Vagebond

[Iona]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ja dan voel ik me toch een ietwat ongemakkelijk bij dat schrijven (dik gemaakt). Want ja ik heb dat gezien, gevoeld, ervaren. Maar ik ben degene die dat gezien, gevoeld en ervaren heeft, maar wie ben ik dan? Lijkt mij een goede vraag te zijn....

Zou het niet zo kunnen zijn dat Vagebondje hier op de stoel van Bewustzijn is gaan zitten en zichzelf hier iets toegeëigend dat helemaal niet aan haar is en daarmee zich tussen iets in zet dat niet, zoals gezegd, haar plaats is?

De poten onder de eigen stoel vandaan zagen is me wel eens gezegd door een geliefde.

Idd. Echter, aan de andere kant, en dat is echt wel iets dat ik overweging moet nemen, kan wat ik zie ook nog altijd wel projectie zijn vanuit ene Vagebondje. Wanneer dat het geval is dat de belangrijkste opdracht om bij stil te staan

En dat vind ik dan lastig aan het hele verhaal, want als dat laatste aan de gang is, wie ben ik dan om te zeggen wat ik nu zie is van jou? Want dat weet ik dan helemaal niet...

Hoe kan ik het verschil zien/voelen/ervaren tussen wat van mij is aan ego-rest en van de ander aan ego-rest? Is dan een vraag die bij me opkomt, zodat ik me niet ga bezig houden met zaken die aan de ander zijn. Zeg maar contraproductief, ongewild en onbedoeld, de neus in andermans zaken steken waar niemand wat aan heeft, m.i.

Ik mis nu toch iemand als een Aartmans die met een paar simpele woorden heel precies de vinger op de pijnlijke plek wist te leggen... Ach, ja, diepe, weemoedige zucht, dat was ooit...

Dus voor nu, zonder Aartmans, hou ik nog liever even een slag om de arm tot bewustzijn mij het antw. doet toekomen..

Tot nader orde dus....

Tja Aartman was er ook nog.
Zij die de vinger op de zere plek bij je konden leggen zijn verdwenen.
Misschien wel goed nu je in monoloog bent met jezelf.
Misschien de voorbode van werkelijk bij de voet van de ruïne aan te komen zoals M het voor zichzelf uitdrukte. Tenminste als ik het goed verstaan heb.
Ik stop hier dan ook met reageren. Ik heb niets toe te voegen of wat dan ook.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Tja en dan mis ik hier ons kabuutje toch wel een beetje, want hoewel ik best heel goed voor mezelf kan zorgen, was en is het toch veel leuker wanneer er iemand is die vanuit bewustzijn mij ook niet laat ontsnappen aan mezelf, ff een medestander zeg maar, waarvan ik hoop dat ik dat ook voor hem mocht zijn, want ja die ego-dingetje waren echt wel goed zicht- merk- en voelbaar voor deze hier. Maar goed dat was, en nu is er wat er nu is....

Ik ga over een kleine 1,5 week naar Marianne, voor verdere stappen en tot die tijd rust, oh heerlijke rust en nog eens rust, slapen...

Dus tijd voor nog een klassiek muziekje

Erik Satie - Gnossiennes 1-6

Behalve het muziekje, en Marianne.

Man wat een gemekker en geleuter weer zeg. Ik mis kabu helemaal niet, en het was ook niet veel leuker, bladiebla en er was ook niet zo iets als een medestander, echt. Wanneer nu, wanneer nu, Vagebond, wordt je een keer wakker..., verzuchte zij...

Man, ik ben mijn eigen Çois.

Euh, houd dat in dat ik wakkerder ben dan kabu, ooit was?

Ja, dat houd dat in, mekkerraar.

Oh, man, ik hou van mij

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Tja Aartman was er ook nog.
Zij die de vinger op de zere plek bij je konden leggen zijn verdwenen.

Zij, die de vinger op een plezierige, liefdevolle, manier op de pijnlijke plek konden leggen zijn verdwenen.
Buiten dat, het is wat het is, ik heb altijd alles zonder hulp van buiten moeten uitzoeken, dus veel is er niet veranderd en is ook geen probleem.
Er valt wat op mijn bordje en als het dan gevallen is is het verder zoek het maar uit, veel plezier, halleluja.

Na ja, het is natuurlijk niet voor niets dat ik al wakkerder ben dan kabu ooit was voor ie in het licht explodeerde, hij had een buiten-Çois nodig die hem een stukje verder hielp en zielige ik.....remi alleen op de wereld..., snif, snif. heeft dat niet..

Misschien wel goed nu je in monoloog bent met jezelf.

Monoloog, geen monoloog, het maakt me allemaal geen zak uit. Het is wat het is....

Misschien de voorbode van werkelijk bij de voet van de ruïne aan te komen zoals M het voor zichzelf uitdrukte. Tenminste als ik het goed verstaan heb.

Geen idee. want ik weet überhaupt niet waar dat gezegd is, ik lees namelijk niet alles van haar, zoals gebleken is...

Ik stop hier dan ook met reageren. Ik heb niets toe te voegen of wat dan ook.

Dat is aan jou Iona, als je behoefde voelt om wat te zeggen mag dat, is de behoefde er niet ook geen probleem. Ik vermaak me, zoals bekend, prima in mijn ééntje namelijk JaKnIk

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door ...

@kabu:
Nee, ik laat Vagebond niets Weten! 😄
Als zij denkt in mij haar nieuwe W. gevonden te hebben laat ze doen, het is niet mijn taak haar uit de waan te halen!

Dit is toch echt een verdomd mooie waarheid in mijn ogen. Een waarheid die overeenkomt met dat wat W. mij heeft laten zien, namelijk: Het is niet mijn taak jou uit je waan te halen. En dat was het ook niet en is het nog altijd niet, het was en is mijn taak mezelf uit mijn waan te halen. Het is krankzinnig dat wel van een ander te verwachten.
Wat een ander in mijn idee hooguit kan doen is je behulpzaam zijn bij het ontmantelen van de waan wanneer er al een besef dat er iets niet klopt mbt de eigen beleving en/of wat gezien e.d., zoals Neo die merkte dat er ergens is vreemds aan de hand was en vervolgens bezocht werd door Morpheus die hem de keus gaf: hier of daar.... en daarna gedurende het verhaal werd geholpen zijn waan verder te ontmantelen. Waar op het einde duidelijk wordt dat Neo de eerste oorzaak was van alles dat daarna volgde...

Ja, dus mooi, in mijn ogen JaKnIk

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door .

@kabu
Er is trouwens niet iemand die haar aan het lijntje kan houden, alleen zij kan zichzelf aan het 'lijntje' houden.
Lijntje Cocaine! 😜
We zitten allemaal aan de cocaïne die het ego is, tot het je gegeven is om te sterven in dat ego, dan houdt het snuiven op...

Nog zo een die ik toch nog even naar voren wilde halen. Wanneer ik zoiets lees denk ik:" wow, daar valt niks meer aan toe te voegen en daarom gaat er van mij een naar de eeuwige

[Vagebond]

Zo en dan nu nog mbt post # 2435 van gisteren 13:36. Bewustzijn heeft gesproken en heeft gezegd:" flikker die hele post de prullenbak in het moest maar eens afgelopen zijn met dat gemiemel en gejank. Gewoon zeggen waar het op staat en niet later nog eens keer op terugkomen omdat je poep in de broek heb dat er misschien wel tegen wordt geprotesteerd en er vervolgens een bende ontstaat. En onthou.... het wordt tijd dat je je eens onder de mensen gaat begeven..."
Nou dat laatste dat dacht ik toch van niet. Helemaal geen trek in mensen en/of mezelf eigenlijk. Laat me gewoon in alle rust, zonder geouwehoer, mijn eigen ding doen....

Oh ja, dan hebben gelijk ook getackeld, lieve lezers, dat Vagebond geen trek heeft zich te mengen in andere draden en zich hier prima in haar eentje vermaakt wat dus wil zeggen dat het niet zielig is wanneer ze hier alleen is terwijl anderen zich elders vermaken, lekker rustig voor mij en lekker laten gaan zou ik zeggen....

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Ik zie je verhalen over wat jij jouw twee bijna-dood ervaringen noemt ter hoogte van de 6de chakra. Zie ook mijn post genaamd Using 5-MeO-DMT To Become Enlightened op 30 augustus als Guustflater nog, waaruit ik dit vertaal voor forumlid marie die zegt ook een bijna-dood ervaring gehad te hebben.

Mijn CHANGA ervaring met duivel en Boeddha elkaar afwisselend speelde zich ook af in de 6de Chakra. Maar ik noem dat geen geen bijna-dood ervaring.
Wanneer ik spreek over mijn ontmoeting met het Goddelijke, het absolute, dan speelt dat zich af in de zevende chakra, de kruinchakra...

ja, deze post. Ik was zo boos maar ook teleurgesteld dat, dwars door mijn strijd, niet gezien/herkend was dat ik wel over de grens gegaan ben. Nu denk ik, het is niet gezien en misschien ook wel logisch dat het niet gezien is. Mijn gang over de grens was niet bijzonder spectaculair, eerder bescheiden en stil na de storm waar ik minuten eerder door heen was gegaan.

Ik herinnerde me dat ik het nog ergens opgeschreven had en dat stukje tekst heb ik terug gevonden.

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond heel wat jaren geleden

Instappend:

Het antw is duidelijk zat, het komt nog binnen de seconde. Ik was het zelf, er is geen verschil tussen ons, sterker nog het is helemaal niet gebeurd het was alleen fantasie. De waarheid komt onaanvaardbaar en met verpletterende kracht binnen.

Ik wil er even alleen mee zijn. Ik voel hem, ik voel hoe hij ergens in de verte zijn armen om me heen slaat waarna we vervolgens verdwijnen in de eenheid.

Als we daarna in een ander bewustzijns niveau weer verschijnen bedrijven we nog 1 x de liefde. Hij vraagt aan mij of ik er klaar voor ben om tot de bodem te gaan. Ik ben klaar, en dan is hij weg. Ik begin me voor te bereiden op wat nog voor me ligt. Ik voel diepe vreugde over het komende loslaten tgt is er berusting in wat komen gaat al weet ik niet hoe of wat zal komen.

En dit is in een notendop wat niet veel later in gang werd gezet en nog door gaat tot op de dag vandaag... Ik ben nog onderweg terug naar huis, terug van nooit weggeweest....

Het moment in de eenheid... was een soort van overspoelt/vergeten geraakt omdat het maar zo klein was. Ik ik ben ergens onderweg er van overtuigd geraakt dat ik net voor de poort weggegrist was door ego, ondanks mijn weten/herinnering. Maar vanochtend dacht is dat eigenlijk wel zo Vagebond, want hoe kan het anders zijn dat je weet/herkenning hebt wanneer je thuis ruikt? Waarom wordt je zo boos wanneer er gezegd wordt dat je ergens in het 6e chakra ben blijven haken, of iets in die geest, waarom?

Ik was er zelfs niet zeker van of ik het überhaupt wel opgeschreven had, maar ik had het opgeschreven. Het door de poort gaan kwam na mijn nog kiezen voor ego, vanwege dat de waarheid voor mij op dat moment volstrekt en volledig onaanvaardbaar was en ik dus nog iets wilde, wat de komende weg voorspelde.

Daarom raakt het me zo, ik kan nog geen 'aanspraak maken' wat een belachelijke term is maar goed ff geen betere bewoording voor handen, omdat ik me nog in het stuk van het loslaten zit....

Tgt klopt wat kabu hier zegt tot op zekere hoogte dus wel omdat mij bijna doodervaring of mogelijk kan ik het beter een negatieve piekervaring noemen geen idee, geef het beestje en naam, buiten dat het een voorschouw was over hoe e.e.a. na deze ervaring zou gaan lopen er ook een door de poort-loze poort gaan was, hoewel ik dat zelf nooit zo genoemd zou hebben, wegens onbekend met de term. Terug in de wereld nam ik beide werelden mee. Ik leef maar half in de eenheid (ene been) en andere been loop ik het pad dat onvermijdelijk was na de keus voor ego.....

Dit omdat mijn emo reaktie op kabu hier ter berde bracht me dwars bleef zitten... En dus kan ik denk ik wel zeggen dat ik kabu's schrijven begrijp maar ook mijn emo reaktie van niet erken/herkend te zijn....Er is gebeurd wat is gebeurd en ik kan mijn ervaring niet terugnemen enkel en alleen omdat ik ergens in de tijd gevallen ben maar ik kan van een ander ook niet verlangen dat hij mij ziet/erkend/herkend door de rommel heen wanneer de rommel nog zo prominent op de eerste plaatst staat...

Ik vergeef kabu dat hij mij niet zag, hij kon er ook niks aan doen dat hij blind voor me was

En weer door tot de orde van de dag...

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Oh ja, dan hebben gelijk ook getackeld, lieve lezers, dat Vagebond geen trek heeft zich te mengen in andere draden en zich hier prima in haar eentje vermaakt wat dus wil zeggen dat het niet zielig is wanneer ze hier alleen is terwijl anderen zich elders vermaken, lekker rustig voor mij en lekker laten gaan zou ik zeggen....

Je hebt nog een heleboel om op te reflecteren Vagebond moet je maar denken. Maar het is hier wel heel erg stil geworden zonder Kabu.

[Vagebond]

Ik vond in de transscriptie nog een leuk, maar in mijn idee vooral smeuïg, verhaal dat ik hier toch wel delen omdat het vandaag, toentertijd niet, een glimlach op mijn gezicht bracht...

Vagebond in de bocht...

Oorspronkelijk geplaatst door vagebond vele jaren geleden, vlak voor haar de schellen van de ogen vielen

Ik was ladderzat gisteren. Lekker zitten pimpelen met God wat reuzegezellig was, maar ja die kater hé...Ik voelde het al gelijk, ik zei nog tegen mezelf:" doe dit nu niet", maar ja eigenwijs en hardleers als ik ben dacht ik:" wat kan het verrekken ik ga er voor". Het werd me daar een braspartij, ik drink zo met de grote mannen mee, niets krijgt mij er onder. Fijn een spelletje tafeltennis gespeelt tot ik als een ware André Agassi woedend het batje op tafel gooide omdat ik niet kon winnen. Stak, terwijl ik weg liep, nog even achteloos mijn middelvinger omhoog met als gevolg dat God met tafeltennisballen naar mijn hoofd begon te smijten waardoor ik, in woede ontstoken, voor een potje vrij worstelen, op hem afstormde.
Had ik dat maar niet gedaan, was ik maar gewoon door blijven lopen en had ik maar schijt aan hem gehad, maar nee, ik moest weer zo nodig, wat ben ik toch een idioot dat ik er steeds weer in trap. Ik vind hem veel te leuk (God) en ik geloof dat hij ook wel enige mate aan plezier aan mij beleeft, pittig ding, licht ontvlambaar, kan er niks aan doen het zijn mijn genen.
Nou ja hoe je het ook went of keert het eind van het verhaaltje was dat het uiteindelijk een verwarrende toestand werd met als gevolg dat ik uit de eenheid viel, pats zo midden met mijn snufferd in de modder.

Het is zo verleidelijk om opnieuw in mijn eigen wereld met God te vluchten maar ik zal het daar niet vinden, bovendien schopt hij mij met alle liefde die in hem is de wereld weer op. Ect.

Ja, wilde ik toch even met jullie delen

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je hebt nog een heleboel om op te reflecteren Vagebond moet je maar denken.

Jij ook.
()