We gaan tot in het oneindige blijven doorlullen

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Waar het willen verdwijnt, verschijnt ontvankelijkheid. Als jij ontvankelijkheid 'instinct' noemt, dan is dat een onjuist woordgebruik, maar dat neem ik je niet kwalijk.

Als de (willende) persoon die je zelf bent opzij gaat dan ontstaat die ontvankelijkheid moeiteloos. Maar zoals Rumi ook aangeeft in zijn gedicht "No Expectations": de mens die nog verwachtingen heeft die weet niet waar ik het over heb.

Wie dus een of ander onderzoek start met verwachtingen er in , die is gedoemd te falen. Ik kan ze zo aanwijzen op dit forum. Het is namelijk de persoon die iets wilt bereiken en als de persoon egoloosheid wilt bereiken, dan zal dat nooit gebeuren. Wegens het 'willen'......

Dan zwatelen ze op een forum jaar-in, jaar-uit over egoloosheid, zonder er de betekenis van te kennen......

Instinct is voor mij geen ontvankelijkheid... Instinct is voor mij een grote bron van wijsheid, levenslessen... Het ingezien hebben dat er een enorm kennis en wijsheid ligt in ieder van ons...

Ik ben tot die vaststelling, tot dat inzicht gekomen door bijbelse teksten en andere op een diepgaande manier te lezen...
Waarschijnlijk ook door verbanden te leggen die de meeste andere mensen niet leggen... Het is niet mijn gewoonte om klakkeloos iets aan te nemen van een ander en de vraag 'waarom zeggen ze dat' is dikwijls nog belangrijker dan wat ze gezegd hebben...

En alles wat ik als waar beschouw blijft open en zelfs daar wordt nooit klakkeloos aan vastgehouden... Maar als inzichten mij steeds naar verdere en diepere nieuwe inzichten in de mensheid, in het goddelijke, in de evolutie enz. brengt... Wie ben ik dan om ze af te zweren...?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Met serieus bedoel ik dat je het niet als een gedachte moet aan nemen.
Dan zit je nog in de (denkende) persoon.

Bassie is het zo moeilijk om die persoon te laten vallen... dat je er de hele tijd over blijft doordrammen???
Laat die persoon voor wat hij is, zeker in je verstandswereld... Leef in plaats van te denken en vooral te controleren dat je denkt te leven...
Leef

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Realisatie kan nooit of te nimmer iets anders zijn dan 'tegenwoordigheid' : er is niets vooruit.

Noch achteruit, zelfs geen op de plaats pas.. niks komt 'daar wat absoluut 'hier is.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Noch achteruit, zelfs geen op de plaats pas.. niks komt 'daar wat absoluut 'hier is.

Het gaat niet over vooruit of achteruit, het gaat niet om hier en/of nu... het gaat om de volheid van het bestaan, de volheid van het zijn... en dan ben je willens/nillens in het nu...
Zoek de volheid van het ZIJN en vergeet al de rest... Blijf niet vastzitten in de leegte van ruimte/tijd; want zo lang dat jullie in jullie verstand blijven vastgeplakt zullen jullie die volheid niet kennen...
Erger nog, zullen jullie die volheid van bestaan zelfs ontkennen en/of proberen hem zoveel mogelijk te nihileren en uit te schakelen...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Noch achteruit, zelfs geen op de plaats pas.. niks komt 'daar wat absoluut 'hier is.

Waarmee je 'iets' (niets) realiseert wat er altijd al was (is).

(Lastig dat taalgebruik, een woord als 'was' is al verleden tijd.)
(En niets als 'iets' aan duiden klopt ook al niet)

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het gaat niet over vooruit of achteruit, het gaat niet om hier en/of nu... het gaat om de volheid van het bestaan, de volheid van het zijn... en dan ben je willens/nillens in het nu...
Zoek de volheid van het ZIJN en vergeet al de rest... Blijf niet vastzitten in de leegte van ruimte/tijd; want zo lang dat jullie in jullie verstand blijven vastgeplakt zullen jullie die volheid niet kennen...
Erger nog, zullen jullie die volheid van bestaan zelfs ontkennen en/of proberen hem zoveel mogelijk te nihileren en uit te schakelen...

Bestaan is vol van de persoon(en)
Zijn is leger dan een vacuüm.
Dan wordt de mens bewogen door dat vacuüm.

Alles komt voort uit leegte, Marie. Leegte is 'al-een' (alleen)
Het 'zijn' kan wel het 'worden' voortbrengen.
Andersom is onmogelijk.

Voor dat al-een moet de mens door een'zaamheid.
Alleen daadwerkelijke losers zijn in staat te verliezen.
Voor de winnaars zijn de prijzen, die staan op het podium boven de anderen.

Alles wat vorm heeft is vergankelijk. Dat is omdat vormen verschijnen vóór de leegte. Alleen in de leegte heeft de mens 'geestelijke' ogen die zien. Alleen vanuit de leegte kunnen gedachten verschijnen.

Waarmee gedachten niks raadselachtigs meer hebben. Omdat vanuit de leegte 'zichtbaar' is dat de 'denker' (degene die denkt) onvindbaar is. En tóch zijn er gedachten.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Dat is omdat vormen verschijnen vóór de leegte.

Omdat je mijn tekst soms anders begrijpt, hier staat niet: 'voordat'.
Vanuit leegte staan de vormen vóór 'mij'.
Waarmee leegte en vorm samen vallen.
De leegte onveranderlijk, de vormen steeds wisselend.
Daarom is de wereld ook niet vermeend, dan zou de leegte niet samen kunnen vallen met de vormen van de wereld.

Wie leeg is van zelf is vol van alles. Juist omdat leegte 'niets' is.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Waarmee je 'iets' (niets) realiseert wat er altijd al was (is).

(Lastig dat taalgebruik, een woord als 'was' is al verleden tijd.)
(En niets als 'iets' aan duiden klopt ook al niet)

Daarom gebruik ik 'niks en 'niets als twee verschillende betekenissen.
'niks, voor alles van de voorstelbaarheid, vorm, beweging, veranderlijkheid.. en 'niets wat nergens toe duid, ook niet 'niet-iets'.

'Was' en 'zal' doen er niet toe in de praktijk van 'dit.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het gaat niet over vooruit of achteruit, het gaat niet om hier en/of nu...

Zo is dat.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

het gaat om de volheid van het bestaan, de volheid van het zijn... en dan ben je willens/nillens in het nu...

Wat je hier laat zien is 'vol zijn van jezelf'.
En 'leeg zijn van jezelf' is het ook niet.
In de bewegelijkheid lijkt er een 'jezelf/Marie te zijn, een 'ik/Guido, maar die gegevens zijn op 'niks gebaseerd, en betekenen 'niets.. Het ontbreekt je aan 'niks, daarom ontbeer je 'niets. Omdat het jezelf aan 'niks ontbreekt kun je vol zijn van bestaan, de volheid van zijn.. 'nu.
'Niets heeft 'niks nodig, geen vol zijn noch leeg zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Zoek de volheid van het ZIJN en vergeet al de rest...

De volheid van zijn.. is een creatie van de rest.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Daarom gebruik ik 'niks en 'niets als twee verschillende betekenissen.
'niks, voor alles van de voorstelbaarheid, vorm, beweging, veranderlijkheid.. en 'niets wat nergens toe duid, ook niet 'niet-iets'.

'Was' en 'zal' doen er niet toe in de praktijk van 'dit.

Taal is eigenlijk niet geschikt om te beschrijven. Ik gebruik het woord 'niets' om 'mijzelf' aan te duiden. Dus geheel anders dan jij. Waarmee ik aangeef dat ik zelf 'niets' ben. En dat 'niets' existeert dan weer in de leegte. Daar gaat geen mens (conceptueel) iets van begrijpen.

Het 'weten wat je bent' schijnt hier belangrijk te zijn. Wel, ik ben geen bewustzijn, ik ben 'niets'. Voor mijzelf kan ik van daaruit het niet-belang van de persoon begrijpen. De persoon verschijnt als een zelf-illusie in de tijd. Tijd wat op zichzelf al een illusie is.

En daarmee herhaal ik mijzelf: alleen het zien van het illusionaire karakter van de persoon die ik zelf ben neemt de macht weg van de persoon.

Het zijn twee verschillende werkelijkheden, die kun je niet vangen in dezelfde taal. Mijn conceptuele denken werkt alleen in de illusie van zelf-zijn. Waarmee je (conceptueel) toch weer in een soort van 'mist' komt te zitten. Want de éne zelf-illusie heeft wel weet van het 'niets', bij een andere zelf-illusie heeft de persoon nog de macht.