Kennende leegte

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Maar vraag mij niet wat het ZIJN is, want mijn menselijk verstand kan daar niet bij... Het zijn zuiver, door ons kinderlijk nog slecht werkend verstand, opmerkingen dat het Leegte moet zijn, want anders is het wordend, is het al geschapen... enz... Ik weet niet WAT ZIJN is...
Maar wat ik wel weet is waarom we er zijn... We zijn er omdat we er zijn, natuurlijk, maar ook omdat een dwingende eigenschap van ZIJN is dat het moet SCHEPPEN... dat zich vertaald voor ons mensen in de WIL om te leven...
Wij leven omdat voordat wij geboren werden een zelf in ons wou leven...

Aan mij mag gevraagd worden wat 'zijn' is. Zie mijn voorgaande antwoorden. Wat ik doe is het intellect gebruiken om iets te beschrijven wat het verstand te boven gaat. Niks ingewikkeld aan.

En omdat ik bewust ben in de kennende leegte kan ik het omzetten in taal. Zodat mensen die ook bekend zijn met kennende leegte het begrijpen.

Ik schrijf 'zijn' overigens niet in caps. Waarom jezelf zo belangrijk maken? Je bent niet eens aanwezig als persoon in 'zijn'.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Wat je hier zegt is dat 'we' alleen de zintuigelijke wereld kunnen bestuderen.
Dat maakt van jou een 'naturalist'.

https://www.ensie.nl/vreemde-woorden/naturalisme

En wat zijn die geestelijke zaken??? Ervaringen, gedachten, gevoelens... Hewel dat wordt hier toch ook weggezet als wordend en niet blijvend... en dus voor de ergste moet dat zelfs afgevoerd worden als niet betrouwbaar om tot waarheidsvinding te komen...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Aan mij mag gevraagd worden wat 'zijn' is. Zie mijn voorgaande antwoorden. Wat ik doe is het intellect gebruiken om iets te beschrijven wat het verstand te boven gaat. Niks ingewikkeld aan.

En omdat ik bewust ben in de kennende leegte kan ik het omzetten in taal. Zodat mensen die ook bekend zijn met kennende leegte het begrijpen.

Ik schrijf 'zijn' overigens niet in caps. Waarom jezelf zo belangrijk maken? Je bent niet eens aanwezig als persoon in 'zijn'.

Inderdaad 'ik' ben niets in zijn, maar 'zijn' zonder 'ik' is niets in mij want 'ik' is de navelstreng die mij verbindt aan en met 'zijn'
Zijn manifesteert zich in mij via mijn zelf, mijn 'ik'...
Wil ik doordringen tot het ZIJN zal en kan ik dat alleen via mijn 'zelf'...

Dat is mijn overtuiging...

En dat is niet alleen voor mij zo, maar dat is voor alles dat is, zo...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

De titel van deze draad is kennende leegte...
En wat als wij zoeken naar wat niet is, of waar wij, als wordende wezens toch niet bij kunnen???

Ik vind het een raar woord 'kennende', het verondersteld, bij mij althans, de aanwezigheid van een kenner. Is iets op zichzelf dan kennend zo zonder iets of iemand die het kennen doet?

En dan leegte. Leegte impliceert de afwezigheid van iets. Toch herbergt leegte hier iets, namelijk iets wat 'kennende' is, voor mij dus een kenner, kortom kennende leegte kan dat wel?

Ja en dan moet je tevergeefs zoeken naar iets wat er niet is. Sorry hoor maar is deze constructie 'kennende leegte' dan niet een beetje gezocht?

Alles dat bestaat, dat nu is, dat wij kunnen waarnemen is tijdelijk en wordend omdat wij, als wordende wezens alleen het wordende kunnen bestuderen...

Door mijn ont'dekking hanteer ik 'vermeende' wezens voor het niet met GZO bekend zijn publiek. Maar dat maakt niet uit, wordend is voor mij 'in ontwikkeling zijnde' hanteerbaar en worden kan ook in een vermeende wereld.

Alleen waarom zou je zo'n omweg maken te constateren dat je kunt worden? Alleen om wezens te kunnen bestuderen? Wat is de reden dat je ineens wezens wilt gaan bestuderen? Gedragswetenschap?

Alles wat wij maar kunnen weten van het ZIJN kunnen we enkel weten via zijn werking, zijn schepping in het wordend...

In mijn opvatting kunnen we niks weten van ZIJN, het is te betitelen als aanwezigheid, of tegenwoordigheid. Bedoel je dan wellicht een persoonlijk zijn? Ja dat is wordend want in ontwikkeling, we raken niet uitgekeken op de ontwikkelingen in de wereld. Boeiend want het is niet wat we zijn.

In feite wil ik erop duiden dat de vraag op WIE of WAT is, zonder al dat verdoemde onderscheid dat er hier al wordt gemaakt tussen WIE en WAT onoplosbaar is...

Het is heel simpel, wie je bent is je inhoud, alles wat er voorkomt uit de vraag hoe je jezelf ziet. Het wat je bent is het tegenover gestelde, het is niet hoe je jezelf ziet of hoe in de wereld staat en hoe je daarin je weg zoekt of vindt met al zijn wederwaardigheden.

Voor mij kunnen wij enkel het ZIJN kennen door het te ZIJN.

Dat lijkt mij ook, want het ZIJN verwijst naar wat je bent niet naar wie je bent.

Maar alles wat wij dan, door ervaring van dat ZIJN, erover zullen zeggen zal hier onmiddellijk als niet ter zake doende weggesmeten worden, want vermeend, verhaaltjes, ervaringen, ficties... dus bij uitstek tijdelijk en wordend...

Klopt want dan keer je weer terug naar je worden, naar het in ontwikkeling zijn. Te ont'dekken valt dat je je gedachten en daarom je verhaaltjes, niet bent. Het wordt niet weggesmeten, het doet er niet toe op weg naar 'wat' je bent. Ben je daarnaar niet op weg even goede vrienden, maar lul dan ook niet over ZIJN. Stort je lekker in je wordende leven en ik bemoei me niet met je.
Dat wordt anders als je onzin begint uit te kramen over ZIJN.

Of erger nog, de enige weg die er is mag, per definitie, en zo gezegd bewezen door gedegen onderzoek, niet bestaan...

Ik beveel hem aan als de enige effectieve en begaanbare weg naar 'wat je bent'. Ik volg de ontwikkeling van andere wegen al jaren en het is een doorn in mijn oog te zien hoe veel tijd er verloren gaat in onzinnig zoeken. Het kan veel, veel en veel korter. Het hoeft niet als je van alles wilt uitzoeken dat er feitelijk helemaal niet toe doet, maar dan ben je niet met gedegen zelfonderzoek bezig en zelfs niet op zoek naar 'wat' je bent. Je hebt jezelf verloren in 'wie' je bent. Allemaal prima, maar bekritiseer dan niet het gedegen zelfonderzoek als je willens en wetens wilt blijven dwalen.

En toch, hoe dichter we bij dat ZIJN komen, hoe meer we gewaarworden dat vele onderliggende vragen als van nature opgelost worden en/of verdwijnen... We gaan begrijpen wat Liefde is, egoloos, onvoorwaardelijk... en daarbij gaan we meer en meer huiveren over alle verdraaiingen, verkankeringen en uitzuigingen, mensonwaardige toestanden die er mondiaal onder het mom van dat woord worden uitgebazuind...
Inderdaad we zien onmiddellijk en voelen nog meer alle onwaarheden die ons dagelijks voorgeschoteld worden... We voelen en weten het nog voor we het verstandelijk hebben kunnen uitspitten... Maar de verstandelijke verklaringen komen altijd, omdat het gezuiverd gevoel veel sterker en veel vlugger werkt dan ons, in zijn kinderschoenen staande verstand...

Dat gebeurt allemaal door bewustwording. Bewustwording is heel belangrijk voor het verkrijgen van een betere wereld. Steeds meer oog krijgen voor wat er mankeert aan de wereld dat is bewustwording. Heel erg mooi dat bewust worden en vaak ook pijnlijk om te zien hoe wij als mensheid elkaar verpauperen en de wereld verkloten.

Maar vraag mij niet wat het ZIJN is, want mijn menselijk verstand kan daar niet bij... Het zijn zuiver, door ons kinderlijk nog slecht werkend verstand, opmerkingen dat het Leegte moet zijn, want anders is het wordend, is het al geschapen... enz... Ik weet niet WAT ZIJN is...

Laat dat bezig zijn met ZIJN, kennende leegte en al die andere benamingen gewoon achterwege, hou je alleen maar bezig met bewustwording want daar heb je je handen al aan vol. Het is geen wet dat je moet weten 'wat' je bent.

Maar wat ik wel weet is waarom we er zijn... We zijn er omdat we er zijn, natuurlijk, maar ook omdat een dwingende eigenschap van ZIJN is dat het moet SCHEPPEN... dat zich vertaald voor ons mensen in de WIL om te leven...
Wij leven omdat voordat wij geboren werden een zelf in ons wou leven...

Je kunt daar heel mooie theorieën over hebben, die heb ik ook zeker nog wel ook al weet ik wat ik ben. Ik doe gewoon weer mee.

Maar waar ik hier almaar op hamer is dat je het eenvoudig moet houden, niet al gelijk mooie theorieën ontwikkelen en ventileren wanneer je in een onderzoekfase zit naar wat je bent. Daarna kun je gewoon weer losbranden, maar zelden gebruik je dan nog onzin om dat kenbaar te maken.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik vind het een raar woord 'kennende', het verondersteld, bij mij althans, de aanwezigheid van een kenner. Is iets op zichzelf dan kennend zo zonder iets of iemand die het kennen doet?

En dan leegte. Leegte impliceert de afwezigheid van iets. Toch herbergt leegte hier iets, namelijk iets wat 'kennende' is, voor mij dus een kenner, kortom kennende leegte kan dat wel?

Ja en dan moet je tevergeefs zoeken naar iets wat er niet is. Sorry hoor maar is deze constructie 'kennende leegte' dan niet een beetje gezocht?

Door mijn ont'dekking hanteer ik 'vermeende' wezens voor het niet met GZO bekend zijn publiek. Maar dat maakt niet uit, wordend is voor mij 'in ontwikkeling zijnde' hanteerbaar en worden kan ook in een vermeende wereld.

Alleen waarom zou je zo'n omweg maken te constateren dat je kunt worden? Alleen om wezens te kunnen bestuderen? Wat is de reden dat je ineens wezens wilt gaan bestuderen? Gedragswetenschap?

In mijn opvatting kunnen we niks weten van ZIJN, het is te betitelen als aanwezigheid, of tegenwoordigheid. Bedoel je dan wellicht een persoonlijk zijn? Ja dat is wordend want in ontwikkeling, we raken niet uitgekeken op de ontwikkelingen in de wereld. Boeiend want het is niet wat we zijn.

Het is heel simpel, wie je bent is je inhoud, alles wat er voorkomt uit de vraag hoe je jezelf ziet. Het wat je bent is het tegenover gestelde, het is niet hoe je jezelf ziet of hoe in de wereld staat en hoe je daarin je weg zoekt of vindt met al zijn wederwaardigheden.

Dat lijkt mij ook, want het ZIJN verwijst naar wat je bent niet naar wie je bent.

Klopt want dan keer je weer terug naar je worden, naar het in ontwikkeling zijn. Te ont'dekken valt dat je je gedachten en daarom je verhaaltjes, niet bent. Het wordt niet weggesmeten, het doet er niet toe op weg naar 'wat' je bent. Ben je daarnaar niet op weg even goede vrienden, maar lul dan ook niet over ZIJN. Stort je lekker in je wordende leven en ik bemoei me niet met je.
Dat wordt anders als je onzin begint uit te kramen over ZIJN.

Ik beveel hem aan als de enige effectieve en begaanbare weg naar 'wat je bent'. Ik volg de ontwikkeling van andere wegen al jaren en het is een doorn in mijn oog te zien hoe veel tijd er verloren gaat in onzinnig zoeken. Het kan veel, veel en veel korter. Het hoeft niet als je van alles wilt uitzoeken dat er feitelijk helemaal niet toe doet, maar dan ben je niet met gedegen zelfonderzoek bezig en zelfs niet op zoek naar 'wat' je bent. Je hebt jezelf verloren in 'wie' je bent. Allemaal prima, maar bekritiseer dan niet het gedegen zelfonderzoek als je willens en wetens wilt blijven dwalen.

Dat gebeurt allemaal door bewustwording. Bewustwording is heel belangrijk voor het verkrijgen van een betere wereld. Steeds meer oog krijgen voor wat er mankeert aan de wereld dat is bewustwording. Heel erg mooi dat bewust worden en vaak ook pijnlijk om te zien hoe wij als mensheid elkaar verpauperen en de wereld verkloten.

Laat dat bezig zijn met ZIJN, kennende leegte en al die andere benamingen gewoon achterwege, hou je alleen maar bezig met bewustwording want daar heb je je handen al aan vol. Het is geen wet dat je moet weten 'wat' je bent.

Je kunt daar heel mooie theorieën over hebben, die heb ik ook zeker nog wel ook al weet ik wat ik ben. Ik doe gewoon weer mee.

Maar waar ik hier almaar op hamer is dat je het eenvoudig moet houden, niet al gelijk mooie theorieën ontwikkelen en ventileren wanneer je in een onderzoekfase zit naar wat je bent. Daarna kun je gewoon weer losbranden, maar zelden gebruik je dan nog onzin om dat kenbaar te maken.

Zucht..

Allemaal perspectieven Laurens, die je hier ventileert, net als ieder mens dat doet.
Reflectie.
Reflectie.
Reflectie.
Geloof.
Geloof.
Geloof..

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

En wat zijn die geestelijke zaken??? Ervaringen, gedachten, gevoelens... Hewel dat wordt hier toch ook weggezet als wordend en niet blijvend... en dus voor de ergste moet dat zelfs afgevoerd worden als niet betrouwbaar om tot waarheidsvinding te komen...

Gedachten en gevoelens zijn nu eenmaal wordend, ik kan er ook niks aan doen. Zo zijn ze er en zo zijn ze weer weg.

En daarnaast impliceert het iemand die denkt, iemand die voelt. Dat is een dualiteit: de denker en de gedachten.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Inderdaad 'ik' ben niets in zijn, maar 'zijn' zonder 'ik' is niets in mij want 'ik' is de navelstreng die mij verbindt aan en met 'zijn'
Zijn manifesteert zich in mij via mijn zelf, mijn 'ik'...
Wil ik doordringen tot het ZIJN zal en kan ik dat alleen via mijn 'zelf'...

Dat is mijn overtuiging...

En dat is niet alleen voor mij zo, maar dat is voor alles dat is, zo...

Ik gun jou je overtuigingen. Maar zelfkennis kan nooit over geloof/overtuiging gaan. Ergens op het pad van zelfkennis verlaat men het veld der overtuigingen, anders kun je niet zonder verwachtingen zijn (Ontvankelijkheid).

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik vind het een raar woord 'kennende', het verondersteld, bij mij althans, de aanwezigheid van een kenner. Is iets op zichzelf dan kennend zo zonder iets of iemand die het kennen doet?

En dan leegte. Leegte impliceert de afwezigheid van iets. Toch herbergt leegte hier iets, namelijk iets wat 'kennende' is, voor mij dus een kenner, kortom kennende leegte kan dat wel?

Tja, Laurens.... kennende leegte gaat over egoloosheid. Leegte impliceert inderdaad de afwezigheid van iets. En wat is er dan afwezig? De persoon!

Wat is er dan wel aanwezig? Het kennen! En wat wordt er gekend? De wereld.....

Dat jij er op vast loopt kan ik begrijpen, voor jou is de wereld vermeend, je kunt haar (de wereld) dus niet kennen.

Kennende leegte kent behalve 'de wereld' ook zichzelf. En dan noem je het 'de kenner'.

Vanuit kennende leegte wordt er ook begrepen dat 'deze wereld' er een is van kennen en gekend worden. Bassie is niet alleen 'de kenner' maar voor de anderen is Bassie kenobject (Dat wat je kent).

Wie bovenstaande begrijpt, begrijpt ook dat je nooit bewustzijn kunt zijn......want bewustzijn is 'dat' wat kenner en kenobject verbindt.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

In mijn opvatting kunnen we niks weten van ZIJN, het is te betitelen als aanwezigheid, of tegenwoordigheid.

Jij weet dus helemaal niet 'wat je bent'. Weten wat je bent is weet hebben van 'zijn'.

Het wordende is niet zo moeilijk om te weten, dat heeft kenmerken. Het 'zijn' heeft geen kenmerken.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Bewustwording is heel belangrijk voor het verkrijgen van een betere wereld. Steeds meer oog krijgen voor wat er mankeert aan de wereld dat is bewustwording.

Waarom een betere wereld als die wereld toch maar vermeend is? Hieruit blijkt dat de wereld (in jouw ogen) helemaal niet vermeend is, maar dat de wereld verbeterd moet worden.

Je bent een typische idealist. Daar hebben we er al meer dan genoeg van. Het heeft nog nooit tot een betere wereld geresulteerd, wel tot onderdrukking. (Communisme)

Idealisten komen nooit tot zelfkennis: hun willen ligt nog op 'de wereld'.
Jezus zegt: vast aan de wereld. Dus dan wil je ook geen andere wereld dan de wereld welke zich aan je voordoet.