Mihaela's arena

[Mihaela]

De kruisspin heeft gifklieren en die zitten in het kop/borstgedeelte en lopen door de bovenkaken. Verder heeft de kruisspin acht puntogen. Aan de achterzijde van zijn lichaam heeft de spin zes spintepels en twee gaten, die naar zijn zgn. trachee?nlongen leiden. Deze longen ontlenen hun naam aan hun inwendige bouw: ze bevatten een groot aantal "bladen", die als de bladen van een boek naast elkaar liggen . Hier door circuleert het bloed en vindt de opname van zuurstof plaats.
Een kruisspin is voor een mens niet gevaarlijk. Zelfs vogels hebben er niets van te vrezen. Het gif is niet erg krachtig.

[Nadje]

Het spinnen van de poes spreekt meer tot mijn verbeelding. Ik blijf keurig on topic. Ik kijk wel link uit. Ook bij het woord poes heeft iedereen weer zo zijn eigen associaties. Toch?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Het spinnen van de poes spreekt meer tot mijn verbeelding. Ik blijf keurig on topic. Ik kijk wel link uit. Ook bij het woord poes heeft iedereen weer zo zijn eigen associaties. Toch?

Het is geen specifiek draadje Nadje, dus spin gerust speelse poes...

Met vers gesneden groenten, bonen schotel ingepakt in een tortilliawrep..
Het eten is klaar.. ik ga smullen weer.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Het is geen specifiek draadje Nadje, dus spin gerust speelse poes...

Met vers gesneden groenten, bonen schotel ingepakt in een tortilliawrep..
Het eten is klaar.. ik ga smullen weer.

Ja, ja, steek me de ogen maar weer uit, met je lieftalige vriendje die zo overheerlijk voor je kan koken? Wanneer komt hij deze kant op om mij eens te verwennen?

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Het spinnen van de poes spreekt meer tot mijn verbeelding. Ik blijf keurig on topic. Ik kijk wel link uit. Ook bij het woord poes heeft iedereen weer zo zijn eigen associaties. Toch?

Nee hoor, geen idee waar je het over hebt...

[Mars]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ook bij het woord poes heeft iedereen weer zo zijn eigen associaties. Toch?

...jah... ben ook sentimenteeltje...

[Pionne]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

De kruisspin heeft gifklieren en die zitten in het kop/borstgedeelte en lopen door de bovenkaken. Verder heeft de kruisspin acht puntogen. Aan de achterzijde van zijn lichaam heeft de spin zes spintepels en twee gaten, die naar zijn zgn. trachee?nlongen leiden. Deze longen ontlenen hun naam aan hun inwendige bouw: ze bevatten een groot aantal "bladen", die als de bladen van een boek naast elkaar liggen . Hier door circuleert het bloed en vindt de opname van zuurstof plaats.
Een kruisspin is voor een mens niet gevaarlijk. Zelfs vogels hebben er niets van te vrezen. Het gif is niet erg krachtig.

Interessant, Mihaela! Ben jij speciaal spinnenliefhebster? Ikzelf vind het wel mooie diertjes, ik vind de meeste dieren mooi. Ben niet bang voor spinnen, maar zou een grote kruisspin niet zomaar in de hand nemen. Toch bang dat hij me bijt, zoals een bij ofzo?

(Vroeger als klein meisje zat ik vaak in het weiland of aan de slootkant beestjes te kijken. Hommels vond ik z? mooi, met die geel-zwart gestreepte bontvelletjes. Ik heb er toen een keer een gevangen in mijn handen. Ik liep er door de wei mee naar huis. Ik was al een eind op weg toen-ie me flink prikte in mijn pink. Een dikke rode pink was het gevolg. Ik was verbijsterd, had nooit gedacht dat zo'n mooi diertje zou prikken! Zomaar een jeugdherinnering die even opkomt. Een van de 'verschijnseltjes' in mijn leven, die nog aan mijn ik vastkleven. Oeps, nu sla ik nog aan het rijmen ??k!)

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Interessant, Mihaela! Ben jij speciaal spinnenliefhebster?

Ik vind heel veel insecten en dieren prachtig. Vaak word ik ook direct in het moment gebracht als ik mijn aandacht erop richt, dus daarin zie ik ze ook als een soort van geschenk.
Ik heb de laatste jaren heel veel ervaringen met dieren en insecten gehad, ervaringen die ik haast mystiek zou kunnen noemen. Maar inderdaad, met spinnen heb ik een periode zulke ervaringen mee gehad, dat als ik ze nu uitleg kan bijna 'ongelovig' klinken.
Even proberen..
Er is een periode geweest, mogelijk 10 jaar geleden, dat als ik wakker werd, ik ineens enorme spinnen 'zag'. En ik meende ze echt te zien, maar het was een moment tussen waken en slapen in. Er waren enorme spinnen, en soms helemaal van goud, of zilver, of iig niet van deze wereld. Eigenlijk als ik goed over na denkt, hun lengte kan ik niet in termen van onze wereld meten, want ze leken in een andere dimensie te zijn, en echt enorm groot.
Ik weet dat ik helemaal in verrukking was, alsof ik betoverd was. Er was er geen angst, en er waren er ook geen gedachten over. Vervolgens na een paar tellen waren ze er niet meer, en ik was zelf nooit verbaasd of zo. Ik wist niet of dat mij iets te zeggen had, maar ik verbond daar geen gedachten aan.
Een keer kwam een vrouw bij mij met grote angst voor spinnen, ik heb met haar intuïtief een paar oefeningen gedaan. Op een bepaald moment verplaatste ik me in haar angst, en het voelde zelfs alsof ik de spin werd waar zij zo bang van was. Ik vroeg aan haar om haar aandacht op mij te richten, en mij als 'spin' te zien.
Dankzij mijn ervaring met de wonderbaarlijke spinnen, kon ik gevoelsmatig haar ook laten ''voelen'' hoe mooi ik spinnen vind, en ze kon zich helemaal in verplaatsen vervolgens.
Ze gaf me aan dat haar angst omtrent spinnen anders voelde, na onze 'wisselwerking' van belevingen.

Ik heb de laatst jaren de ervaring niet meer, maar ik merk dat ik zonder na te denken nu zomaar een spin op mijn hand laat lopen om ze naar buiten te brengen. Pas als ik na denk, voel ik spanning, en word ik wat voorzichtiger.

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Ikzelf vind het wel mooie diertjes, ik vind de meeste dieren mooi. Ben niet bang voor spinnen, maar zou een grote kruisspin niet zomaar in de hand nemen. Toch bang dat hij me bijt, zoals een bij ofzo?

(Vroeger als klein meisje zat ik vaak in het weiland of aan de slootkant beestjes te kijken. Hommels vond ik z? mooi, met die geel-zwart gestreepte bontvelletjes. Ik heb er toen een keer een gevangen in mijn handen. Ik liep er door de wei mee naar huis. Ik was al een eind op weg toen-ie me flink prikte in mijn pink. Een dikke rode pink was het gevolg. Ik was verbijsterd, had nooit gedacht dat zo'n mooi diertje zou prikken! Zomaar een jeugdherinnering die even opkomt. Een van de 'verschijnseltjes' in mijn leven, die nog aan mijn ik vastkleven. Oeps, nu sla ik nog aan het rijmen ??k!)

Wat prachtig hoe je omschrijft, ik vind hommels ook zo heerlijk. Ik heb veel bloemen in de tuin, en soms zet ik mijn tuinstoel een beetje dichterbij, en dommel ik bijna in slaap in hun gezoem..
Hommels prikken bijna nooit, maar inderdaad, als je ze vast pakt gebruiken ze hun angel.
Maar ook niet echt snel, pas als ze benauwd krijgen. Kleine Pionne weet dat nog maar al te goed, haar dikke rode pink kan ze zich nog goed herinneren. Ging je ook huilen toen, of was je te verbaasd om dat te kunnen doen? Hoe vind je hommels nu?

[Mihaela]

zo..

[Hans]

Kont..