Voor mensen die verlicht willen worden.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Je kunt mooi vertellen en ik bewonder je optimistische kijk.
Voor mij lees ik iemand die meer dan een beetje verdwaald is.

Voor mij lees ik hier wel meer iemanden en niemanden die verdwaald lijken te gaan. Maar dat lijkt maar zo. De waarheid blijkt niet alleen gratis te zijn, het is ook nog eens een land zonder paden.
Een mens die bestemming wil bereiken moet dus 'zelf' een eigen pad maken (niet voor een ander).

Ik kan alleen voor mijzelf spreken en ik ben inderdaad optimistisch omdat ik mij er volkomen van bewust ben dat bestemming bereikt is. Waarheid is bestemming.
En dat zijn nog maar de kenmerken van waarheid.
Tenslotte gaat het niet om de kenmerken van het waarheidsverhaal ... maar om wat er in de etalage (de persoon) ligt. Is dat zuiver licht of is het een zoveelste voorstelling van iemand zijn of niemand zijn in het licht?

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je meent dat Jezus ... Je meent verder dat in de droom het zien zich losmaakt ...

Ik kan alleen maar je argumenten over kleinmenselijkheid en over dromen bijtreden. Al zou je misschien graag hebben voor het verloop van de discussie dat ik Jezus op een voetstuk plaats, ik doe dat niet. Jezus is bereikbaar als levende werkelijkheid in het verhaal dat over hem wordt verteld. Geloven, liefhebben, bidden, enz., is geen eredienst maar het verlichten van de etalage, het licht brengen in de persoon.

Ik begrijp wel wat je wil zeggen of duidelijk maken met onderzoek naar wie ik ben. Op een gegeven moment is er in dat onderzoek een 'verdwijnen van het ik'. Het is een periode waar alle voetstukken verdwijnen en alle belang in waarde verliest. Het is een tijd om alleen die persoon te zijn en aan die persoon te houden. Dit houden aan de persoon is geen depressie of een vereenzaming (al zag er soms zo uit) het is een alleen zijn zonder persoonlijkheid, zonder waarde te zijn.
Vanaf daar is er nieuw begin, uit een ander gehalte zoals je zegt.

Droom is een gelegenheid van bewustzijn voor mij, waarin nieuw begin zich zuivert en wat ik zou noemen zich concreet maakt. Ik geef daar geen waarde aan, droom doet zich voor en maakt het geheel duidelijker.
Zoals in waakbestaan ervaring alles concreet maakt. Kwaliteit wordt daarbij bepaald door echtheid, deugdelijkheid.

Er is geen ideaal of een ideaalvoorstelling. Er is aanwezigheid. Het 'eet mijn lichaam' is een gebeuren van loutere aanwezigheid.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Voor mij lees ik hier wel meer iemanden en niemanden die verdwaald lijken te gaan. Maar dat lijkt maar zo. De waarheid blijkt niet alleen gratis te zijn, het is ook nog eens een land zonder paden.
Een mens die bestemming wil bereiken moet dus 'zelf' een eigen pad maken (niet voor een ander).

Als eenmaal de bestemming bereikt is, is te zien dat er nooit van verdwalen sprake is geweest. Voor het zover is, is er dwalen, zijn er omwegen en doodlopende paden.

Marie zegt verlicht te zijn en vertelt ondertussen hoe anderen hun pad kunnen maken. Dat kan, maar dan aub niet met absurdistische aanwijzingen. Heb jij je olifant al van je koets afgespannen, Looro? Ben jij die sterke man met weinig borsthaar en een kromme indianenneus? Wat is dit, het evangelie volgens Winnetou?

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Ik kan alleen maar je argumenten over kleinmenselijkheid en over dromen bijtreden. Al zou je misschien graag hebben voor het verloop van de discussie dat ik Jezus op een voetstuk plaats, ik doe dat niet. Jezus is bereikbaar als levende werkelijkheid in het verhaal dat over hem wordt verteld. Geloven, liefhebben, bidden, enz., is geen eredienst maar het verlichten van de etalage, het licht brengen in de persoon.

Ik begrijp wel wat je wil zeggen of duidelijk maken met onderzoek naar wie ik ben. Op een gegeven moment is er in dat onderzoek een 'verdwijnen van het ik'. Het is een periode waar alle voetstukken verdwijnen en alle belang in waarde verliest. Het is een tijd om alleen die persoon te zijn en aan die persoon te houden. Dit houden aan de persoon is geen depressie of een vereenzaming (al zag er soms zo uit) het is een alleen zijn zonder persoonlijkheid, zonder waarde te zijn.
Vanaf daar is er nieuw begin, uit een ander gehalte zoals je zegt.

Droom is een gelegenheid van bewustzijn voor mij, waarin nieuw begin zich zuivert en wat ik zou noemen zich concreet maakt. Ik geef daar geen waarde aan, droom doet zich voor en maakt het geheel duidelijker.
Zoals in waakbestaan ervaring alles concreet maakt. Kwaliteit wordt daarbij bepaald door echtheid, deugdelijkheid.

Er is geen ideaal of een ideaalvoorstelling. Er is aanwezigheid. Het 'eet mijn lichaam' is een gebeuren van loutere aanwezigheid.

Looro ik dacht deze nuance te moeten aanbrengen in de gebruikelijke Jezusverering die niet de jouwe hoeft te zijn, hoewel uit jouw woorden zoiets niet onomstotelijk was uit te sluiten. Nochtans trekke je slechts die schoen aan wanneer die past, in het andere geval, zo komt het mij voor, laat je deze handeling volledig aan je voorbijgaan. We hoeven elkaar natuurlijk niets te bewijzen.

Zo ziet het 'verdwijnen van het ik' er inderdaad uit, een tanen aan vervuldheid, aan zelfbesef als het ware, je haan kraait niet langer victorie en het heeft dan niet langer meer mijn voorkeur om het nog 'persoon' te noemen.

Met je droom hang ik nog te veel aan het gebruikelijke begrip 'droom' om vrijelijk met jou mee te kunnen associëren. Hoewel de context van 'eet mijn lichaam' voor mij betekend dat je uiteindelijk terechtkomt in datgene waarin niets zich langer meer onderscheid, daarvoor vind ik 'een gebeuren van loutere aanwezigheid' de lading die zich daarin voordoet minder goed dekken, hoewel dat natuurlijk maar een persoonlijke voorkeur is.

[boinkieval]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Weet je nog Rob, spreken is praten, de handeling van spreken; zeggen van woorden en vertellen van de ziel.
Voor mij hoor ik Marie vertellen van haar ziel.

Vertellen was toch van de ziel, en Marie "vertelt" van haar ziel???

Vertellen zijn voor mij verhalen van/over iets zoals zoveel gebeurt.

Als je al gelooft in een ziel (god/verlicht mag ook, als het maar buiten de "ik" is), dan is het voornamelijk zeggen, zeggen wat inhoud bevat.
Alleen gebeurt dat niet met woorden,....

Als Marie werkelijk verlicht zou zijn dan laat ze ieder zijn/haar weg, en heeft ze niet de pretentie een ander wat wijs te maken of te leren.

De ziel is stilte.

Ik zap net toevallig langs de eo (ben geen "gelovige") en hoor iemand zeggen dat stilte werkt als een glas modderwater waar niet in geroerd word, en heel langzaam helder word.
Waarop een ander reageert niet tegen stilte te kunnen, omdat hij niet kan(durft?) te vermoeden wat de uitkomst zal zijn.

Wat Aart al zei, allemaal angst en angst voor de angst.

Ik zie het in het beschadigde kind wat "dankzij" gedachten het kon overleven, maar ook dankzij die gedachten het als gewoonte heeft aangeleerd in zijn/haar volwassen bestaan, want het kind "deugde" niet, dus ook de volwassene niet.

Beseffen maar vooral voelen van die angst als kind, laat die wonden helen, niet alsnog voorkomen.
Onze angsten zijn stinkende wonden die we niet durven te laten helen door de modder te laten bezieken,.....blijven roeren!!!!
En soms is het gewoon nog geen tijd om te stoppen daarmee.

Een denkwijze die ik graag mag volgen is beschreven op deze site.

http://www.pastrealityintegration.com/

Het laat mij steeds een ietsie begrijpen waarom ik reageer zoals ik soms kan reageren.
"Helaas" kan ik de zin "zo ben ik nu eenmaal" nooit meer hanteren,....

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door boinkieval

Als Marie werkelijk verlicht zou zijn dan laat ze ieder zijn/haar weg, en heeft ze niet de pretentie een ander wat wijs te maken of te leren.

Wat Aart al zei, allemaal angst en angst voor de angst.

Ik zie het in het beschadigde kind wat "dankzij" gedachten het kon overleven, maar ook dankzij die gedachten het als gewoonte heeft aangeleerd in zijn/haar volwassen bestaan, want het kind "deugde" niet, dus ook de volwassene niet.

Ben jij verlicht want als jij weet hoe Marie zich behoort te gedragen indien ze verlicht zou zijn moet je dat op z'n minst zelf zijn. Zoniet spreek je vanuit de hypothese verlicht te zijn en heb je er feitelijk helemaal geen kaas van gegeten en weet je niet waarover je spreekt.

Als er iets inhoud is dan zijn het wel de kindmechanismen en controlebehoeften uit angst waarmee Aad de goegemeente zorgvuldig en niet aflatend bestookte. Zelfs opzadelde indien iemand dat van huis uit niet had meegekregen en zonder meende dan ook niet verder te kunnen op het pad van de door hem voorgespiegelde vrijheid.

Kennelijk ben je zelf behept met angsten en jeugdtrauma's anders kan zoiets je toch amper nog aanspreken. Je kunt gewoon vrij worden van dergelijke trauma's op basis van de huidige psychotherapie. Bezig zijn met het helen van 'ik' is versterking van dat ik, waar overigens niets mis mee is maar heeft weinig of niets van doen met het pad naar verlichting.

[Mars]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Voor mij lees ik iemand die meer dan een beetje verdwaald is.

Ohhof..... iemand die vreselijk baldadig is en inmiddels niet meer bijkomt van alle serieuze reacties: "Whoehoeharhar !"

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mars

Ohhof..... iemand die vreselijk baldadig is en inmiddels niet meer bijkomt van alle serieuze reacties: "Whoehoeharhar !"

En zo blijkt eenieder uiteindelijk toch weer tegen de eigen perceptie aan te kijken.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door boinkieval

Vertellen was toch van de ziel, en Marie "vertelt" van haar ziel???
...
Als je al gelooft in een ziel (god/verlicht mag ook, als het maar buiten de "ik" is), dan is het voornamelijk zeggen, zeggen wat inhoud bevat.
Alleen gebeurt dat niet met woorden,....
...
De ziel is stilte.

Boinkieval ( een alter-ego van sagnaar???)

De ziel is vanouds de levensoorzaak van de mens, de persoon en wordt in het lichaam ervaren in het hart als de toegang tot de geest. (een beetje gegoogeld).
Vanuit dat begrip van ziel, zei ik dat Marie vertelt van haar ziel, van hoe zij haar persoon vanuit de toegang tot de geest, als vertellen van de ziel doorgeeft.
De ziel is stilte, is het resultaat van een tot stilte gekomen zijn. De ziel is niet altijd stil geweest maar heeft zich lange tijd geroerd in de hartstochten: (de angst en de angst voor de angst waarover je spreekt; maar dat kan ook klaarheid zijn en duidelijk inzicht; of macht en wijsheid die het ik inzet om 'stilte' voor te wenden, om in schijn stilte te zijn).

Ik weet niet als je het ziet maar 'de ziel is stilte' is een put zonder water, is een fles zonder wijn, is een hart zonder gevoel, is een persoon zonder persoonlijkheid, is leven zonder levend te zijn.
Met die leegte van stilte doet Marie iets door van haar ziel te vertellen. Zij heeft het niet over leegte maar over liefde.
Dat wij dat verhaal niet lusten en het vermengen met onze hartstochten is niet voor haar rekening maar voor de onze.
Maar begrijp je wat ik wilde zeggen met 'vertellen met de ziel'?

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Als eenmaal de bestemming bereikt is, is te zien dat er nooit van verdwalen sprake is geweest. Voor het zover is, is er dwalen, zijn er omwegen en doodlopende paden.

Marie zegt verlicht te zijn en vertelt ondertussen hoe anderen hun pad kunnen maken. Dat kan, maar dan aub niet met absurdistische aanwijzingen. Heb jij je olifant al van je koets afgespannen, Looro? Ben jij die sterke man met weinig borsthaar en een kromme indianenneus? Wat is dit, het evangelie volgens Winnetou?

Nee Rob, ik ben het niet.
Man man man ik mag je spreken graag horen. Ik zit hier te lezen en je kan het niet beter portretteren als het evangelie volgen Winnetou? Niet verwarren, ik lees in de werken van Alberto Villoldo over zijn kennis en ervaring met de erfenis van Inka shamanen in Peru. Daarin lees ik dat het om 'inbeelden' (imagination) gaat om zich door genezing van de ziel met de geest te verenigen.
Versta mij goed, ik wil er niet minachtend over doen want het schijnt te werken. Mensen worden er beter van.

Wat die aanwijzingen betreffen zijn wij toch volwassen genoeg om zelf onze wegen uit te stippelen. Ikzelf zou er ook geen lijstjes van maken maar misschien zijn er voor haar redenen waarom zij dat wel doet.