Helder begaafd?

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

ben je echt zo naïef om ze als wakkere te zien? Ik neem ze waar als mensen die diep slapen, en snurkend zeggen dat ze wakker zijn. Pff Hans..trap toch niet in ieder virtueel -leugen die je leest...

Zeker heb je gelijk dat ik me daar niets van moet aantrekken.

Ik was vergeten om wakkere als "wakkere" te schrijven, maar iemand kan wel soms wakker zijn en soms niet, of over een bepaald deel erg wakker zijn, maar een ander deel (nog)niet (willen)zien.
En het is maar de vraag of wat ik als wakker of slapen denk te zien, dat ook klopt.
Maar die vraag niet stellen lijkt me wel weer rustiger,....sowieso al die vragen,.....pfffff

Ik denk dat ik nog vaak genoeg slaperig kan zijn, ook als ik denk dat ik wakker ben.
Beetje als die film inception.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik merk dat ik me bij zo een vraag kwetsbaar voel, en ook boos.

De kwetsbare kant heb ik verwoord in mijn vorige antwoord, en de boze kant ga ik nu uiten: Waar voel ik boosheid over?
Als mensen zulke vragen stellen kan ik echt woest om worden. dan denk ik: Wat een ***** zeg, alsof hij vrij van is.
Alsof je het spel van je ego zomaar kan doen ''weg dampen'' .
Alleen een onbewust iemand kan zo een vraag stellen, iemand die zichzelf voor de gek houdt, dat hij vrij is van de overheersing van zijn ego..
Ik geef tenminste iets toe, en durf er naar te kijken, wat hier redelijk zeldzaam is op dit forum.

Dan heb je helemaal niets van begrepen Guy, van wat ik in mijn vorige ''citaat'' heb weergegeven. De zoektocht naar de innerlijke vrijheid.
Zonde van mijn tijd om je antwoord te geven...

maar goed, het is mijn boosheid.

Welnee meid. Er is boosheid , maar die is niet van jou. Die doet zich voor. En net zo makkelijk als dat die boosheid is gekomen, verdampt ie weer. Let maar eens op. Jij verkeert in de verkeerde veronderstelling dat jij iets aan je boosheid kunt doen. Je kunt er enkel naar kijken en dat vraagt echt niet zoveel moed hoor. Daar hoef je jezelf niet voor op de borst te kloppen. Dat kun je beter aan mij overlaten. Tenminste, als ze d'r een beetje appetijtelijk uitzien. Anders pas ik graag. WiNk

En je geeft tenminste iets toe. Nou, nou..knappe meid hoor. Wil je graag een veertje in je poepertje gestoken hebben? Je zegt het maar. U vraagt en wij draaien en dan durf je me nog een rotvent te vinden ook. En bedankt. Waarom zou je voeding en uiting moeten geven aan die boosheid? Kijk er gewoon naar en ze verdwijnt als sneeuw voor de zon. Maar dat kan iedere, een beetje wakkere jongen, je vertellen. Maar ik blijf niet lang wakker meer, want ik ga zo lekker naar mijn bed. Het was laat vannacht en ik ben een oude man, dus vandaar......

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Welnee meid. Er is boosheid , maar die is niet van jou. Die doet zich voor. En net zo makkelijk als dat die boosheid is gekomen, verdampt ie weer. Let maar eens op. Jij verkeert in de verkeerde veronderstelling dat jij iets aan je boosheid kunt doen. Je kunt er enkel naar kijken en dat vraagt echt niet zoveel moed hoor. Daar hoef je jezelf niet voor op de borst te kloppen. Dat kun je beter aan mij overlaten. Tenminste, als ze d'r een beetje appetijtelijk uitzien. Anders pas ik graag. WiNk

En je geeft tenminste iets toe. Nou, nou..knappe meid hoor. Wil je graag een veertje in je poepertje gestoken hebben? Je zegt het maar. U vraagt en wij draaien en dan durf je me nog een rotvent te vinden ook. En bedankt. Waarom zou je voeding en uiting moeten geven aan die boosheid? Kijk er gewoon naar en ze verdwijnt als sneeuw voor de zon. Maar dat kan iedere, een beetje wakkere jongen, je vertellen. Maar ik blijf niet lang wakker meer, want ik ga zo lekker naar mijn bed. Het was laat vannacht en ik ben een oude man, dus vandaar......

Mooi voorbeeld hoe je voorbij kan gaan aan de bron van de boosheid, en het weg te rationaliseren.
Oud gevoel veeg je niet weg met ratio, maar met doorvoelen van het gevoel alsof je weer het persoontje was waarin je dit voor het eerst ervaarde.
Ratio is dan een steun, maar niet de verwerking.

Ik denk dat het een oud gevoel is, omdat het "ineens" opkomt, en vaak achteraf onnodig word bevonden.
Het boos worden hier zit hem ergens in het niet serieus genomen worden als kind, je gevoel van toen, je angsten, mochten er niet zijn.
Diep weggestopt en naar boven komend als er weer iemand je niet serieus lijkt te nemen.
Ik zeg lijk, want je kan het ook zo ervaren terwijl het niet zo bedoeld is.
Persoonlijk kies ik liever de "enge" weg om dezelfde boosheid/woede/onmacht/verdriet als klein kereltje even opnieuw te ervaren, wat heel heftig kan zijn, maar om daarna het gevoel doorvoeld met je ratio te kunnen zien als iets van vroeger.

Daarna word het voor mij "oefenen" , elke keer als ik een plotseling negatief gevoel op voel komen, kan ik steeds iets sneller bij mezelf te blijven en het zien als iets van toen en niet van nu.

Je hebt dan wel situaties nodig waarin je dat kan oefenen.

Dit is mijn manier op dit moment waarop ik met die plotselinge gevoelens probeer om te gaan.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Mooi voorbeeld hoe je voorbij kan gaan aan de bron van de boosheid, en het weg te rationaliseren.
Oud gevoel veeg je niet weg met ratio, maar met doorvoelen van het gevoel alsof je weer het persoontje was waarin je dit voor het eerst ervaarde.
Ratio is dan een steun, maar niet de verwerking.

Ik denk dat het een oud gevoel is, omdat het "ineens" opkomt, en vaak achteraf onnodig word bevonden.
Het boos worden hier zit hem ergens in het niet serieus genomen worden als kind, je gevoel van toen, je angsten, mochten er niet zijn.
Diep weggestopt en naar boven komend als er weer iemand je niet serieus lijkt te nemen.
Ik zeg lijk, want je kan het ook zo ervaren terwijl het niet zo bedoeld is.
Persoonlijk kies ik liever de "enge" weg om dezelfde boosheid/woede/onmacht/verdriet als klein kereltje even opnieuw te ervaren, wat heel heftig kan zijn, maar om daarna het gevoel doorvoeld met je ratio te kunnen zien als iets van vroeger.

Daarna word het voor mij "oefenen" , elke keer als ik een plotseling negatief gevoel op voel komen, kan ik steeds iets sneller bij mezelf te blijven en het zien als iets van toen en niet van nu.

Je hebt dan wel situaties nodig waarin je dat kan oefenen.

Dit is mijn manier op dit moment waarop ik met die plotselinge gevoelens probeer om te gaan.

Je hebt waarschijnlijk gelijk dat je eerst die fase door moet. Je kunt ook alleen met terugwerkende kracht zeggen dat het allemaal niet nodig was geweest. Dat is nu ook juist de ellende ervan. Dan rest me niks anders dan je sterkte te wensen.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

En net zo makkelijk als dat die boosheid is gekomen, verdampt ie weer. Let maar eens op.

Dit klopt wel.
En gebeurt pas als je het echt wezenlijk doorzien hebt. Zolang je je nog identificeert met die boosheid voelt het alsof je zelf deze boosheid bent.
En kan deze zelfs vernietigend werken. Of net niet. Ken jij zelf het verschil?
Een verschil als dag en nacht.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Daarna word het voor mij "oefenen" , elke keer als ik een plotseling negatief gevoel op voel komen, kan ik steeds iets sneller bij mezelf te blijven en het zien als iets van toen en niet van nu.

Je hebt dan wel situaties nodig waarin je dat kan oefenen.

Dit is mijn manier op dit moment waarop ik met die plotselinge gevoelens probeer om te gaan.

Uit hoeveel Ikken besta je, Hans?
Er is een ego (ik = Hans) waar iets aan gedaan moet worden en dat doe je (ik = Hans) door door steeds iets sneller bij jezelf (ik = Hans) te blijven?

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Je kunt ook alleen met terugwerkende kracht zeggen dat het allemaal niet nodig was geweest. Dat is nu ook juist de ellende ervan. Dan rest me niks anders dan je sterkte te wensen.

Ik zei "niet nodig bevonden" waarmee ik zelf aan wil geven dat ik het uiteindelijk niet onnodig vind.

Bedankt voor de sterkte!

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Uit hoeveel Ikken besta je, Hans?
Er is een ego (ik = Hans) waar iets aan gedaan moet worden en dat doe je (ik = Hans) door door steeds iets sneller bij jezelf (ik = Hans) te blijven?

Waarom dat als verschillende ikken zien?
Een deel van me is volwassen, en met dat deel probeer ik mijn kindangsten die opkomen te begeleiden.(een therapeut zou tijdelijk ook dat volwassen deel kunnen zijn)
Eerst gaat dat heel moeizaam en geleidelijker word het volwassen deel groter t.o.v het kinddeel.

Het zou ook mijn ego kunnen zijn Rob, maar vergeleken met jaren geleden voel ik me er al stukken beter bij, geen enkele therapie heeft dit kunnen bewerkstelligen.
Ik vermoed ook dat het hele gerealiseerde eigenlijk niet veel meer is dan volwassen worden, jezelf bevrijden van je beschadigde kinddeel.

Maar doordat het misschien zeurderig lijkt, of achteromkijkerig, of misschien wel omdat niemand graag (opnieuw)met die wanhoop word
geconfronteerd, word het met graagte overgeslagen.
Het klinkt ook niet leuk om als 50 jarige nog niet volwassen te zijn, dan maar liever nog niet gerealiseerd.

Maar goed, net zo goed als ik denk dat BK aanhangers of Advaitianen zichzelf heel goed iets wijs kunnen maken, kan dit bij mij ook goed het geval zijn,....ik ben nog niet klaar.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Waarom dat als verschillende ikken zien?
Een deel van me is volwassen, en met dat deel probeer ik mijn kindangsten die opkomen te begeleiden.(een therapeut zou tijdelijk ook dat volwassen deel kunnen zijn)
Eerst gaat dat heel moeizaam en geleidelijker word het volwassen deel groter t.o.v het kinddeel.

Het zou ook mijn ego kunnen zijn Rob, maar vergeleken met jaren geleden voel ik me er al stukken beter bij, geen enkele therapie heeft dit kunnen bewerkstelligen.
Ik vermoed ook dat het hele gerealiseerde eigenlijk niet veel meer is dan volwassen worden, jezelf bevrijden van je beschadigde kinddeel.

Maar doordat het misschien zeurderig lijkt, of achteromkijkerig, of misschien wel omdat niemand graag (opnieuw)met die wanhoop word
geconfronteerd, word het met graagte overgeslagen.
Het klinkt ook niet leuk om als 50 jarige nog niet volwassen te zijn, dan maar liever nog niet gerealiseerd.

Maar goed, net zo goed als ik denk dat BK aanhangers of Advaitianen zichzelf heel goed iets wijs kunnen maken, kan dit bij mij ook goed het geval zijn,....ik ben nog niet klaar.

Wat ik even verschillende ikken noemde zou je ook verschillende delen van jezelf kunnen noemen. Blijkbaar is dat het doel dat je voor ogen hebt: volwassen worden, bevrijd te worden van je beschadigde kind, je stukken beter voelen dan voorheen. Heb je een idee wanneer dat klaar zou kunnen zijn? Is dat ooit klaar? Zal er ooit een moment komen waarop je kunt zeggen dat de beschadigingen zijn opgelost en dat je nu echt volwassen geworden bent?

Mijn onbescheiden menig is dat dat nooit klaar zal zijn. Je kunt heel hard je best doen om een beter mens te worden, meer volwassen te worden, je beschadigingen op te lossen, misschien zelfs als beter mens de wereld een beetje beter te helpen maken. En misschien ben je dan aan het eind van je leven wel tevreden over dat wat je allemaal tot stand hebt kunt brengen. En dan blijft de vraag over: is dit het nu? Of misschien stel je jezelf die vraag ook niet, dan kun je tevreden afscheid nemen van het leven.

Ik zeg niet dat je niet moet doen wat je doet. Je zegt dat geen enkele therapie heeft kunnen bewerkstelligen wat je zelf gedaan hebt. Je bent blijkbaar in therapie gegaan? Ik ook. En daarna heb ik ook nog een therapeutenopleiding gedaan. Drie jaar keihard aan mezelf gewerkt. En, naar mijn eigen oordeel dan, ben ik er een stuk aangenamer mens van geworden. Maar het belangrijkste inzicht per saldo was, dat ik oneindig (of in ieder geval tot de laatste adem) dit zou kunnen blijven doen. En toen kwam de vraag: is dat het dan?

Gaat het niet uiteindelijk om het be?indigen van de zoektocht?
Wat zoeken we eigenlijk?
Helemaal met je eens dat we ons van alles wijs kunnen maken.
Je bent nog niet klaar, zeg je.
Wanneer zal het een keer klaar zijn dat we ons van alles wijs blijven maken?

Ik weet niet of je leest, misschien ben je daar wel klaar mee ....

Anders zou ik zeggen, probeer deze eens:
"Spirituele verlichting? Vergeet het maar!" Door Jed McKenna.
Het leest als een roman en mijn inschatting is dat je het wel kunt waarderen.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Dat moet je voor jezelf zelf uitzoeken Aart.

Ontken je ego niet zo Aart, want die laat je degelijk hier zien, door je spelletjes.
Je speelt continue rollen Aart: 'De onbezorgde', 'de egoloze', 'degene die het leven niet zo serieus neemt', 'de naar', 'degene die de ander een spiegel voor houdt', 'de leraar', en nog een paar andere egospelletjes van je, die zo doorzichtig zijn..

Ja, ik speel met mijn ego. Er is niets mis met mijn ego, het is voor mij mijn instrument, en mijn wegwijzer.
Het is roeien met de riemen die ik heb, dat is alles..Tot nog een paar jaar geleden voelde als het in het donker tasten. Het voelde alsof ik door de modder ploeterde. Nu is het speelser. Nog steeds confronterend, roei ik speels, en ik blijf de impulsen volgen die ik vanuit mijn ziel krijg.

Je voegt me niets toe Aart, je blijft herhalen dat ik met mijn ego aan het spelen ben, en dat weet ik ook al, geef ik zelfs ook zelf keer op keer aan..
Durf je je af te vragen waaruit jouw behoefte komt, om dat te blijven herhalen Aart, want het voelt voor mij niet dat het uit vrijheid komt wat je doet, maar vanuit je (ontkende)ego juist.
Je zou je ook gerust wat van je rollen af mogen doen, en niet meer zo op een andere parasiteren. Want dat is wat je doet met je spelletjes.

Mihaela, wanneer kom je nou eens klaar?