gewonnen van ego en dat is daar gebeurd. Al die jaren daarna waren slechts een after-match waarin je meer bewust werd blabla zoals je weet.

Geen strijd die gewonnen moet worden van ego en dus ook geen aftermatch.

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

De sleutel tot jou bevrijding van het ego lag de relatie met dit meisje kabu.

Nee, daar lag de sleutel niet.
Die relatie was de druppel te veel, vooral met die incest nonkel-affaire. Dat heeft heel mijn tankwagen vol emoties verzameld van jongs af doen kantelen.

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

tuurlijk was je (als ego) doodsbang welk ego zou dat niet zijn? Ego wist dat het gedaan was met hem, ego heeft zijn meester moet erkennen in de bron waar jij door werd bestuurd al had dat op dat moment totaal niet in de gaten vanwege de doodsangst...

Rijmt niet met mijn verhaal. Het was helemaal nog niet gedaan met ego 10 jaar geleden met die jonge vrouw.
Ik was in verschrikkelijke emotionele draaikolken terechtgekomen die jaren geduurd hebben.

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Pas toen jij je doodsangst had overwonnen kon je de bron ontmoeten en dat was vorige jaar...Wat daar gebeurde was feitelijk al gebeurd in- en na die 3 jaar dat je doodziek op de bank lag kabu...Je kon het alleen nog niet aan...Bufo heeft niks voor je gedaan behalve dat het een kapstok was om je ervaring body te geven...

Ah, Bufo heeft niks gedaan voor me!
Mijn Nagasaki en Hiroshima tafereel... doodsangst verhaal was maar een kapstok om mijn ervaring body te geven...
Je hebt werkelijk geen idee van Bufo alvarius alias 5-Me0-DMT heeft gedaan.
Maar dat neem ik je niet kwalijk.
Forumlid Fer gaat het volgende donderdag om 1 okt. doen. Die gaat er kunnen over meespreken.
Intussen bekijk ik HIER op het forum het filmpje op YouTube van Dr. Stanislav Grof' interview over zijn Bufo 5MeO DMT ervaring nog is.

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ik heb medelijden met je en hoop van harte dat je de schellen nog eens van de ogen mogen vallen kabu.

Ik wil jou geen enkel idee ontnemen, enkel zeggen dat er aan deze kant niet iemand is die lijdt.
Zoals eerder geschreven, Samadhi betekend het einde van het lijden.
Dus je kan niet meelijden.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Ik weet wel wat je bedoeld, maar vind het een voorbij gestreefde manier om over ego te praten.
Ik weet het, ook François gebruikte die terminologie (YouTube / François Rönne op afrit 9), maar er moet geen strijd van ego gewonnen worden.
De vader van alle problemen is je ego bestrijden.


Geen strijd die gewonnen moet worden van ego en dus ook geen aftermatch.

Ik geef toe het is niet een term die de schoonheidsprijs verdient. Maar heb even geen ander woord er voor...Voet bij stuk houden tot ego het opgeeft. Mbt tot aftermatch zie vorige posting...

Nee, daar lag de sleutel niet.
Die relatie was de druppel te veel, vooral met die incest nonkel-affaire. Dat heeft heel mijn tankwagen vol emoties verzameld van jongs af doen kantelen.

Zeker weten van wel kabu al wil je dat niet erkennen, ik blijf bij mijn standpunt.

Rijmt niet met mijn verhaal. Het was helemaal nog niet gedaan met ego 10 jaar geleden met die jonge vrouw.
Ik was in verschrikkelijke emotionele draaikolken terechtgekomen die jaren geduurd hebben.

Zie post hiervoor.

Ah, Bufo heeft niks gedaan voor me!
Mijn Nagasaki en Hiroshima tafereel... doodsangst verhaal was maar een kapstok om mijn ervaring body te geven...
Je hebt werkelijk geen idee van Bufo alvarius alias 5-Me0-DMT heeft gedaan.
Maar dat neem ik je niet kwalijk.
Forumlid Fer gaat het volgende donderdag om 1 okt. doen. Die gaat er kunnen over meespreken.
Intussen bekijk ik HIER op het forum het filmpje op YouTube van Dr. Stanislav Grof' interview over zijn Bufo 5MeO DMT ervaring nog is.

Oké ik geef toe dat bufo wel iets voor je heeft gedaan, maar niet dat wat jij denkt al moet ik toegeven dat je er een heerlijk drama van hebt gemaakt kabu, een drama dat nog voortduurt tot op de dag vandaag. Drama hoeft niet persé een huilenbalkenfestijn te zijn, kan ook één groot feest gevoel zoals jij dat ervaart zijn...Dus neem me niet kwalijk...

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

@kabu: Zo kijk ik er ook tegenaan. Ben wel niet door een zwart gat verzwolgen maar urenlang op een pijnlijke manier als een speelbal heen en weer geslingerd tijdens mijn derde Ayahuasca reis. De boodschap was heel duidelijk, Ferry heeft de touwtjes in ieder geval ook niet in handen. Thanks for the reminder

Ik weet precies wat je bedoeld Fer. Ik heb begin dit jaar twee nachten na elkaar aan een ayahuasca ceremonie meegedaan te Geel.
Ik hoorde en voelde het gros van de andere deelnemers in de 20 personen tellende groep in cirkel rond mij urenlang op een pijnlijke manier als een speelbal heen en weer geslingerd worden. Ik hoorde braken, geroezemoes, geschreew, gebrul, gekerm... Je kan je er vast wat bij voorstellen.

Ik heb echter twee nachten na elkaar onbewogen in meditatie houding gezeten (in wit gekleed) met glimlach op mijn mond.
Had ik een truukje gevonden om controle te verwerven in een ayahuasca ceremonie?
Absoluut niet, dat is onmogelijk.
Ayahuasca kan je niet voor de gek houden, dat moet ik jou niet vertellen.

Wat maakte dan dat ik twee nachten onbewogen zat te mediteren met die dezelfde DMT hoeveelheid in mijn lijf dan de andere deelnemers?
Wel, zie nog maar is naar de fantastische video Samadhi Movie, 2018 - Part 2 (It's Not What You Think)vanaf 30:18. Vanaf daar gaat het zo...

Precies zoals een zon in een zwart gat wordt gezogen toen jij de grote werkelijkheid benaderde, je leven begint eromheen te evolueren en jij begint te verdwijnen.
Als je het imminente zelf nadert, kan dat angstaanjagend zijn voor de egostructuur.
De bewakers van de poort zijn daar om degenen op hun reis te testen.

Men moet bereid zijn om het hoofd te bieden aan zijn grootste angsten en tegelijkertijd iemands inherente kracht accepteren. Om licht te brengen aan de onbewuste verschrikkingen en de verborgen schoonheid binnenin.
Als je geest niet bewogen is, als er geen zelf reactie is, dan komen alle fenomenen geproduceerd door het onbewuste op en sterven weg.
Dit is het punt in de spirituele reis waar vertrouwen het meest nodig is.
Wat bedoelen we met vertrouwen?
Vertrouwen is niet hetzelfde als geloof. Geloof is iets accepteren op het niveau van de geest om comfort te brengen en zekerheid.
Geloof is de manier van de geest om ervaringen te labelen of te controleren.
Vertrouwen is eigenlijk het tegenovergestelde. Vertrouwen is blijven op de plaats van compleet niet weten, accepterend wat er ook voortkomt uit het onbewuste.
Vertrouwen geeft zich over aan de aantrekkingskracht van de singulariteit, tot het oplossen of ontmantelen van het zelf, om te slagen in het passeren van de poortloze poort.

Ik heb de 'sleutels' van mijn 'open geheim' hierboven in vet gezet.
Dat ik twee nachten in een ayahuasca-ceremonie mediteer als een Boeddha met glimlach op zijn gezicht heeft niks met controle te maken maar alles met vertrouwen en bewustzijn..

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

@kabu...Dus neem me niet kwalijk...

Ik neem jou niks kwalijk, neem jou niks af en voeg niks toe.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Ik wil jou geen enkel idee ontnemen, enkel zeggen dat er aan deze kant niet iemand is die lijdt.
Zoals eerder geschreven, Samadhi betekend het einde van het lijden.
Dus je kan niet meelijden.

Nee, je wilt mij idd geen idee ontnemen je wilt mij een van elke liefde ontdaan idee cq stront door mijn strot duwen en daar ben ik niet van gediend, vooral omdat beter zou kunnen weten, maar je weet niet bete, er is bij jou haat en nijd richting W. waarom dat is god mag het weten, maar het is er en je hoeft dat niet via mij uit te werken door Vagebond een trap naar beneden te geven alsof zij nog ergens van afhankelijk zou zijn want dat is ze niet... kabu.

Met andere woorden waar jij mee bezig bent mbt tot dat W. verhaaltje, gaat werkelijk alle perken te buiten en is werkelijk te sneu voor woorden, dus dus lekker in je Samadhi blijven zitten, maar het Samadhi waar jij in zit wil ik voor geen goud zitten wanneer sluiers voor de ogen nog tot de mogelijkheden kan behoren en dat er nog een sluier voor je ogen ligt is meer dan helder zichtbaar...

Nu als u mij vergeeft ga ik mijn grote liefde in liefde ontmoeten en mij mee verenigen..

Toedeloe..