Weten en Radicaal Niet-Weten

[marie]

Eindelijk 'beschikbaarheid zonder voorwaarden' uitgelegd en tot leven gebracht...
Bedank voor deze draad.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Eindelijk 'beschikbaarheid zonder voorwaarden' uitgelegd en tot leven gebracht...
Bedank voor deze draad.

Zien jullie dat inzicht nu als een eindpunt want elke gedachte zou ons afbrengen van beschikbaarheid zonder voorwaarden???
Terwijl voor mij die beschikbaarheid zonder voorwaarden, een hoogstnoodzakelijke voorwaarde is om verder 'wat is' te leren kennen zonder te vervallen in het willen beheersen van zijn omgeving, het opnieuw willen verstevigen van een niet-bestaand 'ego',...
We zitten hier aan de kern van het bestaan en jullie druipen af???

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Zien jullie dat inzicht nu als een eindpunt want elke gedachte zou ons afbrengen van beschikbaarheid zonder voorwaarden???
Terwijl voor mij die beschikbaarheid zonder voorwaarden, een hoogstnoodzakelijke voorwaarde is om verder 'wat is' te leren kennen zonder te vervallen in het willen beheersen van zijn omgeving, het opnieuw willen verstevigen van een niet-bestaand 'ego',...
We zitten hier aan de kern van het bestaan en jullie druipen af???

Afronden van gedegen zelfonderzoek is niet het bereiken van een doelstelling of eindpunt. Voor dergelijke overpeinzingen moet je bij Dorje en Mihaela zijn die met loze opmerkingen de geest verontreinigngen.
Iona zegt klaar en duidelijk: 'Ik begrijp wat ik lees'. Ze zegt niet dat zij iets bereikt heeft, ze zegt dat ze weet. En daar gaat het in gedegen zelfonderzoek om, om weten.

Vergelijk het met het zich verplaatsen. In wezen is bewegen een weten hoe je obstakels moet vermijden. Daarbij is het leren niet het kennen van alle bewegingen maar een weten dat je het kunt, dat je het uitvoert in harmonie van lichaam/geest. Eenmaal je weet dat je het kunt ben je ook alert voor wat de harmonie van lichaam/geest verstoort dan wel herstelt.

Het gedegen zelfonderzoek ontplooit zich als weten, niet van bewegingen maar van 'onmiddellijkheid'.
Het weten van onmiddellijkheid is als van ander begin beschikbaarheid zonder voorwaarden. Het doorzien van ego en het afronden in weten van de waarheid omtrent de werkelijkheid van het ik maakt de aard van lichaam/geest open. De alertheid voor het losmaken is niet langer een alert zijn voor de harmonie van het ego (de aard van lichaam/geest) maar voor het anonieme van onmiddellijkheid.
In het anonieme van onmiddellijkheid is de zelfrealisatie een blijvende alertheid.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Afronden van gedegen zelfonderzoek is niet het bereiken van een doelstelling of eindpunt. Voor dergelijke overpeinzingen moet je bij Dorje en Mihaela zijn die met loze opmerkingen de geest verontreinigngen.

Ajb niet, blijf bij Looro, die is blij met ieder volgeling, hoe onbereid ook...

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Iona zegt klaar en duidelijk: 'Ik begrijp wat ik lees'.

Het was inderdaad het perfecte antwoord, zo wilt Looro het hebben, gedwee en volgzaam.

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

onmiddellijkheid is de zelfrealisatie .

de rest van de preek heb ik het niet gelezen. Laat de volgelingen doen..

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Afronden van gedegen zelfonderzoek is niet het bereiken van een doelstelling of eindpunt. Voor dergelijke overpeinzingen moet je bij Dorje en Mihaela zijn die met loze opmerkingen de geest verontreinigngen.

Oké, maar maakt er dan ook geen eindpunt van...

Het anonieme van onmiddellijkheid is inderdaad de open geest situatie die je in staat stelt om te leven wat is, niet wat je denkt dat moet zijn en zeker niet dat wat je denkt dat zou moeten zijn...
En daar moet je inderdaad blijvend alert toe zijn...
Maar dat wil niet zeggen dat vanaf nu geen uitwisseling meer mogelijk is... Het is als een nieuw begin, een nieuw 'leven' en daarbij hoort samenleven en samenleven veronderstelt uitwisseling...

en dat laatste geldt op alle niveau's, ook als het niet meer draait om
de harmonie van het ego of de harmonie van de verhouding lichaam/geest... Ook als je hebt ingezien dat ...de alertheid voor het losmaken niet langer een alert zijn is voor de harmonie van het ego (de aard van lichaam/geest) maar voor het anonieme van onmiddellijkheid.
In het anonieme van onmiddellijkheid is de zelfrealisatie een blijvende alertheid.

[Iona]

...daarbij hoort samenleven en samenleven veronderstelt uitwisseling...

Ja maar met alle goede intenties het komt hier niet van de grond.
Niet alleen hier ook life.

Interessant vind ik wat Krishnamurti hierover schrijft: (vergeef me de lengte van het stuk)

"Onze geest is gewend over iets te denken- over een vraagstuk dat voortvloeit uit onze persoonlijke verlangens, ongerustheden, verdrietelijkheden enz. Dat zijn we dus gewoon: 'denken ergens over.'
Waar wij nu echter om vragen is niet denken over iets, maar samen denken.
Heb ajb oog voor het verschil daartussen: samen denken houdt in dat je noch eens noch oneens bent met elkaar, dat je noch aanvaardt noch verwerpt, niets aanvalt of verdedigt, maar dat je door het samen denken te weten komt of het mogelijk is samen te handelen - maar niet om ergens iets aan te doen. Houd je hier ajb eens even echt mee bezig, mensen.
Natuurlijk kunnen we ieder voor onze geest ertoe aanzetten, samen een bepaald probleem bij de kop te pakken en afspreken samen op een bepaalde manier te handelen, maar daar gaan we ons op het ogenblijk niet mee bezighouden.
Waar wij nu om vragen is om zonder enige hinderpalen, zonder remmingen, zonder vooroordelen, zonder vooroordelen, dat jullie samen met de spreker de vrijheid hebt om te denken. Is dat enigermate duidelijk?
Echt mensen, dat vergt enorm diepgaand onderzoek - omdat we ertoe geconditioneerd zijn om samen over bepaalde denkbeelden, over bepaalde filosofische of geschiedkundige gevolgtrekkingen na te denken .Wat wij vragen, of we niet samen vrijelijk zouden kunnen denken met terzijdestelling van alle ervaringen, conclusies en begeerten en met afschaffing van alle geloofsovertuigingen, meningen, oordelen en taxaties, zodat het mogelijk wordt dat jullie en de spreker samen denken. Dat betekent dan dat we losstaan van onze persoonlijke problemen, neigingen, wensen, bevredigingen en zo meer en daardoor de handen vrij hebben om samen op onderzoek uit te gaan, niet om iets bepaalds te gaan onderzoeken, maar dat we bezield zijn van de geest en uitgerust met het vermogen tot onderzoek.
Dat vereist, dat je niet alleen maar luistert naar wat er gezegd wordt, maar ook dat je luistert naar hoe een geest is die denkt, niet met het oog op iets, maar dat je luistert naar heel de hoedanigheid van denken überhaupt; en dat vergt een zeker waakzaam besef, een zekere aandacht.
In geval van aandacht is er geen centrum van waaruit je aandachtig bent - met andere woorden: afwezigheid van verdeeldheid.
Tijdens zulke aandacht is denken niet jouw denken of mijn denken. Dat is eenvoudig denken.
Kijken of we met elkaars gedachtegang meekomen. Als je al je aandacht geeft waarover je beschikt, wat inhoudt dat je je hele geest, je hele hart en zenuwen inzet, dan is er geen sprake van een centrum van waaruit je aandachtig bent. Bij zulke aandacht is er geen sprake van jouw denken en het spreken van de ander, dan ontstaat er alleen maar een sfeer van totale aandacht - akkoord?
Het is in feite heel eenvoudig. Het zit zo: ons gewone alledaagse denken heeft betrekking op een zeker subject, een zekere handeling, een bepaald probleem, het is denken over iets - akkoord?
Dat soort denken gaat uit van een bepaalde ervaring, een herinnering aan iets, een dosis kennis, waardoor jouw ervaring staat tegenover die van de ander. Vandaar altijd en eeuwig verdeeldheid. Begrijp goed wat ik bedoel: jij hebt jouw opinie en een ander heeft de zijne en twee aldus gescheiden meningen kunnen nooit samenvloeien. Als jij in iets gelooft en de ander gelooft even stellig in iets anders, dan is de kloof daartussen diep. Dat is voor jullie de gebruikelijke denkwijze. In zo'n denkwijze is het een altijd de tegenstelling van het andere. Het soort denken , waar wij nu over spreken, verschilt daar echter volledig van. Samen denken vooronderstelt dat jij zowel als de ander alle eigen vooroordelen hebben opgegeven; bij zulk denken gaat het niet op mijn denken of jouw denken afzonderlijk; het is een samen denken.
Laat me hieraan toevoegen, dat het hierbij om iets heel erg serieus gaat, want als je het als een intellectueel begrip aanvaardt, wordt het weer jouw begrip tegenover het van de ander. Als je de verbale uitleg louter aanvaardt, waarbij je op grond van eigen ervaring, eigen kennis en vooroordeel uit die uitleg een conclusie trekt en de ander gaat net zo te werk, dan kom je niet tot elkaar. En het is zo belangrijk, dat we in ons denken zodanig tot elkaar komen, dat niets jouw denken van het mijne , of het zijne van het hare, scheidt. Als we daartoe in staat kunnen zijn kunnen we aan het werk gaan, want dan is je geest totaal anders ingesteld. Dan is hij voor 100% objectief, dan is er niets persoonlijks aan. En de egocentrische problemen, die we met ons meeslepen, zijn nooit op te lossen zolang ons denken niet anders ingesteld is, of onze manier van gewaarworden niet anders ingesteld is, zolang onze kijk op een probleem niet van een andere hoedanigheid is."

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Oké, maar maakt er dan ook geen eindpunt van...

Het anonieme van onmiddellijkheid is inderdaad de open geest situatie die je in staat stelt om te leven wat is, niet wat je denkt dat moet zijn en zeker niet dat wat je denkt dat zou moeten zijn...
En daar moet je inderdaad blijvend alert toe zijn...
Maar dat wil niet zeggen dat vanaf nu geen uitwisseling meer mogelijk is... Het is als een nieuw begin, een nieuw 'leven' en daarbij hoort samenleven en samenleven veronderstelt uitwisseling...

De aanwijzingen marie, voor gedegen zelfonderzoek, zijn geen beschouwingen maar een opwekken van waakzaamheid. Een snedigheid die wakker maakt en de aandacht waakzaam houdt voor het bevangen zijn door het hypnotiserende van het subjectieve, het argumenterende van reflectie over alles.
De uitwisseling die jij op het oog hebt is nieuw leven voor jouw beschouwingen, standpunten en aannames.
Gedegen zelfonderzoek is het doorzien van ego. Het afronden ervan is het doorhebben van de onvoorstelbare listen van ego om de denkbeeldigheid van zichzelf te handhaven EN het weten van 'onmiddellijkheid' als van ander begin.
Het is dat laatste dat als blijvende waakzaamheid uitdrukking is van zelfrealisatie, van waarheid omtrent de werkelijkheid van het ik.

'Afronden-als-eindpunt' is zichzelf opnieuw leven inblazen als onderwerp van denkbeeldigheid. 'Afronden-als -van ander begin' is 'doorpakken' tot aan weten van onmiddellijkheid.

Beschouwingen en uitwisselingen over een open geest komen hier al genoeg aan bod. Momenteel wordt in dit draadje over meditatie (zie citaat) het nieuwe leven ontdekt in de oorspronkelijke aard van de geest. Hier een voorbeeld:

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Citaat: Emaho! Luister aandachtig mijn zonen en dochters!
Ontspan, laat jezelf tot rust komen in de vrije ruimte van de oorspronkelijke aard van de geest en neem deze kalme staat van de geest waar. Terwijl je deze stille geest waarneemt, verblijf je in de oneindige ruimte van Gewaarzijn. Weet daarom, geliefde kinderen van mijn hart; een kalme geest is het gewaarzijn van een lege geest.

Een stille geest, een kalme geest, een actieve geest, allemaal uitdrukkingen voor ego. Alles staat in de aanbieding voor wie verlekkert is op denkbeeldigheid (de oneindige ruimte van gewaarzijn).
Zie je, het gaat niet om uitwisseling bij gedegen zelfonderzoek maar om doorpakken op het doorzien van ego.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

De aanwijzingen marie, voor gedegen zelfonderzoek, zijn geen beschouwingen maar een opwekken van waakzaamheid. Een snedigheid die wakker maakt en de aandacht waakzaam houdt voor het bevangen zijn door het hypnotiserende van het subjectieve, het argumenterende van reflectie over alles.
De uitwisseling die jij op het oog hebt is nieuw leven voor jouw beschouwingen, standpunten en aannames.
Gedegen zelfonderzoek is het doorzien van ego. Het afronden ervan is het doorhebben van de onvoorstelbare listen van ego om de denkbeeldigheid van zichzelf te handhaven EN het weten van 'onmiddellijkheid' als van ander begin.
Het is dat laatste dat als blijvende waakzaamheid uitdrukking is van zelfrealisatie, van waarheid omtrent de werkelijkheid van het ik.

'Afronden-als-eindpunt' is zichzelf opnieuw leven inblazen als onderwerp van denkbeeldigheid. 'Afronden-als -van ander begin' is 'doorpakken' tot aan weten van onmiddellijkheid.

Beschouwingen en uitwisselingen over een open geest komen hier al genoeg aan bod. Momenteel wordt in dit draadje over meditatie (zie citaat) het nieuwe leven ontdekt in de oorspronkelijke aard van de geest. Hier een voorbeeld:



Een stille geest, een kalme geest, een actieve geest, allemaal uitdrukkingen voor ego. Alles staat in de aanbieding voor wie verlekkert is op denkbeeldigheid (de oneindige ruimte van gewaarzijn).
Zie je, het gaat niet om uitwisseling bij gedegen zelfonderzoek maar om doorpakken op het doorzien van ego.

Jij zegt : "De uitwisseling die jij op het oog hebt is nieuw leven voor jouw beschouwingen, standpunten en aannames."

Bewijs dit of moet ik hier spreken over hoe bevooroordeeld jouw bril nog is en hoe je door jouw overtuiging van je eigen groot gelijk elke uitwisseling waar Iona het hier ook over heeft onmogelijk maakt...

Denk je echt dat wat je hier vertelt iets anders is dan een goed uitgekiend hersenspinsel, nieuw kan ik het zelfs niet noemen, want men slaat er iedereen die wat van de eigen voorgelegde ideeën, de eigen waarheid, wil afwijken mee om de oren en dat heeft niets maar dan ook niets vandoen met ten eerste gedegen zelfonderzoek en ten tweede waarheidsvinding...

Lees de tekst van Iona opnieuw, misschien dat je ogen dan eindelijk wel open zullen gaan...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Ja maar met alle goede intenties het komt hier niet van de grond.
Niet alleen hier ook life.

Interessant vind ik wat Krishnamurti hierover schrijft: (vergeef me de lengte van het stuk)

"Onze geest is gewend over iets te denken- over een vraagstuk dat voortvloeit uit onze persoonlijke verlangens, ongerustheden, verdrietelijkheden enz. Dat zijn we dus gewoon: 'denken ergens over.'
Waar wij nu echter om vragen is niet denken over iets, maar samen denken.
Heb ajb oog voor het verschil daartussen: samen denken houdt in dat je noch eens noch oneens bent met elkaar, dat je noch aanvaardt noch verwerpt, niets aanvalt of verdedigt, maar dat je door het samen denken te weten komt of het mogelijk is samen te handelen - maar niet om ergens iets aan te doen. Houd je hier ajb eens even echt mee bezig, mensen.
Natuurlijk kunnen we ieder voor onze geest ertoe aanzetten, samen een bepaald probleem bij de kop te pakken en afspreken samen op een bepaalde manier te handelen, maar daar gaan we ons op het ogenblijk niet mee bezighouden.
Waar wij nu om vragen is om zonder enige hinderpalen, zonder remmingen, zonder vooroordelen, zonder vooroordelen, dat jullie samen met de spreker de vrijheid hebt om te denken. Is dat enigermate duidelijk?
Echt mensen, dat vergt enorm diepgaand onderzoek - omdat we ertoe geconditioneerd zijn om samen over bepaalde denkbeelden, over bepaalde filosofische of geschiedkundige gevolgtrekkingen na te denken .Wat wij vragen, of we niet samen vrijelijk zouden kunnen denken met terzijdestelling van alle ervaringen, conclusies en begeerten en met afschaffing van alle geloofsovertuigingen, meningen, oordelen en taxaties, zodat het mogelijk wordt dat jullie en de spreker samen denken. Dat betekent dan dat we losstaan van onze persoonlijke problemen, neigingen, wensen, bevredigingen en zo meer en daardoor de handen vrij hebben om samen op onderzoek uit te gaan, niet om iets bepaalds te gaan onderzoeken, maar dat we bezield zijn van de geest en uitgerust met het vermogen tot onderzoek.
Dat vereist, dat je niet alleen maar luistert naar wat er gezegd wordt, maar ook dat je luistert naar hoe een geest is die denkt, niet met het oog op iets, maar dat je luistert naar heel de hoedanigheid van denken überhaupt; en dat vergt een zeker waakzaam besef, een zekere aandacht.
In geval van aandacht is er geen centrum van waaruit je aandachtig bent - met andere woorden: afwezigheid van verdeeldheid.
Tijdens zulke aandacht is denken niet jouw denken of mijn denken. Dat is eenvoudig denken.
Kijken of we met elkaars gedachtegang meekomen. Als je al je aandacht geeft waarover je beschikt, wat inhoudt dat je je hele geest, je hele hart en zenuwen inzet, dan is er geen sprake van een centrum van waaruit je aandachtig bent. Bij zulke aandacht is er geen sprake van jouw denken en het spreken van de ander, dan ontstaat er alleen maar een sfeer van totale aandacht - akkoord?
Het is in feite heel eenvoudig. Het zit zo: ons gewone alledaagse denken heeft betrekking op een zeker subject, een zekere handeling, een bepaald probleem, het is denken over iets - akkoord?
Dat soort denken gaat uit van een bepaalde ervaring, een herinnering aan iets, een dosis kennis, waardoor jouw ervaring staat tegenover die van de ander. Vandaar altijd en eeuwig verdeeldheid. Begrijp goed wat ik bedoel: jij hebt jouw opinie en een ander heeft de zijne en twee aldus gescheiden meningen kunnen nooit samenvloeien. Als jij in iets gelooft en de ander gelooft even stellig in iets anders, dan is de kloof daartussen diep. Dat is voor jullie de gebruikelijke denkwijze. In zo'n denkwijze is het een altijd de tegenstelling van het andere. Het soort denken , waar wij nu over spreken, verschilt daar echter volledig van. Samen denken vooronderstelt dat jij zowel als de ander alle eigen vooroordelen hebben opgegeven; bij zulk denken gaat het niet op mijn denken of jouw denken afzonderlijk; het is een samen denken.
Laat me hieraan toevoegen, dat het hierbij om iets heel erg serieus gaat, want als je het als een intellectueel begrip aanvaardt, wordt het weer jouw begrip tegenover het van de ander. Als je de verbale uitleg louter aanvaardt, waarbij je op grond van eigen ervaring, eigen kennis en vooroordeel uit die uitleg een conclusie trekt en de ander gaat net zo te werk, dan kom je niet tot elkaar. En het is zo belangrijk, dat we in ons denken zodanig tot elkaar komen, dat niets jouw denken van het mijne , of het zijne van het hare, scheidt. Als we daartoe in staat kunnen zijn kunnen we aan het werk gaan, want dan is je geest totaal anders ingesteld. Dan is hij voor 100% objectief, dan is er niets persoonlijks aan. En de egocentrische problemen, die we met ons meeslepen, zijn nooit op te lossen zolang ons denken niet anders ingesteld is, of onze manier van gewaarworden niet anders ingesteld is, zolang onze kijk op een probleem niet van een andere hoedanigheid is."

Ik wil het proberen met jou en andere liefhebbers die het ook zo zien, en ik ben mij er volledig van bewust dat het niet gemakkelijk zal zijn want we betreden nieuwe paden en we kunnen vlug vervallen in oude stramienen zo gewoon dat we zijn om aan te vallen of vermeend aangevallen te zijn...

De waarheid, die zich in alle zijn en in alle leven uitdrukt, is, maar zoals er geen twee dezelfde bloemen zijn, zo zijn er ook geen twee dezelfde individuen en iedereen heeft zijn gevoeligheden om die waarheid te zien, te zijn... Het gaat dus niet om wie wel of niet gelijk heeft, het gaat erom dat de waarheidservaringen van de ene de andere kan verrijken en omgekeerd...

En, zoals geweten, woorden kunnen altijd verkeerd uitgelegd en geinterpreteerd worden, hoe juist we ons ook willen uitdrukken...

[Iona]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Een stille geest, een kalme geest, een actieve geest, allemaal uitdrukkingen voor ego. Alles staat in de aanbieding voor wie verlekkert is op denkbeeldigheid (de oneindige ruimte van gewaarzijn).

Op zich vind ik dit helder

Zie je, het gaat niet om uitwisseling bij gedegen zelfonderzoek maar om doorpakken op het doorzien van ego.

Ook dit is me helder.

Toch ook uitwisseling zoals ik het zie in het samen denken zie citaat K
is hier niet van toepassing.
Het betreft geen samen denken.
Het betreft min of meer gesloten mantras. Ik zie hier ook een ieder op stuk lopen.