De trein was al tot stilstand gekomen.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Om anderen behulpzaam te kunnen zijn bij het zien moet je eerst en vooral zelf zien...
En leerlingen mogen van hun leermeester verwachten dat hij dat aantoont...
Anders zijn het gewoon makke schapen die alles geloven en die weigeren om hun eigen leven in eigen handen te nemen en zich alzo als verantwoordelijke volwassenen te gedragen...

Ja je moet eerst zelf in staat zijn te zien alvorens behulpzaam te kunnen zijn. Maar nu? Ik ben daartoe in staat maar jij denkt dat ik dat niet ben. Je ziet (onbekwaam want geen gedegen zelfonderzoek gedaan) ego handelen door mij en kunt mij dus niet vertrouwen. Als je mij niet kunt vertrouwen geloof je me niet. Als ego (want die doen dat) kan ik je van alles wijsmaken. Ziehier de impasse waarin we zitten. Zo'n vertrouwenskwestie is alleen maar nodig bij het ouwehoeren want doe je gewoon datgene wat je hier verondersteld wordt te doen (je weet wel gedegen zelfonderzoek) dan is dat vertrouwen helemaal niet nodig.

Een 'ik' moet nou eenmaal voortdurend op zijn hoede zijn (hoe fijn kan het zijn geen 'ik' te hebben).

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ja je moet eerst zelf in staat zijn te zien alvorens behulpzaam te kunnen zijn. Maar nu? Ik ben daartoe in staat maar jij denkt dat ik dat niet ben. Je ziet (onbekwaam want geen gedegen zelfonderzoek gedaan) ego handelen door mij en kunt mij dus niet vertrouwen. Als je mij niet kunt vertrouwen geloof je me niet. Als ego (want die doen dat) kan ik je van alles wijsmaken. Ziehier de impasse waarin we zitten.

Je kan het niet laten je eigen posititie toch maar te blijven verdedigen. En zo blijft de trein maar doordenderen.

Dat is de impasse die je creert: Je probeert die autoriteit te zijn op terrein van 'gedegen zelfonderzoek' dat zou moeten leiden tot Waarheid vinden, met de mededeling dat je het gedegen zelfonderzoek 'afgerond' hebt zodat niemand jou op dat vlak naar de kroon gaat steken (als iemand daar al op uit zou zijn, waarom eigenlijk?) Nou over dat 'gedegen zelfonderzoek' zit ook niemand echt te morren. Er gaat ook niemand morren over een autoriteit in bloemschikken. Iemand die zich daarin bekwaam heeft, kan zijn kennis en kunde daarover perfect doorgeven, en zo kan jij jouw kennis en kunde in verband met wat jij jouw 'gedegen zelfonderzoek' noemt, perfect doorgeven.

De impasse gaat over het resultaat van dat onderzoek. Je vraagt dat mensen gaan geloven dat dit Waarheid doet vinden. Om dit te kunnen vinden, moet men eerst geloven in jouw resultaat op dit vlak. Dus je vraagt hen iets te geloven, zodat je hen kan leren geen gedachten meer te geloven. Dat is nogal eens een heuse impasse, ja.

Eentje die nergens voor nodig is. Je kan gewoon zeggen: "onderzoek elke gedachte op Waarheid, wissel jouw gedachten die je gelooft niet in voor een nieuwe gedachte die je moet gaan geloven over mij. Het gaat niet om mij, maar om steeds elke gedachte te onderzoeken, niet zomaar voor waar aan te nemen, ook geen gedachten van mij. Ook de gedachte van mij dat daarvoor een autoriteit nodig is, waardoor deze impasse gecreerd wordt. Nee hoor, die moet je dan ook niet gaan geloven. Eenvoudig: je onderzoekt je gedachten of niet. Zo niet, ga maar elders morren. Van mij moet je niets gaan aannemen, want dat ben je weer bij het begin. Gewoon onderzoeken, zelfs of wat ik schrijf wel Waar is."

Nergens geen erkenning voor nodig. Erkenning laat een iemand rond zijn eigen as draaien, zelfs een goede bloemschikker. In zijn vak kan dat van tel zijn, in het vinden van Waarheid is dat contraproductief. Het zet aan tot verdedigen van die autoriteit, eisen van die erkenning te krijgen, en manipuleren van accounts als dat de verkeerde kant op begint te gaan. Dat zijn zaken die in het licht van Waarheid vinden kunnen gemist worden als kiespijn. Dus neen, zolang er nog ergens iemand is die draait om zichzelf en waar ie voor staat, is Waarheid nergens meer te vinden. Daar gaat het om.

Het enige dat nog enige waarde heeft hier is het aanzetten tot het onderzoeken van eigen gedachten, eigen geloofssystemen, en daarbij het "ik", het subject dat onderzoekt niet te vergeten. Al de rest wat alleen maar draait om iemand, zijn autoriteit, zijn erkenning, zijn dingetje, dat staat dit alleen maar dik in de weg. Dat heeft zich klaarblijkelijk bewezen als een falende weg te zijn. Als daar dan toch nog vastgehouden aan blijft, dan valt er nog iets serieus te onderzoeken. Dan moet je geen mensen willen gaan begeleiden in het loslaten van waar ze vast aan houden.

Laat die erkenning bullshit gewoon vallen, en kom tot de essentie: Waarheid vinden, koste wat kost. Laat het niet ontaarden in erkenning vinden, koste wat kost, want dan krijg je een leugenachtig boeltje.

Maar ik denk niet dat je die kan laten vallen, je gelooft deze gedachten nog te hard:

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het is om de reden dat we elkaar gaan bestoken met raadgevingen er 1 autoriteit is die weet heeft waar het langs gaat en die als zodanig dan ook erkent wordt. Ik probeer die autoriteit te zijn op mijn terrein 'gedegen zelfonderzoek' met de mededeling dat ik het gedegen zelfonderzoek 'afgerond' heb zodat je me niet naar de kroon gaat steken. Dit is normaal wanneer er iets qua kennis wordt overgedragen, er is een leraar versus leerling verhouding. Oftewel er moet een, wat hier als vies woord beschouwd wordt, autoriteit zijn oftewel er is sprake van een autoritair optreden. Een andere mogelijkheid is dat de ontvangende partij, de leerling, zich nederig of ondergeschikt opstelt en zonder morren of gesputter datgene doet wat hem opgedragen wordt of van hem verlangd wordt.

Je gelooft het echt hee?
Niets aan te doen, want het onderzoek naar gedachten heb je afgerond, dus deze ga je niet meer onderzoeken. M.a.w. je houdt de impasse in stand. No way out.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door dorje

je kan het niet laten je eigen posititie toch maar te blijven verdedigen. En zo blijft de trein maar doordenderen.

Dat is de impasse die je creert: Je probeert die autoriteit te zijn op terrein van 'gedegen zelfonderzoek' dat zou moeten leiden tot waarheid vinden, met de mededeling dat je het gedegen zelfonderzoek 'afgerond' hebt zodat niemand jou op dat vlak naar de kroon gaat steken (als iemand daar al op uit zou zijn, waarom eigenlijk?) nou over dat 'gedegen zelfonderzoek' zit ook niemand echt te morren. Er gaat ook niemand morren over een autoriteit in bloemschikken. Iemand die zich daarin bekwaam heeft, kan zijn kennis en kunde daarover perfect doorgeven, en zo kan jij jouw kennis en kunde in verband met wat jij jouw 'gedegen zelfonderzoek' noemt, perfect doorgeven.

De impasse gaat over het resultaat van dat onderzoek. Je vraagt dat mensen gaan geloven dat dit waarheid doet vinden. Om dit te kunnen vinden, moet men eerst geloven in jouw resultaat op dit vlak. Dus je vraagt hen iets te geloven, zodat je hen kan leren geen gedachten meer te geloven. Dat is nogal eens een heuse impasse, ja.

Eentje die nergens voor nodig is. Je kan gewoon zeggen: "onderzoek elke gedachte op waarheid, wissel jouw gedachten die je gelooft niet in voor een nieuwe gedachte die je moet gaan geloven over mij. Het gaat niet om mij, maar om steeds elke gedachte te onderzoeken, niet zomaar voor waar aan te nemen, ook geen gedachten van mij. Ook de gedachte van mij dat daarvoor een autoriteit nodig is, waardoor deze impasse gecreerd wordt. Nee hoor, die moet je dan ook niet gaan geloven. Eenvoudig: Je onderzoekt je gedachten of niet. Zo niet, ga maar elders morren. Van mij moet je niets gaan aannemen, want dat ben je weer bij het begin. Gewoon onderzoeken, zelfs of wat ik schrijf wel waar is."

nergens geen erkenning voor nodig. Erkenning laat een iemand rond zijn eigen as draaien, zelfs een goede bloemschikker. In zijn vak kan dat van tel zijn, in het vinden van waarheid is dat contraproductief. Het zet aan tot verdedigen van die autoriteit, eisen van die erkenning te krijgen, en manipuleren van accounts als dat de verkeerde kant op begint te gaan. Dat zijn zaken die in het licht van waarheid vinden kunnen gemist worden als kiespijn. Dus neen, zolang er nog ergens iemand is die draait om zichzelf en waar ie voor staat, is waarheid nergens meer te vinden. Daar gaat het om.

Het enige dat nog enige waarde heeft hier is het aanzetten tot het onderzoeken van eigen gedachten, eigen geloofssystemen, en daarbij het "ik", het subject dat onderzoekt niet te vergeten. Al de rest wat alleen maar draait om iemand, zijn autoriteit, zijn erkenning, zijn dingetje, dat staat dit alleen maar dik in de weg. Dat heeft zich klaarblijkelijk bewezen als een falende weg te zijn. Als daar dan toch nog vastgehouden aan blijft, dan valt er nog iets serieus te onderzoeken. Dan moet je geen mensen willen gaan begeleiden in het loslaten van waar ze vast aan houden.

Laat die erkenning bullshit gewoon vallen, en kom tot de essentie: Waarheid vinden, koste wat kost. Laat het niet ontaarden in erkenning vinden, koste wat kost, want dan krijg je een leugenachtig boeltje.

Maar ik denk niet dat je die kan laten vallen, je gelooft deze gedachten nog te hard:

Je gelooft het echt hee?
Niets aan te doen, want het onderzoek naar gedachten heb je afgerond, dus deze ga je niet meer onderzoeken. M.a.w. Je houdt de impasse in stand. No way out.

222222

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ja je moet eerst zelf in staat zijn te zien alvorens behulpzaam te kunnen zijn. Maar nu? Ik ben daartoe in staat maar jij denkt dat ik dat niet ben. Je ziet (onbekwaam want geen gedegen zelfonderzoek gedaan) ego handelen door mij en kunt mij dus niet vertrouwen. Als je mij niet kunt vertrouwen geloof je me niet. Als ego (want die doen dat) kan ik je van alles wijsmaken. Ziehier de impasse waarin we zitten. Zo'n vertrouwenskwestie is alleen maar nodig bij het ouwehoeren want doe je gewoon datgene wat je hier verondersteld wordt te doen (je weet wel gedegen zelfonderzoek) dan is dat vertrouwen helemaal niet nodig.

Een 'ik' moet nou eenmaal voortdurend op zijn hoede zijn (hoe fijn kan het zijn geen 'ik' te hebben).

Alsof waarheid zou afhangen van vertrouwen en geloven... Waarheid IS...
Waarheid is, onafhankelijk van jou en onafhankelijk van mij.
Verdomme wie heeft hier zijn 'ik' niet onderzocht en ontdaan van zijn onhebbelijkheden, terwijl hij er tot over de oren in ondergedompeld is...

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Laurens
Ja je moet eerst zelf in staat zijn te zien alvorens behulpzaam te kunnen zijn. Maar nu? Ik ben daartoe in staat maar jij denkt dat ik dat niet ben. Je ziet (onbekwaam want geen gedegen zelfonderzoek gedaan) ego handelen door mij en kunt mij dus niet vertrouwen. Als je mij niet kunt vertrouwen geloof je me niet. Als ego (want die doen dat) kan ik je van alles wijsmaken. Ziehier de impasse waarin we zitten.

Je kan het niet laten je eigen posititie toch maar te blijven verdedigen. En zo blijft de trein maar doordenderen.

Ik heb geen positie. Je hebt het tweede stuk niet gequote, maar wanneer er gewoon gedaan wordt wat nodig is (gedegen zelfonderzoek) is het lullen over de haken en ogen waarmee je geconfronteerd wordt niet nodig. De trein blijft doordenderen omdat wat nodig is gedaan te worden niet wordt gedaan. Gemor en gesakker is daarvan het gevolg en dat kan eindeloos zo doorgaan.

Dat is de impasse die je creert: Je probeert die autoriteit te zijn op terrein van 'gedegen zelfonderzoek' dat zou moeten leiden tot Waarheid vinden, met de mededeling dat je het gedegen zelfonderzoek 'afgerond' hebt zodat niemand jou op dat vlak naar de kroon gaat steken (als iemand daar al op uit zou zijn, waarom eigenlijk?) Nou over dat 'gedegen zelfonderzoek' zit ook niemand echt te morren. Er gaat ook niemand morren over een autoriteit in bloemschikken. Iemand die zich daarin bekwaam heeft, kan zijn kennis en kunde daarover perfect doorgeven, en zo kan jij jouw kennis en kunde in verband met wat jij jouw 'gedegen zelfonderzoek' noemt, perfect doorgeven.

Ik creëer niks maar constateer datgene waarop het hier telkens uitdraait en geef doorgaans ook de oplossing maar nu niet meer. Er wordt simpelweg niet gedaan wat er hier van je verlangd wordt en dan neemt het gezeur en gesakker een aanvang. Ik vraag daar niet om, het is datgene wat zich bij herhaling laat zien.

De impasse gaat over het resultaat van dat onderzoek. Je vraagt dat mensen gaan geloven dat dit Waarheid doet vinden. Om dit te kunnen vinden, moet men eerst geloven in jouw resultaat op dit vlak. Dus je vraagt hen iets te geloven, zodat je hen kan leren geen gedachten meer te geloven. Dat is nogal eens een heuse impasse, ja.

Het euvel is dat de betweters het altijd beter weten dan degenen die er voor gewerkt hebben. Jouw quotes net zo goed, altijd weet je het beter. Dus nee daar gaat de impasse niet over. Ik vraag ook niet dat mensen gaan geloven dat dit Waarheid doet vinden (hoe kom je aan zulke onzin). Je hoeft van mij niks te geloven. Ik legde alsmaar uit dat het ego is dat eisen stelt en ik toon me bereid om met je mee te kijken hoe jij behept met ego-eisen kunt leren zien waar dit je alsmaar weer beperkt in je blikveld en opties. Zelf heb ik zulke ego issues helemaal niet dus waarom zou ik met jou meekijken?

Eentje die nergens voor nodig is. Je kan gewoon zeggen: "onderzoek elke gedachte op Waarheid, wissel jouw gedachten die je gelooft niet in voor een nieuwe gedachte die je moet gaan geloven over mij. Het gaat niet om mij, maar om steeds elke gedachte te onderzoeken, niet zomaar voor waar aan te nemen, ook geen gedachten van mij. Ook de gedachte van mij dat daarvoor een autoriteit nodig is, waardoor deze impasse gecreerd wordt. Nee hoor, die moet je dan ook niet gaan geloven. Eenvoudig: je onderzoekt je gedachten of niet. Zo niet, ga maar elders morren. Van mij moet je niets gaan aannemen, want dat ben je weer bij het begin. Gewoon onderzoeken, zelfs of wat ik schrijf wel Waar is."

Je husselt weer van alles door elkaar. Er is dus een impasse dat er om ego-eisen niet gedaan wordt wat er gedaan moet worden. Voordat gedachten onderzoek zelfs maar een aanvang kan nemen moet dit probleem eerst opgelost worden. Dan ga je degene die dat aankaart niet op zijn vingers tikken dat hij de gedachte dat er vanwege ego eerst vertrouwen nodig is eerst maar eens zelf moet gaan onderzoeken. Nogmaals ik heb geen ego issues en ben er bekend mee wat mijn gedachten zijn.

Nergens geen erkenning voor nodig. Erkenning laat een iemand rond zijn eigen as draaien, zelfs een goede bloemschikker. In zijn vak kan dat van tel zijn, in het vinden van Waarheid is dat contraproductief. Het zet aan tot verdedigen van die autoriteit, eisen van die erkenning te krijgen, en manipuleren van accounts als dat de verkeerde kant op begint te gaan. Dat zijn zaken die in het licht van Waarheid vinden kunnen gemist worden als kiespijn. Dus neen, zolang er nog ergens iemand is die draait om zichzelf en waar ie voor staat, is Waarheid nergens meer te vinden. Daar gaat het om.

Een wijsneus die niet thuis is in deze materie degene die hem daarover gefundeerd het nodige uitsluitsel kan verschaffen beleerd. Je hebt feitelijk niet het geringste idee wat er behept met ego allemaal kan spelen en in deze kortzichtigheid kom je met een visie van het gebeuren dat kant noch wal raakt. Ik overzie zelf al prima het probleem (dat er met name vanwege het hebben van ego speelt) en kan deze prima missen.

Het enige dat nog enige waarde heeft hier is het aanzetten tot het onderzoeken van eigen gedachten, eigen geloofssystemen, en daarbij het "ik", het subject dat onderzoekt niet te vergeten. Al de rest wat alleen maar draait om iemand, zijn autoriteit, zijn erkenning, zijn dingetje, dat staat dit alleen maar dik in de weg. Dat heeft zich klaarblijkelijk bewezen als een falende weg te zijn. Als daar dan toch nog vastgehouden aan blijft, dan valt er nog iets serieus te onderzoeken. Dan moet je geen mensen willen gaan begeleiden in het loslaten van waar ze vast aan houden.

Het onderzoek, nogmaals, wordt niet gedaan, vandaar mijn activiteiten op het terrein waarop die omstandigheid stoelt. Op dat door ego beheerste terrein kom ik niet weg zonder aan eisen te voldoen waaronder autoriteit en vertrouwen. Ik heb dat niet nodig maar ego eist dat van mij. Ik wil geen mensen begeleiden maar kan dat en stel me ten dienste. Zie hoe de woorden het verschil uitmaken met en zonder ego.

Laat die erkenning bullshit gewoon vallen, en kom tot de essentie: Waarheid vinden, koste wat kost. Laat het niet ontaarden in erkenning vinden, koste wat kost, want dan krijg je een leugenachtig boeltje.

Ik vrees dat al mijn woorden je wederom niet gaan bereiken. Ik streef helemaal niet naar erkenning en ook kan de actie van bereidheid helemaal niet eens van mij uitgaan. Lang geleden gaf ik al aan dat al dat ego gedoe naast gedachtenonderzoek ook omzeilt kan worden door te focussen op het vinden van Waarheid. Deze optie om tot realisatie te komen is er nog steeds. Door er hypothetisch over te lullen is er nog nooit wat bereikt.

Maar ik denk niet dat je die kan laten vallen, je gelooft deze gedachten nog te hard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Laurens
Het is om de reden dat we elkaar gaan bestoken met raadgevingen er 1 autoriteit is die weet heeft waar het langs gaat en die als zodanig dan ook erkent wordt. Ik probeer die autoriteit te zijn op mijn terrein 'gedegen zelfonderzoek' met de mededeling dat ik het gedegen zelfonderzoek 'afgerond' heb zodat je me niet naar de kroon gaat steken. Dit is normaal wanneer er iets qua kennis wordt overgedragen, er is een leraar versus leerling verhouding. Oftewel er moet een, wat hier als vies woord beschouwd wordt, autoriteit zijn oftewel er is sprake van een autoritair optreden. Een andere mogelijkheid is dat de ontvangende partij, de leerling, zich nederig of ondergeschikt opstelt en zonder morren of gesputter datgene doet wat hem opgedragen wordt of van hem verlangd wordt.

Je gelooft het echt hee?
Niets aan te doen, want het onderzoek naar gedachten heb je afgerond, dus deze ga je niet meer onderzoeken. M.a.w. je houdt de impasse in stand. No way out.

Soms gebruiken ze voor een gaande wereld zonder verlichting het woord 'ondermaans' dat is de wereld waar ego regeert en dan zijn de aspecten van de quote wel degelijk relevant. Het is niet aan mijn kant dat dat nodig is, ik beweeg me hier in dat ondermaanse waar niet mijn maar andere wetten en normen dan ik hanteer gelden. Daar anticipeer ik op, zelf weet ik al, ik heb dat moeilijke doen niet nodig.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Alsof waarheid zou afhangen van vertrouwen en geloven... Waarheid IS...
Waarheid is, onafhankelijk van jou en onafhankelijk van mij.
Verdomme wie heeft hier zijn 'ik' niet onderzocht en ontdaan van zijn onhebbelijkheden, terwijl hij er tot over de oren in ondergedompeld is...

Waarheid is een broek die je in je huidige status tien maten te groot is. Los eerst je ego issues op dan praten we wel weer een andere keer verder.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Op dat door ego beheerste terrein kom ik niet weg zonder aan eisen te voldoen waaronder autoriteit en vertrouwen. Ik heb dat niet nodig maar ego eist dat van mij.

Nog mooier!

Dus je gelooft echt dat ego autoriteit en vertrouwen erin eist. En je kan er niet onderuit om aan die eisen van ego te voldoen. En zoiets gaat dan al je middelen daartoe heiligen...

Dat is erg problematisch. Ik zou niet graag in jouw schoenen staan.

Good luck...

We praten dan wel eens verder als je onder de eisen van ego uit geraakt zijt.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het is om de reden dat we elkaar gaan bestoken met raadgevingen er 1 autoriteit is die weet heeft waar het langs gaat en die als zodanig dan ook erkent wordt. Ik probeer die autoriteit te zijn op mijn terrein 'gedegen zelfonderzoek' met de mededeling dat ik het gedegen zelfonderzoek 'afgerond' heb zodat je me niet naar de kroon gaat steken. Dit is normaal wanneer er iets qua kennis wordt overgedragen, er is een leraar versus leerling verhouding. Oftewel er moet een, wat hier als vies woord beschouwd wordt, autoriteit zijn oftewel er is sprake van een autoritair optreden. Een andere mogelijkheid is dat de ontvangende partij, de leerling, zich nederig of ondergeschikt opstelt en zonder morren of gesputter datgene doet wat hem opgedragen wordt of van hem verlangd wordt.
Beide opties zijn hier bepaalt niet het geval. Er opereerden hier figuren die een variant van zelfonderzoek propageerden waarvoor diverse lieden wel warm konden lopen omdat het ego daarmee wel ontzien kon worden. Daarnaast werd er nog geeist dat er op voet van gelijkwaardigheid over gediscussieerd wordt en er consensus op moet volgen. Een resultaat waar we het gezamenlijk over eens gaan of zijn gaan worden. Kortom er wordt hier maar wat aan gerotzooid.

Verschillende monteurs die aan elkaars auto sleutelen en elkaar over en weer daarbij voortdurend wijzen op wat ze zouden missen, aan kennis tekort komen of elkaar ronduit bekritiseren. Dat gaat helemaal nooit wat worden.

Amen.

Blijven proberen (eigen gedegen onderzoek als 'waarheid' promoten), komt never nooit tot 'waarheidvinding'..

Ook een amen.

[Sam]

Kortom: 'gedegen zelfonderzoek' naar eigen behoefte interpreteren, blijft ego-dingetje

*schouwt alweer een ontspoorde trein'

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Nog mooier!

Dus je gelooft echt dat ego autoriteit en vertrouwen erin eist. En je kan er niet onderuit om aan die eisen van ego te voldoen. En zoiets gaat dan al je middelen daartoe heiligen...

Dat is erg problematisch. Ik zou niet graag in jouw schoenen staan.

Good luck...

We praten dan wel eens verder als je onder de eisen van ego uit geraakt zijt.

Je mist alsmaar het plaatje hetgeen niet vreemd is in jouw positie. Wat wel vreemd is is dat je je geen voorstelling kunt maken van een andere positie.
Ik zie (of aanschouw) een wereld die geregeerd wordt door ego waar een zekere Dorje onderdeel van uitmaakt en daar helemaal in opgaat, geen voorstelling kan maken van een egoloze wereld waar een ander deel van uitmaakt. Die ander beschouwd als onderhevig aan dezelfde wetmatigheid als hij. Zijn wetmatigheid verordonneerd vertrouwen in iemand nodig hebben alvorens in staat te kunnen zijn iemand te geloven. Dan draait Dorje de boel om en zegt dat deze eis bij Laurens ligt, dus dat Laurens dit van zijn toehoorders verlangd of eist.

Ik zou wel kunnen meelopen in het stramien van ego, maar indien ik dat zou doen leer je daar geen zicht op te krijgen. Mijn huidige deelname is daarop gebaseerd dat je doorkrijgt wat je egobeperkingen zijn. Vruchteloos zoals nu aan het einde van dit forumtijdperk achter de schermen blijkt. De stekker moet er maar eens uit. Ik moet me daar op het openbaar forumdeel niet mee bezig houden is me nu duidelijk. We gaan het alleen nog hebben over gedegen zelfonderzoek. Het gesteggel en gekonkel van ego beter maar niet oproepen en daar op ingaan.

De conclusie moet zijn dat het aantonen van ego niet is gelukt en het bezig houden met de belemmeringen niet inzichtelijk is te maken.

Topicnaam tzt veranderen in:
Experiment egobelemmeringen aantonen mislukt.