De eenheid van het ego

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Zuiver 'zien is de ego-reflectie vertaling, mededogen is de gevoels-ego vertaling.

Hier geldt hetzelfde. Ik heb het ego nodig om te vertalen. Waarmee 'zuiver zien' (wat onpersoonlijk is en geen plaats heeft) zich afspeelt binnen de eenheid van het ego.

Dat is altijd een contradictie. Omdat het ego als eenheid nu eenmaal een plaats en tijd kent.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Als je weet dat bewustzijn betekend 'het bewust zijn van er zijn' is dat voldoende om te weten. Als je geen onderscheid maakt in een persoonlijk en een algemeen Bewustzijn moet je zo'n verklaring 'bedenken'.

Hiermee geef je een signaal al van het gebrekkig onderzoek doen.

Het is gewaarzijn wat zich bewust is van de tegenover hem liggende wereld.
Daarmee komt gewaarzijn ook tot bewust zijn van zichzelf.
Dat is een tweeledig functioneren. Wat kan vastgesteld door te verinnerlijken.

Gewaarzijn is onpersoonlijk omdat het zichzelf blijft terwijl 'het' waarneemt.
Gewaarzijn betrekt zichzelf niet bij de waarneming.
Het is ego wat betrokken is bij de wereld en er relaties mee aan gaat.
Of wilde je beweren dat je al je hele leven in je eentje op Rottumerplaat woont?
(En zelfs daar zou je een relatie hebben met je omgeving)

Het begrip 'bewustzijn' is feitelijk het gehele stelsel van waarnemer, licht en waargenomen object, vorm, verschijnsel. Deze 3 kunnen niet zonder elkaar bestaan.

Gewaarzijn en waarnemer is in feite dezelfde positie in 'bewustzijn'. Zonder verschijnselen kan de waarnemer niets waarnemen en ook niet gewaar zijn van zichzelf.

Met excuus dat ik weer op de stoel van de leraar plaats neem, maar het is soms tranentrekkend wat je schrijft, beste Laurens.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

... het is soms tranentrekkend wat je schrijft ...

Maar je bent niet echt geëmotioneerd, toch ...?

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Maar je bent niet echt geëmotioneerd, toch ...?

Ik kan naar eer en geweten getuigen dat mijn ogen droog waren toen ik dat schreef! Laurens' zelfkennis boeit me maar matig. Hij is toch niet voor rede vatbaar, net zoals jij. Maar hij is een dankbare user om contrast mee te vormen met daadwerkelijke zelfkennis.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Luisteren of luisteren..

Ik gebruik het begrip 'luisteren' niet. Ik begrijp wel wat er bedoeld wordt (in de stilte kun je beter horen). Maar luisteren veronderstelt een spreker en een toehoorder. (twee). Het 'luisteren' is niet aan woorden gebonden, het is een mededelende intimiteit waarbij men niet buiten zichzelf treedt. Verenigend.

Waarheid is mededeelzaam, maar kan uit zijn aard niet buiten zichzelf treden.
Waarbij 'zichzelf' al onjuist is.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik kan naar eer en geweten getuigen dat mijn ogen droog waren toen ik dat schreef!

Fijn.

En het zou geen probleem zijn als het wel zo is / was.

Ben je nog in staat tot emoties beleven, produceren, toestaan ...?

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Er zijn allerlei perspectieven mogelijk. Het is gewaarzijn dat 'ziet' zonder daarmee buiten zichzelf te treden. Het is ego dat ziet en en wel buiten zichzelf treeft: het gaat een verhouding aan met het verhaal.








Om iets onder woorden te brengen moeten we het wel binnen het voorstellingsvermogen brengen. Waar ik over 'gewaarzijn' spreek breng ik iets in het voorstellingsvermogen, terwijl het daar niet is.

Ook Waarheid breng ik binnen het voorstellingsvermogen, terwijl dat uit de aard der zaak niet mogelijk is. Voorstellingsvermogen veronderstelt altijd iemand die het zich voorstelt (ego dus).

Ego treed niet buiten zichzelf, het splitst zich op in gegevens van verhaal en zoiets als zichzelf. Dat opsplitsen doet het continu , om het verhaal (film) bewegelijk te houden.
Het 'zien daarentegen, is eenvoudig verhaal zonder begin noch eind, het kent de afbakening niet, wat juist weer voor ego een voorwaarde is om zich te kunnen profileren.

Ego-inleving en ego-voorstelling.
Een ramp m.b.t. bevinding.. maar het is niet anders.
Feitelijk kunnen we nergens terecht met de onmiddellijkheid van bevinding, alleen middels zijn alle pogingen tot 'duiden.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Fijn.

En het zou geen probleem zijn als het wel zo is / was.

Ben je nog in staat tot emoties beleven, produceren, toestaan ...?

Uiteraard, dat is ego eigen. Ik verwelkom ze als gasten omdat ze me wat te vertellen hebben.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Ego treed niet buiten zichzelf, het splitst zich op in gegevens van verhaal en zoiets als zichzelf. Dat opsplitsen doet het continu , om het verhaal (film) bewegelijk te houden.
Het 'zien daarentegen, is eenvoudig verhaal zonder begin noch eind, het kent de afbakening niet, wat juist weer voor ego een voorwaarde is om zich te kunnen profileren.

Ego-inleving en ego-voorstelling.
Een ramp m.b.t. bevinding.. maar het is niet anders.
Feitelijk kunnen we nergens terecht met de onmiddellijkheid van bevinding, alleen middels zijn alle pogingen tot 'duiden.

Wat een mogelijkheid is, is om ego waar te nemen als was het een 'ander'.
Dan ben je buiten jezelf , je bent dan gewaarzijn waarbij je absoluut in jezelf blijft (de zelfverhouding) en onderwijl het ego gade slaat met al zijn gedragingen, emoties en wat zich nog meer voor doet.

Zie de 'tekening' welke ik eerder maakte. Jezelf (het ego) tot object van waarneming maken is een mogelijkheid. Dan speelt het ego zijn spel en gewaarzijn beziet zonder enig oordeel het ego.

De waarneming (bijvoorbeeld een auto) ben je nooit zelf. Als je het ego tot object van waarneming maakt, dan ben je 'uit' het ego. Maar 'je' bent er nog steeds als in 'er zijn'.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het is ego dat ziet en en wel buiten zichzelf treeft: het gaat een verhouding aan met het verhaal.

Waarom volhard je zo in het noemen van ego waar ego niks anders is dan de beschermingsfactor van het kleine zelf (dat van zichzelf bewuste entiteitje). Ego is niet in staat tot zien.