Aankomen

[marie]

Aankomen bij een mijlpaal.

Vanaf die mijlpaal kun je vragen van voor die mijlpaal, waarbij je voordurend in een lus ronddraaide eindelijk achter je laten, want verwerkt.
Ego, geen ego, gedachten, aannamens, geloof, ongeloof....

Hewel, we laten het over aan anderen om zich daar druk over te maken; ik voor mijzelf, ik ga mijn Eigen leven verder...

Klink dit egoïstisch?
De laatste dagen op het forum hebben mij geleerd dat egoïsme hier als een deugd overkomt in tegenstelling met de 'ik help mijn medemens' door hem op zijn kleine kantjes vast te spijkeren zodat hij zich vooral heel duidelijk bewust wordt van die kleine kantjes en zodat hij die dan 'okus pokus' kan wegwerken.
Meestal blijft de vraag over of het wel om kleine kantjes gaat en wie hier kleine kantjes laat zien.
En nog veel prangender is de vraag of we echt niets beter te doen hebben...

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

En nog veel prangender is de vraag of we echt niets beter te doen hebben...

Daar zeg je wat Marie, ik verbaas mij er al geruime tijd over dat veel schrijvende leden alhier, uren achtereen achter het toetsenbordje lijken door te brengen, van s'morgens vroeg tot diep in de nacht.
Op z'n hoogst een uurtje hier wat aandacht aan geven, maakt vanzelf dat ik de rest van de dag graag met andere bezigheden begaan ben.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Daar zeg je wat Marie, ik verbaas mij er al geruime tijd over dat veel schrijvende leden alhier, uren achtereen achter het toetsenbordje lijken door te brengen, van s'morgens vroeg tot diep in de nacht.
Op z'n hoogst een uurtje hier wat aandacht aan geven, maakt vanzelf dat ik de rest van de dag graag met andere bezigheden begaan ben.

Jouw goed recht, Ben, maar mijn vraag ging er toch over of we hier op het forum niets beter te doen hadden. WiNk

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Jouw goed recht, Ben, maar mijn vraag ging er toch over of we hier op het forum niets beter te doen hadden. WiNk

Dat snap ik Marie, het was dan ook voor mij een opstapje om naar wat anders te wijzen.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

En nog veel prangender is de vraag of we echt niets beter te doen hebben...

Wat is beter? Is wandelen, werken of TV kijken beter? Het is de menselijke geest die onderscheid maakt in 'beter'. Ook 'beter' is een concept wat doorzien dient te worden.

Eenmaal doorzien verdwijnt ook 'beter'.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Dat snap ik Marie, het was dan ook voor mij een opstapje om naar wat anders te wijzen.

Dat we ons brood in het zweet des aanschijns dienen te verdienen?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Daar zeg je wat Marie, ik verbaas mij er al geruime tijd over dat veel schrijvende leden alhier, uren achtereen achter het toetsenbordje lijken door te brengen, van s'morgens vroeg tot diep in de nacht.

Dat lijkt soms zo maar vergeet niet dat je uren achtereen op een
computer/website/ kunt ingelogd in staan zonder dat je er daadwerkelijk
(mee bezig of überhaupt aanwezig) bent. Maar zelfs als.. doet het er werkelijk toe?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Wat is beter? Is wandelen, werken of TV kijken beter? Het is de menselijke geest die onderscheid maakt in 'beter'. Ook 'beter' is een concept wat doorzien dient te worden.

Eenmaal doorzien verdwijnt ook 'beter'.

Ook hier spreek ik over wat we doen op het forum en dus of we onze tijd niet verdoen met mekaar af te breken ipv naar naar inzicht te werken...

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ook hier spreek ik over wat we doen op het forum en dus of we onze tijd niet verdoen met mekaar af te breken ipv naar naar inzicht te werken...

Dat vraag ik mij dus af. Het elkaar afbreken hoort bij het proces. De inzichten dienen zelf verworven te worden. Je maakt een 'fout' net zo lang tot je eens een keer ergens anders gaat kijken/zoeken. Niet ik ben jouw leermeester, maar je fouten zijn je leermeester. Net zoals je een kind begeleid naar de volwassenheid, doet 'het' jou begeleiden naar je realisatie (van wat je bent)
Fouten worden iedere keer weer afgestraft. Of je ze nu 1 keer maakt of 100 keer. Het probleem is natuurlijk onze eigen blinde vlekken. We zijn niet geneigd naar binnen te kijken, maar naar anderen. Vandaar het mekaar af breken.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Dat vraag ik mij dus af. Het elkaar afbreken hoort bij het proces. De inzichten dienen zelf verworven te worden. Je maakt een 'fout' net zo lang tot je eens een keer ergens anders gaat kijken/zoeken. Niet ik ben jouw leermeester, maar je fouten zijn je leermeester. Net zoals je een kind begeleid naar de volwassenheid, doet 'het' jou begeleiden naar je realisatie (van wat je bent)
Fouten worden iedere keer weer afgestraft. Of je ze nu 1 keer maakt of 100 keer. Het probleem is natuurlijk onze eigen blinde vlekken. We zijn niet geneigd naar binnen te kijken, maar naar anderen. Vandaar het mekaar af breken.

Er is een verschil tussen elkaar wijzen op fouten en elkaar afbreken owv fouten. Afbreken werkt alleen maar weerstand op en ipv aan echt zelfonderzoek te doen gaat men zich verschuilen in de weerstand (zelfde wat betreft het opvoeden van kinderen; er is een verschil tussen straffen zonder meer owv fouten aan ene kant en aan de andere kant de kinderen laten inzien dat ze fouten maken; in het eerste geval is het niet voor niets dat er zovele mensen zijn die zware trauma's te verwerken hebben)