Wat Advaita niet is

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Hocus pocus boum... en ik ben het zijn...
ga dat elders vertellen...

Het verschil tussen de fictie van het deugdelijk zijn en de realiteit is dat het ik echt is en alles wat aan het ik gebeurt werkelijkheid is. De verzinsels van het deugdelijk onderzoek zijn een selectie van voorgekauwde uitspraken. Voor het ik zijn deze verzinsels gemakkelijk te doorzien, hoe subtiel hun misleiding ook verpakt is. Het ik is mijn enige zelfverdediging. Het ik is mijn enige leven en bestaan.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Het verschil tussen de fictie van het deugdelijk zijn en de realiteit is dat het ik echt is en alles wat aan het ik gebeurt werkelijkheid is. De verzinsels van het deugdelijk onderzoek zijn een selectie van voorgekauwde uitspraken. Voor het ik zijn deze verzinsels gemakkelijk te doorzien, hoe subtiel hun misleiding ook verpakt is. Het ik is mijn enige zelfverdediging. Het ik is mijn enige leven en bestaan.

Neem dat ze gelijk hebben en dat het werkelijke Zijn er is met daarnaast de niet bestaande vormen waartoe ook wij behoren...
Schaf de wereld af en alleen het Zijn blijft over... Zo simpel is het, maar blijkbaar niet voor het Zijn zelf waarvoor het te hoog gegrepen blijkt... Waarom???

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Neem dat ze gelijk hebben en dat het werkelijke Zijn er is met daarnaast de niet bestaande vormen waartoe ook wij behoren...
Schaf de wereld af en alleen het Zijn blijft over... Zo simpel is het, maar blijkbaar niet voor het Zijn zelf waarvoor het te hoog gegrepen blijkt... Waarom???

Wanneer je onderzoek doet kom je tot bevindingen. Als die bevindingen niet conform de door jou beleefde realiteit zijn ontstaat er een probleem. De bevinding 'ik besta' kan niet volgehouden worden bij het doen van gedegen zelfonderzoek. Het heeft consequenties voor de realiteit want het is je ervaring niet dat je niet bestaat. Besta ik dan toch en is het onderzoek verkeerd uitgevoerd? Als dat niet het geval is dan ontstaat er een dilemma, je moet nu in plaats van dat je niet geloofde dat je niet bestaat gaan geloven dat je bestaat. Iets dat je altijd voor zoete koek had aangenomen staat nu ineens op losse schroeven. En dat niet alleen je moet ook geloven dat er een wereld bestaat. Wanneer het 'ik ben' niet meer klopt omdat het 'ik' niet bestaat, wat blijft er dan over. Dus 'ik ben' zonder 'ik' wordt 'ben' oftewel zijn. Dat is het.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Wanneer je onderzoek doet kom je tot bevindingen. Als die bevindingen niet conform de door jou beleefde realiteit zijn ontstaat er een probleem. De bevinding 'ik besta' kan niet volgehouden worden bij het doen van gedegen zelfonderzoek. Het heeft consequenties voor de realiteit want het is je ervaring niet dat je niet bestaat. Besta ik dan toch en is het onderzoek verkeerd uitgevoerd? Als dat niet het geval is dan ontstaat er een dilemma, je moet nu in plaats van dat je niet geloofde dat je niet bestaat gaan geloven dat je bestaat. Iets dat je altijd voor zoete koek had aangenomen staat nu ineens op losse schroeven. En dat niet alleen je moet ook geloven dat er een wereld bestaat. Wanneer het 'ik ben' niet meer klopt omdat het 'ik' niet bestaat, wat blijft er dan over. Dus 'ik ben' zonder 'ik' wordt 'ben' oftewel zijn. Dat is het.

Dat is theorie Laurens, want in al mijn onderzoek, en ik denk dat ik dat wel degelijk en onbevooroordeeld heb gedaan, altijd zoekend naar objectiviteit en niet mijn eigen oordelen, vooroordelen volgend, ben ik alleen maar, steeds meer en meer mijzelf, ontdaan en uitgekleed, tegengekomen...
Ik geef toe dat er enorm veel waan, afspiegeling, vooroordelen... enz., in een woord veel drek en onzin moet geveegd worden, maar het zelf kwam steeds meer en steeds duidelijker op de voorgrond... Inderdaad niet als een op zich, los van de rest, bestaande eenheid maar als onderdeel van het Al...
In alle nederigheid, 'ik ben', Laurens, als een enorme verrijking voor mijzelf en voor al diegene die met mij in contact komen...

WiNk dat blijkt niet te gelden voor het forum hier...

[Darsho]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

In alle nederigheid, 'ik ben', Laurens, als een enorme verrijking voor mijzelf en voor al diegene die met mij in contact komen...

WiNk dat blijkt niet te gelden voor het forum hier...

Ik zie jou als een uitdrukking van een Unitair Energiewezen (God) marie.

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Wanneer je onderzoek doet kom je tot bevindingen.

Wat zijn de normen, de sociale afspraken rond gedegen zelfonderzoek? Staat het een deelnemer vrij de bevindingen naast deze van een ander te leggen als gelijkwaardige bevindingen?
Waarom kan de bevinding 'ik besta' niet volgehouden worden? Omdat je redenering uitgaat van geloof. Door van geloof uit te gaan staat het je vrij te denken wat je wilt. Het bestaan waarover jij nadenkt en spreekt bestaat alleen in je denken, je geloof.
Maar 'ik besta' heeft geen uitstaan met geloof in het bestaan van een ik. Ik besta is een feitelijke, natuurlijke wijze van in de wereld zijn. Dit is geen geloofspunt, geen theoretische opvatting maar een juiste bevinding uit gedegen zelfonderzoek.
Je kan het zonde noemen dat ik besta een feitelijke, natuurlijke waarheid is. Je kan het feit ontkennen of bevestigen dat je ik bestaat. Wat je niet kan, is aan dit feit iets veranderen. Het blijft altijd weer ik die besta in de wereld.
Van een ander standpunt uitgaan dan de feiten, verkleurt op groteske wijze het gedegen zelfonderzoek. Het is waar wat je zegt als iemand tot de bevinding komt dat als de theorie niet meer klopt er een dilemma opdoemt. Het lijkt mij toch raadzamer een theorie op te doeken dan de feiten te blijven ontkennen.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Wat zijn de normen, de sociale afspraken rond gedegen zelfonderzoek?

Grondig zelfonderzoek kent geen andere norm, dan grondig en zelfonderzoek.

Staat het een deelnemer vrij de bevindingen naast deze van een ander te leggen als gelijkwaardige bevindingen?

Bevindingen naast elkaar leggen kan altijd, Waarheid blijft altijd Waarheid....

Waarom kan de bevinding 'ik besta' niet volgehouden worden?

Omdat het 'ik besta' aan onderzoek onderworpen, geen zekerheid is, maar een geloof...

Omdat je redenering uitgaat van geloof. Door van geloof uit te gaan staat het je vrij te denken wat je wilt. Het bestaan waarover jij nadenkt en spreekt bestaat alleen in je denken, je geloof.

.....

Nowee, je verwart geloof met zekerheid.... in je denken....

Keer het eens om?

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Dat is theorie Laurens, want in al mijn onderzoek, en ik denk dat ik dat wel degelijk en onbevooroordeeld heb gedaan, altijd zoekend naar objectiviteit en niet mijn eigen oordelen, vooroordelen volgend, ben ik alleen maar, steeds meer en meer mijzelf, ontdaan en uitgekleed, tegengekomen...

Ik zag enige bereidheid het anders te zien in je quote naar Nowee dat ik de neiging kreeg wat te schrijven. Marie, het is niet nodig te bewijzen waar mij de gave van het zien is gegeven. Je zult ongetwijfeld gedaan hebben wat je zegt maar ik zie een onnoemelijk arsenaal niet onderzochte gedachten. Ik zie je gehechtheid onderdeel van het heelal te zijn en daarmee de geneigdheid dan liever ook bepaalde aspecten buiten het onderzoek te houden. De naaktheid voor God te verschijnen betrof ook het afleggen van gehechtheden. Je bent ver gekomen Marie en ongetwijfeld een verrijking voor je zelf en voor diegenen die met je in contact komen. Je hebt de 'wie' je bent geperfectioneerd maar je hebt alleen nog niet de 'wat' je bent gerealiseerd. Het zij dan maar zo.

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Wat zijn de normen, de sociale afspraken rond gedegen zelfonderzoek? Staat het een deelnemer vrij de bevindingen naast deze van een ander te leggen als gelijkwaardige bevindingen?

Wat betreft gedegen zelfonderzoek is het toch wel de norm om geen gedachten buiten het onderzoek op waarheid te laten. Ook waarheden/zekerheden waaraan gehechtheid is moeten er aan onderhevig zijn. Het onderzoek sec gaat niet over bevindingen en staat ook niet in relatie met anderen.

Waarom kan de bevinding 'ik besta' niet volgehouden worden? Omdat je redenering uitgaat van geloof. Door van geloof uit te gaan staat het je vrij te denken wat je wilt. Het bestaan waarover jij nadenkt en spreekt bestaat alleen in je denken, je geloof.

De samengestelde bevinding 'ik besta' kan niet volgehouden worden omdat gedegen zelfonderzoek het niet bestaan van 'ik' aantoont. Mijn redenering ging uit van de ervaring van vanzelfsprekendheid van bestaan en de onvanzelfsprekendheid van de ervaring niet te bestaan. Je zou dus kunnen stellen dat je niet gelooft dat je niet bestaat terwijl het dus feitelijk moet zijn dat je gelooft dat je bestaat.

Maar 'ik besta' heeft geen uitstaan met geloof in het bestaan van een ik. Ik besta is een feitelijke, natuurlijke wijze van in de wereld zijn. Dit is geen geloofspunt, geen theoretische opvatting maar een juiste bevinding uit gedegen zelfonderzoek.

Ik hoopte aan te tonen van wel. Wanneer door gedegen zelfonderzoek is vastgesteld dat de 'ik' niet bestaat moet die ervaring van 'ik in de wereld' dus op fictie berusten. Ook hier ontstaat dan de omkering dat de ervaring 'ik in de wereld' dus feitelijk gebaseerd moet zijn op geloof en niet andersom.

Je kan het zonde noemen dat ik besta een feitelijke, natuurlijke waarheid is. Je kan het feit ontkennen of bevestigen dat je ik bestaat. Wat je niet kan, is aan dit feit iets veranderen. Het blijft altijd weer ik die besta in de wereld.

Tja het is het resultaat van onderzoek dat toch echt wel overeind blijft (gedegen) dat 'ik' niet bestaat. Je kan ook het feit ontkennen dat je niet bestaat. Je kunt blijven geloven dat je bestaat maar wat je kunt doen staat hier niet ter discussie. Maar zoals zo vaak gezegd discussiëren brengt je niet bij zulke bevindingen daartoe is gedegen zelfonderzoek nodig.

Van een ander standpunt uitgaan dan de feiten, verkleurt op groteske wijze het gedegen zelfonderzoek. Het is waar wat je zegt als iemand tot de bevinding komt dat als de theorie niet meer klopt er een dilemma opdoemt. Het lijkt mij toch raadzamer een theorie op te doeken dan de feiten te blijven ontkennen.

Daar geef je dan blijk van inderdaad wanneer vastgesteld is dat 'je' niet bestaat. Dan moet je het gedegen zelfonderzoek toch niet goed uitgevoerd hebben. Het is overigens de praktijk die niet klopt en dat is nogal wat. Het blijft vreemd dat de theorie waar is en de praktijk niet maar dat is alleen maar zolang je geen gedegen zelfonderzoek gedaan hebt. Daarna vallen de stukje weer in elkaar.

[Sam]

..... zo eenvoudig, eenmaal gezien...