Vagebond

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je hebt nog een heleboel om op te reflecteren Vagebond moet je maar denken. Maar het is hier wel heel erg stil geworden zonder Kabu.

Ja, dat is zo Laurie en ja dat is zo Laurie, het leven gaat echter door met kabu of zonder ene kabu, hoewel ik hem, for the time being, graag in mijn leven had is het me uiteindelijk om het even....

Ik bedoel daarmee dat bewustzijn bepaald wie of wat een bepalende factor in mijn leven zal zijn en als dat betekend dat er ene kabuutje in mijn leven hoort dan hoort er ene kabuutje in mijn leven als dat niet het geval is dan is dat niet het geval, dus ik laat het aan de Goden

[Vagebond]

Skyfall

Spijt dat ik dit liedje geplaatst heb, want er staan me toch weer dingen in de tekst waarvan ik denk:" jammer, een schandvlek voor hen die op eigen benen staan."

[Vagebond]

Ik ben niet de beste communicator wanneer ik met anderen in contact ben met sommige anderen, te strak in het pak en verkrampt in bepaalde zaken. Dus ik snap wel dat er niet met mij op een terrasje gezeten wil worden, ik zou dat ook niet willen wanneer ik mezelf zo eens in ogenschouw neem. Wat een verschrikking, zo niet relaxed....
Ja ik ben toch echt het best op mijn eentje.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Heb in '91 dat boek gekocht (schrijf altijd van aankoop vooraan in mijn boeken) en in '93 pas beginnen lezen. 'k had het er wel heel moeilijk mee. De vraag of dit nu een waar verhaal of fictie was hing heel de tijd in mijn achterhoofd tijdens het lezen ervan.
Overwegend denkende dat het toch fantasie in een roman gegoten was werd ik wel heel stil vanachter ergens in het boek dit lezende over ademhaling waar ik begin jaren '90 intens mee bezig was...

Heb gisteren toevallig, nou niet helemaal toevallig, op netflix de matrix liggen kijken en ik moest bij hierbij eigenlijk ook aan het boek van meesters denken, want in de matrix komt eigenlijk best goed naar voren hoe wat in het boek van de meesters beschreven staat werkt.

Jammer dat ik nu geen maatje heb met wie ik daar eens over zou kunnen kletsen, zonder elkaar in de haren te vliegen

Zucht....ach ja, dit zijn van die momenten....

[Vagebond]

In The Mood For Love - Song Yumeji's theme Shigeru Umebayashi

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Heb gisteren toevallig, nou niet helemaal toevallig, op netflix de matrix liggen kijken en ik moest bij hierbij eigenlijk ook aan het boek van meesters denken, want in de matrix komt eigenlijk best goed naar voren hoe wat in het boek van de meesters beschreven staat werkt.

Jammer dat ik nu geen maatje heb met wie ik daar eens over zou kunnen kletsen, zonder elkaar in de haren te vliegen

Zucht....ach ja, dit zijn van die momenten....

Om je reflecterende babbel behoefte een beetje te ontlasten.
Het complete avontuur in het boek '' De meesters van het verre oosten'' is ontsproten aan de fantasie van Baird.T.Spalding, de auteur van het boek.
Hij was mee op de bewuste expeditie maar heeft 80% van het geschrevene zelf verzonnen. Dat is later door zijn eigen zoon bevestigd.

Het is een beetje te vergelijken met de schrijfster van het boek ''Australie op blote voeten'' eveneens totaal verzonnen. De Aboriginals waren woedend toen ze het vernamen.
En zo zijn er nogal wat verhalen verschenen in de 'wereld' Die compleet uit de duim zijn gezogen. En tot op de dag van vandaag doorgaan voor.. mogelijk waar gebeurd.

Wat verbeelding al niet vermag, de dagelijkse wonderen zijn er niks bij.
WiNk

()

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Wat verbeelding al niet vermag, de dagelijkse wonderen zijn er niks bij.

Idd. zoals je zegt... WiNk

[Vagebond]

Tomorrow Never Dies

Lekker, dat zwijmelen in....

Nu nog ff het lijf aanpassen naar iets seksies .

[Vagebond]

Net hele stukken tekst van het 'gesprek' tussen mij en kabu zitten terug lezen en dan schrik ik toch hoe ik mezelf steeds dieper zie wegraken in de waan zonder dat ik dat van mezelf door heb. Het is toch ondoenlijk....het kan toch niet anders dat....

Wanneer ik mezelf zo terug zie, wordt ik zo verdrietig dat ik nog niet in staat ben een relatieve 5 min een rechte lijn direct naar buiten te volgen, de ogen gaan ontwijkend alle kanten op behalve naar datgene dat mij laat zien.

Ik zit precies in het goede vak want ik zie mezelf daar terug in al die mensen die vast zitten in eigen waan en tgt ervaar ik hoe het is voor mij als buitenstaander deze zieke mens niet meer te kunnen bereiken.
Vroeger voor ik zelf ziek werd kon ik dat nog wel, ik zag, zonder meer, een weg naar buiten.

Nu kan ik alleen maar zitten, niks doen, vooral niks doen, ontvangen...

[Vagebond]

Ondertussen, met betraande ogen, aanbeland in de schoot van mijn innerlijke lief, beseffend dat ik mezelf alleen uit mijn waanzinnigheid kan helpen door hem en zijn aanwijzing(en) te volgen...