Het Thomas Evangelie

[diane]

De Jezus van het Thomas-evangelie

Nagenoeg verlaten is de opvatting dat het Thomas-evangelie een resultaat zou zijn van een bewerking van de oorspronkelijke evangeliën die rond 150 ontdaan zouden zijn van hun eschatologische elementen. In dat geval zou er sprake zijn geweest van een Thomische gemeente die afstand wilde nemen van gedachten omtrent de eindtijd. In plaats daarvan richtten zij zich op een meer vergeestelijkte, introspectieve invulling van de leer van Jezus.

In het Thomas-evangelie is het centrale thema de boodschap van Jezus dat zelfkennis ook kennis van het Al betekent. Dat is een kenmerk waarom men gewoonlijk het Thomas-evangelie als een gnostische tekst beschouwt. De meeste logia zijn non-dualistisch; een terugkerend thema is 'de twee één maken.' Enkele andere logia schilderen de wereld echter als een dualistische schepping. Een demiurg - zoals in de gnostiek voorkomt - ontbreekt in deze tekst echter volledig. En zeker zijn ook niet alle logia eenduidig gnostisch[7]. Omdat het in Nag Hammadi gevonden document uit de 4e eeuw wel onder redactie van een gnosticus stond en bedoeld was voor gebruik in een gnostische omgeving, wordt het Thomas-evangelie niettemin meestal tot de gnostiek gerekend.


http://nl.wikipedia.org/wiki/Evangelie_van_Thomas

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Haha, helemaal waar.

Alleen is er op deze planeet ge?dentificeerde vorm.

Wat te vuur en te zwaard beschermd wordt door..jawel de ver-beelding.

haha.....en door jou! Memento Mori!!

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Idd Von. Alles is bewustzijn. Zelfs de denk-beelden is in zekere zin bewustzijn, maar dan geïdentificeerd met de vorm.
Bewustzijn tracht via de vorm ongehinderd te Zijn wat het Is.
De gedachten, de overtuigingen (van het brein..) verhinderen dit nogal eens.
Als dit voor jou prima is geen probleem.
Maar de Waarheid ontmoet dan wat hindernissen.

Ik denk trouwens niet dat bewustzijn er problemen mee heeft dat het zich via vorm uitdrukt, ik denk eerder dat de vorm er problemen mee heeft dat het zich met deze vorm identificeert.

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Prettig om jouw woorden te lezen Von.

Dank je wel, Mihaela.

[Danique]

"We leven voor de vorm en sterven voor de inhoud".
Is een citaat van iemand, even geen idee meer wie.
Heb 'm ooit gelezen en is me altijd bij gebleven.
Omdat ik 'm niet goed snapte.

Ik begin 'm te snappen..

[Lyme]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Vandaar dat elk leven een kans is om ooit uit de droom te ontsnappen van alle overtuigingen en waarachtig Essentie te zijn.
Maar dan is er niemand meer...

Voorlopig zie ik dit (bij mezelf dus..) nog niet gebeuren hoor.

Wat nu als het nooit gebeurd?
Stel dat je dat zou kunnen weten. Dat deze hoopvolle verwachting (want dat lees ik erin) nooit gaat uitkomen en je weet dat nu.
Wat zou je dan gaan doen?
Zou je je nog verder bezighouden met zelfrealisatie?

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door Lyme

Wat nu als het nooit gebeurd?
Stel dat je dat zou kunnen weten. Dat deze hoopvolle verwachting (want dat lees ik erin) nooit gaat uitkomen en je weet dat nu.
Wat zou je dan gaan doen?
Zou je je nog verder bezighouden met zelfrealisatie?

Lyme, wat zou er juist gebeuren wanneer iemand die hoopvolle gedachte loslaat?
En als je je niet meer bezig zou gaan houden met zelfrealisatie, zodat de doener tot rust komt, wat dan? (Ik vertelde in dit draadje over de vlinder in de klok.)

Zou vastlopen, het niet meer weten, niet het beste kunnen zijn wat je kan overkomen?

De afwezigheid van elke voorstelling van de werkelijkheid, kan je in een soort leegte doen vallen. O.a. in de gnostiek wordt deze leegte als voorwaarde beschouwd voor de ervaring met het alomvattende. Het heet daar ?de leegte van het niet weten?. De ervaring van volheid die daarop volgt, is dus geen gedachte, maar is iets dat alleen in de ervaring gekend kan worden. Elke gehechtheid aan een voorstelling, blokkeert die ervaring.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Von

Lyme, wat zou er juist gebeuren wanneer iemand die hoopvolle gedachte loslaat?
En als je je niet meer bezig zou gaan houden met zelfrealisatie, zodat de doener tot rust komt, wat dan? (Ik vertelde in dit draadje over de vlinder in de klok.)

LyVon

De doener komt nooit tot rust, waarom zou-ie...?!
Laat hem lekker z'n gang gaan.
?t Is zijn zaak, niet de jouwe.......

Habnot

[Ogenblik-sem]

Gossie Habwat!!

Wat 'n WIJS antwoord..

Volgens mij GAAT die gewoon z'n gang.
Alleen IK denk dat IK die kan stoppen!

[Danique]

Ah kijk!
Dat komt mooi uit.
Ik heb mijn excuus weer gevonden.
Ik doe maar wat en ik kan er niets aan doen.

(leuk ding is het!)