De laatste illusie - Pagina 24

Ulla · 29 August 2011, 12:56

Nathan · 29 August 2011, 20:31

Een bewust egoloos leven.
Je hebt volkomen begrepen zonder ego te zijn, dat het ego alleen maar bestaan heeft binnen je eigen denken.
Leven zonder schaduw.
Er is niets op de achtergrond, geen een of ander 'ik'.
Je ervaring wordt nergens door gekaderd.
Iemand die in jouw ogen kijkt zal niemand vinden, geen innerlijke verkramping wat duidt op een geloof in een ego.
Je bent schuldig bij een geloof in een ego.

Ulla · 29 August 2011, 21:31

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Een bewust egoloos leven.
Je hebt volkomen begrepen zonder ego te zijn, dat het ego alleen maar bestaan heeft binnen je eigen denken.
Leven zonder schaduw.
Er is niets op de achtergrond, geen een of ander 'ik'.
Je ervaring wordt nergens door gekaderd.
Iemand die in jouw ogen kijkt zal niemand vinden, geen innerlijke verkramping wat duidt op een geloof in een ego.
Je bent schuldig bij een geloof in een ego.

Wat bedoel je met schuldig zijn bij een geloof in een ego?

Nathan · 29 August 2011, 21:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Wat bedoel je met schuldig zijn bij een geloof in een ego?

Je moet je wel schuldig voelen wanneer er ruimte is voor een ego in je leven.

Ulla · 29 August 2011, 22:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Je moet je wel schuldig voelen wanneer er ruimte is voor een ego in je leven.

oke, ik snap het.

Nathan · 29 August 2011, 22:32

Sommige mensen denken wijs te zijn maar kunnen slechts herhalen wat ze ooit elders gelezen hebben.
Sommige mensen denken anderen goed te kunnen bekritiseren maar kennen zelfs zichzelf niet echt.
Werkelijke liefde kent geen grenzen, de overtuiging van een 'ego' doet onze liefde begrenzen. Omdat we er altijd bewust of onbewust rekening meehouden.
Waar je ook het zogenaamde ego ziet, in jezelf of bij iemand anders.
Je kunt niet vrij zijn wanneer je nog altijd ergens mee rekening houdt.

Nathan · 29 August 2011, 23:14

Misschien worstel je nog met je verlangens maar dat komt volgens mij omdat je denkt dat je ermee moet worstelen.
Ergens heerst er nog dat zogenaamde ego waar je vanaf wil, vroeger of later.
Zolang als verlangens ergens naar een plaag voor je vormen, is er volgens mij nog sprake van gespletenheid. 'Iets' beheerst nog jou en dat omschrijf je met 'ego'.
Je kunt je verlangens niet loslaten in relatie tot een zogenaamd ego. Verlangens zijn gewoon een product van jezelf, wat je zaait zal je oogsten. Je bent zelf geheel verantwoordelijk. Het 'ego' is jouw excuus.

[IMG]http://api.ning.com/files/KmrvmHDtSFT-361mC-eptjsDKI5qT-xhGImWaplmdnzMT4KgRA4aPRIBaILlV8*8KI0fF3sFANN50Ymw 5iINvA6C3oJnbAbO/zaaien.jpg[/IMG]

Nathan · 30 August 2011, 06:29

Vrager: Iedereen heeft toch een ik?
Antwoorder: Niet in werkelijkheid. Slechts denkbeeldig.
V: Wat is daarvan het verschil? Ik is ik.
A: In het donker kun je een touw op het pad aanzien voor een slang, dat beïnvloedt dan je wandel. Zonder die illusie was je gewoon doorgelopen, niet waar?
V: Misschien is het ook denkbeeldig, dat je geen ego hebt.
A: Dat kan.
Misschien is het slechts denkbeeldig dat de aarde rond is en niet plat. Onderzoekers weten echter beter.
V: Iedereen beweert hier vrij te zijn, gerealiseerd. Geef het een naam...
A: Ik ben niet iedereen. Onderzoek gerust mijn uiteenzettingen over de illusie van het ego. Je bent in werkelijkheid leeg, zoals wij ook niet iemand kunnen ontdekken in een prachtige grote boom van honderden jaren oud of iemand in de zon of iemand in een insect.
Het denken heeft een ego bedacht.
V: Is het denken niet het ik?
A: Strikt genomen niet. Het is slechts een functie, net zoals: zien, horen, voelen, smaak en ruik.
V: Ik zie, dus ik besta.
A: Ook een insect neemt waar.
V: Heeft een insect dan een zelfbewustzijn?
A: Maakt een zelfbewustzijn iemand beter?
V: Je weet dan dat je lijdt, niet waar?
A: Zullen we dan maar alles wat volgens ons geen zelfbewustzijn heeft uitbuiten en vernietigen, wanneer we dat willen? Ik houd van de natuur en jij?
V: Maar de mens lijdt bewust.
A: Mag je iemand in zijn slaap misbruiken? Kan je ieder insect rustig uit elkaar trekken? Het zelfbewustzijn maakt ons niet beter, hoogstens anders.
V: Dat is toch een enorm verschil?
A: Dat idee komt door de illusie van een ego. Wanneer je het ego doorzien hebt, is er enkel nog sprake van non-dualiteit, heelheid. Ik ben de wereld die ik waarneem.
Ik ben niet anders dan de boom, het insect, de zon,... Ik ben namelijk ook gewoon mezelf.
Ik ben zo 'goed of zo slecht' als ik denk, voel en doe. Je kunt beter een mooie boom tegenkomen dan een moordenaar.
We kunnen in harmonie leven met de natuur maar we onderscheiden ons er liever van, omdat we onszelf superior achten. We eten vlees omdat we geloven dat alleen de mens kan lijden.
Door middel van het zogenaamde ego dramatiseren we ons leven. Dat kan bijvoorbeeld een mus niet. Maar dat maakt van een mus nog geen ongevoelig wezen.
Verlichting, realisatie, ontwaakt zijn, moksha,... maakt ons beslist niet ongevoeliger voor de natuur, het leven om ons heen.
Het is toch zeer opvallend dat veel bekende leraren met respect praten over de natuur en zelfs vegetarier zijn.
V: Ik volg de tijger in mezelf, ik houd van een lekker stukje vlees.
A: Je kunt ook je pik achterna lopen en zelfs met je eigen kinderen sex hebben!
V: Maar dat is toch niet normaal?
A: Je hoeft geen vlees te eten, je kunt ook je kinderen met rust laten.
V: Waarom vlees eten met incest vergelijken?
A: In beide gevallen begeer je iets, in beide gevallen is er sprake van lichamelijk contact.
Zonder intelligentie blijven we een gevangene van onze verlangens.
Zonder inzicht is alles gelijk (onbewust).
V: Mijn inzicht doet me wel vlees eten en geen incest plegen.
A: Dat is dan geweldig!
Maar hoe diep gaat je inzicht werkelijk bij je zogenaamde behoefte aan vlees?
V: Tja...
A: Ook goed. Hahaha.

sagnaar · 30 August 2011, 07:06

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Vrager: Iedereen heeft toch een ik?
Antwoorder: Niet in werkelijkheid. Slechts denkbeeldig.
V: Wat is daarvan het verschil? Ik is ik.
A: In het donker kun je een touw op het pad aanzien voor een slang, dat beïnvloedt dan je wandel. Zonder die illusie was je gewoon doorgelopen, niet waar?
V: Misschien is het ook denkbeeldig, dat je geen ego hebt.
A: Dat kan.
Misschien is het slechts denkbeeldig dat de aarde rond is en niet plat. Onderzoekers weten echter beter.
V: Iedereen beweert hier vrij te zijn, gerealiseerd. Geef het een naam...
A: Ik ben niet iedereen. Onderzoek gerust mijn uiteenzettingen over de illusie van het ego. Je bent in werkelijkheid leeg, zoals wij ook niet iemand kunnen ontdekken in een prachtige grote boom van honderden jaren oud of iemand in de zon of iemand in een insect.
Het denken heeft een ego bedacht.
V: Is het denken niet het ik?
A: Strikt genomen niet. Het is slechts een functie, net zoals: zien, horen, voelen, smaak en ruik.
V: Ik zie, dus ik besta.
A: Ook een insect neemt waar.
V: Heeft een insect dan een zelfbewustzijn?
A: Maakt een zelfbewustzijn iemand beter?
V: Je weet dan dat je lijdt, niet waar?
A: Zullen we dan maar alles wat volgens ons geen zelfbewustzijn heeft uitbuiten en vernietigen, wanneer we dat willen? Ik houd van de natuur en jij?
V: Maar de mens lijdt bewust.
A: Mag je iemand in zijn slaap misbruiken? Kan je ieder insect rustig uit elkaar trekken? Het zelfbewustzijn maakt ons niet beter, hoogstens anders.
V: Dat is toch een enorm verschil?
A: Dat idee komt door de illusie van een ego. Wanneer je het ego doorzien hebt, is er enkel nog sprake van non-dualiteit, heelheid. Ik ben de wereld die ik waarneem.
Ik ben niet anders dan de boom, het insect, de zon,... Ik ben namelijk ook gewoon mezelf.
Ik ben zo 'goed of zo slecht' als ik denk, voel en doe. Je kunt beter een mooie boom tegenkomen dan een moordenaar.
We kunnen in harmonie leven met de natuur maar we onderscheiden ons er liever van, omdat we onszelf superior achten. We eten vlees omdat we geloven dat alleen de mens kan lijden.
Door middel van het zogenaamde ego dramatiseren we ons leven. Dat kan bijvoorbeeld een mus niet. Maar dat maakt van een mus nog geen ongevoelig wezen.
Verlichting, realisatie, ontwaakt zijn, moksha,... maakt ons beslist niet ongevoeliger voor de natuur, het leven om ons heen.
Het is toch zeer opvallend dat veel bekende leraren met respect praten over de natuur en zelfs vegetarier zijn.
V: Ik volg de tijger in mezelf, ik houd van een lekker stukje vlees.
A: Je kunt ook je pik achterna lopen en zelfs met je eigen kinderen sex hebben!
V: Maar dat is toch niet normaal?
A: Je hoeft geen vlees te eten, je kunt ook je kinderen met rust laten.
V: Waarom vlees eten met incest vergelijken?
A: In beide gevallen begeer je iets, in beide gevallen is er sprake van lichamelijk contact.
Zonder intelligentie blijven we een gevangene van onze verlangens.
Zonder inzicht is alles gelijk (onbewust).
V: Mijn inzicht doet me wel vlees eten en geen incest plegen.
A: Dat is dan geweldig!
Maar hoe diep gaat je inzicht werkelijk bij je zogenaamde behoefte aan vlees?
V: Tja...
A: Ook goed. Hahaha.

leuk...
ik kan het wel pruimen.....

Nathan · 30 August 2011, 12:33

Zo hier mijn laatste op zichzelf staande stuk.
Ik zal wel hier nog reageren op andermans schrijven maar geen stukjes zelf meer plaatsen. Genoeg is nu genoeg.

Als afsluiter, een interview:

V = interviewer: Wat versta je onder 'ego'?
A = Nathan: Een denkbeeldig zelf.
V: Hoe ben je ertoe gekomen dat het ego denkbeeldig is?
A: Spontaan.
V: Hoe ging dat?
A: Op een gegeven moment was het vraagstuk of het probleem van het ego niet meer aanwezig.
V: Wat was de aanleiding?
A: Ik denk dat er in een aantal dagen diverse zaken de revue passeerden. Zoals: weten wat je wil, je kunt nu gelukkig zijn, de vraag: Wie ben ik? En een sapvasten periode. Maar ik kan me niet een exact moment herinneren dat ik iets zag waardoor het zogenaamde ego in mij voorgoed verdween.
V: Waarom werd het door die bovenstaande vragen duidelijk?
A: De vragen brachten iets teweeg, maar het uiteindelijke resultaat van het eindigen van de illusie, lijkt geen oorsprong te hebben dan het mysterie van het leven zelf.
V: Dus er is geen oorzaak waarom je tot dit inzicht kwam, het gebeurde gewoon.
A: Achteraf besefte ik dat er iets verdwenen was in me, maar ik kon niet meer een oorzaak ervoor vinden. Voor die verandering.
V: Kan het met loslaten te maken hebben, het loslaten van bepaalde denkbeelden?
A: Het is belangrijk te weten wat je wil, en daarbij kan de vraag ?wie ben ik? je helpen, zonder deze vraag op een logische manier proberen te beantwoorden. Je laat niet iets los, je ziet eerder in, dat iets een illusie is en dan kan het verdwijnen. Je kunt je ego niet loslaten want het bestaat immers niet. Je kunt wel de onzin ervan inzien.
V: Hoe kan je daarmee een begin maken?
A: Het is heel belangrijk te beseffen dat je gelukkig voelen, heel veel voor je betekent. Het is ook belangrijk de vraag ?wie ben ik? op je in te laten werken zonder daar dan een antwoord op proberen te vinden. Ook is het van belang, denk ik, om het eens rustiger aan te doen met je eet - en drinkgewoontes.
V: Kan de vraag ?Wie ben ik?, juist niet leiden tot ego denken?
A: Dat is een goede vraag, dat klopt maar niet wanneer je er geen antwoord op verwacht. Want je bent er immers al.
V: Waar ben ik al?
A: Hier en nu, daar waar je bent, gewoon spontaan aanwezig.
V: Kan je het niet denken in de vorm van een ego, vergelijken met ?gedachteloos? zijn? Dus nergens op vooruitlopend maar gewoon bezig zijn met wat je aan het doen bent.
A: Ja en nee. Ja, het is altijd prettig om gedachteloos te zijn en nee, je moet echt begrijpen dat er niet zoiets bestaat als een ego, een tweede ik.
V: En als je nou nooit denkt in termen van: ?het is mijn ego?? Dan heb je dit toch al begrepen?
A: Dat geldt misschien voor een heel jong kind, maar oudere mensen kaderen hun ervaring in het zogenaamde ?goede? en het zogenaamde ?kwade?.
V: Is dat niet onvermijdelijk?
A: Dat zou je zo denken maar dat is juist het tweede ik, het zogenaamde ego die dat doet. Je eigen creatie, jouw verhaal over het goede en kwade in je leven en dat verhaal, conditionering kan eindigen.
V: Hoe weet ik dat ik niet meer in termen van een 'ego' denk?
A: Wanneer je niet meer verkrampt reageert op alles wat je innerlijk en uiterlijk ziet.
V: Wat is verkramping? Boos zijn? Irritatie voelen? Angstig worden? Overdreven vrolijk? Wanneer weet ik of ik verkrampt ben?
A: Wanneer je diep in je hart een excuus zoekt, voor wat je bij jezelf of een ander waarneemt en dat als 'ego' bestempelt.
V: Geef eens een voorbeeld.
A: Iemand maakt een lullige opmerking, en daar kan je dan gewoon naar kijken en op reageren, maar je kunt ook zeggen dat er een ego achter zit. Dat je zonder ego, niet zoiets lulligs zou zeggen.
V: Maar hoe weet ik of iemand iets zegt vanuit spontaniteit of dat er toch een ego achter schuilt?
A: Er schuilt nooit een ego achter, want het ego bestaat immers niet, dus je hoeft nergens naar te zoeken. Het gaat erom dat je werkelijk ziet wat is, wat iemand bedoelt en dergelijke.
V: Dus het zoeken in een 'ego' is eigenlijk een excuus om de waarheid niet onder ogen te zien. De situatie te zien zoals die is?
A: Ja, precies.
V: Dus eigenlijk zijn we heel kwetsbaar door ons te verschuilen achter een 'ego'.
A: Wat bedoel je met kwetsbaar?
V: Als iemand het antwoord zoekt in een 'ego' verhaal, dan kan hij/zij daarmee pijn, angst of verdriet uit de weg gaan. Want je ziet de dingen niet voor wat ze werkelijk zijn. Het ego is de schuldige, niet jij.
A: Ja, okay duidelijk. Wat je zaait, zul je oogsten en het verhaal over een zogenaamd 'ego' ondergraaft dat juist. Je bent wat je waarneemt.
V: Het loslaten van het ego denken is dus eigenlijk volwassen worden en verantwoordelijkheid nemen voor wat je doet, denkt en zegt.
A: Je kunt niet iets loslaten wat niet bestaat. Je kunt bijvoorbeeld geen platte aarde loslaten maar wel begrijpen dat de aarde rond is. Je kunt het ego niet overwinnen of loslaten, je kunt er enkel mee afrekenen, door het volledig te zien als een hersenschim.

29 August 2011, 12:56	#231
Ulla Jubilaris Geregistreerd: 30 January 2011 Berichten: 178

29 August 2011, 20:31	#232
Nathan Geregistreerd: 27 April 2010 Berichten: 0	Een bewust egoloos leven. Je hebt volkomen begrepen zonder ego te zijn, dat het ego alleen maar bestaan heeft binnen je eigen denken. Leven zonder schaduw. Er is niets op de achtergrond, geen een of ander 'ik'. Je ervaring wordt nergens door gekaderd. Iemand die in jouw ogen kijkt zal niemand vinden, geen innerlijke verkramping wat duidt op een geloof in een ego. Je bent schuldig bij een geloof in een ego.

29 August 2011, 22:32	#236
Nathan Geregistreerd: 27 April 2010 Berichten: 0	Sommige mensen denken wijs te zijn maar kunnen slechts herhalen wat ze ooit elders gelezen hebben. Sommige mensen denken anderen goed te kunnen bekritiseren maar kennen zelfs zichzelf niet echt. Werkelijke liefde kent geen grenzen, de overtuiging van een 'ego' doet onze liefde begrenzen. Omdat we er altijd bewust of onbewust rekening meehouden. Waar je ook het zogenaamde ego ziet, in jezelf of bij iemand anders. Je kunt niet vrij zijn wanneer je nog altijd ergens mee rekening houdt.

29 August 2011, 23:14	#237
Nathan Geregistreerd: 27 April 2010 Berichten: 0	Misschien worstel je nog met je verlangens maar dat komt volgens mij omdat je denkt dat je ermee moet worstelen. Ergens heerst er nog dat zogenaamde ego waar je vanaf wil, vroeger of later. Zolang als verlangens ergens naar een plaag voor je vormen, is er volgens mij nog sprake van gespletenheid. 'Iets' beheerst nog jou en dat omschrijf je met 'ego'. Je kunt je verlangens niet loslaten in relatie tot een zogenaamd ego. Verlangens zijn gewoon een product van jezelf, wat je zaait zal je oogsten. Je bent zelf geheel verantwoordelijk. Het 'ego' is jouw excuus. [IMG]http://api.ning.com/files/KmrvmHDtSFT-361mC-eptjsDKI5qT-xhGImWaplmdnzMT4KgRA4aPRIBaILlV8*8KI0fF3sFANN50Ymw 5iINvA6C3oJnbAbO/zaaien.jpg[/IMG]

30 August 2011, 06:29	#238
Nathan Geregistreerd: 27 April 2010 Berichten: 0	Vrager: Iedereen heeft toch een ik? Antwoorder: Niet in werkelijkheid. Slechts denkbeeldig. V: Wat is daarvan het verschil? Ik is ik. A: In het donker kun je een touw op het pad aanzien voor een slang, dat beïnvloedt dan je wandel. Zonder die illusie was je gewoon doorgelopen, niet waar? V: Misschien is het ook denkbeeldig, dat je geen ego hebt. A: Dat kan. Misschien is het slechts denkbeeldig dat de aarde rond is en niet plat. Onderzoekers weten echter beter. V: Iedereen beweert hier vrij te zijn, gerealiseerd. Geef het een naam... A: Ik ben niet iedereen. Onderzoek gerust mijn uiteenzettingen over de illusie van het ego. Je bent in werkelijkheid leeg, zoals wij ook niet iemand kunnen ontdekken in een prachtige grote boom van honderden jaren oud of iemand in de zon of iemand in een insect. Het denken heeft een ego bedacht. V: Is het denken niet het ik? A: Strikt genomen niet. Het is slechts een functie, net zoals: zien, horen, voelen, smaak en ruik. V: Ik zie, dus ik besta. A: Ook een insect neemt waar. V: Heeft een insect dan een zelfbewustzijn? A: Maakt een zelfbewustzijn iemand beter? V: Je weet dan dat je lijdt, niet waar? A: Zullen we dan maar alles wat volgens ons geen zelfbewustzijn heeft uitbuiten en vernietigen, wanneer we dat willen? Ik houd van de natuur en jij? V: Maar de mens lijdt bewust. A: Mag je iemand in zijn slaap misbruiken? Kan je ieder insect rustig uit elkaar trekken? Het zelfbewustzijn maakt ons niet beter, hoogstens anders. V: Dat is toch een enorm verschil? A: Dat idee komt door de illusie van een ego. Wanneer je het ego doorzien hebt, is er enkel nog sprake van non-dualiteit, heelheid. Ik ben de wereld die ik waarneem. Ik ben niet anders dan de boom, het insect, de zon,... Ik ben namelijk ook gewoon mezelf. Ik ben zo 'goed of zo slecht' als ik denk, voel en doe. Je kunt beter een mooie boom tegenkomen dan een moordenaar. We kunnen in harmonie leven met de natuur maar we onderscheiden ons er liever van, omdat we onszelf superior achten. We eten vlees omdat we geloven dat alleen de mens kan lijden. Door middel van het zogenaamde ego dramatiseren we ons leven. Dat kan bijvoorbeeld een mus niet. Maar dat maakt van een mus nog geen ongevoelig wezen. Verlichting, realisatie, ontwaakt zijn, moksha,... maakt ons beslist niet ongevoeliger voor de natuur, het leven om ons heen. Het is toch zeer opvallend dat veel bekende leraren met respect praten over de natuur en zelfs vegetarier zijn. V: Ik volg de tijger in mezelf, ik houd van een lekker stukje vlees. A: Je kunt ook je pik achterna lopen en zelfs met je eigen kinderen sex hebben! V: Maar dat is toch niet normaal? A: Je hoeft geen vlees te eten, je kunt ook je kinderen met rust laten. V: Waarom vlees eten met incest vergelijken? A: In beide gevallen begeer je iets, in beide gevallen is er sprake van lichamelijk contact. Zonder intelligentie blijven we een gevangene van onze verlangens. Zonder inzicht is alles gelijk (onbewust). V: Mijn inzicht doet me wel vlees eten en geen incest plegen. A: Dat is dan geweldig! Maar hoe diep gaat je inzicht werkelijk bij je zogenaamde behoefte aan vlees? V: Tja... A: Ook goed. Hahaha.

30 August 2011, 12:33	#240
Nathan Geregistreerd: 27 April 2010 Berichten: 0	Zo hier mijn laatste op zichzelf staande stuk. Ik zal wel hier nog reageren op andermans schrijven maar geen stukjes zelf meer plaatsen. Genoeg is nu genoeg. Als afsluiter, een interview: V = interviewer: Wat versta je onder 'ego'? A = Nathan: Een denkbeeldig zelf. V: Hoe ben je ertoe gekomen dat het ego denkbeeldig is? A: Spontaan. V: Hoe ging dat? A: Op een gegeven moment was het vraagstuk of het probleem van het ego niet meer aanwezig. V: Wat was de aanleiding? A: Ik denk dat er in een aantal dagen diverse zaken de revue passeerden. Zoals: weten wat je wil, je kunt nu gelukkig zijn, de vraag: Wie ben ik? En een sapvasten periode. Maar ik kan me niet een exact moment herinneren dat ik iets zag waardoor het zogenaamde ego in mij voorgoed verdween. V: Waarom werd het door die bovenstaande vragen duidelijk? A: De vragen brachten iets teweeg, maar het uiteindelijke resultaat van het eindigen van de illusie, lijkt geen oorsprong te hebben dan het mysterie van het leven zelf. V: Dus er is geen oorzaak waarom je tot dit inzicht kwam, het gebeurde gewoon. A: Achteraf besefte ik dat er iets verdwenen was in me, maar ik kon niet meer een oorzaak ervoor vinden. Voor die verandering. V: Kan het met loslaten te maken hebben, het loslaten van bepaalde denkbeelden? A: Het is belangrijk te weten wat je wil, en daarbij kan de vraag ?wie ben ik? je helpen, zonder deze vraag op een logische manier proberen te beantwoorden. Je laat niet iets los, je ziet eerder in, dat iets een illusie is en dan kan het verdwijnen. Je kunt je ego niet loslaten want het bestaat immers niet. Je kunt wel de onzin ervan inzien. V: Hoe kan je daarmee een begin maken? A: Het is heel belangrijk te beseffen dat je gelukkig voelen, heel veel voor je betekent. Het is ook belangrijk de vraag ?wie ben ik? op je in te laten werken zonder daar dan een antwoord op proberen te vinden. Ook is het van belang, denk ik, om het eens rustiger aan te doen met je eet - en drinkgewoontes. V: Kan de vraag ?Wie ben ik?, juist niet leiden tot ego denken? A: Dat is een goede vraag, dat klopt maar niet wanneer je er geen antwoord op verwacht. Want je bent er immers al. V: Waar ben ik al? A: Hier en nu, daar waar je bent, gewoon spontaan aanwezig. V: Kan je het niet denken in de vorm van een ego, vergelijken met ?gedachteloos? zijn? Dus nergens op vooruitlopend maar gewoon bezig zijn met wat je aan het doen bent. A: Ja en nee. Ja, het is altijd prettig om gedachteloos te zijn en nee, je moet echt begrijpen dat er niet zoiets bestaat als een ego, een tweede ik. V: En als je nou nooit denkt in termen van: ?het is mijn ego?? Dan heb je dit toch al begrepen? A: Dat geldt misschien voor een heel jong kind, maar oudere mensen kaderen hun ervaring in het zogenaamde ?goede? en het zogenaamde ?kwade?. V: Is dat niet onvermijdelijk? A: Dat zou je zo denken maar dat is juist het tweede ik, het zogenaamde ego die dat doet. Je eigen creatie, jouw verhaal over het goede en kwade in je leven en dat verhaal, conditionering kan eindigen. V: Hoe weet ik dat ik niet meer in termen van een 'ego' denk? A: Wanneer je niet meer verkrampt reageert op alles wat je innerlijk en uiterlijk ziet. V: Wat is verkramping? Boos zijn? Irritatie voelen? Angstig worden? Overdreven vrolijk? Wanneer weet ik of ik verkrampt ben? A: Wanneer je diep in je hart een excuus zoekt, voor wat je bij jezelf of een ander waarneemt en dat als 'ego' bestempelt. V: Geef eens een voorbeeld. A: Iemand maakt een lullige opmerking, en daar kan je dan gewoon naar kijken en op reageren, maar je kunt ook zeggen dat er een ego achter zit. Dat je zonder ego, niet zoiets lulligs zou zeggen. V: Maar hoe weet ik of iemand iets zegt vanuit spontaniteit of dat er toch een ego achter schuilt? A: Er schuilt nooit een ego achter, want het ego bestaat immers niet, dus je hoeft nergens naar te zoeken. Het gaat erom dat je werkelijk ziet wat is, wat iemand bedoelt en dergelijke. V: Dus het zoeken in een 'ego' is eigenlijk een excuus om de waarheid niet onder ogen te zien. De situatie te zien zoals die is? A: Ja, precies. V: Dus eigenlijk zijn we heel kwetsbaar door ons te verschuilen achter een 'ego'. A: Wat bedoel je met kwetsbaar? V: Als iemand het antwoord zoekt in een 'ego' verhaal, dan kan hij/zij daarmee pijn, angst of verdriet uit de weg gaan. Want je ziet de dingen niet voor wat ze werkelijk zijn. Het ego is de schuldige, niet jij. A: Ja, okay duidelijk. Wat je zaait, zul je oogsten en het verhaal over een zogenaamd 'ego' ondergraaft dat juist. Je bent wat je waarneemt. V: Het loslaten van het ego denken is dus eigenlijk volwassen worden en verantwoordelijkheid nemen voor wat je doet, denkt en zegt. A: Je kunt niet iets loslaten wat niet bestaat. Je kunt bijvoorbeeld geen platte aarde loslaten maar wel begrijpen dat de aarde rond is. Je kunt het ego niet overwinnen of loslaten, je kunt er enkel mee afrekenen, door het volledig te zien als een hersenschim.