Dit zegt God van zichzelf in een ongewoon gesprek met God.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Uiteraard. Niemand heeft wat aan mijn kennis. Omdat die niet intellectueel overdraagbaar is.

Aan jouw intellectuele kennis heeft niemand wat; behalve dan dat het ook het niveau van intellectuele kennis van de ander kan doen toenemen.

Als het om ware kennis gaat, dan is dat waardevol voor iedereen.
Dat heeft weinig tot niks met het intellectuele van doen.

Er is niet voor niets zoiets als satsang.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Aan jouw intellectuele kennis heeft niemand wat; behalve dan dat het ook het niveau van intellectuele kennis van de ander kan doen toenemen.

Als het om ware kennis gaat, dan is dat waardevol voor iedereen.
Dat heeft weinig tot niks met het intellectuele van doen.

Er is niet voor niets zoiets als satsang.

Ik denk niet dat God te vinden is op een satsang. En ik heb zojuist gezien hoe Laurens weer traditioneel reageerde op mijn intellectuele kennis. Het heeft geen zin om tegen doven te praten.

Het onderwerp is hier het boek (of meerdere boeken) van Neale Donald Walsch. Ik herhaal hier mijn standpunt. Een boek -welke dan ook- zegt meer over de lezer dan over het boek zelf. Bij de zoektocht hoort ook dat je zelf uitzoekt wie of wat jou verder kan helpen. Een boek wat voor mij is geschikt is, is dat voor een ander niet. Of andersom.

Ware kennis staat bv ook in de bijbel. Maar de lezers zijn doorgaans gelovigen en juist omdat ze gelovigen zijn, zijn niet in staat om de geheime kennis te lezen. Ga ik het ze uitleggen, (exegese) dan ben ik al fout bezig. Ze moeten het zelf ontdekken. Als ik het ga uitleggen, dan help ik alleen mijzelf.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het onderwerp is hier het boek (of meerdere boeken) van Neale Donald Walsch. Ik herhaal hier mijn standpunt. Een boek -welke dan ook- zegt meer over de lezer dan over het boek zelf. Bij de zoektocht hoort ook dat je zelf uitzoekt wie of wat jou verder kan helpen. Een boek wat voor mij is geschikt is, is dat voor een ander niet. Of andersom.

Iedereen ook jij kan Waarheid openbaren en het kenmerk daarvan is dat het niet specifiek een 'ik' of 'jij' toebehoort. Dus of het Neal Donald Walsh betreft is van geen enkele betekenis. Er is evenmin iemand die een bedankje in ontvangst kan nemen. Hoe meer je in Waarheid bent hoe meer Waarheid je zult vertolken en een ontvanger heeft daar alleen iets aan als hij dat woord 'verstaat' door eveneens in Waarheid te zijn. Als zodanig (vanwege in Waarheid zijn) lees ik graag het woord van anderen die dat ook zijn en herken mij daar (zijnde Waarheid) in.

Het aangehaalde stukje dat de aanleiding van dit draadje is gaat over dat niet herkennen van Waarheid. Het alsmaar volgens van de eigen perceptuele kennis en al het andere buiten sluiten.

Ware kennis staat bv ook in de bijbel. Maar de lezers zijn doorgaans gelovigen en juist omdat ze gelovigen zijn, zijn niet in staat om de geheime kennis te lezen. Ga ik het ze uitleggen, (exegese) dan ben ik al fout bezig. Ze moeten het zelf ontdekken. Als ik het ga uitleggen, dan help ik alleen mijzelf.

Al gaat het nooit over kennis, dat is correct. Dat is het ont'dekken waar ik het over had. Waarheid, God, whatever you name it, ont'dekken is nooit een collectief proces en iets wat via uitleg aan je kan worden geopenbaard (geen kennis). Het moet 'gedaan' worden en ook nog eens individueel.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik denk niet dat God te vinden is op een satsang. En ik heb zojuist gezien hoe Laurens weer traditioneel reageerde op mijn intellectuele kennis. Het heeft geen zin om tegen doven te praten.

Het onderwerp is hier het boek (of meerdere boeken) van Neale Donald Walsch. Ik herhaal hier mijn standpunt. Een boek -welke dan ook- zegt meer over de lezer dan over het boek zelf. Bij de zoektocht hoort ook dat je zelf uitzoekt wie of wat jou verder kan helpen. Een boek wat voor mij is geschikt is, is dat voor een ander niet. Of andersom.

Ware kennis staat bv ook in de bijbel. Maar de lezers zijn doorgaans gelovigen en juist omdat ze gelovigen zijn, zijn niet in staat om de geheime kennis te lezen. Ga ik het ze uitleggen, (exegese) dan ben ik al fout bezig. Ze moeten het zelf ontdekken. Als ik het ga uitleggen, dan help ik alleen mijzelf.

Je zit muurvast in je meningen en standpunten, Bassie. Als het om intellectuele kennis gaat (die je hier deelt) dan liggen dingen niet zo vast als je denkt.

Satsang kan voor de een gigantische ontdekking zijn en voor de ander geen waarde hebben. Dat is dan afhankelijk van de bezoeker. Of van de match van de bezoeker met de satsanggever. Waar je denkt 'dat god niet te vinden is op een satsang' kun je ontdekken dat dat een geloof / aanname is. God is alomtegenwoordig en overal te vinden voor wie haar zoekt.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Marie ik heb de neiging om te zeggen 'dat ga ik niet weer opnieuw uitleggen'. Maar onwetenden leg ik veel te graag iets uit in de hoop op een veranderende blik of inzicht al bewijst de praktijk dat het niets uithaalt. Dus nogmaals 'ik' als zodanig bestaat niet maar ook weer wel want er is geloof in het bestaan van een ik. Dus het is geloof dat het bestaan creëert en geloof bestaat uit gedachten, dus is om achter de waarheid te komen gedachtenonderzoek nodig. Uit dat onderzoek blijkt dat 'niet bestaan' maar het moet wel eerst gedaan worden. Je probeert dat kennelijk alsmaar te 'begrijpen' maar steeds blijkt dat jouw hersenen daar niet aan willen, dus met begrijpen kom je daar niet.

Waarom blijf jij je beperken tot 'ik'... en zogezegd het geloof in 'ik'...
Je zegt duidelijk dat het geloof het bestaan creëert; maar dat geldt niet alleen voor het 'ik'; dat geldt voor het bestaan als geheel...
Dus, hoe je het ook wilt draaien en keren, met of zonder gedachtenonderzoek, met jouw hersenwereld, jouw gedachtenwereld kom je er niet...
En dus als jij er van uit gaat, na degelijk gedachtenonderzoek, zoals jij dat noemt, dat 'ik' niet bestaat hebt dan de eerlijkheid om in te zien dat er niets, waarvan wij weet kunnen hebben, is dat bestaat en dat alles slechts voorbijgaande gedachtenperikelen zijn...
Mijn enige les daaruit is dat geloven, denken, onderzoeken... geen enkele zin heeft... het draait enkel en alleen om ZIJN...
En hoe je het dan weer en opnieuw draait en of keert, dat ZIJN, gezien mijn beperkt klein persoontje, dat ZIJN kan ik enkel en alleen, in ieder geval op de beste wijze, ervaren via mijn 'ik'... en daarmee door het afbouwen van mijn gekende 'ik'...
En daar het door ons gekende 'ik' voor meer dan 99% bestaat uit gedachten... is mijn geleerde les, dat ik dat 'ik' zoveel en zoveel mogelijk moet ontdoen van alle hersenspinsels die errond hangen...
En voor mij een weg daar naartoe is mij zoveel en zoveel mogelijk over te geven aan het instinctief zijn dat van aller eeuwigheid tot vandaag er is...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Waarom blijf jij je beperken tot 'ik'... en zogezegd het geloof in 'ik'...
Je zegt duidelijk dat het geloof het bestaan creëert; maar dat geldt niet alleen voor het 'ik'; dat geldt voor het bestaan als geheel...

Ook het geloof in de wereld schept/maakt/creëert het bestaan er van.

Dus, hoe je het ook wilt draaien en keren, met of zonder gedachtenonderzoek, met jouw hersenwereld, jouw gedachtewereld kom je er niet...

Er is niets wat mij kan toebehoren.
Gedachten benodigen een ingrijpend onderzoek naar het waarheidsgehalte.

En dus als jij er van uit gaat, na degelijk gedachtenonderzoek, zoals jij dat noemt, dat 'ik' niet bestaat hebt dan de eerlijkheid om in te zien dat er niets, waarvan wij weet kunnen hebben, is dat bestaat en dat alles slechts voorbijgaande gedachtenperikelen zijn...

Degelijk gedachtenonderzoek resulteert niet in een 'er van uitgaan'. Daarbij is het onderzoek niet doen en het uit gebrek daaraan dan maar 'voorbijgaande gedachtenperikelen' noemen evenmin het resultaat of de uitkomst van het doen van dat gedegen zelfonderzoek, maar gedachtenvorming over het door anderen voorgespiegelde resultaat dat gedachten niet waar zijn.

Mijn enige les daaruit is dat geloven, denken, onderzoeken... geen enkele zin heeft... het draait enkel en alleen om ZIJN...

Kennis dragen van de uitslag van een geleerde les is nog steeds een mentale constructie.

En hoe je het dan weer en opnieuw draait en of keert, dat ZIJN, gezien mijn beperkt klein persoontje, dat ZIJN kan ik enkel en alleen, in ieder geval op de beste wijze, ervaren via mijn 'ik'... en daarmee door het afbouwen van mijn gekende 'ik'...

Zoiets volgt alleen maar uit redenatie, een hoop gedachtekronkels die niet zijn onderzocht maar worden aangenomen om een logisch gevolg te kunnen creëren en daar vrede mee te hebben.

En daar het door ons gekende 'ik' voor meer dan 99% bestaat uit gedachten... is mijn geleerde les, dat ik dat 'ik' zoveel en zoveel mogelijk moet ontdoen van alle hersenspinsels die errond hangen...
En voor mij een weg daar naartoe is mij zoveel en zoveel mogelijk over te geven aan het instinctief zijn dat van aller eeuwigheid tot vandaag er is...

Nogmaals het gaat hier niet om lesjes te leren of vrede hebben met gevonden oplossingen.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

God is alomtegenwoordig en overal te vinden voor wie haar zoekt.

Nee, dat kan niet. Jij kan God nooit vinden. Je kunt alleen samen komen met God.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Iedereen ook jij kan Waarheid openbaren en het kenmerk daarvan is dat het niet specifiek een 'ik' of 'jij' of 'identiteit' toebehoort. Dus of het Neal Donald Walsh betreft is van geen enkele betekenis. Er is evenmin iemand die een bedankje in ontvangst kan nemen. Hoe meer je in Waarheid bent hoe meer Waarheid je zult vertolken en een ontvanger heeft daar alleen iets aan als hij dat woord 'verstaat' door eveneens in Waarheid te zijn. Als zodanig (vanwege in Waarheid zijn) lees ik graag het woord van anderen die dat ook zijn en herken mij daar (zijnde Waarheid) in.

Maar jij hebt het altijd over een andere waarheid dan ik, Laurens.
Jij denkt nog dat Waarheid en bewustzijn hetzelfde is.
Daarom versta ik jou ook niet. Als het wat dieper gaat gooi je alle termen op een grote hoop. Waarmee mij dan weer de lust vergaat om überhaupt nog op je te reageren......

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Waarom blijf jij je beperken tot 'ik'... en zogezegd het geloof in 'ik'...
Je zegt duidelijk dat het geloof het bestaan creëert; maar dat geldt niet alleen voor het 'ik'; dat geldt voor het bestaan als geheel...

Hou dit stukje vast. Dat wat men (bewust) zijn noemt bevindt zich aan gene zijde van de gehele wereld.

De zgn God-ervaring (om het zou maar eens te noemen) is dan ook alleen mogelijk als men zich terugtrekt uit de gehele wereld. De God-ervaring is subject noch object.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Je kunt alleen samen komen met God.

Dat is wat satsang is.

Wat zijn je bezwaren?