Eckhart Tolle - short interview.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Aad ik kan je niet volgen, wat bedoel je met geen onderscheid tussen 'weten wat je bent' en het persoonlijke ? Ik kan zeggen dat ik mijn handelen niet ben omdat ik de waarnemer er van ben bedoel je dat ?

Als je zegt dat je het had over emoties die voortkomen uit ego/denken was je niet erg duidelijk in je beschrijving. Ik kan me voorstellen dat je zoiets bedoeld als emotie vanwege de onhebbelijkheid iets niet te kunnen krijgen, het stampvoeten zeg maar. Maar als je het over emoties in het algemeen hebt laat je mij veel ruimte.

Ik vind dus dat je zorgvuldiger moet zijn in wat je wilt zeggen dat voorkomt dit gesoebat en een krakkemikkige discussie daarover.

Je zegt bijvoorbeeld dat reacties/emoties in het NU geen enkel nut/functie hebben ik vind dat nogal een bewering. Ik zou niet durven zeggen dat ze geen nut/functie hebben. Ze zijn er voor mij dus heeft het nut, is er een functie.

Ik krijg steeds de indruk dat jij, uitermate goed bedoeld overigens, de scherpe kantjes waaraan mensen zich kunnen bezeren ervan wilt afhalen middels het bewust worden van de aard er van.

Bewustwording is mooi, dat juich ik van harte toe. Maar bij 'weten wat je bent' valt de noodzaak van het alsnog bewust worden weg, dan ben je het al. Dus eigenlijk zeg ik zorg dat je weet 'wat' je bent en jij zegt wordt bewust.

Je kunt de hele martelgang, want het vraagt veel inzet, van bewust worden omzeilen. Ergens noem je 'weten wat je bent' een opstapje maar feitelijk is 'bewust worden' dat opstapje.

Onderzoek naar hoe de dingen ontstaan, waar ze vandaan komen is bewustwording, het helpt je inzicht te krijgen waardoor ze niet zo'n impact meer hebben, maar het is een lange weg die er te gaan is. Soms zeer zeker nodig maar niet altijd. Als er blokkades zijn die je verhinderen het onderzoek naar 'wat' je bent te doen, moeten die eerst uit de weg geruimd worden.

Wat mij betreft, ik vind vloeken gewoon lekker, ik zie mijn egodingetje daar niet in. Maar ik ben natuurlijk niet de maat der dingen.

Renoir, natuurlijk zijn mijn schrijvens een zootje maar het gaat mij niet om de exacte woorden maar een aanvoelen/herkennen van.

Neen dat bedoel ik niet, ik maak gewoon geen onderscheid en in wezen is dat er ook niet, er is 1 (snap wel dat dat ook niet correct is).

Jij/wij zijn wel ons handelen.

Uit ons handelen blijkt of wij 'weten wat we zijn' namelijk pure energie, bewustzijn, openheid/mogelijkheid.

Dat onderscheid maken tussen dat weten wat je bent en je handelingen is een verstandelijk foefje.

Dat foefje is er om mechanismes zoals; schuldgevoel, het lukt me niet, ik doe het fout, etc te omzeilen.

Dat is de koffie van de melk en suiker scheiden om de werkzaamheden te kunnen ontdekken. Heb je die eenmaal door dan is de koffie gewoon de koffie.

Enkel het ego/de mind is zo slim om te stellen; ik weet wat ik ben en ik ben niet mijn handelen.

M.a.w. het ego houdt zichzelf in stand en dat is logisch, het kan niet anders dan zijn grens in stand houden.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je zegt bijvoorbeeld dat reacties/emoties in het NU geen enkel nut/functie hebben ik vind dat nogal een bewering. Ik zou niet durven zeggen dat ze geen nut/functie hebben. Ze zijn er voor mij dus heeft het nut, is er een functie.

Wat mij betreft, ik vind vloeken gewoon lekker, ik zie mijn egodingetje daar niet in. Maar ik ben natuurlijk niet de maat der dingen.

Renoir, exact, ze hebben voor jou als ego een functie, een nut.

Maar dat is iets geheel anders dan vanuit de werkelijkheid.

Wat heeft bv vloeken/irritatie voor praktisch nut?

De situatie verandert er niet door toch?


Het enige nut vanuit werkelijkheid is dat 'irritatie/spanning' een reden kan zijn om te onderzoeken of het wel reëel is of we wel in de werkelijkheid staan, vanuit onze ware aard leven. Het past/zit niet in onze ware aard.

Irritatie/boosheid/verdriet wil enkel zeggen dat we een eigen invulling gehad hebben m.b.t. een situatie. Het zegt eigenlijk alleen dat we de situatie niet willen. Zelfs in die mate dat er irritatie ontstaat.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Renoir, exact, ze hebben voor jou als ego een functie, een nut.

Maar dat is iets geheel anders dan vanuit de werkelijkheid.

Wat heeft bv vloeken/irritatie voor praktisch nut?

De situatie verandert er niet door toch?

Het enige nut vanuit werkelijkheid is dat 'irritatie/spanning' een reden kan zijn om te onderzoeken of het wel reëel is of we wel in de werkelijkheid staan, vanuit onze ware aard leven. Het past/zit niet in onze ware aard.

Irritatie/boosheid/verdriet wil enkel zeggen dat we een eigen invulling gehad hebben m.b.t. een situatie. Het zegt eigenlijk alleen dat we de situatie niet willen. Zelfs in die mate dat er irritatie ontstaat.

Aad ik accepteer je rol in een bewustwordingsproces, maar ik denk toch dat we erg veel, zo niet fundamenteel, verschillen in dat weten 'wat' je bent.

Ik kan makkelijk toegeven dat vloeken nut heeft, het lucht op, het geeft aan dat ik weerstand met de werkelijkheid ervaar, maar egodingetje ? Nee.

Ik heb met het uiten van de vloek of het reageren op een situatie absoluut niet de indruk dat ik bezig ben het anders te willen dan het is.

Ik kan me er in vinden dat er redenen kunnen zijn waarom ik me te weer stel tegen de realiteit, dat er weerstand is of wordt opgeroepen om dat te onderzoeken.
(Byron Katie is zéér bedreven in het bloot leggen er van).

Bij Blikje zie ik dat trauma haar belemmerd in het vrijelijk ondervinden van uiteenlopende gedachten, ik vind zo'n onderzoek in haar geval uitermate gewenst om de oorzaak en de belemmeringen op te sporen.

Er zullen zeker meer van zulk soort gevallen zijn maar ik weiger daarin zo ver te gaan dat dat altijd zo is, om daarin dus dan maar te gaan generaliseren.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Hab, ik wist wel dat je een schat bent.

Ik reageer nu enkel even op wat jij gehoord heb m.a.w. ik heb het filmpje nu niet beluisterd.

De goede man praat vanuit de natuurlijke staat van zijn (die ik herken en zo hier ook beleef maar dat ter zijde) tegen iemand die die staat niet kent/herkent. Hij moet dus woorden gebruiken die voor de ander begrijpelijk zijn.

In mijn oren zegt hij dus;

'I accept what is' daar bedoelt hij niet mee dat er een ik is die iets accepteert maar dat hij in dit geval het snijden waar neemt voor wat het is, er is snijden, meer niet.

Om het begrijpelijker te maken zegt hij; het is hetzelfde als een windvlaag, meer niet.

M.a.w. of hij nou gesneden wordt of een windvlaag wordt ervaren dat is voor hem hetzelfde.

Het is dus niet zo dat de goede man een beleving heeft zoals de meeste ego`s die zouden hebben en die beleving dan mentaal bewerkt en daardoor geen emotie zoals het gewoon geacht wordt heeft.

Je wilt niet weten hoe ik gevloekt hebt en geirriteerd ik raken kon.

Ik heb dat simpelweg zien wegvallen doordat er inzicht kwam/was hoe dingen ontstaan.

Ik had geen last van mijn vloeken of irritatie, ik hield het niet in of iets dergelijks.

Maar van nature is onze aard niet zo, het klopt niet en daardoor ging ik op onderzoek, gewoon zelf ondervinden en de mensen tegen komen die dat onderzoek al afgerond hadden en weer op de natuurlijke manier leefden, in de werkelijkheid stonden.

Ik zou maar bukken als ik u was.

Ja, ik moet m'n klassiekers ook lezen en herlezen.
Als ik dat had gedaan dan had ik geweten dat als ik wel goed naar de guru geluisterd blijk te hebben ik vervolgens van tafel zou worden geveegd met het argument dat ik hem niet goed begrepen heb.
De guru spreekt namelijk geen gewoon Engels of Nederlands.
Nee, hij maakt gebruik van een héél ander idioom.

Bijgevolg heeft hij semi-verlichte mensen als meneer Aart nodig om hem dan vervolgens te interpreteren of uit te leggen, opdat het gewone volk dan ook kan begrijpen wat de meester bedoelt.

Dan snap ik ook gelijk al die blije mensen in dat filmpje die na een lezing van de meester kreten van blijdschap uiten over zijn boodschap.....
Niet wetende dat zij het allemaal verkeerd begrepen hebben en dat er eigenlijk niks is om blij om te zijn.
Maar ja, weten die mensen veel.
Er is immers niet overal een meneer Aart aanwezig die voor het domme volk het Tolle-idioom vertaald naar 'gewone mensen taal'.

F****ing Bullshit!!


Hab.

[habbuthabnot]

http://youtu.be/2P9F29jT7QQ

Dalai Lama, als zelf verklaard 'niet verlichte' geeft uiterst gedetailleerde instructies over hoe de geest getransformeerd kan worden door meditatie.

Vereist wel een beetje concentratie als gevolg van dat krankjoreme engels dat Hij bezigt maar een beetje zelfonderzoeker bijt zich er wel doorheen.

Let in het bijzonder op bij hetgeen hij zegt over de aard van deze beoogde transformatie en de middelen die daartoe aangewend dienen te worden.

Heel specifiek, heel nauwkeurig en bijgevolg zeer bruikbaar.

Je kunt 68 filmpjes van Tolle bekijken zonder ook maar één aanwijzing te krijgen.
Toverdrankverkoper.

Hab.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Allereerst is een voorstelling van een voorval allesbehalve het voorval zelf en absoluut geen garantie dat het zich naar die voorstelling zal gaan afwikkelen. Het is evengoed mogelijk dat je de tijd ontbreekt om te schrikken of te vloeken omdat je het vege lijf moet redden.

De vraag voor een 'allebehalve-zelf-onderzoek' die als hypothese interessant kan zijn is of het vege lijf redden een overlevingsinstinct is of een idee aangevallen, c.q. met de dood bedreigd worden.

het voorval zelf is al een voorstelling van zaken ect, alleen beleef jij dat niet zo omdat je er in zit. Maar goed buiten dat maakt het voor onderzoek geen bal uit of je een vooral uit bv je herinnering voorstelt om te kunnen vaststellen waar de schrikreactie en/of vege lijf redden en vervolg reactie nu vandaan komt.

Wanneer eerst het vege lijf gered moet worden......, ik ben er even stil van, dan komt achteraf de reactie, die meestal als ondergrond heeft: poeh poeh? dat was op het nippertje, fijn dat ik zo'n snel reactie vermogen heb, overlevingsdrift heeft tijdig gereageerd ect, en gvd wat een klootzak hier en daar ect., als ik niet zo snel had gereageerd dan had mijn lijf nu in de kreukels gelegen bladiebla ect., en dat zou de schuld van die bullebak ect. geweest zijn....

Voor mij staat overlevingsinstinct overigens min of meer gelijk aan het idee van zich door de dood bedreigt voelen.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Vagebond, ik gebruik je mooie woorden even ter eigen glorie.

In wezen bestaat er niet zoiets als; met de dood bedreigd voelen.

Dat gevoel kan er wel zijn maar het is een gevoel vanuit het denken.

Wat er hooguit in een situatie kan zijn is 'schrik' (wat niets anders is dan een natuurlijke prikkel van het lichaam dat constateert dat er iets gaande is/directe dreiging is/kan ontstaan) en een directe reactie om de dreiging/beschadiging van het lichaam te ontwijken/te voorkomen/zo min mogelijk te laten zijn.

Dat is in wezen wat er is.

De rest is vanuit het denken.

Vloeken draagt namelijk nergens toe bij en is een denken, een achteraf geneuzel, een egodingetje.

We hebben geen flauw idee wat de dood is en zijn er ook in wezen niet bang voor. Alles wat we voelen m.b.t. de dood is bedacht, is ontstaan uit het ego/de comfortzone, is een verkeerde vertaling van signalen van het lichaam door het denken. Of zijn signalen van de comfortzone/ego wat zichzelf in gevaar gebracht ziet.

Mee eens :-)

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

het voorval zelf is al een voorstelling van zaken ect, alleen beleef jij dat niet zo omdat je er in zit. Maar goed buiten dat maakt het voor onderzoek geen bal uit of je een vooral uit bv je herinnering voorstelt om te kunnen vaststellen waar de schrikreactie en/of vege lijf redden en vervolg reactie nu vandaan komt.

Wanneer eerst het vege lijf gered moet worden......, ik ben er even stil van, dan komt achteraf de reactie, die meestal als ondergrond heeft: poeh hé dat was op het nippertje, fijn dat ik zo'n snel reactie vermogen heb, overlevingsdrift heeft tijdig gereageerd ect, en gvd wat een klootzak hier en daar ect., als ik niet zo snel had gereageerd dan had mijn lijf nu in de kreukels gelegen bladiebla ect., en dat zou de schuld van die bullebak ect. geweest zijn....

Voor mij staat overlevingsinstinct overigens min of meer gelijk aan het idee van zich door de dood bedreigt voelen.

Vagebond je hebt je in je haast aansluiting te vinden bij de quote van Aad vergaloppeert.

Ik beleef het niet om de tegenovergestelde dan jouw reden omdat ik er (in de situatie) niet inzit.

Afgezien daarvan staaft je verhaal je conclusie niet.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Mee eens :-)

Wonderlijk om te zien Vagebond dat je je door mij hogelijk geprezen, altijd absoluut van niets en niemand afhankelijke, mening zo maar aan die van Aad ondergeschikt hebt maakt, terwijl die bij mij rammelt als een emmer.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Het enige nut vanuit werkelijkheid is dat 'irritatie/spanning' een reden kan zijn om te onderzoeken of het wel reeel is of we wel in de werkelijkheid staan, vanuit onze ware aard leven. Het past/zit niet in onze ware aard.

Ik moet je heel eerlijk bekennen dat ik dat zelf ook altijd een heel mooie gedachte/uitgangspunt vind. Maar er is enkel behoefte vanuit een "onware" aard, op zoek te gaan naar zoiets als onze ware aard. Je kunt ze niet los van elkaar zien. Anders gezegd, ook onze onware aard heeft zijn waarde in het totaalplaatje, so tot speak. Uiter Aard is er maar 1 ware Aart.