Geloof

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dat zou dan een welkome en nieuw te begane weg zijn om tot zijn te komen, ware het niet dat het zijn zich kenmerkt door afwezigheid van 'ik'.

Zelfs indien het zijn zich kenmerkt door de afwezigheid van 'ik'; dan wil dat nog niet zeggen dat het uitschakelen van het 'ik' je dichter bij het zijn brengt...
Oorzaak en gevolg niet omkeren...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Zelfs indien het zijn zich kenmerkt door de afwezigheid van 'ik'; dan wil dat nog niet zeggen dat het uitschakelen van het 'ik' je dichter bij het zijn brengt...
Oorzaak en gevolg niet omkeren...

Er is geen sprake van een omkering van oorzaak en gevolg totdat je dat er van maakt.
Zijn kenmerkt zich door afwezigheid van 'ik' .....sec, oftewel kortom zo is dat.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Zo gezien, geen probleem... Indien het helpt te transformeren...

Nope. Het 'zijn' is de transformatie (ontologische wende) al....

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Niet ons verstand. Wel ons 'wezen'.

Wat versta je onder ons "wezen":

Ik kwam te vroeg bij, uit een narcose, in volle operatie...
Ik kwam van heel ver en het eerste wat ik realiseerde was dat ik als een geest rondzweefde over rotsen... Daarna begon ik geleidelijk aan de pijn van de opratie te voelen maar ik zat, onbewegelijk, opgesloten in de materie...
De pijn werd heviger en heviger en ik hoorde de dokters boven mij praten dat er een paar complicaties waren, waardoor de operatie waarschijnlijk een beetje langer duurde dan normaal... De pijn werd heviger en heviger, maar ik zat vast in mijn lichaam... En dan hoorde ik een dokter zeggen : "de patient beweegt haar hand" en mij realiseerde dat ik mijn hand kon bewegen, bewoog ik hem met alle macht... Daarna was ik terug weg, waarschijnlijk werd de narcose verzwaard...

Na de operatie bleek alles wat ik gehoord had, inderdaad ook gezegd te zijn...

Wat is mijn "wezen"???

Hewel voor mij is het 'ik' daar de kern van...
Want jij mag van anderen gehoord hebben wat er gebeurd; en jij, als mens kunt met heel je wezen meeleven, maar het is pas als je zelf dat of iets anders beleefd hebt, dat je weet wat het is...

Een kant van het 'ik', en zeker niet de minste kant, is het overlevingsmechanisme van het wezen, waarbij het 'ik' er alles aan zal doen om te overleven en het 'ik', in tegenstelling met de 'ander' op de voorgrond te plaatsen... Het egoïstische en hebzuchtige 'ik'.
Hewel, die kant zal je mee moeten evolueren...
Maar die kant geef je niet het recht om het 'ik', in al zijn verscheidenheid, in al zijn grootsheid en wijsheid, in al zijn kansen van gewaarworden, leven, imagineren.... opzij te schuiven, want het is jezelf avorteren van je sterkste kracht om te komen tot het AL.

En kom nu weer niet af met dat het maar een verhaaltje, een persoonlijke ervaring... is...
Wie niet tot de kern van het gegeven doordringt, blijft in dat gegeven hangen en saboteert zijn eigen ZIJN...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Een kant van het 'ik', en zeker niet de minste kant, is het overlevingsmechanisme van het wezen, waarbij het 'ik' er alles aan zal doen om te overleven en het 'ik', in tegenstelling met de 'ander' op de voorgrond te plaatsen... Het egoïstische en hebzuchtige 'ik'.

Het overleven zit in het systeem en wordt niet veroorzaakt door 'ik'. Je zou eens een paar testjes kunnen doen te besluiten niet je 'ik' de regie te laten voeren, maar af te wachten wat je zonder ik-sturing besluit te gaan doen. Die beslissingen worden allemaal gewoon genomen zonder 'ik'.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het overleven zit in het systeem en wordt niet veroorzaakt door 'ik'. Je zou eens een paar testjes kunnen doen te besluiten niet je 'ik' de regie te laten voeren, maar af te wachten wat je zonder ik-sturing besluit te gaan doen. Die beslissingen worden allemaal gewoon genomen zonder 'ik'.

Laurens, een van de grote lessen bij verder onderzoek naar het ZIJN is dat jijzelf, je 'ik' niet de doener is...
Dus, met of zonder 'ik' zullen de besluiten, de gevolgen van wat er gaat gebeuren niet veel anders zijn...
Maar dank zij mijn 'ik' zal ik wel veel scherper zien wat er gebeurt...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Wat versta je onder ons "wezen":

Die vraag is niet eenduidig te beantwoorden. Als ego zijnde ben ik het wezen wat verschijnt in deze wereld. Als liefde zijnde is liefde het wezenlijke wat mij beweegt.

Of zoals een wijze ooit zei: Waarheid verteld mij dat ik niets ben, Liefde verteld mij dat ik alles ben, daar tussen beweeg ik mij.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Laurens, een van de grote lessen bij verder onderzoek naar het ZIJN is dat jijzelf, je 'ik' niet de doener is...
Dus, met of zonder 'ik' zullen de besluiten, de gevolgen van wat er gaat gebeuren niet veel anders zijn...
Maar dank zij mijn 'ik' zal ik wel veel scherper zien wat er gebeurt...

Niet kakelen Marie, doe nou maar gewoon dat testje.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Niet kakelen Marie, doe nou maar gewoon dat testje.

Niet kakelen Marie ???
Weet dat wat ik hier vertel dagelijkse kost is voor mij... Dus over welk testje heb je het???

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Die vraag is niet eenduidig te beantwoorden. Als ego zijnde ben ik het wezen wat verschijnt in deze wereld. Als liefde zijnde is liefde het wezenlijke wat mij beweegt.

Of zoals een wijze ooit zei: Waarheid verteld mij dat ik niets ben, Liefde verteld mij dat ik alles ben, daar tussen beweeg ik mij.

Niets is alles, Bassie... Dus zo wel de waarheid als de liefde hebben gelijk...

Oké, je kunt dat zien als de ene of andere slogan... Klinkt goed en vooral heel geleerd, niet???
Maar je moet door de poort van het niets gaan om de grootsheid van het niets te ervaren...
Wat wordt er in volksmond gezegd... "Wie het kleine niet eert, is het grote niet weert" Meer nog, ik maak daarvan zal nooit het grotere kennen...