Touwtrekken en soebatten

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Geen bakzeil halen.. gewoon laten zien hoe jouw intentie functioneert als je quotes formuleert.
Dat komt waarschijnlijk te dicht bij, en vervolgens schuif je dat dan af op de 'vermeende' ego gerelateerde re-actie van de ander. Het is tenslotte niet de bedoeling dat 'jouw' ego gerelateerde intenties aan het licht komen, dat lijd alleen maar af, toch?

Je kent mijn intentie niet laat staan dat je kunt zien hoe die functioneert. Je denkt die te kennen dus lijkt me de aangewezen weg deze gedachte te onderzoeken op waarheid.

Dat vermoeden dat het 'waarschijnlijk bij mij' te dicht bij komt heeft eveneens met je gedachten te maken, niks met mij in ieder geval. Aan gedachtenonderzoek wordt in deze contreien achter de schermen niet gedaan en de vraag is moeten we dit gedoe dan toch nog in stand blijven houden?

Ik zie de zin niet van dat gekrakeel, waarin ook bassie zich steeds weer meent te moeten mengen uit (dat er voor mij uitziet als rancune door) eerder aangedane egomiskenning. Kijk gewoon even mee of je je reacties mogelijk worden ingegeven door ego frustraties (zowel oud als nieuw). Want als dat maar ongemoeid blijft gelaten gaat ook het soebatten onverdroten voort.

Bij nader inzien blijft dit geklooi naar verwachting toch maar tot in lengte van dagen doorgaan, velen hebben hier al lang afgehaakt. De overgebleven soebatters Marie, Bassie en Guido blijven onvermoeid op de eerder ingeslagen weg of het ingenomen standpunt doorgaan en sterken alleen nog maar elkaars ego vechtlust. Waar Bassie de enig is met nog een enigszins op zelfonderzoek gelijkende bezigheid, blijft Marie verzanden in het in overeenstemming brengen van theorie en praktijk terwijl Guido simpelweg altijd een 'pain in the ass' is gebleven. Ik denk dat ik velen gelukkig zal maken dit gedoe eindelijk eens af te ronden met een daadstelling.

Nog een laatste rond en dan gaan we knopen doorhakken.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het hoofdletterige Zelf suggereert dat er maar één Zelf is, dat is niet conform de werkelijkheid.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Er is maar één zelf en dat is zichzelf gewaar terwijl het 'ziet'. Kopieer dit bericht en hang het boven je bed.

Bassie, cut the crap. Je spreekt jezelf tegen en toch blijf je heilig overtuigd dat hoe jij het uitdrukt het juist is en hoe een ander het uitdrukt zo fout is.

Als iedereen nu eens zou zien dat je over uitdrukkingen kunt blijven stront gooien naar elkaar, dan kon dat gedeelte al achterwege gelaten worden. Dan kan het gaan over zelf/Zelf zonder al dat geprojecteer van de eigen gedachten, betekenisgevingen erop.

Ik kan perfect volgen dat er in uitdrukken een onderscheid wordt gemaakt tussen het ene Zelf en de vele zelven. Ik kan ook perfect volgen dat er in werkelijkheid geen onderscheid is, omdat de vele zelven illusie, vermeend zijn. Klaar. Daar hoeft dan niet meer over gebakkeleit te worden.

Ik kan ook perfect volgen dat er geen zelf/Zelf bestaat. Het zijn beiden benoemingen. Een benoeming bestaat niet. Van het moment dat je benoemen gaat en de benoeming te serieus, juist, goed uitgedrukt gaat vinden, ben je de werkelijkheid helemaal kwijt en raak je er op den duur verstrikt in je benoemingen.

Beter bewust zijn dat het maar benoemingen zijn, die van jou en de ander, dat spaart heel wat stront gegooi.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Bassie, cut the crap. Je spreekt jezelf tegen en toch blijf je heilig overtuigd dat hoe jij het uitdrukt het juist is en hoe een ander het uitdrukt zo fout is.

Als iedereen nu eens zou zien dat je over uitdrukkingen kunt blijven stront gooien naar elkaar, dan kon dat gedeelte al achterwege gelaten worden. Dan kan het gaan over zelf/Zelf zonder al dat geprojecteer van de eigen gedachten, betekenisgevingen erop.

Ik kan perfect volgen dat er in uitdrukken een onderscheid wordt gemaakt tussen het ene Zelf en de vele zelven. Ik kan ook perfect volgen dat er in werkelijkheid geen onderscheid is, omdat de vele zelven illusie, vermeend zijn. Klaar. Daar hoeft dan niet meer over gebakkeleit te worden.

Ik kan ook perfect volgen dat er geen zelf/Zelf bestaat. Het zijn beiden benoemingen. Een benoeming bestaat niet. Van het moment dat je benoemen gaat en de benoeming te serieus, juist, goed uitgedrukt gaat vinden, ben je de werkelijkheid helemaal kwijt en raak je er op den duur verstrikt in je benoemingen.

Beter bewust zijn dat het maar benoemingen zijn, die van jou en de ander, dat spaart heel wat stront gegooi.

Je probeert mij weer eens te slim af te zijn, Dorje. Er is maar één wijze van zelf-zijn. Kennelijk heb je daar geen weet van. Maar een 'centrale Zelf' is nergens te vinden.

Atman (Sanskriet, n., आत्मन्, ātman, ook jivatman) is zelf, ziel, geest, diepere essentie van ik, bewustzijn. Het is in een van de betekenissen synoniem met Brahman.

Als Atman en Brahman hetzelfde is, waarom zou de A.V. er dan twee namen voor hebben?

Er is maar één zelf. En toch verdeeld over miljarden mensen. Deze paradox is in je zelf te vinden. Anderen proberen te slim af te zijn helpt daar niet bij.....

[Bassie]

En dat terwijl het ook als je niet Atman gerealiseerd hebt zo eenvoudig te begrijpen is. Atman doet zich op dezelfde wijze voor in ieder mens. Hetgeen ook verklaart waarom mensen Waarheid herkennen in elkaar ook bij een vreemde. Het is dezelfde Atman!

Atman wil niks anders zeggen dan op dezelfde wijze een 'zelf' zijn.
Of diepere essentie van ik, dat kun je ook zeggen.

Heb je daar geen weet van, dan zit je gewoon nog in de zelf-illusie.

En waarom schrijf je het niet met een hoofdletter? Omdat het 'ik' is die er weet van heeft. Jezelf op de troon hijsen en jezelf tot God benoemen doet men alleen in de zelf-illusie......

[Bassie]

Sowieso is het aanbevelenswaardig om de A.V. te blijven volgen in grote lijnen.
En dan niet een privé versie er van.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je kent mijn intentie niet laat staan dat je kunt zien hoe die functioneert. Je denkt die te kennen dus lijkt me de aangewezen weg deze gedachte te onderzoeken op waarheid.

Dat vermoeden dat het 'waarschijnlijk bij mij' te dicht bij komt heeft eveneens met je gedachten te maken, niks met mij in ieder geval. Aan gedachtenonderzoek wordt in deze contreien achter de schermen niet gedaan en de vraag is moeten we dit gedoe dan toch nog in stand blijven houden?

Ik zie de zin niet van dat gekrakeel, waarin ook bassie zich steeds weer meent te moeten mengen uit (dat er voor mij uitziet als rancune door) eerder aangedane egomiskenning. Kijk gewoon even mee of je je reacties mogelijk worden ingegeven door ego frustraties (zowel oud als nieuw). Want als dat maar ongemoeid blijft gelaten gaat ook het soebatten onverdroten voort.

Bij nader inzien blijft dit geklooi naar verwachting toch maar tot in lengte van dagen doorgaan, velen hebben hier al lang afgehaakt. De overgebleven soebatters Marie, Bassie en Guido blijven onvermoeid op de eerder ingeslagen weg of het ingenomen standpunt doorgaan en sterken alleen nog maar elkaars ego vechtlust. Waar Bassie de enig is met nog een enigszins op zelfonderzoek gelijkende bezigheid, blijft Marie verzanden in het in overeenstemming brengen van theorie en praktijk terwijl Guido simpelweg altijd een 'pain in the ass' is gebleven. Ik denk dat ik velen gelukkig zal maken dit gedoe eindelijk eens af te ronden met een daadstelling.

Nog een laatste rond en dan gaan we knopen doorhakken.

Ik ben het volledig met je eens dat dit geklooi hier maar tot in lengte van dagen blijft doorgaan.

Maar je ontkent daarbij wel volledig je eigen aandeel hier in. Het feit dat jij je met je 'egoloosheid' er steeds boven zet wakkert zo'n geklooi alleen maar aan.

Het zou zoveel anders kunnen zijn als jij je zwaktes in je eigen manier van uitdrukken zou onderkennen, zoals daar zijn: je rigide gerichtheid op je eigen uitgevonden gedegen zelfonderzoek en als de vinger eens wordt gelegd op de tekortkomingen ervan dit steeds maar weer wegzetten als ego actie. Dat is de manier waarop jij heel dit geklooi maar blijft aanzwengelen. Guido legt daar de vinger zeer juist op, zoals bij iedereen legt hij de vinger er lang niet juist op bij alles wat ie uitdrukt. Ook Guido's uitdrukken zit vol zwaktes, net als jouw, mijn, Bassies, en zelfs Advaita Vedanta's uitdrukken.

Is het nu echt zo moeilijk om de zwaktes in wat zich voor blijft doen te onderkennen? Dat doet overigens niets af aan de sterkte van het weten wat te zijn, integendeel.

Als je weet wat je bent, dan weet je ook dat je die zwakte niet bent en hoef je die ook niet als sterkte te gaan hoog houden. Van het moment dat die mond opengaat of die vingers beginnen te typen, is er onvolkomenheid, is er "ego". Dat hoeft geen "ego beheptheid" te zijn, maar wel ego, opdeling in subject en object: "Ik spreek tot jou". En waar ego is, is de Werkelijkheid al opgedeeld en niet meer de Werkelijkheid. Er is dus geen discussie nodig over wat vanuit dat ego wordt uitgedrukt. Het is sowieso fout, gewoon maar een manier van uitdrukken.

Die ego beheptheid komt er maar als dit onvermijdelijk onvolkomene verdedigd gaat worden als volkomen.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Maar een 'centrale Zelf' is nergens te vinden.

Die "centrale" en dat "ergens te vinden" heb je er zelf aan toegevoegd. Dat is de eigen betekenis geving op een ander zijn uitdrukken projecteren. Dat is wat er hier maar gebeurt. Niets anders.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Er is maar één zelf.

Ja, zo kan je het uitdrukken. En ook dat het geen locatie heeft, nergens centraal is en niet terug te vinden is.

Er is maar één Zelf, maar miljarden mensen die "menen" (vermeend) een zelf te hebben, kan ik gewoon ook goedkeuren als uitdrukking. Jij gewoon niet.

Ikzelf druk het zelfs liever uit als dat er geen zelf/Zelf is, dat is maar een manier van uitdrukken, Advaita Vedanta is ook maar een manier van uitdrukken. Als je zo een manier te serieus gaat nemen dan geraak je er in verdwaald.

Maar het was niet mijn bedoeling hierover te gaan bakkeleien. Ik deel het gewoon even mee. Je kan het hebben of niet.

[Bassie]

Je zou ook kunnen inzien dat je nog in de zelf-illusie verkeert, Dorje.
Je zag 'stront gooien' waar het niet was.
En meteen schoot je in de rol van 'leraar' om over zaken te orakelen waar je nog geen weet van hebt.

Daar ga je onverdroten mee voort, want nu schrijf je liever dat er geen zelf/Zelf is en dat A.V. ook maar een manier van uitdrukken is. Ja, zo lust ik er nog wel een paar. We zijn hier per definitie het woordloze aan het uitdrukken in woorden. Aan platgetreden paden weer geen gebrek....onderwijl gaat het wederom niet waarover het zou moeten gaan: zelfkennis.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Ik ben het volledig met je eens dat dit geklooi hier maar tot in lengte van dagen blijft doorgaan.

Maar je ontkent daarbij wel volledig je eigen aandeel hier in. Het feit dat jij je met je 'egoloosheid' er steeds boven zet wakkert zo'n geklooi alleen maar aan.

De misvatting is dat ik me er zou boven zetten. Ik ruim misverstanden op waarover zich vervolgens ego's ontfermen. Kan ik daar wat aan doen?

Het zou zoveel anders kunnen zijn als jij je zwaktes in je eigen manier van uitdrukken zou onderkennen, zoals daar zijn: je rigide gerichtheid op je eigen uitgevonden gedegen zelfonderzoek en als de vinger eens wordt gelegd op de tekortkomingen ervan dit steeds maar weer wegzetten als ego actie. Dat is de manier waarop jij heel dit geklooi maar blijft aanzwengelen. Guido legt daar de vinger zeer juist op, zoals bij iedereen legt hij de vinger er lang niet juist op bij alles wat ie uitdrukt. Ook Guido's uitdrukken zit vol zwaktes, net als jouw, mijn, Bassies, en zelfs Advaita Vedanta's uitdrukken.

Er is geen zwakte als het advies, gedegen zelfonderzoek te doen. opgevolgd zou worden. Het steeds overal op in moeten gaan wanneer het niet juist wordt uitgelegd, daarmee wordt een uit zichzelf simpele boodschap gecompliceerd. Ook behoeven niet alle paden die hier alsmaar opduiken worden aangeroerd of betreden. Er is veel te veel 'ruis' ontstaan door alles wat hier aan bod komt en moet worden tegengesproken. Guido verergert dat op zijn beurt ook nog eens door de boodschapper te beoordelen en te licht te bevinden. Dus ik heb het met dit voortdurende gekrakeel wel gehad.

Is het nu echt zo moeilijk om de zwaktes in wat zich voor blijft doen te onderkennen? Dat doet overigens niets af aan de sterkte van het weten wat te zijn, integendeel.

Voor een vrijblijvend discussieforum kunnen we wel wat ordemaatregelen treffen voor een soepeler verloop maar als het aan mij ligt is het gedaan met dat discussiëren. Ik wil het zo onderhand na tien jaar soebatten wel eens gaan hebben over gedegen zelfonderzoek.

Als je weet wat je bent, dan weet je ook dat je die zwakte niet bent en hoef je die ook niet als sterkte te gaan hoog houden. Van het moment dat die mond opengaat of die vingers beginnen te typen, is er onvolkomenheid, is er "ego". Dat hoeft geen "ego beheptheid" te zijn, maar wel ego, opdeling in subject en object: "Ik spreek tot jou". En waar ego is, is de Werkelijkheid al opgedeeld en niet meer de Werkelijkheid. Er is dus geen discussie nodig over wat vanuit dat ego wordt uitgedrukt. Het is sowieso fout, gewoon maar een manier van uitdrukken.

Het lijkt misschien zo voor een ego gerelateerde persoon maar het gaat helemaal niet om mij al wordt ik er al vanaf het begin in persoon met de haren bijgesleept. Ego heeft een tegenstander nodig. Wanneer dat ego als aanstichter alsmaar buiten de kwestie wordt gehouden dan blijft ego de regie over de gang van zaken voeren met het nu voorliggende gevolg. Dat is helemaal niet moeilijk te zien behalve als je maar pertinent blijft weigeren je ogen open te doen. En jou en anderen hun gesus aangaande wat ego aanricht helpt evenmin.

Die ego beheptheid komt er maar als dit onvermijdelijk onvolkomene verdedigd gaat worden als volkomen.

Ja én? Een aangesproken/gebelgd ego manifesteert zich en dan moeten we maar doen alsof dat niet het geval is? Een egoloze verdedigd zich niet maar dat kan een met ego behepte helemaal niet als zodanig zien. Ego meent altijd met ego vandoen te hebben. Wanneer houdt dat op? Precies pas wanneer deze werking, of uiteindelijk het ego zelf, gezien en doorzien is.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

We zijn hier per definitie het woordloze aan het uitdrukken in woorden.

Dat heeft totaal geen zin en mond alsmaar uit in geneuzel en gesoebat.

Ik geef dit nog een paar dagen en dan is het schluss.