Onrecht?

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Caroline

Je hebt inderdaad mensen die vragen 'waarom' Nada.
Niet omdat ze voor zichzelf niet snappen waarom, maar omdat ze dat graag willen horen van diegene die dat schrijft.
In dit geval Aad.

En ik vraag het aan hem, omdat ik bij hem regelmatig het gevoel heb dat hij niets heeft met lijden.
Niet dat dat zou moeten,.. ik vind dit alleen in contrast staan tot.
En dat kan uiteraard aan mijn interpreteren liggen.. vandaar mijn vraag.

Sorry Caroline, dat ik tussendoor kwam fietsen. Ik trek me maar gauw weer terug van het forum. Per slot van rekening heb ik hier eigenlijk ook helemaal niets meer te zoeken (of te vinden).

[Danique]

Geen sorry nodig..
en ik ga met je mee.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Caroline

Dit houdt me bezig.
Het is niet onveiligheid wat ik dien te onderzoeken.
Het is dat wat ik heb met onrecht.

Wat hebben jullie daarmee?
Of juist niet?
En waarom?

Ik heb een kokerblik op dit vlak.
Voel ik onrecht is het gedaan.
Dat gaat zover dat ik zelfs meer dan een jaar na dato nog dezelfde boosheid naar het Remonforum voel als toentertijd.
En dat heeft niets met Renoir te maken.
Was het een ander geweest had ik hetzelfde gereageerd.

Onrecht uit zich bij mij in boosheid.
Ik kan dan zo ontzettend kwaad worden.
En ik wil er niet eens vanaf.
Onrecht mag van mij blijkbaar niet bestaan.
Van jullie wel?
En waarom?


En dit is vast een onderwerp voor zelfkennis, maar kan toch ook vanuit Zelfkennis benaderd worden?
Vanuit bewustzijn, maar ook vanuit Bewustzijn?

Vanwege het besef dat ik kokerkijk, zou ik graag lezen over meerdere kijken..

Er zijn onnoemelijk veel vormen van onrecht en ze staan vaak in de geest van de tijd, zoals het in de tijd van de slavernij vanzelfsprekend was om een mens aan de ketting te leggen. Het is onrechtvaardig dat wij hier bulken van het voedsel en er elders niets te eten is. Het is onrecht dat een opgepakte inbreker een betere bescherming en meer toegevoegde hulp krijgt dan het slachtoffer. De wereld is vergeven van onrecht en er tegen strijden is een schier onmogelijke taak.

Een tijd geleden zag ik een documentaire hoe de voormalige president van Rusland Putin een directeur van een (staats)oliewinningbedrijf, die het in een voltallige vergadering van directeuren durfde om namens een hele groep (staats)oliewinningbedrijven kritiek te hebben over het falende overheidsbeleid om de partijcorruptie bij die bedrijven aan te pakken. De man werd om reden van kritiek (door hem uitgesproken namens die hele groep van directeuren) de volgende dag op gezag van Putin in de gevangenis gegooid. Hij ziet zijn vrouw en kinderen alleen nog maar op de bezoektijden Dat is inmiddels vier jaar geleden gebeurd en hij zit nog steeds vast. De nieuwe president van Rusland is jammer genoeg voor deze man een vriendje van Putin. Het spreekt bijna vanzelf dat niemand van die direkteuren ooit nog een kritisch geluid heeft durven laten horen. Ik heb er hier al eens over geschreven.

Deze documentaire gaf mij de gelegenheid om me weer eens plaatsvervangend verontwaardigd te voelen, maar ik was er overheen, de pijn over misdeeldheid was er niet meer, het is voor die man gewone pech, het was voor mij toen ik het onderging gewoon domme pech. Het verhaaltje in mijn hoofd dat zoiets niet mag gebeuren is gestorven, ik kom niet om de realiteit heen dat het zo is, zoals het is. Dat ik er iets tegen onderneem (tegen de onredelijkheid van Remon) is ook iets wat er gewoon is. Mijn enige doel en verweer tegen onrecht in de wereld is bewustwording, ik heb het voorecht te mogen voelen wat dat is en ik ben degene die er wat aan kan doen. Dat lijkt de opdracht in mijn leven, intrinsiek (dus zonder moeite) doe ik er wat aan.

Althans daar zie ik mij dan vervolgens mee bezig zijn. Ik ben blij dat ik dat doen mag.

[Danique]

[Madelief]

Ach wat is onrecht? Mensen cq machthebbers die liegen en bedriegen om de buitenwereld te bedotten dat het toch echt hele eerlijke en rechtvaardige mensen zijn.

Het ligt zo dichtbij die leugenachtigheid, we hoeven daarvoor niet eens naar de buren te kijken, in eigen huis is m.i. dichtbij genoeg zo lijkt mij.

Wat is onrecht en tegen/aan wie wordt dat onrecht dan gedaan idd een hele goede vraag m.i.

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Mijn enige doel en verweer tegen onrecht in de wereld is bewustwording, ik heb het voorecht te mogen voelen wat dat is en ik ben degene die er wat aan kan doen. Dat lijkt de opdracht in mijn leven, intrinsiek (dus zonder moeite) doe ik er wat aan.

Zonder moeite.
Zonder verwardheid.
Zonder twijfel.
Zonder je eigen stukje daarin.

Het is inderdaad een voorrecht.


Het is natuurlijk niet voor niets, dat ik hier weer ben gaan lezen.
Ik zie de linken.
Ik zie mijn 'thema'.

En vond het mooi je reactie in dit topic nog eens te kunnen lezen.


Drukte en rust,
gevangenschap en vrijheid,
een lach en een traan,
zo verwarrend en verhelderend als het er allemaal tegelijkertijd is.



En in dit stukje kan ik me zo enorm verbonden voelen, maar ook zo enorm alleen.

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Aad

Topic is onrecht.

Wat is onrecht?

Hoe ontstaat het?

Waarom ontstaat het?

Hoe kan het ontstaan?

Wat zijn de voorwaarden dat het kan ontstaan?

Wat is de reden dat het ontstaat?

Wat is onrecht?

Heb jou in deze ook nog eens proberen te lezen.
Maar weer lukt dat gewoonweg niet.
Het duizelt me bij al deze vragen.



Ik denk dat ik het maar opgeef.
Of in ieder geval nu dan maar eindelijk Glans haar woorden op ga volgen.
"Take your time"
Die ga ik nemen.

KiSs Glans.

[Ulla]

Onrecht kun je in je mind ervaren vanuit een besef van angst, tekort gedaan te worden, schade te lijden n.a.v. pijnlijke gebeurtenissen. Het Denken kan hiervan meer maken dan dat het is, vooral als het gaat om dingen die bedacht zijn en vanuit zichzelf niet als hinderlijk ervaren worden, zou men er niet over nadenken. Voorbeelden zat.

Het neemt niet de verantwoordeljikheid van een ieder weg, dat iemand door je toedoen fysieke pijn maar ook mentale pijn kan ervaren. Zelfs al betreft dat een wezen, welke niet in termen van onrecht kan denken. Want ook voorbeelden zat, hoe iemand pijn kan lijden zonder dat daarvoor denken nodig is.

Doorzien hoe onrecht ontstaat kan veel leed wegnemen, maar geeft ook de vraag, hoe zou het komen, dat die mogelijkheid er überhaupt is, dat dit zo is.
Met alleen doorzien kom je niet veel verder dan je eigen neus lang is.

[Mihaela]

Volgens mij gebeurt werkelijk onrecht om ons heen. Ongeacht welke naam je daar aan geeft, onrecht is onrecht.

Als het je raakt, kijk naar je geraaktheid, en als je je geroepen voelt, noemt het onrecht bij zijn naam. Jouw keuze altijd hoe jij met onrecht om gaat!

Ik zie onrecht om me heen, en ik zie hoe ik onrecht aan een ander doe. Het is alleen een kwestie van moed om ook naar jezelf te kijken, en dan met compassie te handelen, om dat recht te kunnen zetten.

Zolang als onrecht in jezelf is, raakt onrecht buiten jezelf je.

Je kan ook onrecht zien, en recht zetten door gewoon dat met compassie te noemen, zonder in de geraaktheid te verzanden.

Mij lukt het nog niet, ik word er nog door geraakt, maar ik begin het aardig in te zien dat alles wat mij raakt alles met mij te maken heeft.

[Mihaela]

en uiteraard, als er mensen zijn die door onrecht niet geraakt worden, zegt niet altijd dat ze zelf daar vrij van zijn. Het kan ook dat men zich er voor afsluit, juist uit gebrek aan mededogen.

Maar hoe dan ook, dat wat je raakt zegt toch OOK iets over jou?