Er is een groot verschil in de weg kennen en de weg gaan

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ja vreselijk is dat dat ik mensen aanbeveel gedegen zelfonderzoek te doen om geheel en al zelf te ont'dekken wat dat 'ik' is waarvan ze denken dat ze dat zijn.

Moet je niet aan denken dat er zulke wrede personen zijn die dat aanbevelen te doen.

Neen Laurens, geen enkel probleem dat jij mensen aanraad om onderzoek te doen om te ont'dekken wat dat 'ik' is dat ze denken te zijn...
Het probleem zit erin dat jij die mensen wijs maakt dat er maar één oplossing is, nl. het opzij zetten, het ontkennen van de werking van het 'ik' en hen anders de oren van de kop zeurt dat ze jouw gedegen onderzoek niet hebben gedaan en zelfs weigeren te doen...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het hart is een orgaan, dat het bloed rond pompt. Het hart is geen entiteit dat iets onderzoekt.

Nooit over de symbolische betekenis van het hart gehoord???

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Sam beschrijft NIET de weg naar Waarheid maar wat er zou ontstaan UIT Waarheid, dus ik zou dat eerst maar lezen, alvorens alweer je oordeel vroegtijdig klaar te hebben.

Alweer niet goed. De mens kan uit eigen beweging 'de wil' opgeven. Uiteraard i.c.m. andere zaken. Maar de eigen wil is ontzettend belangrijk.

Bij het opgeven van 'de wil' ontwaakt het pneumatische zelf welke de mens helpt op weg naar Waarheid. Geen enkel mens bereikt op eigen houtje Waarheid.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het hart is een orgaan, dat het bloed rond pompt. Het hart is geen entiteit dat iets onderzoekt.

Kennelijk is de werking van 'het hart' je dan onbekend. Tja, wat moet ik daar op zeggen?

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het was satire, zelfs bij het sarcastische af. Cesar Milan gaf de hond een onschuldig maar afdoend klein schokje om hem uit z'n state of mind te halen. Wellicht dat Marie met een onverwachte schok nog uit haar state of mind kan geraken, nu al de andere pogingen dat te doen hebben gefaald.

Ik heb wel eens gelezen dat zo'n 'schokje' ook een methode is bij satsang.
Of het waar is weet ik niet, want ik ben er nooit geweest.
Dergelijke informatie was mij al voldoende om twijfel te hebben aan satsang.

Voor mij is het eenvoudig, als ik het eens ben met Marie dan schrijf ik dat en als ik het oneens ben ook. Voor de andere users geldt uiteraard hetzelfde.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik denk niet dat Love aan voorwaarden moet gehoorzamen... Ik zocht niet liefde in eerste instantie, maar hoe dieper ik mijzelf werd, onbegrensd en zonder voorwaarden, hoe meer love er was...

Liefde zelf is geheel zonder voorwaarden, het is het ego wat voorwaarden heeft.
Over liefde zelf kan geen enkele discussie zijn. Als ik Rumi lees dan lees ik iemand die weet waar hij het over heeft. Herkenning. Bij mijn ontmoetingen met willekeurige mensen is er soms ook herkenning: de geliefden herkennen elkaar.

Liefde heeft een gezicht in 'de mens' en dergelijke ontmoetingen schenken mij (er is dus iemand) vreugde. Er is ook een schaduwzijde aan liefde. Er zijn mensen die hopeloos verdwaald zijn, en ook dat wordt 'gezien'.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Neen Laurens, geen enkel probleem dat jij mensen aanraad om onderzoek te doen om te ont'dekken wat dat 'ik' is dat ze denken te zijn...
Het probleem zit erin dat jij die mensen wijs maakt dat er maar één oplossing is, nl. het opzij zetten, het ontkennen van de werking van het 'ik' en hen anders de oren van de kop zeurt dat ze jouw gedegen onderzoek niet hebben gedaan en zelfs weigeren te doen...

Ook daarop heb ik al geantwoord en moet dat kennelijk steeds, speciaal voor jou, nog even dunnetjes overdoen. Allereerst bestaat gerealiseerd zijn oftewel 'weten wat je bent' (onder andere) uit de afwezigheid van het zijn van een 'ik', doorgaans herkenbaar aan afwezigheid van ego. Er wordt hier en daar wel geprobeerd het hebben van dat 'ego' onder de tafel te schuiven maar 'ego' is met geen mogelijkheid weg te moffelen. Gezien de doorgaans overal en ook hier alom herkenbare aanwezigheid van een 'ik' of 'ego' toont dat geen van de bewandelde wegen tot dat resultaat kan hebben geleid.

Gedurende meer dan 30 jaar actief bezig zijn met deze materie is mij duidelijk geworden dat in spiriland het hebben van een ego totaal geen punt is. Zelfs bij bekende leraren in de advaita vedanta bleken zeer prominent aanwezige ego's te vinden. Wat tevens opviel is dat er in welke leer dan ook alleen maar sprekers zijn te vinden die exact weten te vertellen wat realisatie is maar er is weinig te vinden wat er gedaan kan worden. Sommigen gaan de richting van meditatie en discipline, anderen de weg van de onthouding een enkeling volgde kritiekloos en gezagsgetrouw de voorgeschreven handelingen door de meester. Allen bevolen uiteraard de zelf gevolgde weg aan. Maar als kritische lezer bleef ik alsmaar bedacht op de aanwezigheid van ego. Echter geen enkele vertolker deed moeilijk over het hebben van ego, zelfs niet degenen die daarvan geheel verstoken leken te zijn.

Waar we hier op dit forum naar toe willen is het begeleiden bij het doen van gedegen zelfonderzoek. Een van de resultaten van het doen van gedegen zelfonderzoek bestaat er uit te ont'dekken dat er helemaal geen 'ik' is te vinden, waarbij afwezigheid van 'ik' resulteert in eveneens de afwezigheid van 'ego' want er hoeft immers niets meer beschermd te zijn. Aanbevelingen om het 'ik' aan een onderzoek te onderwerpen zijn op internet niet te vinden. Sterker nog ga je op zoek dan geven velen enorm af over het wat ze noemen 'de hetze tegen ego' maar ja gedegen zelfonderzoek heeft mij geleerd dat 'ego' een enorme weerstand laat zien als je op zoek gaat naar 'ik'.

Kortom naar mijn mening is gedegen zelfonderzoek de enige gevonden bruikbare weg.

Dat is dus in algemene zin zo.
Wat jou betreft, je zit alsmaar vol mooie verhalen en interessante theorieën. Je kunt onmogelijk weten wat je bent als je een 'gelover' bent van al die verhaaltjes, gedachten en ideeën.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ook daarop heb ik al geantwoord en moet dat kennelijk steeds, speciaal voor jou, nog even dunnetjes overdoen. Allereerst bestaat gerealiseerd zijn oftewel 'weten wat je bent' (onder andere) uit de afwezigheid van het zijn van een 'ik', doorgaans herkenbaar aan afwezigheid van ego. Er wordt hier en daar wel geprobeerd het hebben van dat 'ego' onder de tafel te schuiven maar 'ego' is met geen mogelijkheid weg te moffelen. Gezien de doorgaans overal en ook hier alom herkenbare aanwezigheid van een 'ik' of 'ego' toont dat geen van de bewandelde wegen tot dat resultaat kan hebben geleid.

Gedurende meer dan 30 jaar actief bezig zijn met deze materie is mij duidelijk geworden dat in spiriland het hebben van een ego totaal geen punt is. Zelfs bij bekende leraren in de advaita vedanta bleken zeer prominent aanwezige ego's te vinden. Wat tevens opviel is dat er in welke leer dan ook alleen maar sprekers zijn te vinden die exact weten te vertellen wat realisatie is maar er is weinig te vinden wat er gedaan kan worden. Sommigen gaan de richting van meditatie en discipline, anderen de weg van de onthouding een enkeling volgde kritiekloos en gezagsgetrouw de voorgeschreven handelingen door de meester. Allen bevolen uiteraard de zelf gevolgde weg aan. Maar als kritische lezer bleef ik alsmaar bedacht op de aanwezigheid van ego. Echter geen enkele vertolker deed moeilijk over het hebben van ego, zelfs niet degenen die daarvan geheel verstoken leken te zijn.

Waar we hier op dit forum naar toe willen is het begeleiden bij het doen van gedegen zelfonderzoek. Een van de resultaten van het doen van gedegen zelfonderzoek bestaat er uit te ont'dekken dat er helemaal geen 'ik' is te vinden, waarbij afwezigheid van 'ik' resulteert in eveneens de afwezigheid van 'ego' want er hoeft immers niets meer beschermd te zijn. Aanbevelingen om het 'ik' aan een onderzoek te onderwerpen zijn op internet niet te vinden. Sterker nog ga je op zoek dan geven velen enorm af over het wat ze noemen 'de hetze tegen ego' maar ja gedegen zelfonderzoek heeft mij geleerd dat 'ego' een enorme weerstand laat zien als je op zoek gaat naar 'ik'.

Kortom naar mijn mening is gedegen zelfonderzoek de enige gevonden bruikbare weg.

Dat is dus in algemene zin zo.
Wat jou betreft, je zit alsmaar vol mooie verhalen en interessante theorieën. Je kunt onmogelijk weten wat je bent als je een 'gelover' bent van al die verhaaltjes, gedachten en ideeën.

Oke, ik respecteer jouw onderzoek en het gaat er niet over of jij voor jou wel of niet gelijk hebt... Waarschijnlijk heb jij wel een helende kracht gevonden door je te ontdoen van 'ego', 'ik'...
Ik heb mijn 'ego', 'ik' ook gezuiverd, maar voor mij, hoe meer ik mijn 'ik' zuiverde van alle stof en drek erop, hoe meer mijn 'ik' naar voren kwam als een enorme hulp op weg naar waarheid...
Dit belette mij totaal niet om in te zien dat het 'ik' niet de doener is, maar zoals Bassie zegt, het 'ik' is voor mij eerder de schouwer, die ziet... onbevooroordeeld; wat is, is en dank zij mijn 'ik' kan ik daar meer en meer en beter en beter deel in worden...
En uiteindelijk, moest ik ooit volledig tot waarheid komen zal dat 'ik' totaal verdwijnen... Geen probleem; ik heb geen enkele reden om dat 'ik' tot onsterfelijkheid uit te roepen...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Nooit over de symbolische betekenis van het hart gehoord???

Ik wil alleen maar zeggen dat we hier doen aan concrete zaken en niet aan het vertellen van romantische verhalen wat het 'hart' vermag te doen.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ook daarop heb ik al geantwoord en moet dat kennelijk steeds, speciaal voor jou, nog even dunnetjes overdoen. Allereerst bestaat gerealiseerd zijn oftewel 'weten wat je bent' (onder andere) uit de afwezigheid van het zijn van een 'ik', doorgaans herkenbaar aan afwezigheid van ego. Er wordt hier en daar wel geprobeerd het hebben van dat 'ego' onder de tafel te schuiven maar 'ego' is met geen mogelijkheid weg te moffelen. Gezien de doorgaans overal en ook hier alom herkenbare aanwezigheid van een 'ik' of 'ego' toont dat geen van de bewandelde wegen tot dat resultaat kan hebben geleid.

Gedurende meer dan 30 jaar actief bezig zijn met deze materie is mij duidelijk geworden dat in spiriland het hebben van een ego totaal geen punt is. Zelfs bij bekende leraren in de advaita vedanta bleken zeer prominent aanwezige ego's te vinden. Wat tevens opviel is dat er in welke leer dan ook alleen maar sprekers zijn te vinden die exact weten te vertellen wat realisatie is maar er is weinig te vinden wat er gedaan kan worden. Sommigen gaan de richting van meditatie en discipline, anderen de weg van de onthouding een enkeling volgde kritiekloos en gezagsgetrouw de voorgeschreven handelingen door de meester. Allen bevolen uiteraard de zelf gevolgde weg aan. Maar als kritische lezer bleef ik alsmaar bedacht op de aanwezigheid van ego. Echter geen enkele vertolker deed moeilijk over het hebben van ego, zelfs niet degenen die daarvan geheel verstoken leken te zijn.

Waar we hier op dit forum naar toe willen is het begeleiden bij het doen van gedegen zelfonderzoek. Een van de resultaten van het doen van gedegen zelfonderzoek bestaat er uit te ont'dekken dat er helemaal geen 'ik' is te vinden, waarbij afwezigheid van 'ik' resulteert in eveneens de afwezigheid van 'ego' want er hoeft immers niets meer beschermd te zijn. Aanbevelingen om het 'ik' aan een onderzoek te onderwerpen zijn op internet niet te vinden. Sterker nog ga je op zoek dan geven velen enorm af over het wat ze noemen 'de hetze tegen ego' maar ja gedegen zelfonderzoek heeft mij geleerd dat 'ego' een enorme weerstand laat zien als je op zoek gaat naar 'ik'.

Kortom naar mijn mening is gedegen zelfonderzoek de enige gevonden bruikbare weg.

Dat is dus in algemene zin zo.
Wat jou betreft, je zit alsmaar vol mooie verhalen en interessante theorieën. Je kunt onmogelijk weten wat je bent als je een 'gelover' bent van al die verhaaltjes, gedachten en ideeën.

Alle, lees alle commentaar is feilbaar.. zo eenvoudig is het. Realisatie behoeft geen enkele uitspraak van waar het niets mee van doen heeft.. commentaar.