Wat is zelfonderzoek?

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Hoe rumoerig ons contact nu en dan ook geweest is, is er nu een punt voor mij gekomen dat ik het verschil in dat wat ons beweegt duidelijk zie.
Tot een tijd geleden ervoer ik een soort druk vanuit jouw visie op mij, vervolgens oefende ik een soort druk op jou. Ik zeg niet dat het werkelijk ook zo was, maar zo ervoer ik het.
Nu bevind ik me op een punt dat ik besef dat wij het echt anders zien, en daar leg ik me er bij neer.
Ik ervaar op dit moment geen gevoel van conflict naar jou toe, en ik hoop dat mij tekst ook zodanig op je overkomt.

Ik meen een nuance verschil op te merken in dat wat ons beweegt, en hoe wij het zien, en dat is nu Ok voor mij.

Dat doet me oprecht deugd Mihaela. Ik moet nog even goed alles bijlezen. Ik zal er straks inhoudelijk op verder gaan.

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

De aanleiding dit te menen is 'Zelfonderzoek is die schil leren kennen, de angel eruit halen.' Dat lees ik als in de comfort zone willen uitkomen.

Maar als je onderzoek gericht is op het voorbijgaan aan je 'ikje' althans nadat je z'n betekenis en invloed kent, ben je goed bezig.

Er volgde nog een zin op de zin die je quote. 'En zien wat er overblijft zonder.' Zonder die schil dus.
Mijn weg is misschien via het kleine zelf, maar wel gericht op het weten dat er iets voorbij ligt.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Hoi Nadje,
Wat mij heel interessant lijkt is dat ik zou gaan proberen om uit te leggen wat ik bij jou als ''comfort zone'' zie.

Voel je vrij om mij uit te leggen wat je ermee bedoelt, maar ik denk dat ik dat wel zo ongeveer weet. Het klopt ook wel. Ik zit in mijn comfort zone, als je dat zo wilt noemen. Ik ben van ver gekomen, om het maar even zo te zeggen, anders gezegd, ik heb een roerig leven gehad, en nu ben ik dan eindelijk in rustig vaarwater terecht gekomen. En daar geniet ik van. En soms lijkt het dan alsof dat niet mag. Alsof je niet blij en tevreden mag zijn met jezelf en je leven, op het punt waarop je je nu bevindt. Juist omdat ik weet dat het morgen zomaar allemaal weer anders kan zijn, probeer ik er juist zoveel mogelijk van te genieten. Triggers, emoties, kindmechanismen, geef er maar een naam aan, doen zich nog wel voor, maar beklijven niet zo als voorheen. Ze verdampen net zo snel als dat ze opkomen. Ze belemmeren mij niet meer. Ik streef ook niet naar vrij zijn daarvan. En daardoor zie ik ze in frequentie en in heftigheid afnemen. Nou ja, zoiets. Maar vul maar aan wat jij ziet, of meent te zien.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Nee dat klopt maar voorbij gaan aan het 'ikje' vergt veel inzet en staat of valt met het intense verlangen om tot het uiterste te willen gaan.

Wie vertel je dat.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het is de wetenschappelijke benadering met maar vast de uitkomsten die uit zelfonderzoek naar voren moeten komen. Ze 'denken' er te zijn want ze vertellen elkaar de uitkomsten van zelfonderzoek zonder deze zelf te doen.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Mensen die zelfonderzoek doen staan hier niet te protsen die zijn hier nauwelijks aanwezig die doen dat thuis en stellen zo nu en dan een bescheiden vraag.

Ik zie, zoals jij het schetst, geen enkel verschil tussen de door jou verfoeide wetenschappelijke benadering mbt de uitkomst van het onderzoek, en de uitkomst van jouw manier van zelfonderzoek doen.

Zelfonderzoek betekent dat je niet weet wat de uitkomst zal zijn, zelfs niet of er überhaupt een uitkomst zal zijn. En waar en hoe dat onderzoek plaatsvindt en eruit ziet, kun je dus ook niet weten.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Nou je kan zo naast Renoir gaan staan die is zo ongeveer op het zelfde punt blijven stil staan. Wat een flauwekul ben je hier toch weer aan het uitkramen foei toch.

Ik kan inderdaad haast niet wachten om zover te komen als waar jij je bevindt. Die vreugdeloze toestand, het zwelgen in drama's uit het verleden, het voortdurende afzeiken van Jan en Alleman, het venijn en chagrijn in optima forma......ik zie er echt reikhalzend naar uit om daar te komen.....

[Aart]

Waarschijnlijk allemaal goed bedoelde woorden maar ik heb nog geen idee wat zelfonderzoek is en waar ik beginnen moet.

Ik ga er maar niet aan beginnen.

Ik heb ook geen idee wat het me zou kunnen opleveren.

Ik vind het leven prima zo.

Al moet ik bekennen dat er een tijd was dat ik het leven niet prima vond.

In die tijd als ik boodschappen ging doen stond ik voor een dichte winkeldeur.

Nadat me dat 56 keer was overkomen en mijn maag steeds meer begon te knorren begon ik me toch af te vragen hoe het nou kwam dat ik voor een dichte winkeldeur stond.

De 57 keer zag ik plots een papiertje op de binnenkant van de deur met de openingstijden.

Ja, die waren heel anders dan de tijden die ik voor de deur had gestaan.

De 58 keer ging de deur gewoon open en mijn leven was weer prima.

Uit bovenstaande tekst zou ik heeeeel voorzichtig de conclusie kunnen trekken dat er eerst iets aan zelfonderzoek moet vooraf gaan wil die behoefte/drang tot onderzoek kunnen ontstaan.

Stel dat ik nou had geweten wie/wat ik ben, zou dan die winkeldeur altijd zijn open gegaan.

Wie weet moet ik dat eens gaan onderzoeken.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Wat het eigene is van de persoon, is het zelf van die persoon. Onderzoek is het ontstaan van iets (hier het zelf) bekijken en nagaan wat er precies mee aan de hand is.
Hoe ontstaat het zelf en wat is ermee aan de hand, is voor mij wat zelfonderzoek is.

Het zelf ontstaat niet maar is leven. Alles wat leeft is geest en verschijnt als fenomeen in verandering en herhaling. Ook mijn mens zijn is daarvan niet te onderscheiden. Het zelf verschijnt in de wereld als een ik en in de droom als een ziener maar dat verschijnen is niet het zelf.

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Daarbij ga ik uit van alles wat in dat eigene voorkomt: de gewone werkelijkheid van de persoon die ik in de wereld ben maar ook het visionaire dat de ziener aanreikt als de dromer die ik ben; het normale, het paranormale en het buitengewone dat mijn bestaan raakt en vormt doorheen de veranderingen waarin ik voortdurend leef.

Ik zie aan wat ik doe en beleef dat niet alleen de persoon maar ook de wereld en de droom niet het echte zelf, de echte werkelijkheid is.
In de wereld is alles vergankelijk en in de droom zie ik de eindeloze keten van herhaling.

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Het zelf is een complex geheel waarin bewustzijn zich voordoet als gelegenheid om dit zelf te beleven als bestaan.
Door na te gaan (onderzoek) wat deze beleving is, breng ik begrip op voor wat ik ben en wat anderen zijn.
Omwille van het bestaan in vergankelijkheid en lijden is een juist begrip van de werkelijkheid nodig. Juist begrip doet juist handelen.
Het is wat juist is dat het zelf verheft tot boven zichzelf en zich realiseert in de echte werkelijkheid.

Om zelf uit het lijden en de eindeloze herhaling te verheffen tot de echte werkelijkheid, leer ik het juiste begrip en handelen.
Daarbij laat ik de begeerte van de wereld en de droom uitdoven en verminder ik de gedachten eraan.

Zelfonderzoek is voor mij de ruimte/tijd maken waarin het juiste begrip en handelen de verbintenis sluiten. In die verbintenis bevrijd het zelf zich van de verschijnselen en is wat het is: leven in de echte werkelijkheid.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Ik heb ook geen idee wat het me zou kunnen opleveren.

Waarom zou iemand die het voor zichzelf prima voor elkaar heeft zelfonderzoek doen. Dus dat je zelfonderzoek hebt gedaan in die periode dat je het leven niet prima vond is daarvan het logische gevolg geweest. Het ontbrak je aan welbevinden en Clarity heeft je geleerd dat je kindmechanismen de oorzaak daar van waren. Nu je het voor je zelf voor elkaar hebt gun je anderen kennelijk ook een goed leven omdat je op fora aan de slag ging met onderzoek naar kindmechanismen waarvan sommigen blijk gaven hinder te ondervinden.

Waar het om gaat is dat je onderzoek puur en alleen gericht is geweest op jouw persoonlijk welbevinden en niet op de brandende vraag om absoluut te willen weten 'wat' je bent. Je hebt geen enkel onderzoek daar naar gedaan, je welbevinden was je doel en dat heb je gevonden.

Ik vind het natuurlijk leven van eten en gegeten worden prima. Wat ik niet prima vind en daar volg ik mevrouw-wiens-naam-hier-niet-genoemd-mag-worden is wat in deze wereld het resultaat is geworden van het (egocentrische) denken.

Doordat we behept zijn met een vrije wil is de mens verworden tot zijn egocentrische gedachten en wereldbeeld. Onze insteek Aad is een totaal andere, met onderzoek naar het uitblijven van je welbevinden is jouw zaakje voor elkaar, het mijne nog lang niet.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Ik vind het leven prima zo.
Al moet ik bekennen dat er een tijd was dat ik het leven niet prima vond.
In die tijd als ik boodschappen ging doen stond ik voor een dichte winkeldeur.
Nadat me dat 56 keer was overkomen ...

Merkwaardig hoe je hier een gelijkenis van zelfonderzoek voorhoudt en eruit besluit dat iets aan dat zelfonderzoek vooraf gaat. Wat dat iets is houd je geheim en raad je aan om eerst te onderzoeken.
Aan de ?gelijkenis van de openingstijden? gaat een ?gelijkenis van de tien meisjes? vooraf. Deze gelijkenis vinden we bij Mt. 25, 1-13.

Zelfonderzoek is klaarstaan om bij het roepen naar binnen te gaan.