Ontkenning van de realiteit hier en nu

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Het verhaal van Jeff komt me bekend voor..

Mij helemaal niet.
Dat is dan blijkbaar het aardige van een T.P. te (mogen) horen.

Een eye-opener, een opluchting, gewoon weer Diane mogen en kunnen zijn.

Onmiddellijk en eindelijk was Blik heerlijk Blik zoals ze IS juist omdát er niemand is.

De terreur van de psyche was daarmee niet totaal verdwenen, dat is nu eenmaal de hersenspoeling waardoor elk mens gespoeld wordt.

Ook dat hoort erbij.

[Mara]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

[...]Dat is dan blijkbaar het aardige van een T.P. te (mogen) horen.[...]Onmiddellijk en eindelijk was Blik heerlijk Blik zoals ze IS juist omdát er niemand is.

De terreur van de psyche was daarmee niet totaal verdwenen, dat is nu eenmaal de hersenspoeling waardoor elk mens gespoeld wordt.

Ook dat hoort erbij.

Toen ik een paar weken geleden een (lang) interview met Tony Parsons zat te bekijken op Conscious.TV begreep ik plots iets. Hij had het over de verkramping die je ineens kunt loslaten.
Die verkramping die o.a. gebaseerd is op angst voor het verlies van het bekende zelfbeeld. Ik zag in dat ik sinds lange tijd, als gevolg van een manier van mediteren, vastgeklonken ben aan het willen vasthouden van een bepaalde toestand. Het inzicht dat dat onzinnig is omdat dat niet mogelijk is was onmiddellijk bevrijdend.
Maar het deed wel niet mijn 'individualiteits-gevoel' op een dieper niveau verdwijnen.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

Maar het deed wel niet mijn 'individualiteits-gevoel' op een dieper niveau verdwijnen.

Dat Individualiteits 'gevoel'....verdwijnt ook niet, dat is alles wat je hebt bij bestaan' omdat er 'anderen' bestonden, en bestaan'.
Dat Individualiteits 'gevoel' is niet iets wat jij' doet...dat is er gewoon.
Dat wat verdwijnt is de 'beleving' een op zichzelf staande , van niets afhankelijke ' persoonlijkheid' te zijn.....de diepe ' waan' van die ' beleving' ........verdwijnt.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Keen

Dat wat verdwijnt is de 'beleving' een op zichzelf staande , van niets afhankelijke ' persoonlijkheid' te zijn.....de diepe ' waan' van die ' beleving' ........verdwijnt.

kijk eens aan.

Dat is wat er waarschijnlijk altijd al vaag was.
Daarom de onmiddellijke herkenning.
Neemt nog niet de diep ingewortelde conditionering weg.
Maar alleen de mentale herkenning geeft al heel veel mentale vrijheid.
Het voelde bij T.P. meteen al als een grote herkenning en even grote opluchting.

En voor de rest gewoon laten gaan want:

Child, it is not by appearances that you are fettered

but by craving.

Tilopa

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

.. een grote herkenning en even grote opluchting.

De opluchting is een beloning, een belang om iets in stand te houden, cq als onaangenaam te kunnen ontkennen.

Oorspronkelijk geplaatst door Keen

Jawel hoor, het zijn ideeen, gedachten waar ik het over heb.


Waar zie je de aanname ?
Waarin zie je het grove ?
Welke conclusie is verkeerd ?

ALLES' zegt mij' iets....ik VERMIJD niks.

Wat een geOH dan allemaal weer, die ideeen en gedachten.

De conclusie aan het slot van je krakkemikkig betoog.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Sytze

De opluchting is een beloning, een belang om iets in stand te houden, cq als onaangenaam te kunnen ontkennen.

Mind is talking..

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Mind is talking..

Shit is heaping.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Sytze

Wat een geOH dan allemaal weer, die ideeen en gedachten.

De conclusie aan het slot van je krakkemikkig betoog.

Elk betoog is krakkemikkig......
Omdat alle betogen van lucht zijn, daar moet je helemaal geen stevigheid van verwachten.

Waarom geef je geen antwoord op een paar eenvoudige vragen ?....ben je misschien een Luchtfietser ?, sorry maar dat is een kundigheid waar ik niet in thuis ben.

(p.s je doet me denken aan Jef Foster......in zijn early days

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het komt mij ook erg bekend voor, bij mezelf.
Het meest aangenaam verrast ben ik nog steeds
bij het zien van de levende aanwezigheid
bij hen die zich nog nooit met deze materie bezig hebben gehouden.

Maar blijkbaar is er soms een omweg nodig om hier op uit te komen.

De weg lijkt voor iedereen anders te gaan.
Richtingaanwijzers genoeg, daar niet van.
Misschien moet het leven ons eerst een aantal "lesjes" geven.
Ik was heel lang niet van zins het hoofd te buigen...
En nog steeds bemerk ik af en toe een soort eigen-wijze veerkracht op.