Vagebond

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Best wel herkenbaar wat je over tranen zegt.
Jarenlang heb ik hiervoor magazijnen vol keukenpapier naar de zee gedragen.

Wat je zelf al weet zijn het tranen die leiden tot ontwaken in liefde.
" Heilige tranen" zoals Krista Steenbergen ze noemt op haar website.

Ik weet het niet hoor Iona, maar ik ervaar echt niet zo iets als heilige tranen, mijn tranen waren vooral frustratie tranen over mijn lot, het wegvallen van alle werk daar ik al die jaren daarvoor had verricht vanwege een werkelijk te belachelijk voor woorden stommiteit, waar ik, tot in detail, ook nog eens zelf de oorzaak van was.

Voor mij is de term 'heilige tranen' sentimenteel gedoe waar ik persoonlijk niks mee heb, sorry

[Iona]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ik weet het niet hoor Iona, maar ik ervaar echt niet zo iets als heilige tranen, mijn tranen waren vooral frustratie tranen over mijn lot, het wegvallen van alle werk daar ik al die jaren daarvoor had verricht vanwege een werkelijk te belachelijk voor woorden stommiteit, waar ik, tot in detail, ook nog eens zelf de oorzaak van was.

Voor mij is de term 'heilige tranen' sentimenteel gedoe waar ik persoonlijk niks mee heb, sorry

Ok.
Maar natuurlijk voelt dat nooit zo over alle frustratie wat lot betreft en vooral niet als je er middenin zit en wat de reden van verdriet en pijn ook moge zijn.
En toch... toch gaat elk verdriet etc van het overstijgen ervan en dat is wat ik meen bij jou te zien.
Nou ja dan heb ik me mogelijk hierin vergist.
KiSs

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Ok.
Maar natuurlijk voelt dat nooit zo over alle frustratie wat lot betreft en vooral niet als je er middenin zit en wat de reden van verdriet en pijn ook moge zijn.
En toch... toch gaat elk verdriet etc van het overstijgen ervan en dat is wat ik meen bij jou te zien.
Nou ja dan heb ik me mogelijk hierin vergist.
KiSs

Lieverdje ik weet niet of ik je hier nu goed begrijp maar zoals ik je lees ben ik het volgens mij niet met je eens. Tijdens de reis, in mijn geval de heilige reis van de ziel door de donkere nacht, is het de uitdaging jezelf te overstijgen, zo ervaar ik dat. Maar maakt dat de tranen die gehuild worden dan ook heilig voor jou?

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

@kabu

heb zojuist een 2,5 uur durende skype-video chat gehad met de weduwe van François.
Ze belde me op via Skype en zei dat ze me haar droom is moest vertellen. Ze heeft hem nadien nog is op email gezet.
zie

Op 3 okt. 2020, om 17:53 heeft weduwe van François het volgende geschreven:


Droom van de nacht van 30 september 2020

Cois in gesprek met Boni, vrouw als derde persoon mee luisterend.
Schoenmaker blijf bij je leest,
Laat het ego je niet terug naar de zandbak leiden waar jij uit bent, maar waar hij (ego) nog al te graag in speelt.



Zie wanneer mijn laatste post op het forum was, > 1 oktober 2020, 03:29.
Perfecte synchronisatie met haar droom dus, mooi op tijd gestopt met spelen in de forum-zandbak.
De andere ego's mogen oneindig blijven doorspelen zonder mij! 😁

groetjes

Ja, ik ga er na wat twijfelen toch iets mee doen. Een beetje grondig onderzoek in mijn eigen onderbroek mocht toch ook eens kunnen niet waar

Hier gaan we, opgelet.... (man krijg ik toch ineens zin om te gaan roken en dat terwijl ik al ruim 3 jaar van die rotzooi af ben)

Hier gaan we, opgelet....

Ik heb het gewoon goed gevoeld en ik was niet de enige die dat heeft gevoelt, dat ie eigenlijk nog een speelballetje was. En ja, ik heb ook bij hem voor stabiliteit gezorgd door niet mee te willen gaan in die, wel degelijk ego-gerelateerde, spelletjes van zijn kant. En nu is het idd tijd dat achter zich te laten ect. Gaan met die scooter...

GodsammeChristus ik heb het gewoon gezegd, steek die maar in je zak....

Ik zou nog meer willen zeggen maar daarmee begeef ik me wel op heel glas ijs, dus dat laat ik maar even WiNk

[Iona]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Lieverdje ik weet niet of ik je hier nu goed begrijp maar zoals ik je lees ben ik het volgens mij niet met je eens. Tijdens de reis, in mijn geval de heilige reis van de ziel door de donkere nacht, is het de uitdaging jezelf te overstijgen, zo ervaar ik dat. Maar maakt dat de tranen die gehuild worden dan ook heilig voor jou?

Het is maar een woord , een uitdrukking. Maakt ook niet uit heilig, zuiverend of wat dan ook.
Wat mijzelf betreft zorgden tranen daarna altijd voor opluchting. Heilig noem ik het moeiteloos omdat daarmee de druk en lading verdween die erachter zat en ik weer vooruit kon..
Blijkbaar is de ervaring wat tranen betreft precies wat het voor jou is,.
En voor mij wat het voor mij is.
No problem. We hoeven het niet eens te zijn, toch?

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Het is maar een woord , een uitdrukking. Maakt ook niet uit heilig, zuiverend of wat dan ook.
Wat mijzelf betreft zorgden tranen daarna altijd voor opluchting. Heilig noem ik het moeiteloos omdat daarmee de druk en lading verdween die erachter zat en ik weer vooruit kon..
Blijkbaar is de ervaring wat tranen betreft precies wat het voor jou is,.
En voor mij wat het voor mij is.
No problem. We hoeven het niet eens te zijn, toch?

Oh, zo, ja nu snap ik het... ja, huilen kan idd opluchtend werken, zo noem ik het dan ook, opluchtend.....
Prima dat jij dat dan heilige tranen noemt, dus als dat nog eens gaat zeggen snap ik tenminste wat je bedoelt

[Iona]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Oh, zo, ja nu snap ik het... ja, huilen kan idd opluchtend werken, zo noem ik het dan ook, opluchtend.....
Prima dat jij dat dan heilige tranen noemt, dus als dat nog eens gaat zeggen snap ik tenminste wat je bedoelt

KiSs

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Als je het niet gelezen hebt Vagebond zou ik zeggen laat maar lekker voorbijgaan.

Ja, die raad had Vagebond in retrospectief idd beter wel opgevolgd wanneer haar vermaledijde nieuwsgierigheid niet de kop had opgestoken was haar toch weer een leuke storm gespaard gebleven. Een storm in een glas water dan, want het was niet meer dan dat, maar ja, iets in mij houd van groot - groter - grootst en nog groter, kennelijk....
De inleiding was dit...

Vagebond ging dus wel kijken en waar schrok ze nu zo van, want dat er geschrokken werd was een ding dat zeker was. Ik was vergeten dat er op een forum niet alleen voor de schermen met elkaar dingen worden besproken, vragen gesteld, dus gewoon met open vizier, maar dat er ook geluld wordt achter de schermen, om dan vervolgens weer voor de schermen te gebruiken onder het mom van behulpzaamheid.....Ik denk dan echt:" wat een bullshit is dat?" Maar goed dat kan ik natuurlijk wel denken echter in mijn binnenste wordt dan iets getriggerd waardoor er plots gedacht wordt dat er aan crisismanagement gedaan moet worden, nu en alla minuut, en voor ik het weet is een storm in een glas water veranderd in full-blown storm en vind ik mezelf een dag later, met een gevoel alsof er een trein over me is heen gereden, aangespoeld weer terug langs de waterlijn me afvragend wat er in Godsnaam gebeurd is....

Dit is er gebeurd, ik vond dat er iets te verdedigen viel, wat er te verdedigen viel, God zal het weten, ik zag niks ter verdediging. Ik was gewoon een beetje dromerig aan het spelevaren ergens, god weet waar, maar het was lekker en gezellig, tot ik wreed gestoord werd door de een of andere idioot ( nee niet jij Iona, maar je weet wel wie... ), die begonnen was te gillen. Ik...hoe, wat, euh, wat is er aan de hand?

Ja dat storen, zo bleek, had ik dan weer wel aan mezelf te danken, want dan had ik iemand maar niet in de waan moeten laten dat er iets van een, ik heb het al eerder genoemd, persoonlijke, wederzijde, verliefdheid aan de gang was, terwijl dat wat mij betreft niet aan de gang was geweest, ook niet achteraf. Het proces was mooi, de klik was mooi, alles was mooi aan wat er gebeurde tussen de geliefde en mijzelf. Maar het had niks te maken met: ik hou van jou, ik blijf je trouw als in persoonlijk liefde, wat ik al gezegd had

In dit geval speelde bewustzijn met bewustzijn en zijn in de tussentijd ook nog wat ego-dingetjes opgeruimd, iets dergelijks. Meer is het eigenlijk niet.

Maar goed dromeland is uit zicht geraakt, helaas.... en dus beginnen we vandaag eerst maar eens met een serieus muziekje...

J.S. Bach: Mass in B minor "Agnus Dei" - Andreas Scholl
Andreas engel van mijn hart, op dat ik terug indaal in mezelf...

[Iona]

Ik schrok ook toen bewuste pb openbaar was gemaakt.
Ging ervan uit dat je het gelezen had..Dat betreur ik nu..

Mooie muziek deze Agnus Dei van Bach,
dat het geraakte bij je in moge dalen..

[Vagebond]

Zoals gezegd, hou ik van open viziers bij mezelf en en dat gedoetje met de geliefde, een andere dit keer, want iedereen is in principe mijn geliefde, over weer een andere geliefde heeft wel iets omhoog gebracht wat wel de moeite waard is om eens tegen het licht te houden. Het ging namelijk over heimelijk een email adres proberen ergens vandaan te ontfutselen. Ik zei daar, stoer als ik ben, dat ik wanneer ik iemands email adres zou willen ik daar dan bij de betreffende personage gewoon om zou kunnen vragen maar dat ik vooralsnog die behoefde niet had ervaren, wat idd zo was en is. Echter, het riep wel een vraag bij mezelf op.

Want stel dat die behoefde zou ontstaan zou ik dan, gezien mijn geschiedenis, überhaupt die stap wel durven zetten? Het is natuurlijk een 'wat als' vraag die ik eigenlijk nog niet kan beantwoorden maar toch...
De geschiedenis heeft mij geleerd dat die stap zomaar kan betekenen dat ik verder van huis raak en zo 10 jaar verder ben voor ik weer een beetje bij mijn positieven ben en met een beetje positieven bedoel ik letterlijk 'een beetje' dus nog lang niet:" hé, hallo, hier ben ik weer, ben ff weggeweest . Iets veranderd in die paar minuten dat ik 'bewusteloos' was?" ( bewusteloos tussen haakjes want in die bewusteloosheid was ik gewoon nog bewust, bewust in een hel van bewusteloosheid)

Want stel dat ik nog altijd niet gewoon mijn eigen stem, ondermijnd door een kinderlijk gebrek aan zelfvertrouwen, vanwege de voortdurende ontkenningen door bv mijn ouders, van wat ik aan oorlog in hen zag gebeuren, kan volgen die zegt:" doe dit niet, blijf hier verre van want..." De twijfel:" hij of zij zal wel gelijk hebben want......en dus zal ik wel......?" ook al druist dat volledig tegen mijn gevoel in van wat goed en juist is.

En dan heb ik het nog niet gehad over de stem die zegt, klein gedachtesprongetje :" als je een ander afwijst wijs jij jezelf in hem af en wat zegt dat dan over jou Vagebond?

Wat een verwarring had ik toentertijd. De vraag hoe om te gaan met de wereld waar ik in wakker geworden was. Hoe was de les die ik te leren had?

Als ik niks met een personage heb dan wijs ik mezelf niet in hem af, ik heb gewoon niks met de personage en/of omgekeerd heeft die ander niks met mij, ieder zijns weegs en elkaar met een glimlach van herkenning groeten in het voorbij gaan ( er is nog steeds ergens iets in mij dat daar verwarring over heeft en/of er niet aan wil....."Ik zie mij en wil mij met buiten-mij verenigen, lichaam weg": murmelt ze.....Ik zeg:" nee, liefje, buiten-mij bestaat niet, je bent al verenigd in mij, en denkt...". Mijn God, lekker helder allemaal, ik ga even een glaasje prik, tegen de opkomende hoofdpijn nemen). En ik ga het zeggen, ja ik ga het zeggen: ik was/ben kinderlijk naïef na mijn geboorte in een nieuwe wereld, ik dacht dit is de hemel op aarde, maar mijn God, niets bleek minder waar. Gewoon, baby-roze, opnieuw beginnen, het begon, zoals gezegd, al gelijk geweldig....

Het verklaard wel, heerlijk dit gedachtelijntje verder volgend, waarom ik jaloers kan zijn op mensen zoals kabu, die, verdorie al meer dan een jaar met het hoofd in de wolken hebben kunnen lopen. Ik denk waarom overkwam mij dat niet? Waarom had God mij zo lief dat ik direct met mijn bibs in de ego-boter viel zo van:" kijk maar kindje, je bent sterk genoeg om dit aan te kunnen, blabla!" Dat heb ik gedacht, nu weet ik waarom e.e.a. gebeurde zoals het gebeurde, maar goed dat is in retroperspectief toen dacht ik nog :'het zal zo vaart niet lopen want de soep wordt niet zo heet gegeten als ie wordt opgediend...," maar dat werd dus wel. Gevolg een verbrande bek...
Einde gedachte lijntje... waar was ik gebleven?

Oh ja, gebrek aan zelfvertrouwen mbt mijn gutfeeling. Nou mooi kut dat me meer dan eens onderuit haalt. Is er mbt dat een een lijntje naar mijn algehele lethargische houding misschien? Zou mij niks verbazen eerlijk gezegd...Gaat dus op het stapeltje: ja kan...

Wordt vervolgd.