Vagebond

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Dit heb je dus letterlijk allemaal zelf verzonnen!
Ik heb helemaal niet met Miha gesproken over jou, ze geen info gegeven.
Kan je nagaan hoeveel verzinsels in je denken dat je nog hebt te onderzoeken op waarheid.

Dat is dan helder.

[Vagebond]

Zojuist gezien hier

Wow....Ik zeg maar niks...

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Zojuist gezien hier
Wow, ik ben werkelijk verbijsterd....

Laurens is een liefdevol en vergevingsgezind mens.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Laurens is een liefdevol en vergevingsgezind mens.

Nou dat blijkt. Ik ga mijn mond verder maar houden, want aan mijn vergevingsgezindheid is even een eind gekomen maar nu moeten we dat toch maar weer oppakken want als godverdomme dit toch het resultaat is van vergevingsgezindheid, al meer dan een jaar hé heb zoveel shit over me heen gehad en nu mag ik niks zeggen? Wow, ik ben verbijsterd, echt verbijsterd.

[Vagebond]

O.g. heeft forumlid Mihaela onder de negeerknop gezet. Ik verzoek bij deze dat mensen Mihaela niet zullen quoten in mijn draad want ik wens op geen enkele manier meer met berichten van mw geconfronteerd te worden tot ze heeft kunnen laten zien dat zij zich kan gedragen naar mijn persoon...

Bij voorbaat dank.

Mvrg Vagebond.

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

al meer dan een jaar hé heb zoveel shit over me heen gehad en nu mag ik niks zeggen? Wow, ik ben verbijsterd, echt verbijsterd.

Je mag je 'slachtofferzelf' blijven voeden zolang je wil.
Maar wie zou er van de haak zijn als je vergaf?

"Iedereen vindt vergeving een mooi idee totdat hij iets te vergeven heeft." ~ C.S. Lewis

Briljant. Wie zou er van de haak zijn ALS ik werkelijk alle 'mij aangedane fouten' vergaf? Als ik eenmaal geloof dat iemand mij iets heeft aangedaan, voed ik het 'slachtofferzelf'; dat zelf heeft een vraatzuchtige eetlust. Dat zelf is vasthoudend en zal er nooit van overtuigd zijn dat het vergeven van ingebeelde fouten eigenlijk het liefdevolle en gezonde ding is dat ik voor mijzelf moet doen!
Ik ben de begunstigde van mijn vergeving. Denk daar misschien eens over na als u over misstanden uit het verleden nadenkt. Hoe vaak spelen ze over het scherm van herinneringen uit het verleden?

Liefde,
Diederik

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Je mag je 'slachtofferzelf' blijven voeden zolang je wil.
Maar wie zou er van de haak zijn als je vergaf?

Geef me ff de ruimte kabu. Ik heb even totaal geen behoefde aan vergeving, van mij mag Mihaela bloeden. Wanneer ik ook maar iets van haar lees dat in verste verte ook maar op projectie lijkt krijgt ze onmiddellijk diederik voor haar voeten geworpen of een quote uit de cursus voor wonderen. Maar vooralsnog staat forumlid Mihaela bij mij onder de negeerknop, en daar blijft het bij.

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

@Vagebond: Doe niet weer zo slachtoffer-achtig..

Mensen zoeken allemaal aandacht, ze zijn gewend van slachtoffer te spelen.

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Je mag je 'slachtofferzelf' blijven voeden zolang je wil.
Maar wie zou er van de haak zijn als je vergaf?

Quote van Diederik Wolsak:
Roept bij mij de vraag op wat valt er te vergeven als alles er mag zijn zoals het is?
Blij je zelf en bij de ander.
Er is altijd de keuzevrijheid om je af te wenden van dat wat je niet bevalt of echt niet door de beugel kan. Voor mijn gevoelens ben ik zelf verantwoordelijk. Ik heb wat geëxperimenteerd met hoe en wat en waarom en mijn bevinding is afwenden, stoppen met reageren, stoppen met aandacht geven., stoppen met voeden. Ook al gebeurt dat met vallen en opstaan dat maakt niet uit.

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

...wat valt er te vergeven als alles er mag zijn zoals het is?.

Vergeving, hoe weinigen begrijpen werkelijk wat dat inhoud...

Feiten zijn in feite neutraal. We kunnen niet boos worden op een feit. Maar wel op onze interpretatie daarvan. Dit leert Een cursus in wonderen. En als we er even bij stilstaan, kunnen we inzien dat dit waar is. Word ik boos op het feit dat mijn kind een kopje kapot laat vallen, of omdat hij al de hele tijd niet luistert en dit natuurlijk wel het resultaat moet zijn? Spring ik bij deze collega uit mijn vel als hij tegen mij zegt: 'Goedemorgen schoonheid', omdat ik hem als een irritante seksist beschouw, maar glimlach ik wanneer een andere collega precies hetzelfde zegt omdat ik me door hem gezien voel?

Dit betekent concreet dat het vooral onze eigen verhalen en oordelen zijn die ons ertoe aanzetten om een voorval als pijnlijk te ervaren en blijkbaar genoeg de moeite waard om er kwaad over te worden. Dit is een belangrijk punt dat zelfs bij ernstiger gevallen dan bovenstaande opgaat: het is steeds ons oordeel dat voorafgaat aan de noodzaak tot vergeven. De oorzaak van onze wrok is ons oordeel, en niet zozeer de daad van de ander. Hij is niet de reden dat ik van streek ben. Zijn daad is alleen aanleiding, een in principe neutrale aanleiding. Maar iets in ons vindt die aanleiding allerminst neutraal, en vindt het volkomen terecht dat we hierom boos zijn geworden. En dan begint het spel van beschuldiging en slachtofferschap.

Zelfreflectie
Neem eens een voorval uit je recente verleden waarbij jij je aan iets ergerde, een simpel voorval, iets kleins. Onderzoek eens in alle eerlijkheid of je kunt voelen wanneer jij je boos ging maken: welke gedachten kwamen er over die ander of de situatie in jou op? En wat voelde je net vóór dat moment, voordat die gedachten er waren? Kun je nog terug naar dat neutrale moment? Er vond een feit plaats. Punt.

Je hoeft niet te vergeven als je de ander niet veroordeeld hebt.


Uittreksel van: Willem Glaudemans. 'Boek van vergeving'.