Verandering

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Er is alleen maar liefde, alles is liefde, onbewuste ondoordachte liefde maar niettemin Liefde.

Heb je weer zitten drinken?!

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Nee, bewustzijn kun je zien als de onmetelijke speelruimte waarin zich alles mag en kan afspelen. Wanneer het kenmerken zou hebben zou jij de ervaring niet kunnen doen omdat dan de onbevlekte achtergrond waartegen het zich kan aftekenen ontbreekt.

Wat is de eigenschap van bewustzijn, bewustzijn?
Wat is de eigenschap van ruimte, ruimte?
...
Wat is de eigenschap van liefde, liefde?
...

Iets wat je kunt omschrijven (benoemen) kun je ook plaatsen, binnen en of buiten jezelf.
'Bewustzijn' is een benoeming van bewustzijn, vreemd he?

[Rozenhart]

Je weet niet wat je doet, is dat bewust-zijn?
Je handelt automatisch, is dat bewust-zijn?
Je ervaart wat je wil ervaren, is dat bewust-zijn?
Je haat, bent woedend, is dat bewust-zijn?
Je bent verslaafd ergens aan, is dat bewust-zijn?
Je hebt angst en wil alleen maar vluchten, is dat bewust-zijn?

Zonder bewustzijn missen we een licht in ons leven, hier en nu.
Bewustzijn is zijn inhoud.
Je kunt het leven niet ontvluchten, ook niet door een denkbeeld dat zegt dat je bewustzijn bent waar alles in verschijnt en verdwijnt.
Ik ben wat ik waarneem.

Ik ben mijn gedrag.
Ik ben mijn verlangens.
Ik ben mijn woede.
Ik ben mijn angst.
En dat wat ik niet zelf ben kan zich wel in mij openbaren, noem dat 'God', liefde, Waarheid, enzovoort.
Dat wat heilig is, niet van deze wereld, kan aanwezig zijn in de mens, geheel als zichzelf. Het 'ik' kan het niet claimen. Het denken van de mens kan er naar verwijzen maar de mens is het niet zelf. De mens kan er vol van zijn, zoals een beker vol van zuiver water.

Bewustzijn draagt alles in zichzelf, zonder conflict.
IK draag niet alles in mezelf zonder conflict. Want IK ben mens en de mens hecht zich graag aan van alles of wijst graag alles af.

IK kan me niet richten met succes op dat wat ik niet ben.
IK ben onderdeel van de mens, het menselijke wezen.
Het IK kan zich niet losmaken van de menselijke natuur.
Bewustzijn zelf is niet de menselijk natuur maar de menselijk natuur openbaart zich wel in bewustzijn zelf. Bewustzijn zelf is gelijk zijn inhoud, dat houdt in, er is geen sprake van conflict.
Omdat ik denk besta ik.
Bewustzijn zelf heeft geen begin en eind.
IK ben begrensd.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Je weet niet wat je doet, is dat bewust-zijn?
Je handelt automatisch, is dat bewust-zijn?
Je ervaart wat je wil ervaren, is dat bewust-zijn?
Je haat, bent woedend, is dat bewust-zijn?
Je bent verslaafd ergens aan, is dat bewust-zijn?
Je hebt angst en wil alleen maar vluchten, is dat bewust-zijn?

Zonder bewustzijn missen we een licht in ons leven, hier en nu.

Je maakt bewustzijn tot object.
Bewustzijn is niet te hebben, te bezitten, te verwerven.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Wat is de eigenschap van bewustzijn, bewustzijn?
Wat is de eigenschap van ruimte, ruimte?
...
Wat is de eigenschap van liefde, liefde?
...

Iets wat je kunt omschrijven (benoemen) kun je ook plaatsen, binnen en of buiten jezelf.
'Bewustzijn' is een benoeming van bewustzijn, vreemd he?

De eigenschap van suiker biedt niet meer dan een povere omschrijving van het woord. Zelfs wanneer ik je alle eigenschappen van suiker zou geven weet je nog niet wat het is.

Het is dan ook maar een zeer onbeholpen poging de aard van Bewustzijn in woorden te vangen. Er wordt niet voor niks gezegd dat het denken dit niet kan bevatten.

Er stond verder dan ook dat 'je bewustzijn zou je kunnen zien als..'.
Maar misschien moet ik bij jou zulke handvaten niet geven, je wilt te gretig alles maar categoriseren.

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Je weet niet wat je doet, is dat bewust-zijn?
Je handelt automatisch, is dat bewust-zijn?
Je ervaart wat je wil ervaren, is dat bewust-zijn?
Je haat, bent woedend, is dat bewust-zijn?
Je bent verslaafd ergens aan, is dat bewust-zijn?
Je hebt angst en wil alleen maar vluchten, is dat bewust-zijn?

Ja! Er is altijd "het kennen" van al deze "toestanden"

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Ik ben mijn gedrag.
Ik ben mijn verlangens.
Ik ben mijn woede.
Ik ben mijn angst.
En dat wat ik niet zelf ben kan zich wel in mij openbaren, noem dat 'God', liefde, Waarheid, enzovoort.
Dat wat heilig is, niet van deze wereld, kan aanwezig zijn in de mens, geheel als zichzelf. Het 'ik' kan het niet claimen. Het denken van de mens kan er naar verwijzen maar de mens is het niet zelf. De mens kan er vol van zijn, zoals een beker vol van zuiver water.

Misschien even het volgende als mogelijke ingang.
Meer nog dan de (zelfkennis-) vraag:
wat is de aard van de menselijke natuur?
wat ben ik in essentie?
wie / wat ben ik?
Lijk je de vraag te stellen
Hoe kan ik het goddelijke bereiken?
Hoe word ik een beter mens?
Hoe moet ik als mens leven?

Het belang van 'het stellen van de juiste vraag' werd me afgelopen zaterdag nog eens duidelijk op een familiefeest waar ik met mijn broers en zussen in gesprek raakte over God. We zijn protestant christelijk opgevoed, daarna is ieder zo zijn eigen weg gegaan en vanuit een soort van 'zorg' (hoe gaat het nu met ons broer, is ie nog wel gelovig?) wilde men van mij weten hoe het met mijn geloof stond. Er ontspon zich een stevig, maar aangenaam gesprek.

Wat me helder werd is dat zij uitgaan van een godsbeeld en dus ook van een mensbeeld. Dat wat zij zijn is 'mens' én er is ergens een 'god'. Dat beeld van god kan variëren maar per saldo is de vraag dan, hoe ik mij als mens kan verzoenen met god. Tenslotte is de mens 'tijdelijk' en het goddelijk (god) is eeuwig. Het tijdelijke (de mens) gaat een keer dood en daar sluipt dan de onzekerheid in het verhaal, 'wat dan?'.

Punt is dat religies inspelen op deze vraag die de mensheid bezig houdt. De fundamentele angst die er zit in de vraag 'wat dan?' heeft een heel systeem aangeleverd van 'wat te doen' om aan deze fundamentele angst te ontkomen.

Hetzelfde meen ik te herkennen in jouw schrijven, het verlangen naar verzoening met het goddelijke en per saldo de vraag 'hoe moet ik leven' en die is dan gebaseerd op de (misschien wat gechargeerd gestelde) vraag 'hoe kom ik in de hemel'. Op die vraag zijn verschillende antwoorden geformuleerd, afhankelijk van de stroming, maar de essentie is dat er 'iets gedaan moet worden' zodat ofwel straks de hemel bereikt kan worden of anders (de meer vrijzinnige benadering) het hemelse nu al je deel kan worden.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Je maakt bewustzijn tot object.
Bewustzijn is niet te hebben, te bezitten, te verwerven.

In je schrijven kun je alles tot object maken of is alles al meteen een 'object'.
Buiten ons denken en schrijven is bewustzijn geen object.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Er stond verder dan ook dat 'je bewustzijn zou je kunnen zien als..'.
Maar misschien moet ik bij jou zulke handvaten niet geven, je wilt te gretig alles maar categoriseren.

Ja, we struikelen continue over elkaars woorden, zinnen en allle goede bedoelingen.
Daarom wordt er ook zoveel herhaald.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Ja! Er is altijd "het kennen" van al deze "toestanden"

Onzin.
Prietpraat.
Tweedehands-kennis (geleende onzin).

Je kunt volkomen onbewust in je neus zitten peuteren en iemand anders doet je dan verschrikt die vinger uit je neus halen. Jouw kennen is dan naderhand, beste Maria.

Je kunt voor pampus op je bed liggen en vergeten wie en wat je was. Je kunt zelfs bewusteloos raken, zonder dat je er erg in hebt en later pas begrijpen (kennen) wat er gebeurd is.

Je kunt je bril zoeken die op je neus zit.

Je kunt volkomen de weg kwijt zijn en niet weten hoeveel je rookt, hoeveelste sigaretje het was dat je opstak.

In het verkeer kun je een ongeluk krijgen zonder dat je er erg in hebt, zo snel, later pas begrijp je wat er gebeurd is (als het goed is).

Vaak (t.z.t.) hebben we een bloedende vinger, en Joost mag weten waarom.

Mensen drinken wel eens te veel en dan hebben ze last van zwarte gaten...

Wat altijd kennen?, onzin!