Gedachten

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Zou het echt je bevinding zijn, dan had je dit niet zo gesteld.
Je kunt alleen in de veronderstelling zijn gedachten te kunnen zien.. door je geloof erin, en de zogenaamde gedachten voeden op hun beurt weer het geloof een 'ik te zijn die in en uit die identificatie kan gaan, mijn god.. hoe gekker wil je het hebben.
Er is helemaal geen identificatie met een 'ik, dat is je wijs gemaakt, en geheugen en herinnering ondersteunen dat eenvoudig.

Klooien met geheugen en herinnering, veel meer is het hyperactieve menselijke gedoe allemaal niet..

Daar ga je al, beste Rob..
Wat is er nodig om om die zogenaamde gedachte, die niet voort komt uit geheugen/herinnering als zodanig te kunnen herkennen en te onderscheiden.. jawel, geheugen en herinnering.
Zou dat niet zo zijn, dan had je het verschil ook niet kunnen opmerken.
En er wordt veel meer opgeslagen in herinnering en geheugen dan waar je gebruikelijk bewust en bekend mee bent, allemaal geheugen en herinnering, er komt geen 'gedachte' aan te pas.

Eens te meer blijkt dat je (zogenaamde) inzichten niet zijn gebaseerd op onderzoek. Je hebt ooit een 'bijzonder moment' van inzicht gehad en daarna ben je zelf invulling gaan geven. Zo ga je ook om met begrippen, je geeft er zelf een invulling aan die past bij je (aangenomen) werkelijkheid.

Blijkbaar past het in je straatje om het fenomeen 'gedachte' te ontkennen en alles terug te brengen tot geheugen en herinnering.

Alles verschijnt in Bewustzijn dat we (in essentie) zijn.

En om het te kunnen delen (niet perse noodzakelijk, maar wel praktisch) geven we er woorden aan waarbij onderscheid wordt aangebracht. Zo onderscheid jij geheugen en herinnering (bestaan wel). En ontken je het bestaan van gedachten (bestaan niet). Terwijl dat op zich al een gedachte is die je onmogelijk kunt ontkennen, behalve door er hardnekkig aan vast te houden, en ze ooit te hebben toegevoegd (bedacht) aan je verzameling van geheugen en herinneringen.

Het gaan herkennen van de (onterechte) identificatie met een ik, is waar het onderzoek voor een belangrijk deel over gaat. Opvoeding draait voor een groot deel om dat 'leren identificeren'.

Wel 'grappig' dat je alles terugbrengt naar geheugen en herinnering en (terwijl je) ondertussen bezig bent om allemaal nieuwe invullingen van begrippen te maken (te bedenken!). Maar dat is dan blijkbaar nodig om je geloofssysteem te bouwen en in stand te houden.