Duister en Licht in gesprek

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Hoe kan iets dat is en altijd geweest is als niet zijnde gezien worden...
Het wordende is enkel een transformatie van wat altijd is en was en altijd zal zijn... Niets dat leven is, is onveranderlijk... Onveranderlijk is allleen de dood waaruit niets meer voorkomt...

Het wordende zal nooit en te nimmer zijn. En het zijnde zal nooit transformeren.

Uit de dood komt dus het leven voort, niet andersom.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het wordende zal nooit en te nimmer zijn. En het zijnde zal nooit transformeren.

Uit de dood komt dus het leven voort, niet andersom.

Uit ieder einde ontstaat een nieuw begin...
Zijn blijft onveranderlijk....

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Uit ieder einde ontstaat een nieuw begin...
Zijn blijft onveranderlijk....

En waar een begin aan zit, zit ook een einde aan.
Daarom kunnen we het veranderlijke prima begrijpen.
Het onveranderlijke kun je alleen 'weten' door het te zijn.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het wordende zal nooit en te nimmer zijn. En het zijnde zal nooit transformeren.

Uit de dood komt dus het leven voort, niet andersom.

Bassie het ben jij die verstrikt zit in een dualiteit die in feite niet is...
Het zijnde wordt en het wordende is... Dat is LEVEN en niet DOOD...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Uit ieder einde ontstaat een nieuw begin...
Zijn blijft onveranderlijk....

Zijn blijft onveranderlijk in gaan en vergaan en opnieuw geboren worden...

Verzoek aan de draadjes starters er zelf op toe te zien dat on-topic wordt gebleven.


.

[Nowee]

Duister: "Voor wij dit tweede deel van start laten gaan ben ik de lezer enige opheldering schuldig omtrent onze identiteit. Juffrouw Licht noemt Frederica Johanna Licht. Zij is de vierde dochter van de wijsgerig denker Johannes Jacobus Licht en Pelagia Hortensia Mane. Frederica Licht is sociologe en doet onderzoek naar de werking van symbolen in de hedendaagse media. Mijn naam is Marcus Barthelomeus Duister. Ik ben de jongste zoon van Emmanuel Hendricus Duister en Godeliva Magdalena Woude. Ik ben journalist voor een internetmagazine.
Beste Licht, in het eerste deel over werkelijkheid had u het over drie soorten informatie waardoor wij in staat zijn om middels tekens, taal en symbolen een relatie te onderhouden met de dingen en de wereld. Deze drie soorten informatie veronderstellen een evolutie, een ontwikkeling van de natuurlijke informatie naar de culturele informatie. Door de enorm technologische ontwikkelingen van de laatste zeventig jaar bestaat onze relatie met de wereld en de dingen uit technologische informatie.
Kunt u nog eens kort schetsen hoe deze technologische informatie onze omgang met de wereld, de werkelijkheid bepaald."

Licht: "De werkelijkheid presenteert zich aan ons door de dingen. Door in taal informatie uit te wisselen communiceren wij met de dingen. De dingen worden betekenis voor ons. Hoe rijker de betekenis wordt, hoe meer onze betrokkenheid in de werkelijkheid toeneemt. Waar het op aan komt is ons niet te laten vervreemden van de dingen door de betekenis van de dingen uit te hollen of te veranderen. Dat vervreemden is juist waar de technologische informatie ons met de neus op de feiten drukt. Wij zijn zodanig omringt en afhankelijk geworden van technologische informatie dat veel dingen betekenisloos geworden zijn en meer andere het dreigen te worden. Wij verlangen steeds meer realiteit, meer dingen om te hebben ten kost van de betekenis van de dingen die wij verstaan, waaraan wij betekenis geven."

Duister: "Begrijp ik dit goed als u zegt dat wij in een soort bevreemdende illusie leven, in een werkelijkheid die door de technologische evolutie geschapen wordt maar ons vervreemd van de 'echte' werkelijkheid. In wat voor werkelijkheid leven wij dan?"

Licht: "Wij communiceren niet langer met de dingen maar consumeren de dingen. Wij vormen onze identiteit door te consumeren, door persoonlijke waarden over te nemen en te vergelijken met de waarden zoals die aan ons verschijnen in film, televisie, literatuur, religie of kunst. Films als The Matrix, Avatar, Harry Potter tonen een complexe wereld waar de grens tussen fictie en non-fictie is verdwenen. De verschillende media maken deze werelden behapbaar door alleen die informatie te brengen die aansluit bij een bestaande visie van de werkelijkheid. De werkelijkheid waarin wij leven is een hyperrealiteit geworden waarbij de verbondenheid met de originele werkelijkheid grotendeels is verdwenen."

Duister: "Hola, wacht eens even. Als ik naar buiten kijk naar de tuin dan is dat beeld toch een afbeelding van de werkelijkheid. Hier aan de muur hangt een foto van deze tuin. Waaraan ligt dan precies die vervaging of het verdwijnen van de grens tussen wat echt is en wat fantasie is?"

Licht: "De voorbeelden die u aanbrengt zijn goede voorbeelden van hoe afbeeldingen de werkelijkheid representeren. De band met de werkelijkheid is meteen duidelijk. Bij de foto echter zien wij reeds vervanging optreden waar de boom aan de vijver is verdwenen uit het beeld. De boom is gewoon weggesneden uit het beeld omdat hij misschien het zicht op de vijver belemmerde. Naarmate het fotobeeld verder zal opgepoetst worden, ontstaat het punt dat de afbeelding op de foto het originele beeld vervangt. In die fase staat de originele werkelijkheid op het punt te verdwijnen. Wij weten nog wel dat het om deze tuin gaat maar we zien een compleet opgepoetst beeld van een tuin. De volgende stap doet ons in de hyperrealitiet belanden wanneer wij het verschil niet meer zien met de echte werkelijkheid. Dit laatste is de werkelijkheid waarin de technologische informatie ons onderdompelt. In al de complexiteit van de werkelijkheid zien wij niet meer wat het echte doet verschillen van het valse."

Duister: "De media, de bronnen van informatie verleiden ons constant tot het nemen van informatie. De informatie wordt zo gebracht alsof de informatie ook werkelijk zo bestaat maar eigenlijk alleen bestaat uit een hapklare brok gegevens. Wat zijn de gevolgen van deze vervaging. Waarover moeten wij ons zorgen maken?"

Licht: "Het grote verlies dat wij lijden is het verlies aan betekenis door het consolideren van invloed. Neem bijvoorbeeld dit interview. Samen zoeken wij hoe wij vertrouwen kunnen vinden in vormen van zelfstandig denken over wat de werkelijkheid is. Tussen ons de interviewer en geïnterviewde wint dit gesprek aan betekenis en laat het openheid voor verder onderzoek. Er is echter een derde partij betrokken waarvan de verspreiding niet kan ingeschat worden maar vanuit die verscheidenheid onze winst aan betekenis doet afnemen. Sommigen lezers gaan misschien niet akkoord met onze opvatting, andere vinden dat er misschien heel wat gegevens ontbreken of niet goed worden ingedeeld. Door die verbreding zijn wij opnieuw in het consumeren van betekenis als ding beland en het autoritaire van de invloed van het consumeren."

Duister: "Laten wij dan maar afronden voor vandaag. In een volgende gesprek kunnen wij misschien ingaan op het probleem van het verlies aan betekenis en wat wij daaraan kunnen doen. "

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Esther

Verzoek aan de draadjes starters er zelf op toe te zien dat on-topic wordt gebleven.


.

Dank voor je opmerking. Ik beloof beterschap!

De lezers en de schrijvers aan dit draadje zijn niet off-topic daar het eigenlijk de bedoeling van dit draadje is een zelfstandige bijdrage te leveren aan hoe de werkelijkheid kan gezien worden. Ik kan de schrijvers toch moeilijk woorden doen schrijven die zij niet willen of niet kunnen schrijven.
Zoals ik het draadje zie ontwikkelen komt het wel goed met dit off-topic als zal blijken dat 'alles' topic is.

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Esther

Verzoek aan de draadjes starters er zelf op toe te zien dat on-topic wordt gebleven.
.

Het on-topic blijven is een kwestie van bereidheid om visies met elkaar te delen. Het schoentje wringt blijkbaar omdat ofwel de bereidheid ontbreekt om te delen ofwel omdat het aan visie schort omtrent het topic.
Het eerste hoeft niet noodzakelijk te berusten op kwaadwilligheid. Ik kan gerust aannemen dat sommige deelnemers bezwaren hebben om iets met elkaar te delen zonder daarmee anderen te willen benadelen.
Het tweede wijst op een soort naïeve visie op de eigen ontwikkeling door het stug promoten van zichzelf als iemand met een standpunt, een mening. Het risico op een ingooien van elkaars ruiten neemt dan ook stelselmatig toe. Het naïeve is dan dat zo iemand zijn sterkte zoekt in de eigen zwakheden en zich afsluit voor hoopvolle argumenten.
Het on-topic zijn berust niet op kritische stellingnames maar op het verlaten van de tegenstellingen, het binaire denken in de eigen standpunten. Wij kunnen pas on-topic zijn door de eigen houding tot het onderwerp sterk te vereenvoudigen tot de contouren van het onderwerp.
Het onderwerp is een gesprek opgang brengen tussen personen omtrent wat werkelijkheid is. Kunnen wij onderscheid maken tussen wat echt is en wat vals is, tussen wat wij voorhouden wat werkelijk is en hoe wij de werkelijkheid oppoetsen tot een hapklare definitie van de werkelijkheid.
Ik ben dit draadje begonnen omdat ik een tendens opmerk om te sturen naar waarheid, naar wat zogenaamd werkelijkheid is. Wat ik in dit draadje poog naar voor te brengen is het mechanisme begrijpen hoe die sturing werkt om de werkelijkheid tot waarheid te maken.

[Nowee]

Duister: "Tot nu toe hebben wij besproken dat de technologische informatie ons doet consumeren waardoor wij uit de natuurlijke werkelijkheid van de dingen verdwijnen. Wij zijn terecht gekomen is een allesomvattende hyperwerkelijkheid. Deze technologische informatie bereikt ons als een overweldigend aanbod van media. Als er een groot aanbod is van informatie, waarom is er dan sprake van verlies aan betekenis. Wij zouden kunnen aannemen dat het juist andersom is en er meer aan betekenis en zingeving ontstaat? "

Licht: "De ware getuigen van de werkelijkheid zijn de dingen. De dingen zijn de regel en niet de wijze waarop wij de dingen consumeren en wegdoen na gebruik. De media en de wijze waarop wij informatie consumeren is een verhaal uit de tweede hand. Wij vertellen over de dingen die wij zien maar niet meer zelf ervaren. Wij zijn overweldigd door het verhaal. Maar dit verhaal is niet langer van onszelf maar is een onsamenhangend geheel van losse visies die wij opnemen en aannemen. Het verdienmodel van de media is de constante voeding aan consumptie van betekenissen."

Duister: "Ja, allemaal goed en wel maar wat is de waarde van betekenis dan nog als het verhaal er niet langer toedoet? Als het verhaal geen betekenis kan houden en alleen maar uitbreiding is van betekenis, waaraan kunnen wij dan nog houvast vinden? Wat bedoelt u juist met de dingen zijn de regel?"

Licht: "Wij kunnen ons bewust worden dat wij de dingen en de ervaring met de dingen in een verhaal dwingen dat klopt met hoe de werkelijkheid er voor ons uit zou zien. Het verhaal kunnen wij omkeren en de ervaring, de intuïtieve omgang met onszelf en de dingen voor zichzelf laten spreken. Dan gaat het niet meer om het consumeren van een verhaal of visie maar om het beleven zelf van de werkelijkheid. De dingen zijn veelzeggend en ondersteunen een hechte band met de werkelijkheid. Wij kunnen een gevoelsmatige, intuïtieve relatie onderhouden met de werkelijkheid en de dingen. Die intuïtieve relatie onderhoudt ons met de echte werkelijkheid."

Duister: "Wat stimuleert een gevoelsmatige benadering van de wereld eerder dan de mentale gesteldheid om alles te sturen. Door afhankelijkheid te scheppen, door overconsumptie van de middelen te creëren? Bestaan er concrete voorbeelden van zo een sturing van de werkelijkheid?"

Licht: "Zie dit goed Duister, het gaat niet om wat concreet of abstract is. Het gaat niet om binair denken maar om betekenen van de werkelijkheid door ervaring en voelen met de dingen. Een voorbeeld van een hyperrealiteit is dit forum. Maar laten wij eerst afspreken wat wij onder hyperrealiteit verstaan."

Duister: "Ja, dat lijkt mij ook verstandig om de belangrijke begrippen goed te duiden. Wat is een hyperrealiteit?"

Licht: "Het begrip hyperrealiteit is volgens Jean Baudrillard een schijnwerkelijkheid die de echte werkelijkheid vervangt door beelden. Het beeld vervangt de werkelijkheid en wist de echte werkelijkheid uit. Door kritisch denken bij 'wat' je ziet van de werkelijkheid laat de schijnwereld zich zien als een simulatie en veelal ook als een sturing van hoe naar de illusie gekeken moet worden. "

Duister: "Hoe moet ik dat kritisch denken bij wat ik zie opvatten. Ik kan de technologische informatie die mij omringt niet meer negeren. Het internet is alom aanwezig. Bijna elke interactie met de wereld verloopt digitaal."

Licht: "Kritisch denken begint bij weten waar u aan toe bent. Dit besef dat 'wat' wij meemaken digitaal bepaald wordt is de aanzet om te kijken wat het betekent om 'in real time' mee te zijn. U moet inloggen en participeren aan de groepen die uw belangstelling nemen. In die groepen worden stukjes (beelden) informatie gedeeld die willekeurig gedeeld worden. Of die informatie ergens op echte ervaring steunt kan niet achterhaald worden. De personen die deelnemen hebben alleen een naam maar zijn verder niet gekend als persoon. Wat in real-time gebeurt is een schijnvertoning die zeer fragmentarisch is en de echte tijd uitwist."

Duister: "Zo dat is duidelijk. Het digitaal deelnemen vervangt de echte werkelijkheid. Het is inderdaad logisch dat door het digitaliseren de schijnvertoning kan gestuurd worden. U haalde het forum aan als voorbeeld. Hoe ziet u de hyperwerkelijkheid en hoe leidt dat tot sturing? "

Licht: "Het forum ontvouwt zich rond een niet nader te bepalen deugdelijk of gedegen zelfonderzoek. Dit soort onderzoek is een woord, het stelt niets voor. Achter het woord gedegen of deugdelijk gaat niets schuil en die nietheid wordt waarheid genoemd. De waarheid dat door gedegen zelfonderzoek ontdekt wordt is het beeld dat de echte werkelijkheid vervangt. Het forum is in de loop van de tijd een gigantische versplintering van informatie geworden. Deze informatie steunt uitsluitend op de uitingen door een deelnemer neergeschreven. De quotes zijn een aaneen schakeling van spontane reacties op de zeer gefragmenteerde informatie."

Duister: "Worden deze fragmenteren dan niet gethematiseerd waardoor de deelnemer wijs wordt in het geheel van die waarheidvinding?"

Licht: "In de structuur van het forum zijn er verschillende thema's waaraan telkens nieuwe draadjes kunnen toegevoegd worden. Echter blijkt dat elke toevoeging een voortzetten is van het fragmenteren zelf uit andere draadjes. De nieuwe draadjes zijn gewoon een verder uitleven van de spontane reactie waarbij het thema of de intentie van het draadje er niet toe doet. Wanneer iemand klemgereden is in het uitdrukken, is het gewoon zaak in een ander draadje uit gewoonte verder dezelfde quotes steeds opnieuw aan te leveren."

Duister: "Waarin is dan de sturing gelegen?"

Licht: "Wanneer de insteek alleen nog een vage verwijzing is naar concrete dingen en wanneer de concrete dingen afgewezen worden als niet bestaande moet sturing gezien worden als het onderhouden van de illusie als een informatiestroom. Door steeds weer deel te nemen aan deze verknipte informatie wordt ook de illusie onderhouden aan 'iets' zinvols deel te nemen. In feite verdoet elke deelnemer zijn of haar tijd aan een illusie, een vermeende waarheid. Het sturen komt er op aan deze illusie te vitaliseren door het uitsluiten dat iets van de vermeende of van de echte werkelijkheid te begrijpen is. De 'echte' wereld begrijpen is onmogelijk en daarom is ook de waarheid van de vermeende deugdelijke wereld onbegrijpelijk voor wie niet meedoet aan die uitgezuiverde illusie."

Duister: "Dit beeld van het forum als hyperrealiteit lijkt mij toch uitermate fatalistisch. Of een deelnemer nu tegen pruttelt of een vurige aanhanger is het stelt allemaal niets voor. Het forum is een schertsvertoning waarin de deelnemer zichzelf voortdurend beetneemt en laat beetnemen."

Licht: "Ja, voor wie al een tijdje meedraait aan deze moord op de objectiviteit, is het vanzelfsprekend om weg te kijken. Wanneer er geen plaats meer is voor de dingen, wanneer er geen plaats meer is voor de ander, is er zeker geen plaats meer kritisch denken."

Duister: "Is er dan geen uitweg, geen weg terug naar de regel van de dingen? Zijn wij in staat de dingen hun objectiviteit terug te geven? "

Licht: "Waar er nog resten zijn van het ik die niet aan de rationalisering zijn ten prooi gevallen kunnen wij intuïtief de objectiviteit ervan toekennen aan het ik. Uit de groei van deze resten ontstaat het raadselachtige van de dingen. Er is dan ruimte voor waarde en betekenis van de dingen. De uitweg uit de illusie van het gedegen zelfonderzoek is het ik dat ik ben. Door hetzelfde denken waarmee ik het ik heb willen vernietigen moet ik het denken over de wereld en de werkelijkheid raadselachtiger maken door het ik in ere te herstellen."