Kruis dragen

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door hypothese

Ik ben er niet zo zeker van dat "mea culpa, mea culpa" louter in relatie staat met verplichte zelfvernedering.
Ik denk dan aan het zondebokmechanisme.
Waarbij de verlangens en wensen die niet tot vervulling of tot moeilijke vervulling geraken teleurstelling opwekt. En dat deze teleurstelling/woede/ergernis zich kanaliseert in een zondebok.
Of
Hoe vaak ligt het innerlijk gesprek niet aan de basis van een emotionele ontreddering.

De anderen krijgen de schuld van de emotionele ontreddering of de schuld van het feit dat onze verlangens en wensen niet of moeilijk tot vervulling geraken.

Dus "mea culpa, mea culpa" (zoek het eens bij jezelf) ipv zo vlijtig te zijn met de schuld aan de anderen te geven.
En dat is toch iets anders dan verplichte zelfvernedering. Maar eerder verplichte "blijf eens bij de realiteit, en zie hoe de realiteit echt is".

Begrijp ik goed dat alle schuld altijd en uitsluitend in jezelf zou liggen?
Dit zou betekenen dat je op volledig immorele wijze iedereen van alles zou mogen aandoen aangezien "je het bij jezelf zou moeten zoeken"???

De realiteit is zoals deze is ongeacht welke interpretatie dan ook,
dus evenmin in de zin van "het bij jezelf zoeken".

Jezus zei; alles wat je de minste mijner broeders hebt aangedaan, hebt ge MIJ aangedaan.
Als je ervan uitgaat dat er geen anderen zijn hoeft er evenmin "iets bij jezelf gezocht te worden".
Dat impliceert n.l. dat het "jezelf" iets anders zou zijn dan de "ander".

Behandel de "ander" zoals je zelf behandeld wilt worden.
Dan zal er niet snel sprake van schuld zijn.

[Frederiki]

Oorspronkelijk geplaatst door Frederiki

In de Katholieke visie:
'Het Kruis' staat voor het verlossingswerk van Christus.
Door je eigen kruis op te nemen neem je deel aan dat verlossingswerk en wordt je ondersteund door Christus zelf.

Vergeet niet Estrada, dat deze lijdende heiligen functioneren binnen de klassieke christelijke theologie.
Christus verlost ons van de erfzonde. Begaan door Adam, toen hij zich van God afkeerde.
Ons verblijf op aarde is een lijdensweg, wij zijn het paradijs kwijt.
We moeten weer verenigd worden met God, willen we bevrijd zijn. Dit wordt de Verzoening genoemd. The Atonement in het Engels. Verzoening wordt bereikt door boetedoening. Jezus heeft boete gedaan voor ons allemaal en zijn werk gaat door tot het einde ter tijden. Het is daar op Golgotha niet gestopt. En alle hulp is welkom.
Natuurlijk is de theologie van het lijden nu geheel weggedeemsterd binnen de Christelijke kerken. Maar vroeger was dat heel sterk aanwezig.

Je hoort dat misschien niet graag. Maar in dit soort theologie functioneerden de lijdend heiligen.

[Esradha]

De invulling van de kerk is inderdaad niet altijd de invulling die voor mij juist voelt.
Maar daarom hoor ik het nog best. Maar dan als geschiedkundige beschrijving van hoe dingen binnen de kerk nu eenmaal gelopen zijn.
Waarheidsvinding kan ik uiteindelijk alleen voor mezelf doen.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Er schoot me vanmiddag nog te binnen welk moment deze man mij deze krans gaf. Ik had net een kaarsje aangestoken en Maria gevraagd mij te helpen op het pad dat voor mij ligt. Daarna wilde ik weer op een bankje gaan zitten en kwam deze man me tegemoet gelopen :-).

[Renoir]

Oorspronkelijk geplaatst door Frederiki

In de Katholieke visie:
'Het Kruis' staat voor het verlossingswerk van Christus.
Door je eigen kruis op te nemen neem je deel aan dat verlossingswerk en wordt je ondersteund door Christus zelf.

Door Christus wordt het fenomeen aan de persoon gehangen. Als het aan de persoon wordt gehangen schept het een mens in wording om te zijn zoals Christus. De figuur Christus doet er niet toe en moet daarom in breder verband worden gezien. Het is niet bepaald de bedoeling om te worden zoals Christus maar dat'gene te zijn WAT hij vertegenwoordigd, dus zonder diens egokenmerken, maar datgene wat hij zonder dat alles is namelijk Bewustzijn.

In datzelfde kader wordt je niet ondersteund door Christus zelf maar door Bewustzijn zelf. En daarmee is het ondersteuning van Bewustzijn en overal en dus niet alleen via Christus te verkrijgen.

Dat je overal vandaan hulp krijgt is te zien als je deze niet uit een bepaalde hoek verwacht.

[hypothese]

Oorspronkelijk geplaatst door Von

Begrijp ik goed dat alle schuld altijd en uitsluitend in jezelf zou liggen?

Neen, dat beweer ik ook niet, en bedoel ik ook niet.

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door hypothese

Neen, dat beweer ik ook niet, en bedoel ik ook niet.

Ok?, maar hoe bedoel je het dan?

[hypothese]

Oorspronkelijk geplaatst door Gargamel

Het is niet bepaald de bedoeling om te worden zoals Christus maar dat'gene te zijn WAT hij vertegenwoordigd, dus zonder diens egokenmerken, maar datgene wat hij zonder dat alles is namelijk Bewustzijn.

Hier bij mij een andere hypothese :

Je kunt het zien als een boom die vruchten draagt. Niet alle vruchten vallen in de juiste grond en zullen dus niet allemaal ontwikkelen tot een boom die vruchten draagt.
Hoewel het onoverkomelijk is dat er vruchten van een boom zullen zijn die nooit tot ontwikkeling zullen komen draait het ganse proces wel degelijk om de vrucht die tot een boom met vruchten zal ontwikkelen.

Met ander woorden.

Alle zelfbewuste harten kennen zelfbewustzijn. En komen dus tot ontwaken van de verschrikkingen van het zijn. Dit is de erfzonde. Erfgenaam zijn van het zelfbewustzijn. Getuige van het lijden.
Sommige zelfbewuste harten ontwikkelen zich tot een "heilig hart", men is dan niet alleen getuige van het lijden, maar het is een hart dat vrede des Heeren kent. Men zit dan aan de maaltijd van de Heer. (De honger is gestild.)

Het is onoverkomelijk dat er harten zullen zijn die de vrede in hun hart niet kunnen bewaren onder de verschrikkingen van het lijden zichtbaar door het zelfbewustzijn.
Maar toch is het noodzakelijk, juist omwille van het lijden, dat het hongerige/zuchtige hart tot heilig hart ontwikkelt.
Het licht (= bewustzijn) blijft hetzelfde, maar de persoonlijke ervaring van dat licht komt voort uit het hart.

(Maar het kan gerust zijn dat ik het totaal verkeerd zie)

[hypothese]

Oorspronkelijk geplaatst door Von

Ok?, maar hoe bedoel je het dan?

Ik dacht een louter negatieve visie te zien omtrent "mea culpa, mea culpa" en wou dit nuanceren.

Hoewel het negatieve zelfvernedering inderdaad voorkomt wou ik dus, door op het zondebokprincipe te wijzen dit nuanceren.
Namelijk iets dat ik wel eens doe, namelijk de schuld van het negatieve proberen in iemands anders schoenen te schuiven, zonder mijn eigen aandeel in het verhaal te zien.
De frustraties van onvervulde wensen kunnen zo groot zijn, dat de anderen, de wereld, het gedaan heeft. Het eigen aandeel zien in het verhaal kan zeer louterend werken voor de boosheid tegenover de anderen. (Hoewel ik vaak stiekem mijn eigen aandeel in het verhaal probeer te verbergen, en dus kies om boos te blijven)

[Frederiki]

Overgave aan het goddelijke:

Een tekst van Geert Crevits die 'meester Morya' channelt.

Het is niet zo dat je je eigen leven moet beoordelen, dat je gaat zeggen: ?Het is goed? of ?Het is slecht.? Neen, sta open voor veranderingen, sta open voor je eigen leven en houd ook rekening met veranderingen.

Iedere keer dat er iets door je gaat als een kracht, kan je weten dat je goed bezig bent. Krachten zijn er om je te leiden. Elke kracht komt uit God en wat de kracht ook is, ze komt naar voren om jou in een soort beweging te plaatsen. Of jij deze kracht slecht noemt of goed, maakt geen verschil.

Er is zoiets in het Goddelijke wat alles weet, alles controleert, met alles bezig is. Dat wat jij ?slecht? noemt, is een leerschool, iets wat je verder brengt. En wat je ?goed? noemt, is iets wat jou voortdurend opvoedt op een andere manier. Want zowel goed als slecht is in de handen van God.

Het is God die bepaalt wat er met jouw leven gebeurt, omdat Hij diegene is die jou liefheeft tot in het oneindige. Hij is degene die jou draagt, Hij is degene die jou voedt, Hij is degene die jou kent, die van je houdt van alle tijden. Hij is altijd met je bezig en zonder Hem zou je niet op deze aarde kunnen zijn. Het is zo dat je in Zijn handen bent en dat alles mogelijk is. Wat er ook gebeurt, denk aan het Goddelijke, aan het licht en stel vooral je hart open voor dit licht.