Waarheid & Bewustzijn

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Peer

Nee toch? Bewustzijn is géén ruimte-tijd. Het 'besef' is ruimte-tijd, dankzij de werking van de hersenen

Bewustzijn en besef is hetzelfde. Bewustzijn wil zeggen: besef hebben van ruimte en tijd. Maar bewustzijn zelf is niet aanwezig in de tijd of de ruimte.

[Peer]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Bewustzijn en besef is hetzelfde. Bewustzijn wil zeggen: besef hebben van ruimte en tijd. Maar bewustzijn zelf is niet aanwezig in de tijd of de ruimte.

Besef van ruimte-tijd is de werking van de hersenen. Dat vind plaats in ruimte-tijd. Bewustzijn met een grote letter B is géén ruimte tijd. Daarom zijn Bewustzijn en besef niet hetzelfde.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Ik wil wel gewoon nog mijn poging tot verduidelijking ook even naast die van Bassie leggen, waarbij ik wel dichter bij de quote zelf probeer te blijven. Gewoon voor wat het waard is. Er zijn zoveel mogelijke manieren om woorden te gebruiken, het gaat daarbij niet of de woorden wel juist gebruikt zijn, maar te achterhalen wat er mee gepoogd werd over te brengen. Nisargadatta heeft die woorden heus niet gebracht in die zin zoals Bassie ze, vanuit zijn manier van verwoorden misschien zelfs terecht, verwerpt. Je kan ze ook anders lezen, dichter bij wat de auteur nu werkelijk wou overbrengen, want dat was wel de bedoeling, het was niet bedoeld als onzin. Je doet er maar mee wat je wil, of je doet er niets mee. Als het niet bijdraagt tot een verduidelijking van de quote zelf, geen enkel probleem. Mijn naam is dan haas.

Er is hier vaker gesproken over direct zien, zijnde iets dat buiten de perceptie en kennis tot je kan toetreden en meteen met je intrinsiek weten versmelt. Bassie's teksten hebben dat effect veelal op mij. Anderen moet ik leren begrijpen hetgeen, zoals mij dat steeds weer duidelijk wordt, mij heel veel moeite kost.

Deze introductie is nodig want de eerdere tekst van Nisargadatta komt niet binnen en moet ik leren begrijpen. In het volgen van gedachteconstructies ben ik namelijk al heel lang niet meer thuis.

Hoe kun je weten wat de auteur wilde overbrengen zonder daarbij vaak gecompliceerde denkprocessen nodig te hebben is wat ik graag zou willen weten. Waarom bedient een Zelfgerealiseerde auteur zich niet van het intrinsiek weten dat bij ieder mens aanwezig is en waarop hij (ook al is dat verdekt) aangesproken kan worden, is mijn tweede wens te willen weten. Wij zouden ons zo natuurlijk en uitermate makkelijk in Waarheid kunnen verstaan. Nisargadatta zou, gezien datgene wat men hem toeschrijft, toch in Waarheid kunnen, zoniet moeten, zijn. Maar nee hij drukt zich uit in gedachtenconstructies en dat geeft mij zeer te denken.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

.. het subject dat nodig is om te kunnen verwerken, om het praktisch te begrijpen, is het gewaarzijn dat reflecteert in bewustzijn. In deze context (niet in alle contexten) kan je gerust het reflecteren vervangen door verwerken.

Je maakt hier van subject iets anders dan wat ik daaronder versta. Subject is voor mij een entiteit en de allereerste noodzaak om überhaupt wat dan ook te kunnen ervaren. Jij maakt van subject gewaarzijn en dat klopt al niet, je slaat een stap over. Ik vermoed dat ook hier weer ons structurele probleem zit. Eerder schreef ik al dat wellicht bedoelt is dat de entiteit 'zelf' in bewustzijn reflecteerd, al heb ik geen beeld hoe dat reflecteren in bewustzijn moet worden gezien. Voor mij is er een zelfbewustzijn en het grotere Bewustzijn de ruimte waarin dat alles zich af kan spelen. De reflectie van zelf echter is een schim, dus wat ik voor me zie is een schim van zelfbewustzijn dat ronddwaalt in Bewustzijn en daar kan ik helemaal niks mee. Of het zijn van een schim in Bewustzijn moet betekenis hebben die ik niet zie. Danwel dat hiermee wellicht een vermeend bestaan zal kunnen zijn bedoeld.

Jouw 'verwerken' als 'gewaarzijn' zijnde kan ik al helemaal niet plaatsen. Gewaarzijn is een gemeenplaatst, net zoiets als lucht, dat kan op zichzelf helemaal niks. Vandaar wellicht door Nisargadatta bij gebrek aan een andere beter bekend woord zoals Bewustzijn 'puur gewaarzijn' genoemd en dat dan in tegenstelling tot zelfbewustzijn dat hij 'reflectief gewaarzijn' noemt.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Concreet kan er geen enkele zin gelezen worden en geen enkele zin geschreven worden zonder een verwerken in bewustzijn.

Neem me niet kwalijk Dorje maar dit is gewoon onzin.
De verwerking van zinnen gebeurt in de hersenen. Bewustzijn gaat daaraan vooraf.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Het pure gewaarzijn voorbij bewustzijn is geen reflecterend gewaarzijn, geen verwerkend gewaarzijn. Het is niet echt voor te stellen, want voorstellen is al een verwerking in bewustzijn, maar je kan er naar verwijzen als dat wat aan verwerking vooraf gaat. Je zou praktisch kunnen zeggen dat vóór er verwerken is er al gewaarzijn is, maar dan 'gewaarzijn op zich' zonder het verwerken, of je zou het de mogelijkheid, de potentie tot verwerken kunnen noemen, maar zonder dat deze mogelijkheid al tot ontstaan is gekomen, of puur gewaarzijn, puur in de zin van niet aan het verwerken.

Hiervan begreep ik in het begin toen ik nog niet op het mij wel bekende begrip Bewustzijn en zelfbewustzijn was gekomen niks van.
Ik kan me helemaal niets voorstellen dat voorbij Bewustzijn gaat omdat Bewustzijn overal aan vooraf gaat. Dus denk ik dat hier dan zelfbewustzijn mee bedoeld moet zijn. Opnieuw hierop gereflecteerd lijkt het nu dat met 'puur gewaarzijn' het genoemde Bewustzijn bedoeld moet zijn en ja en daarvan zou je eventueel kunnen zeggen dat dat voorbij gaat aan zelfbewustzijn. Dan klopt ook min of meer de rest wel zo'n beetje dat Bewustzijn geen reflecterend gewaarzijn of in mijn woorden zelfbewustzijn is. Jonge jonge wat een moeilijkheid om iets simpels uit te leggen denk ik dan. Maar jou 'verwerkend gewaarzijn' slaat daarmee nu wel als een tang op een varken. Kort samengevat kun je van je verdere uitleg zeggen dat er vóór al het andere (waaronder verwerken) al Bewustzijn is/was.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Misschien is het praktisch voor te stellen als de lucht. De lucht zorgt zelf niet voor het in en uitademen, maar het maakt het in en uitademen wel mogelijk. Zonder lucht geen ademhaling, maar het is niet de lucht die ademhaalt. De ademhaling gebruikt de lucht die in potentie aanwezig is. De ingeademde lucht, hoewel nog steeds lucht, is nu beperkt, afgescheiden en dient opeens een doel, terwijl de lucht in zijn pure toestand geen enkel doel dient, het is er gewoon. De ademhaling verwerkt de lucht tot iets dat ademhalen mogelijk maakt.

Met 'het' bedoel je dan datgene wat ik Bewustzijn noem. Lucht is een schitterende metafoor voor het alom aanwezige Bewustzijn. Al is de metafoor van datgene wat het inademt minder. Ik denk niet dat het een met het ander iets uitstaande heeft. Wanneer alles, ook het zelf-bewustzijn (de inademer van Bewustzijn), verdwenen is heerst Bewustzijn nog steeds. Hier komen we op het terrein van Waarheidvinding, alles wat veranderlijk is (uiteindelijk verdwijnt), is niet Waar (onherroepelijk vandaar W) en ben je niet. Dat wat overblijft ben jij, Bewustzijn of Waarheid.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

In diezelfde zin zou je kunnen voorstellen dat gewaarzijn is als de lucht. Het is zelf niet gewaar en van niets gewaar, maar het maakt het gewaarzijn van iets mogelijk. Zonder puur gewaarzijn geen gewaarzijn van iets mogelijk, maar het is niet dat pure gewaarzijn dat gewaar is van iets. Het bewust-zijn van iets gebruikt, verwerkt gewaarzijn dat in potentie aanwezig is tot het bewust kunnen zijn van iets. Dit gewaarzijn dat aan het verwerken is geslagen, hoewel nog steeds gewaarzijn, is nu beperkt, afgescheiden, dient opeens een doel, terwijl gewaarzijn in zijn pure toestand geen enkel doel dient, het is gewoon beschikbaar. Het Bewustzijn verwerkt gewaarzijn tot het gewaar kunnen zijn van iets.

Kennelijk heb je het hier over puur gewaarzijn oftewel Bewustzijn. Net als met Waarheid moet je Bewustzijn laten voor wat het is en niet proberen het handen en voeten te geven, ook Bewustzijn IS. Daarmee is alles al gezegd en klaar. Zelfbewustzijn, zijnde het bewust zijn van het kleine zelf, nu kan ook als bekend worden verondersteld. Dat 'aan het verwerken zijn geslagen' voegt daar niks wetenswaardigs aan toe. Het roept slechts nodeloos allerhande niet terzake doende beelden op.

Ik kan nog wel verder lezen maar het is me meer dan duidelijk dat er in de quote van Nisargadatta van iets overbekends sprake is, namelijk Bewustzijn en zelfbewustzijn. Daarna kom ik contradicties tegen en kom ik tot rectificeren. In het volgende blok heb je het namelijk weer over 'voorbij aan Bewustzijn' hetgeen niet kan, tenzij je hiermee zelfbewustzijn bedoelt.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Het voorbij in de quote van Nisargadatta benadrukt dat er meer is dan bewustzijn, maar iets dat niet met dat bewustzijn kan gevat worden. Terug naar de vergelijking van de lucht. Het ademhalen op zich kan nooit de pure lucht vatten, het kan alleen maar een klein stukje ervan afsnijden en verwerken. Pure lucht is in die zin niet te vatten met de ademhaling, om pure lucht te vinden, moet je voorbij aan de ademhaling. En net zo is puur gewaarzijn in die zin niet te vatten met b/Bewustzijn, met verwerkend gewaarzijn, om puur gewaarzijn te vinden moet je voorbij aan Bewustzijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Als je ooit in het onderzoek nog wat verder gaat, radicaal onderzoek heet dat, dan is er de vastelling mogelijk dat je niet eens bewustzijn bent.
Zolang je in bewustzijn t.o.v. de verschijnselen blijft hangen, blijf je boven de verschijnselen zweven en kom je nooit tot A-dvaita.

Ook blijf je dan hangen in toespelingen als "als je in je onderzoek komt als ik". 'Ik' heeft niets meer met dat radicaal onderzoek te maken. Maar een 'ik' heeft daar natuurlijk geen oren naar.

Hier wordt nu ook ineens een spraakverwarring duidelijk.
Waar de een het heeft over Bewustzijn (Bassie) heeft de ander (Dorje) het over zelfbewustzijn.

Hoewel ook niet helemaal correct als ik het volgende lees..

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De betekenis van bewustzijn gebruik ik in de kleine letter als in "ik ben bewust van iets". (zijnde als enkelvoud)
De betekenis Bewustzijn gebruik ik in algemene zin:"het algemene vermogen om zich bewust te zijn van iets". Hier is 'zijnde' zowel enkelvoud als meervoud.

Bewustzijn is de stilzwijgende ongenaakbare achtergrond waartegen alles zich afspeelt. Vergelijkbaar met het doek waarop de film geprojecteerd wordt. Je ziet hem niet en je bent je van zijn aanwezigheid niet bewust maar het maakt het zien van de film mogelijk.

Dus het euvel is niet 'Bewustzijn' of Nisargadatta's 'puur gewaarzijn' of 'zelfbewustzijn', Nisargadatta's 'reflectief gewaarzijn' maar hoe ze door verschillende gebruikers gebruikt worden.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Bewustzijn is de stilzwijgende ongenaakbare achtergrond waartegen alles zich afspeelt. Vergelijkbaar met het doek waarop de film geprojecteerd wordt. Je ziet hem niet en je bent je van zijn aanwezigheid niet bewust maar het maakt het zien van de film mogelijk.

...

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dus het euvel is niet 'Bewustzijn' of Nisargadatta's 'puur gewaarzijn' of 'zelfbewustzijn', Nisargadatta's 'reflectief gewaarzijn' maar hoe ze door verschillende gebruikers gebruikt worden.

Zo is dat!

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door nooitmeerkwaat

Mijn indruk is dat hoe bewust je ook bent, het leven speelt zich grotendeels onbewust of voorbewust af.
Ook communicatie, informatie verwerking, zelfs beslissingen.

Het idee dat we alles zo bewust verwerken, doen, zien, begrijpen, dat lijkt een illusie van jewelste.
Wat er zich echt afspeelt dat lijkt in het duister te liggen.
Daar kan het bewustzijn niet bij en in doordringen omdat het bewustzijn zelf een gevolg is.
Het kan er hooguit over speculeren lijkt wel.
En van daaruit zijn er heel wat ideeën, visies, theorieën, in de wereld gekomen.

Ik vind het beeld van een ijsberg nog altijd mooi. Het topje boven water, ons bewuste leven, is een minimaal aspect van ons leven maar het is wel het meest zichtbare en wij zijn er vrijwel volledig mee geïdentificeerd. Terwijl ons leven niet afloopt wanneer het bewustzijn verdwijnt, is het toch niet zo dat wij het onbewuste leven zien als ons leven, toch? Toch is dat apart.
Want onder het kleine topje boven water, zit een heel leven, zeg maar. Waarom zien we dat niet als ons leven? Je bent toch niet dood als er geen bewuste ervaringen zijn?
Bewustzijn weet alle aandacht op te eisen. Zo erg dat we menen 'Ik ben bewustzijn".

Ik neig het steeds meer zo te zien dat het on-en voorbewuste ons leeft. Het voert ons op, als het ware. Als een projector een film.
Zoals, elke dag weer wakker worden. Op een voor jezelf onkenbare wijze.
En als eenmaal dat bewustzijn weer terug is, is al het besef dat het zojuist ontstaan is, ook weer meteen helemaal verloren.
Meteen pik je het op als iets wat er altijd is, en als 'Ik ben er weer'.

Best apart hoe dat bewustzijn als het ware opeist "Dit ben Ik" en zich daarna ook weer meteen allerlei kwaliteiten gaat toe-eigenen zoals vrijheid, wijsheid, liefde, inzicht, macht.

Ik ben er ook wel van overtuigd dat de oorzaken van lijden zitten in het onbewuste of voorbewuste.
Daar broeit het. Daar gist het. Daar zit de onrust. Daar gebeurt het.

Tuurlijk kun je wel anders leren denken, en wat je bewust ervaart met een bepaald inzicht behandelen.
Zodat het je minder tart. Dat draait om beheersing. Het temmen van energieën, van formaties etc.
Dat is hoe je je geest onder controle brengt.
Een soort mentale vrijheid of ruimte creeeren.

Toch geloof ik dat de oorzaak van lijden dieper zit. Meer in het gistende on-of voorbewuste (subconsciousness).

Ik zie dit ook wel terug in de Pali overlevering.
Mindfulness, wijsheid, inzicht zijn ook enkel manieren om veranderingen te veroorzaken in je onderbewuste.
Het is niet een doel op zichzelf om de geest te temmen en het mentaal lijden van een ongetemde geest te voorkomen.

Bevrijding zit ook binnen boeddhisme niet op het niveau van bewustzijn.
Meer op het niveau van het hart.

Zo zie ik dit ook met vervulling.
Wat je ook verzint, dat is niet vervullend.
Waar je dan ook aan hecht, dat is niet vervullend.
Waar je dan ook voeding uit haalt, is niet vervullend.
Wat dan ook betekenis voor je heeft, is niet vervullend.

Hooguit geeft het even voldoening, maar je hart blijft hongerig. Je blijft een gistend vat.

Mooi onderzoek.
Het komt overeen met het idee dat we figureren in een droom.
Nou nog onderzoeken wat hetgeen is dat zich beschouwd als de waarnemer van dit alles.