Alles draait om zingeving???

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Looro, ik volg je overal waar je gaat; maar zie jij niet in dat je jezelf, en bij uitbreiding de hele mensheid, zelfs het hele leven, uitsluit bij dat 'andere begin' en dat dat zo een steriele bezigheid wordt???
Wat is leven??? Leven is juist deelnemen aan het geheel en zonder die deelname heeft dat geheel, wat het ook moge zijn, geen enkele zijnswaarde... en heb jij evenmin zin...

Die zin dat hoeft niets diepgaand en groots te zijn, die zin kan zuiver leven zijn... Die zin kan gewoon 'een deel van het geheel zijn' zijn...
Maar jij sluit jezelf van die deelname uit...

Lieve schat, je blijft maar waarde hechten aan inhoud en het daaraan tegenovergestelde kwalificeer je (uit persoonlijke afkeer) als 'een steriele bezigheid', terwijl dat in de hoedanigheid van 'het weten wat je bent' tegenwoordigheid, zonder invulling en kwalificatie, is. Dat gehecht zijn is een egokwaliteit en de manifestatie van feitelijk de onbekendheid met wat je (werkelijk) bent.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Lieve schat, je blijft maar waarde hechten aan inhoud en het daaraan tegenovergestelde kwalificeer je (uit persoonlijke afkeer) als 'een steriele bezigheid', terwijl dat in de hoedanigheid van 'het weten wat je bent' tegenwoordigheid, zonder invulling en kwalificatie, is. Dat gehecht zijn is een egokwaliteit en de manifestatie van feitelijk de onbekendheid met wat je (werkelijk) bent.

Laurens, ik zal het proberen anders voor te stellen.
Jij vraagt mij een film te bespreken en telkens als ik iets zeg antwoord je, maar dat is de verfilming, niet de kern...
Het leven is als een film en alles wat ik erover zeg, antwoord je dat het de film is waarover is spreek, niet de kern...
En wat is de kern? Als jij mij de film die ik bespreek afneemt, neem je voor mij tegelijker tijd de kern mee af... want de film is voor mij het enige contact met, de enige weg naar de kern.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Laurens, ik zal het proberen anders voor te stellen.
Jij vraagt mij een film te bespreken en telkens als ik iets zeg antwoord je, maar dat is de verfilming, niet de kern...
Het leven is als een film en alles wat ik erover zeg, antwoord je dat het de film is waarover is spreek, niet de kern...
En wat is de kern? Als jij mij de film die ik bespreek afneemt, neem je voor mij tegelijker tijd de kern mee af... want de film is voor mij het enige contact met, de enige weg naar de kern.

Ik vraag jou daar (ondanks) het beeld het doek (projectiescherm) te zien.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik vraag jou daar (ondanks) het beeld het doek (projectiescherm) te zien.

Ok?, een nadenkertje.

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ok?, een nadenkertje.

Ik zou zeggen : juist ni?t nadenken! Geen 'verhalen' meer vertellen/aanhoren (m.a.w. : geen film in de projector steken) en dan verschijnt het lege projectiescherm als vanzelf.

Maar waarom zou je een leven beleven (een filmzaal binnenstappen) met de bedoeling de leegte te aanschouwen (naar een leeg filmdoek te staren)? Ter afwisseling van leven/ervaren, kan het aanschouwen van leegte/stilte inderdaad rust brengen, maar voor eeuwig en altijd???

Uit zichzelf blijft het filmdoek on-ingevuld (on-aangedaan) maar het biedt -via projector en film- wél een oneindig aantal mogelijkheden tot 'projectie'. En dát is de functie van het lege projectiescherm!

De heilige drievuldigheid bestaat uit

- een scherm (leegte, ruimte, het niets)
- een projector (vorm) die aangesloten is op een energetische bron (geestkracht/levenskracht)
- en een film (het 'script'/programma dat zich in de projector bevindt en waar men zich al dan niet bewust van is).

Deze 3 zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en liggen ten grondslag aan het leven en beleven van zichzelf en de aardse realiteit (als het 'vleesgeworden' woord, een ervaarbare manifestatie).

[Kweetniet]

Eindelijk interessante opmerkingen. Natuurlijk is die leegte, Niets, leeg scherm enz enz enz belangrijk. Maar vraag eens in je omgeving wie er de hele avond naar een leeg televisiescherm kijkt?!?

Het Niets is mentaal niet te bereiken. Alles wat mentaal is projecteert. En die projectie is veranderlijk. Zelfkennis draait uiteindelijk dan ook om de veranderlijkheid, niet om het lege scherm.

Dat lege scherm kan je maar één keer ont'dekken , maar daarna nog jaren door kakelen over onmiddellijkheid is geen zelfkennis. Dat is vermeende zelfkennis projecteren op mijn scherm?.

[Kweetniet]

@Tine

Goed opgemerkt van die drievuldigheid. Nu naar een nieuwe denkpiste toe.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Ik zou zeggen : juist ni?t nadenken! Geen 'verhalen' meer vertellen/aanhoren (m.a.w. : geen film in de projector steken) en dan verschijnt het lege projectiescherm als vanzelf.

Maar waarom zou je een leven beleven (een filmzaal binnenstappen) met de bedoeling de leegte te aanschouwen (naar een leeg filmdoek te staren)? Ter afwisseling van leven/ervaren, kan het aanschouwen van leegte/stilte inderdaad rust brengen, maar voor eeuwig en altijd???

Uit zichzelf blijft het filmdoek on-ingevuld (on-aangedaan) maar het biedt -via projector en film- wél een oneindig aantal mogelijkheden tot 'projectie'. En dát is de functie van het lege projectiescherm!

De heilige drievuldigheid bestaat uit

- een scherm (leegte, ruimte, het niets)
- een projector (vorm) die aangesloten is op een energetische bron (geestkracht/levenskracht)
- en een film (het 'script'/programma dat zich in de projector bevindt en waar men zich al dan niet bewust van is).

Deze 3 zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en liggen ten grondslag aan het leven en beleven van zichzelf en de aardse realiteit (als het 'vleesgeworden' woord, een ervaarbare manifestatie).

Magnifique. Dank je.
Inderdaad is niets dodelijker, doodser dan dat lege scherm en ik begon al in te zien waarom er überhaupt een schepping tot stand is gekomen...
Bedank voor je heilige drievuldigheid en het vleesgeworden woord... een ervaarbare manifestatie... Vele stukken van de puzzle vallen terug op hun plaats.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

...Deze 3 zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en liggen ten grondslag aan het leven en beleven van zichzelf en de aardse realiteit (als het 'vleesgeworden' woord, een ervaarbare manifestatie).

Wat je aanhaalt is de grondslag van de aanhoudende hypnose waarin ego zich wentelt.

Het ging om doorzien waarvan Marie een doordenkertje maakte.

Doorzien van denkbeeldigheid is niet het ontdekken van zichzelf maar de realisatie, het verwerken van onmiddellijkheid als ware aard.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Wat je aanhaalt is de grondslag van de aanhoudende hypnose waarin ego zich wentelt.

Het ging om doorzien waarvan Marie een doordenkertje maakte.

Doorzien van denkbeeldigheid is niet het ontdekken van zichzelf maar de realisatie, het verwerken van onmiddellijkheid als ware aard.

Er is niets te doorzien aan een leeg blad...

In het boek der Engelen wordt er gezegd dat indien jullie eens wisten hoe de scheppende wereld hunkert naar de geschapen wereld en ik vroeg mij af waarom...
Nu weet ik het.