Be happy

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door sagnaar

Wanneer er geen conflict meer is met het conflict, dan verdwijnt de innerlijke verdeeldheid en tegenstrijdigheid . Dan is het niet meer iets wat je alleen 'ervaart' (afstand) maar wat je dan gewoon bent !, dan ben je die beweging (beroering) en verdwijnt het ongemak en meestal' ook meteen het conflict. (De wrijving)

Als je begrijpelijk schrijft kan ik je maar nooit tegenspreken!
Wat 'n tragedie! :-))

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Als je begrijpelijk schrijft kan ik je maar nooit tegenspreken!
Wat 'n tragedie! :-))

Gewoon lekker de tragedie Zijn', laat' de afstand klein.
Alles nodigt uit om zodanig te Zijn' dat ik' er constant in......verdwijn.

Koeterwaals ? (waarschijnlijk

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Ulla,

Volgens mij heeft Aart ooit beweerd dat in 'zijn staat van zijn' zelfs bij 't sterven van bijv. je kind en/of je ouders e.d. niet eens verdriet zou ontstaan.

Dat is ook wel mogelijk, hoe minder je gehecht bent, hoe minder persoonlijk verdriet spreek ellende wordt ervaren.In ieder geval transformeert het op een bepaalde manier. Het wordt anders ervaren en niet (meer) als persoonlijke ellende in die zin. Rouwen is ook niet per definitie hetzelfde als ellendig persoonlijk verdriet en gemis.

Ook dieren rouwen maar maken er geen persoonlijk drama van. Een verandering is een verandering en het evenwicht wordt verstoord in bv. in een roedel en dat moet toch wel weer hersteld worden en dat vergt ook tijd en energie en ruimte. Dat kun je zien als rouwen. Ook voor mensen is deze ervaring mogelijk en niet alleen in de mind. (dus niet verwarren met wegstoppen).

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Dat is wat ik idd bedoel.
Het gaat helemaal niet om het verdwijnen van wrijving.
Waar het om gaat is dat er geen (afgescheiden) 'MIJ' meer is waar de wrijving aan gebeurt.

Waar is die MIJ dan naartoe en hoe is die ooit afgescheiden kunnen zijn?
En waar is die waar als je schrijft 'waar het om gaat' en voor 'wie' gaat het erom?
Je maakt blijkbaar ook van het koeterwaals gebruik :).

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Ulla,

Volgens mij heeft Aart ooit beweerd dat in 'zijn staat van zijn' zelfs bij 't sterven van bijv. je kind en/of je ouders e.d. niet eens verdriet zou ontstaan.

Nou het leek er meer op dat het onbegrijpelijk is dat zoiets nog kan ontstaan.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Dat is ook wel mogelijk, hoe minder je gehecht bent, hoe minder persoonlijk verdriet spreek ellende wordt ervaren.In ieder geval transformeert het op een bepaalde manier. Het wordt anders ervaren en niet (meer) als persoonlijke ellende in die zin. Rouwen is ook niet per definitie hetzelfde als ellendig persoonlijk verdriet en gemis.

Ook dieren rouwen maar maken er geen persoonlijk drama van. Een verandering is een verandering en het evenwicht wordt verstoord in bv. in een roedel en dat moet toch wel weer hersteld worden en dat vergt ook tijd en energie en ruimte. Dat kun je zien als rouwen. Ook voor mensen is deze ervaring mogelijk en niet alleen in de mind. (dus niet verwarren met wegstoppen).

Ulla probeer de tegenstelling eens groter te maken in plaats van af te vlakken. Zie hoe enorm gehecht je bent aan iets dat je kwijt raakt, dan kom de pijn en het verdriet en vindt je beter de plaats waar het gevoeld wordt.

Het moet niet transformeren het moet je naar een plek brengen die je kunt onderzoeken. Voor Ogenbliksem is er geen 'mij' waar het aan gebeurt, die elimineert meteen de 'mij' maar jij kunt nog onderzoeken waar die uit bestaat. Het is juist het onderzoek dat het gewicht van 'mij' doorziet en er een reële kans van maakt tevens te doorzien waar die uit bestaat, opkomt uit het niets.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door sagnaar

Gewoon lekker de tragedie Zijn', laat' de afstand klein.
Alles nodigt uit om zodanig te Zijn' dat ik' er constant in......verdwijn.

Kijk, this is the spirit talking!

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ulla probeer de tegenstelling eens groter te maken in plaats van af te vlakken. Zie hoe enorm gehecht je bent aan iets dat je kwijt raakt, dan kom de pijn en het verdriet en vindt je beter de plaats waar het gevoeld wordt.

Het moet niet transformeren het moet je naar een plek brengen die je kunt onderzoeken. Voor Ogenbliksem is er geen 'mij' waar het aan gebeurt, die elimineert meteen de 'mij' maar jij kunt nog onderzoeken waar die uit bestaat. Het is juist het onderzoek dat het gewicht van 'mij' doorziet en er een reële kans van maakt tevens te doorzien waar die uit bestaat, opkomt uit het niets.

Waar Ulla, denk ik, aan refereert, in ieder geval dat is hoe het (ook) bij mij werkt, is dat die transformatie als vanzelf volgt/voortvloeit, nadat de aard van gehechtheid, tot op de bodem is uitgezocht, en gezien is voor wat het is.

En toch betekent dat tegelijkertijd ook, dat zich nach wie vor, verdriet en frustratie, (kunnen) blijven voordoen, maar de zwaarte is eraf, en soms kan er zelfs naar uitgekeken worden, net als kan worden uitgezien naar het doen van een slaapje, omdat geweten is dat het simpelweg iets is in het (energie)systeem, dat aandacht behoeft. Nou ja, zoiets.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Liefje, ik mis je.



Mihaela, ik zou je vraag graag willen beantwoorden maar er komt niets als ik hem lees.

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Hoe gaat het met jou?

Ik heb veel pijn in mijn rug en in mijn geest. Mijn energie voelt donker aan, en het voelt alsof het op is.
Ben benieuwd wat vanuit hier, waar ik me nu bevind, zou komen.
Ik vraag me echt af hoe nu verder, want ik weet het echt niet!
Het voelt alsof mijn levensreis be?indigd is als persoon (als IK), maar nu weet ik echt niet wat verder, en fysiek ben ietwat op.
Alsof iets in mij het onbekende aan zou willen gaan, maar weet niet hoe daar te komen..
Mijn innerlijke vonkje voelt dof aan, weet niet meer wat te volgen.. Dus ga ik me (weer) berusten dat het zich aandient.. Tis klote...




.. het vonkje is er nog..

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het moet niet transformeren het moet je naar een plek brengen die je kunt onderzoeken. Voor Ogenbliksem is er geen 'mij' waar het aan gebeurt, die elimineert meteen de 'mij' maar jij kunt nog onderzoeken waar die uit bestaat. Het is juist het onderzoek dat het gewicht van 'mij' doorziet en er een reële kans van maakt tevens te doorzien waar die uit bestaat, opkomt uit het niets.

'Die elimineert meteen de mij' ... Zowaar een handeling waaraan een proces aan voorafgaat door het onderscheiden van een mij en die mij te laten verdwijnen.
Even daarvoor zegt Ogenblik-sem dat het niets met verdwijnen te maken heeft (bericht #11). Ogenblik-sem elimineert niet maar gaat uit van een niet-afgescheiden-mij.

Hoe moet ik dit verstaan