Een Hagenees aan het woord ...

[Looro]

Ja, Jan liegt de waarheid en Hab is de uitvinder van zichzelf als laatste getuige ...? Waar in een zo volhardend onderzoek om gestreden wordt, blijkt bij nadere beschouwing een strijd om de verpakking te zijn geworden. Jan en Hab zijn inwisselbaar geworden en hebben in de strijd voor de realisatie het unieke verlaten van het anders-zijn.
Zelfonderzoek is het ontdekken van deze verlatenheid niet als uitvinding of als waarheid maar als bestaan, als reden om ten volle te leven in wat is.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Zo valt een appel ook nooit ver van de boom. Of maw er is geen behoefte om anders te zijn dan wat is om hier en nu te zijn.

Het is mooi verwoord van Hab dat je de uiteindelijke waarnemer niet kunt worden door te besluiten dat te zijn. Niet alleen door het te besluiten maar er kan zelfs in het geheel geen sprake zijn van wording.

Het tweede deel impliceert nochtans met dat realiseren een wordingsproces en dat vraagt een toelichting.

Het realiseren moet niet worden opgevat als zou je het kunnen verkrijgen. Het realiseren zou je de voorbereiding kunnen noemen die de belemmeringen wegneemt het te kunnen zijn.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Ja, Jan liegt de waarheid en Hab is de uitvinder van zichzelf als laatste getuige ...? Waar in een zo volhardend onderzoek om gestreden wordt, blijkt bij nadere beschouwing een strijd om de verpakking te zijn geworden. Jan en Hab zijn inwisselbaar geworden en hebben in de strijd voor de realisatie het unieke verlaten van het anders-zijn.
Zelfonderzoek is het ontdekken van deze verlatenheid niet als uitvinding of als waarheid maar als bestaan, als reden om ten volle te leven in wat is.

Je zit alsmaar met de angst aan eigenheid te verliezen.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Ja, Jan liegt de waarheid en Hab is de uitvinder van zichzelf als laatste getuige ...? Waar in een zo volhardend onderzoek om gestreden wordt, blijkt bij nadere beschouwing een strijd om de verpakking te zijn geworden. Jan en Hab zijn inwisselbaar geworden en hebben in de strijd voor de realisatie het unieke verlaten van het anders-zijn.
Zelfonderzoek is het ontdekken van deze verlatenheid niet als uitvinding of als waarheid maar als bestaan, als reden om ten volle te leven in wat is.

Looro

'Laatste Getuige" is een van de duizend namen die wordt gebruikt om het onbenoembare een naam te geven.
Bepaald geen uitvinding van mijzelf.

De getuige is een personificatie van 'onbetrokkenheid'.
Hij die van een afstand waarneemt.

Tenslotte dit.
Ik ben niet in strijd met jan van Delden. Ik heb hem nooit gezien of gesproken.
Jan benadert het probleem vanuit een positie die mij eigenlijk onbekend is. Het is goed mogelijk dat ik hem tekort doe en de rijkweidte van zijn zienswijze onderschat. Om dat uit de weg te helpen zou ik wel degelijk met hem moeten spreken.
Maar ja.......

Hab

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Jan stelt zijn toehoorders niet op de hoogte van het feit dat het innemen van die positie onmogelijk is als er niet eerst baanbrekend werk wordt verricht.

Hier zit 'm nou net de crux. Er hoeft geen baanbrekend werk te worden verricht. Om iets als baanbrekend werk te ervaren, dient er eerst weer een persoon in het leven geroepen te worden, alsmede het geloof daarin. Het punt is nu juist dat je die positie al inneemt. Sterker nog, er is niks anders dan die positie. Maar jouw geloof in de persoon, meent dat er eerst iets moet worden gedaan. Voorwaarden worden gesteld. Ik ben het vanzelfsprekend met je eens dat het afbreken van dat geloof baanbrekend werk is, maar alleen vanuit de optiek van een persoon.

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Soortgelijke adviezen en verleidelijk vergezichten worden ons voorgetoverd door de Parsons, Tolle's en vele andere zelfbenoemde Guru's van deze tijd.
Allen beginnen met de eindconclusie en laten hun publiek in de kou staan als het erop aankomt hen een idee te geven waar te beginnen en welke disciplines te volgen alvorens zij ook maar een glimp zouden kunnen opvangen van wat het betekent de laatste getuige te ZIJN!

Ik voel me in het geheel niet in de kou staan door de Parsons en de Tolle's. Ze vertellen namelijk niks anders dan de eeuwenoude traditie. Maar dan moet je wel ogen hebben om te zien. WiNk

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het is mooi verwoord van Hab dat je de uiteindelijke waarnemer niet kunt worden door te besluiten dat te zijn. Niet alleen door het te besluiten maar er kan zelfs in het geheel geen sprake zijn van wording.

Het tweede deel impliceert nochtans met dat realiseren een wordingsproces en dat vraagt een toelichting.

Het realiseren moet niet worden opgevat als zou je het kunnen verkrijgen. Het realiseren zou je de voorbereiding kunnen noemen die de belemmeringen wegneemt het te kunnen zijn.

In realisatie kan geen sprake zijn van voor of na. Realisatie (althans in mijn betekenis) is altijd nu. Het gaat er juist om je te realiseren dat alles wat je ooit zou (willen of moeten) worden, zich hier en nu realiseert en manifesteert in de vorm die het hier en nu aannneemt. Alles realiseert zich in dit moment. Ik vind derhalve de term voor bereiden, niet kloppen.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik voel me in het geheel niet in de kou staan door de Parsons en de Tolle's. Ze vertellen namelijk niks anders dan de eeuwenoude traditie. Maar dan moet je wel ogen hebben om te zien. WiNk

Als Tolle en Parsons zeggen en schrijven dat er niets valt te doen laten ze je in de waan van je geloof. Ze vertonen op geen enkel punt de eeuwenoude advaita traditie.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

In realisatie kan geen sprake zijn van voor of na. Realisatie (althans in mijn betekenis) is altijd nu. Het gaat er juist om je te realiseren dat alles wat je ooit zou (willen of moeten) worden, zich hier en nu realiseert en manifesteert in de vorm die het hier en nu aannneemt. Alles realiseert zich in dit moment. Ik vind derhalve de term voor bereiden, niet kloppen.

Je moet welhaast ergens kennis hebben genomen van geen voor of er na want ik weet wel beter. Ook in de traditie wordt er gezegd voor realisatie houthakken en water dragen, na realisatie houthakken en water dragen, kortom qua handelingen is er geen verschil (het zegt alleen dat het je niks brengt) alleen qua zijnstoestand is er wat veranderd.

Dus laten we niet (alweer) theoretiseren over jouw of iemand zijn betekenis en ideeën. Laten we ons op het pad van zelfonderzoek (voorbereiden) begeven en het zelf ontdekken.

[Aart]

De tekst op Jan zijn t-shirt zegt genoeg.

Wat voor mij 'de kracht van Jan' geweest is was de stilte.

Ik kende die niet en in zijn buurt werd 'ik die stilte gewaar'.

'Die stilte doet gewoon verder zijn ding'.

Het hangt er waarschijnlijk maar net vanaf met welke verhaaltjes iemand al opgescheept zat en/of wat zijn/haar ingang is, met welk verhaaltje iemand meetrilt en de kans ontstaat stil te vallen.

Ieder verhaaltje is bij voorbaat enkel een hulpmiddel en heeft geen enkel raakvlak met waar het om gaat.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je moet welhaast ergens kennis hebben genomen van geen voor of er na want ik weet wel beter. Ook in de traditie wordt er gezegd voor realisatie houthakken en water dragen, na realisatie houthakken en water dragen, kortom qua handelingen is er geen verschil (het zegt alleen dat het je niks brengt) alleen qua zijnstoestand is er wat veranderd.

Dus laten we niet (alweer) theoretiseren over jouw of iemand zijn betekenis en ideeën. Laten we ons op het pad van zelfonderzoek (voorbereiden) begeven en het zelf ontdekken.

Wat ik zelf ontdek, is mijn pad van zelfonderzoek, dus het gaat per definitie over wat voor mij, en voor mij alleen betekenis heeft. An sich is alles betekenisloos. Ik snap wat je zegt, en je zegt volgens mij hetzelfde als ik, maar over definities gesproken......volgens mij is het kenmerk van de zijnstoestand, de onveranderlijkheid. Er verandert iets voor de persoon in kwestie, althans, dat lijkt zo, de zijnstoestand is nooit anders geweest dan dat ie is. Maar wij hebben er op een andere manier (of helemaal niet) naar gekeken. Dus enkel het perspectief van de persoon verschuift, laat ik het zo dan maar noemen. Dat hout hakken en water dragen, gaat onveranderd door. Qua handelingen is er dus inderdaad geen verschil, maar ook niet qua zijnstoestand. Er is helemaal geen verschil, dat is nou net de grap.