Aankomen

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

(goed dat Laurens een ban heeft, anders kwam hij weer aan dat ik mijn nietsontziend zelfonderzoek moet afmaken)

Laurens is zo geprogrammeerd door de bron om dit tegen iedereen op zijn forum te zeggen. Daarom is hij ervan overtuigd de enige te zijn die het afgemaakt heeft, dat hij aangekomen is.
En jij gelooft ook dat je aangekomen bent, maar hij niet volgens jou.

Wat zit het leven toch meesterlijk leuk in elkaar h?. Elke mens doet als pop doet precies wat hij moet doen om het kosmische (forum)spel draaiende te houden!

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Dus Laurens heeft zichzelf een ban gegeven? De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Hij is waarschijnlijk, zoals jij het voortdurend voorstelt, in de ravijn gesprongen...
Pas maar op wanneer hij nu terugkomt want hij zou dan wel eens echt aangekomen kunnen zijn en jou in de ban gooien...

So what? Ik heb al eens een permaban gehad van Laurens.
Het is zijn forum en hij ziet maar.
Mogelijk springt hij in het ravijn en komt ons morgen vertellen dat hij niet egoloos is en dat hij zijn zelfonderzoek nog niet afgerond heeft.
We wachten af.

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Mogelijk springt Renoir in het ravijn en komt ons morgen vertellen dat hij niet egoloos is en dat hij zijn zelfonderzoek nog niet afgerond heeft.
We wachten af.

Dan ga je nog heel lang moeten wachten volgens mij!
Maar weet wel, moest dat wonder gebeuren, dan houdt dit forum hoogstwaarschijnlijk op te bestaan.

Renoir / Laurens heeft namelijk net vanuit de overtuiging dat hij egoloos is en zelfonderzoek afgerond heeft dit forum opgericht zodat hij anderen de vruchten kan laten plukken van zijn verworvenheid, van 'dát' wat hij bereikt heeft.

Op welk forum gaan we dan nog discussiëren, dollen en lachen over de waarheid, de weg ernaar toe, wie de juiste weg wel / niet volgt, wie wel / niet aangekomen is etc?

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

"Gedachten hebben geen macht" is volgens mij ook weer een overtuiging.

Het is eerder een gedachte dan een overtuiging volgens mij. Een overtuiging, het geloof in (de waarheid van) een bepaalde gedachte heeft een veel sterkere "drang tot manifestatie" dan vluchtige gedachten. De gedachte "gedachten hebben geen macht" kan echter wel hulp bieden wanneer je vastloopt in je eigen gedachten of er door overweldigd lijkt te worden.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Een gedachte is simpelweg een gedachte. Ik zie het als een gebruiksartikel die op het juiste moment heel veel macht heeft en op een ander moment geen. Een fietspomp heeft heel veel macht als je een fiets hebt met een zachte band. Maar als je een blik moet openen heb je meer aan de blikopener. En ondertussen lopen we toch niet alle dagen (mag ik hopen) met een fietspomp en een blikopener over straat.

Jouw vergelijkingen vind ik soms echt hilarisch Rob .
Een fietspomp of een blikopener zijn inderdaad gewoon "dingen" zolang je niet weet waartoe ze dienen. En het blijven sowieso doelloze objecten wanneer ze niet door een "iemand" gehanteerd worden. Ik zie geen macht in de fietspomp of de blikopener zélf; de eventuele macht/kracht ervan ligt in de handen van de gebruiker van die dingen.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

"Onderzoek van gedachtes leidt er toe dat we ze niet groter en niet kleiner maken dan ze zijn. En dat schept ruimte zodat ze adequaat hun plek in het geheel in kunnen nemen. En zonder 'geloof' er in (identificatie er mee) doen ze dat ook als vanzelf.

Ik ga zelfs nog een stapje verder en zeg dat ook het geloof in/de identificatie met bepaalde gedachten (wat ik dan overtuigingen noem) als vanzelf de juiste plek in het geheel inneemt, tenminste wanneer er geen (persoonlijk) verzet tegen noch een verheerlijking van dat geloof is, wanneer dus gezien wordt dat het inderdaad om geloof gaat dat op zich geen schade berokkent. Dat zien is wat volgens mij de "gevangen" mens bevrijdt. Maar ik vermoed dat veel mensen niet eens zélf weten wat ze zo allemaal geloven. Overtuigingen bevinden zich immers op een veel diepere laag in het bewustzijn dan de dagdagelijkse gedachtestroom waar men zich gemakkelijker van bewust kan zijn. Wat iemand gelooft, is vaak veel duidelijker voor de buitenwereld dan voor de persoon in kwestie, omdat de "uitwerking" van overtuigingen immers daar zichtbaar wordt. De innerlijke realiteit wordt naar buiten geprojecteerd en wordt alzo kenbaar/ervaarbaar.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Dan ga je nog heel lang moeten wachten volgens mij!
Maar weet wel, moest dat wonder gebeuren, dan houdt dit forum hoogstwaarschijnlijk op te bestaan.

Renoir / Laurens heeft namelijk net vanuit de overtuiging dat hij egoloos is en zelfonderzoek afgerond heeft dit forum opgericht zodat hij anderen de vruchten kan laten plukken van zijn verworvenheid, van 'dát' wat hij bereikt heeft.

Op welk forum gaan we dan nog discussiëren, dollen en lachen over de waarheid, de weg ernaar toe, wie de juiste weg wel / niet volgt, wie wel / niet aangekomen is etc?

Ik hang de theorie aan dat Laurens dit forum in stand houdt om de overtuiging in stand te houden dat zijn zelfkennis voltooid is en dat hij egoloos is. Daarbij krijgt hij hulp van Rob en Maria. Zij geven via dit forum elkaar steun en wij dienen als figuranten om te laten zien dat we geen gedegen zelfkennis doen.

Laurens zijn probleem is echter dat hij mij erkende als Waarheid zijnde.
Dat was ook niet zo moeilijk voor mij, ik citeer gewoon mijn eigen pad.
Maar nu blijkt hij toch opeens weer overal ego bij mij te zien.
Kortom: zijn overtuiging dat hij zijn gedegen zelfonderzoek heeft afgerond is aan het wankelen gebracht. Anders zou hij mij wel hebben doorgehad.

Niet dat dit allemaal mijn bedoeling was, ik wilde het forum gewoon wat hoger tillen. Maar dat is mijn eigen wil he? Ik heb helemaal niks te willen. God heeft andere plannen met Laurens en dit forum.

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Tine, zitten we hier niet op het gebied van indoctrinatie en de enorme schadelijke gevolgen daarvan?
En indoctrinatie kan ook een gegeven zijn dat van jezelf komt, er moeten niet altijd derden daarbij betrokken zijn alhoewel het meestal wel het geval is.
Indien derden erbij betrokken zijn is het een spel van er in te slagen om je Eigen leven terug in je Eigen handen te nemen; maar die slechte ervaringen blijven en de minste aanleiding is genoeg om er terug in te vervallen.
Ik persoonlijk, dus neem het voor wat het is, heb een ervaring dat bij zulke mensen er een enorme woede opgesloten zit en dat het vooral die woede is waar ze bang voor zijn en die ze gelinkt houden aan die ervaringen.
Indien je je daar in erkent, wat zeker niet het geval moet zijn, doe er dan in eerste instantie alles aan, het beste onder deskundige begeleiding, om die woede uit te leven, vooral niet verder te onderdrukken; leef ze uit tot op het bot en ik denk dat daarna alle andere problemen veel efficienter en effectiever opgelost kunnen worden.

Ik herhaal, ik ben zeker geen deskundige en ik geef je voor wat ze zijn mijn Eigen inzichten. Indien je je daar niet erkent, wat heel goed mogelijk is, want ik ken jou niet, leg ze dan gewoon naast je neer en vergeet wat ik hier gezegd heb.

Als ik die raad enkele jaren geleden van jou had gekregen, dan zou ik je enorm dankbaar geweest zijn Marie. Er zat inderdaad een gigantische hoeveelheid woede in mijn systeem. Ik was daar heel bang voor, waardoor heel veel van mijn energie gebruikt werd om die emotie te onderdrukken. Tot dat niet meer ging natuurlijk, en er geen andere keuze meer was dan mezelf het recht op die woede te geven. De innerlijke vulkaan is inmiddels helemaal tot rust gekomen zonder dat de lava ook maar enige schade heeft veroorzaakt
Dat ik zwaar ge?ndoctrineerd werd, staat buiten kijf. Het loslaten daarvan, het ont-eigenen zogezegd, veroorzaakte verliezen (van voor mij heel belangrijke relaties) die ik liever had vermeden. Maar als het uitdraait op een keuze tussen levend zijn of dood (niet mezelf en dus een zombie) zijn, is er van een persoonlijke keuze eigenlijk geen sprake meer. Het leven zelf koos blijkbaar voor het (mijn) leven, en dat houdt leven m?t die niet-door-mij-gewenste verliezen in.

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Als ik over de wereldevolutie en andere onderwerpen die mij persoonlijk ver overstijgen praat, waar is dan mijn persoonlijk zijn?Voor mij nergens meer, want ik zie mij daar als toeschouwer en ook als meedrijven met de stroom, maar mijn persoonlijk leven staat daar compleet los van.

Jouw persoonlijke "inbreng" zit dan in de gevoelde betrokkenheid naar de wereld (waar jij en mensen om wie je geeft deel van uitmaken). Waarschijnlijk leeft er dan toch ergens in jou een geloof dat dit noodzakelijk is, dat betrokkenheid/empathie iets goed/juist is. Dat geloof is op zich niet verkeerd maar zou er niet toe mogen leiden dat je van alles "wilt" veranderen of vindt dat anderen (de wereld) zouden moeten veranderen. Wat gebeurt er IN JOU als je van de veronderstelling zou uitgaan dat de wereld/een ander géén behoefte heeft aan jouw persoonlijke betrokkenheid? Wat komt er in je op wanneer je denkt dat de aarde niet vraagt om onze bekommernis omtrent haar wel en wee? De antwoorden op die vragen hebben mij alvast een portie zelfkennis opgeleverd omdat ze mij o.a. in contact brachten met mijn angst voor egoïsme en mijn angst om geen "waarde" (betekenis) te hebben...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Indien, bij wijze van spreken ik tot de conclusie zou komen dat morgen de wereld vergaat, dan vergaat morgen de wereld en dan verandert dat niets aan mijn aards bestaan, alleen dat ik morgen, samen met de aarde er niet meer zal zijn...

Als je echt vrede hebt met dat vooruit-zicht, dan is alles toch goed zoals het is?

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik geef je 100% gelijk dat je vertrekt van je Eigen overtuigingen en ervaringen en van wat voor jou waar is of niet; heb ik ook gedaan, maar ik denk dat op een bepaald ogenblik die ik in dat geheel meer en meer op de achtergrond komt te staan en dat je meer en meer het geheel zonder jezelf zult zien... enfin, dat is toch mijn ervaring en wat jouw gedacht, ervaring over de dood betreft treedt ik je volkomen bij.

Blijkbaar ga jij ervan uit dat jouw ik nog iets moet worden (en dus nog niet goed genoeg is), namelijk iets dat op de achtergrond terechtgekomen is om het geheel zonder jezelf te kunnen zien. Hoe denk jij dat dit gewenste resultaat eruit zal zien? Hoe zie jij dus "het zien van het geheel-zonder-jezelf"? Wat zal er dan veranderd zijn? En wat denk je (nog) te moeten doen om daar te geraken? Misschien kan het simpel stellen van die vragen alleen al, jou verder helpen...

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

De meest schadelijke indoctrinatie is zelf-indoctrinatie. Indoctrinatie welke je jezelf hebt opgelegd in je jeugd zit zo diep dat ze zich niet laten verjagen.

Je kan een tekst doorkrassen (in je hoofd) en er een nieuwe tekst naast schrijven. Maar de oude tekst blijft altijd zichtbaar door het gekras heen. En die doorgekraste tekst zal weer bovenkomen op momenten dat je niet kan gebruiken?.

Wat je hier beweert, klopt voor mij alvast niet. De oude "tekst" lijkt in mijn eigen ogen ondertussen zo belachelijk dat ik me niet eens meer kan voorstellen dat ik er ooit waarheid/waarde in zag. Dat het een lange weg is om definitief verlost te worden van de vroegste (en voor waar aangenomen) overtuigingen zal ik niet ontkennen, omdat ze inderdaad zo diep kunnen zitten dat er heel wat graafwerk nodig is om ze te ontdekken. Maar eens ze bloot gesteld zijn aan het licht van bewustzijn en je de onwaarheid ervan door en door beseft, verdwijnen ze als sneeuw voor de zon, mits ook de emotionele lading die ze ooit hebben veroorzaakt erkend en gevoeld werd.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Als ik die raad enkele jaren geleden van jou had gekregen, dan zou ik je enorm dankbaar geweest zijn Marie. Er zat inderdaad een gigantische hoeveelheid woede in mijn systeem. Ik was daar heel bang voor, waardoor heel veel van mijn energie gebruikt werd om die emotie te onderdrukken. Tot dat niet meer ging natuurlijk, en er geen andere keuze meer was dan mezelf het recht op die woede te geven. De innerlijke vulkaan is inmiddels helemaal tot rust gekomen zonder dat de lava ook maar enige schade heeft veroorzaakt

Ik heb inderdaad op de andere forumdraad gelezen dat je al ver gevorderd bent om niet te zeggen over het trauma heen bent gegroeid.
Ik ben heel, heel erg blij dat mijn raad veel te laat is gekomen, wat wil zeggen dat je hem niet meer nodig hebt; zoveel te beter.

Dat ik zwaar ge?ndoctrineerd werd, staat buiten kijf. Het loslaten daarvan, het ont-eigenen zogezegd, veroorzaakte verliezen (van voor mij heel belangrijke relaties) die ik liever had vermeden. Maar als het uitdraait op een keuze tussen levend zijn of dood (niet mezelf en dus een zombie) zijn, is er van een persoonlijke keuze eigenlijk geen sprake meer. Het leven zelf koos blijkbaar voor het (mijn) leven, en dat houdt leven m?t die niet-door-mij-gewenste verliezen in.

Dit klinkt wel droevig en ik begrijp dat je geen keuze had, maar ik hoop dat je vlug, heel vlug de dag zult kennen dat al wat gebeurd is ver van je af zal zijn en dat al die gebeurtenissen niet zullen opwegen tegen de schatten die je dan in jezelf gevonden zult hebben.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Nee, ik ben vroeger thuis nooit geslagen. Ik had een hele lieve en wijze vader.
En als kind heb ik een keer een jochie een dreun gegeven die mij treiterde.
Dat vond ik eigenlijk erger dan het treiteren van het jochie.

Wil je nog meer weten, nu ik toch bij je op de sofa lig?

Voor iemand die beweert nooit geslagen geweest te zijn, zoek je ontzettend veel de spanning en (geschreven)geweld op. Je omschrijft hierboven een situatie die jij je zou gewenst hebben.

Je blijft in de pijnpunt drukken, en je haalt het steeds naar boven.
Ik ervaar jou als wraklustig, en wrokgevoelens-dragend rondom de situatie. Het is alsof je nog iets nodig hebt, om af te kunnen ronden.

Als je de behoefte hebt om dit tot op de bodem te zoeken, jouw gevoelens en beleving rondom wat gebeurd is, kan je beter een draadje openen, in plaats van op ieder draadje steeds naar boven te halen.
Succes ermee Theo.

Ik laat dit nu verder met rust, het is een mooi draadje hier, en wil het verder niet storen.