 |
7 November 2020, 16:02
|
#2681 | |
|
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Het is zo simpel..
Citaat:
Ik heb jou steeds antwoorden gegeven, wanneer jij mijn naam schreef, en op dat door jou hoop onzin geschreven, om mijn naam heen. Je schreef op het draadje van Dorje, dat Kabu mij zou geholpen hebben gehad met zoeken van teksten. Het is zo simpel om iets te vinden. Kies zomaar een quote in Vagebond stekkie, ik begon toevallig bij nr 51, vanaf daar flip je een hele tijd. Dus pik zomaar een nr, en je ziet daarin hoe jij iemand beschuldigd van trappen geven, of van jou iets aandoen. Want dat doe jij, verhalen verzinnen, en dat wat JIJ zelf doet, vervolgens bij een ander leggen. Jij bent degene die haar fixatie met K. steeds met mij in verband brengt, en op alle draadjes jouw gedoe in verband met K. en M nu, doordauwt. Stop daarmee, en ben je klaar. Ik heb geen enkele interesse in jou, dus als jij mijn naam niet meer typt, of als jij je beladenheid niet meer met mij in verband brengt, ben je klaar. Zo simpel!! |
|
|
|
7 November 2020, 16:04
|
#2682 | |
|
Kasuaris
 Geregistreerd: 8 November 2011
Berichten: 915
|
Citaat:
|
|
|
|
|
9 November 2020, 12:40
|
#2683 |
|
Kasuaris
Geregistreerd: 8 November 2011
Berichten: 915
|
Vakantie
Tja en nu zit ik hier achter de gordijnen en het voelt niet oké. Niet dat het niet oké om achter de gordijnen te zitten maar omdat het me een gevoel van opgesloten zitten geeft, niet oké....
Ik ga terug naar de 5 jaar dat ik gedetacheerd was in de nachtdienst op in bepaald gebouw met meerder afdelingen. van mijn werk. In de nacht kwamen we 2 x samen om koffie, in mijn geval thee of water, te drinken en te ouwehoeren over werk, privé e.d. Regelmatig was onderwerp van gesprek dat ik niet aan een vast contract wilde terwijl me dat verschillende keren was aangeboden. Ja, en ik dan met een rode kop:" omdat ik niet vast wil zitten, ik wil het gevoel hebben dat ik elk moment dat ik wil weg kan", waarna er dan werd gebulderd van het lachen waarbij dan werd gezegd:" maar je kunt nu toch ook niet zomaar weg, hahahaha." Ja, ik kon idd niet zomaar weg maar de ontkenning daarvan hield me overeind 5 jaar lang, en toen was de rek eruit en ben ik gegaan, terug de flex in, jippie, geen hond van de collega's die het begrijpt want iedereen, de meesten althans willen maar wat graag vastigheid en ik zeg:" geef mij een nul-uren contract aub, maar dat mag nu niet meer van de staat....Goed ik laat me afleiden... Volgende moment waar ik terecht kom is in de armen van mijn moeder die me probeert te voeden, ik ben nog een baby en wil niet vreten als wat binnen komt komt er ook linea recta weer uit. Ze houd me vanwege haar angst mij te verliezen te stevig vast, ik voel dat ze van me houd, maar ik wil weg. Ik wil weg van dit leven, ik wil dood, laat me gaan, spuug, spuug, spuug, en de grip wordt nog sterker, het is een gevecht. En dan wordt ik terug getorpedeerd naar een paar dagen geleden waarin gezegd wordt dat alle zeilen bij moeten worden gezet om mij terug op aarde te krijgen.... Een dag later een visioen/droom waarin ik mezelf buiten de aardse dampkring ervaar. Ik kijk naar de planeet, de geur van een afvalberg komt mijn neus binnen, ik zie hoe 'niemand' in de gaten heeft op wat voor'n vuilnisbelt er eigenlijk wordt geleefd die elke dag een stukje minder leefbaar wordt. Hier en daar wat stukje groen, nauwelijks genoeg om de lucht enigszins zuiver te houden. Moet ik terug? Ik wil niet terug op die letterlijke planeet die letterlijk stinkt, het is een hel op aarde wat mij betreft. Wat zal dat kleine beetje licht dat ik in me draag bij kunnen dragen aan herstel, vraag ik me af. Waarom niet gewoon iedereen lekker laten wegrotten op hun planeet die ooit wonderschoon was, een paradijs... Moet ik terug? Geef me dan in elk geval iets waarmee de niet te harden stank niet meer hoef te ruiken dan zal ik eens kijken of ik iets kan betekenen voor het stelletje konijnen die van geen ophouden weten nog meer konijnen de wereld in te helpen. En dan zijn het niet ook nog eens alleen konijnen het zijn ook nog eens varkens.... Ja ik word nu langzamerhand boos, hakken in het zand, zo heet dat geloof ik, joh, denk dat de cirkel wel rond is nu. Achter de gordijnen, het brengt me terug naar de reden waarom ik hier, op deze planeet niet wilde zijn. Ik ga een stokje wierrook aansteken om mezelf enigszins te verlichten, kan ook naar satsang gaan of iets anders spiritueels, allemaal mensen die proberen te ontsnappen aan de hel of even een beetje respijt willen, is echter niet mijn ding, ja dat respijt wel, ik noem dat vakantie... Tja dat wilde ik even delen vanachter de gordijnen, Tot later aan hen die dit lezen 
|
|
|
|
9 November 2020, 14:35
|
#2684 | |
|
Vicaris
 Geregistreerd: 3 November 2020
Berichten: 146
|
Citaat:
Verder weet ik niet wat te zeggen.
|
|
|
|
|
9 November 2020, 16:13
|
#2685 |
|
Kasuaris
Geregistreerd: 8 November 2011
Berichten: 915
|
Is goed hoor An
 . En
|
|
|
|
9 November 2020, 16:25
|
#2686 | |
|
Vicaris
Geregistreerd: 3 November 2020
Berichten: 146
|
Citaat:
|
|
|
|
|
10 November 2020, 22:19
|
#2687 | |
|
Actuaris
Geregistreerd: 30 August 2020
Berichten: 577
|
Citaat:
Vanachter 'mijn'gordijnen..... De wereld is al verlicht als we onze persoonlijke zonsverduistering omhoog kunnen schuiven.... vakantie, moeders en konijnen inclusief ;) 💕 |
|
|
|
|
11 November 2020, 13:03
|
#2688 | |
|
Kasuaris
Geregistreerd: 8 November 2011
Berichten: 915
|
Citaat:
Ter verduidelijking: ik bedoel wat wil je bereiken - wat is je doel met dit te schrijven? Dat is mij namelijk totaal niet helder... WiNk |
|
|
|
|
11 November 2020, 14:52
|
#2689 |
|
Kasuaris
Geregistreerd: 8 November 2011
Berichten: 915
|
Verlatingsangst..
Laten we het daar eens over gaan hebben want na die 24/7 2 jaar transformatieperiode met die innerlijke geliefde ben ik behoorlijk geconfronteerd geweest met mijn, euh, bindingsangst, verder nooit stil gestaan dat waar bindingsangst aanwezig verlatingsangst nooit ver weg is. Nu ben ik met dat laatste de afgelopen jaren eigenlijk flink mee geconfronteerd geweest, verlatingsangst gecombineerd met uitsluiting....
Dat als inleiding want een paar dagen geleden werd ik maar weer eens met die verlatingsangst, voortkomende uit mijn getormenteerde jeugd, zoveel was al wel helder, geconfronteerd. Ik een vriendje van me contacteert dat ik een klein aanvalletje van verlatingsangst had. Dat was stap 1 want bij mijn weten had ik dat dingetje nooit eerder benoemd bij iemand, dus er is/was/werd een beweging in gang gezet want dat verlatingsangstdingetje begint me aardig de keel uit te hangen maar zal actueel blijven zolang e.e.a gehoord/getackeld/e.d. is, dus het is tijd. En nu ben ik net even wezen wandelen (meditatief), dat is gezond voor mensen die lichte burn-out klachten hebben, heb ik begrepen en belangrijk vanwege een vit D. tekort wist mijn internist me te vertellen en kwam ik uit bij het gevoel van uitsluiting dat een licht traumaatje heeft gegeven. Dat dacht ik tenminste maar drong tot me door dat dat dus ook helemaal niks met nu te maken heeft maar wel, ja zeker ik ben d'r weer, met mijn getormenteerde jeugd of mogelijk nog verder/dieper in de geschiedenis. Maar ik begin in mijn jeugd waarin ik mezelf niet thuis voelde in het gezin waar ik opgroeide blabla ect. Denk zelf dat het dieper zit eigenlijk dus ik laat het hier even bij verder... Kom er misschien nog op terug... Dus wellicht tot later
|
|
|
|
11 November 2020, 15:03
|
#2690 |
|
Kasuaris
Geregistreerd: 8 November 2011
Berichten: 915
|
Toevoeging...
Ps en toevoeging bij verhaaltje verlatingsangst en uitsluitingsangst:
wat ik er nog bij wilde vermelden is dat het m.i. belangrijk is dit soort van jeugdtraumaatjes te verwerken/op te ruimen omdat ze onbewust ons leven runnen met alle gevolgen van dien, we kijken even naar het bv de actualiteiten, wanneer we even wat verder kijken dan onze eigen kleine kring waar het ons leven ook runt met meer of minder welslagen... 
|
|
|
Lineaire weergave
