Helder begaafd?

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Zie je wat er nou van komt Aart?! Met je flauwekul!

Ohhhh, heb ik het weer gedaan.

Foute boel.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Dus ja Guy, dit heeft zijn tijd nodig...

Precies, het ego heeft alle tijd.

Heerlijk wentelen in zichzelf, daar zou ik ook alle tijd voor nemen.

Wentelteefje.

Mihaela, ik zal je laten hoor, als je het niet herkent dan herken je het niet.

Je lijkt mij te bewust maar je schrijven doet anders vermoeden.

Je kunt simpelweg in het moment herkennen wat er bij je speelt en dat herkennen is waar het om gaat.

Dat kutten met het ego is een weg zonder eind maar waarschijnlijk levert je dat wat op.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Ik vind het wel goed hoor wat hij doet, bij mij veroorzaakt hij irritatie vanwege nou wel of niet serieus nemen, en Renoir doet dat via die starre en vasthoudende "waarheid".
Dat is voor mij wel een boodschap, moet ik mijn overtuigingen,(al wankelend of niet) wel zo serieus nemen, is mijn waarheid op dit moment wel "de" waarheid?
Bij de rest voel ik genoeg ruimte om te blijven "hangen" omdat mijn ego schreeuwt dat hij het in zijn eigen tempo(=tegenhouden) wilt doen.

Ik was er al achter gekomen dat andere "bezigheden" mij juist tegenhielden, en dat is denk ik dit forum voor mij ook.

Eigenwijs en dwars liggen vlak bij elkaar

Hans, ik vind het soms verbazingwekkend wat er hier (Aart) getypt wordt, ik heb niet het gevoel iets te doen, het rolt er gewoon uit.

Ik ben een hele nette vriendelijke beschaafde man.

Maar godverdomme jullie halen het ergste in me boven, kijk nou eens jullie laten me nog vloeken ook.

Shit die rol van leuk doen zie ik de mist in gaan, ook dat nog.

Hans, even onder ons, waar zit die irritatie?

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Mooi voorbeeld hoe je voorbij kan gaan aan de bron van de boosheid, en het weg te rationaliseren.
Oud gevoel veeg je niet weg met ratio, maar met doorvoelen van het gevoel alsof je weer het persoontje was waarin je dit voor het eerst ervaarde.
Ratio is dan een steun, maar niet de verwerking.

Ik denk dat het een oud gevoel is, omdat het "ineens" opkomt, en vaak achteraf onnodig word bevonden.
Het boos worden hier zit hem ergens in het niet serieus genomen worden als kind, je gevoel van toen, je angsten, mochten er niet zijn.
Diep weggestopt en naar boven komend als er weer iemand je niet serieus lijkt te nemen.
Ik zeg lijk, want je kan het ook zo ervaren terwijl het niet zo bedoeld is.
Persoonlijk kies ik liever de "enge" weg om dezelfde boosheid/woede/onmacht/verdriet als klein kereltje even opnieuw te ervaren, wat heel heftig kan zijn, maar om daarna het gevoel doorvoeld met je ratio te kunnen zien als iets van vroeger.

Daarna word het voor mij "oefenen" , elke keer als ik een plotseling negatief gevoel op voel komen, kan ik steeds iets sneller bij mezelf te blijven en het zien als iets van toen en niet van nu.

Je hebt dan wel situaties nodig waarin je dat kan oefenen.

Dit is mijn manier op dit moment waarop ik met die plotselinge gevoelens probeer om te gaan.

Kijk daar word ik nou blij van.

Die blijheid is niet van mij.

Die kwam gewoon geheel zonder oorzaak uit de lucht vallen, het had voor het zelfde geld een atoombom kunnen zijn of meeuwenstront.

Ik ga me zo eens aankleden, een boerka waarschijnlijk want die kwam net als boosheid uit de lucht vallen maar goed dat er nog niet iets in zat.

Neen, Hans nog effe en ik kom op je Satsang dan doe ik me te goed aan 'je helderheid'.

Eens kijken wat er bij mij nog meer opeens zonder dat het met mij van doen heeft opkomt.

Inlegkruisjes.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Dit klopt wel.
En gebeurt pas als je het echt wezenlijk doorzien hebt. Zolang je je nog identificeert met die boosheid voelt het alsof je zelf deze boosheid bent.
En kan deze zelfs vernietigend werken. Of net niet. Ken jij zelf het verschil?
Een verschil als dag en nacht.

Inderdaad dat klopt, alles verdampt.

Die bult op mijn kop slinkt ook als ik tegen een lantaarnpaal heb opgelopen.

Maar dat is nog geen excuse om tegen lantaarnpalen op te blijven lopen.

Als je wezenlijk doorzien hebt wat boosheid is, hoe het ontstaat dan zal het NOOIT en dan ook NOOIT meer opkomen.

Dat zogenaamde niet identificeren met boosheid is niets anders dan een verstandelijk truckje om de lading ervanaf te halen waardoor er de volgende stap gezet kan worden die mijn VRIEND Hans, zo mooi, duidelijk en helder beschrijft.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Inderdaad dat klopt, alles verdampt.

Die bult op mijn kop slinkt ook als ik tegen een lantaarnpaal heb opgelopen.

Maar dat is nog geen excuse om tegen lantaarnpalen op te blijven lopen.

Als je wezenlijk doorzien hebt wat boosheid is, hoe het ontstaat dan zal het NOOIT en dan ook NOOIT meer opkomen.

Dat zogenaamde niet identificeren met boosheid is niets anders dan een verstandelijk truckje om de lading ervanaf te halen waardoor er de volgende stap gezet kan worden die mijn VRIEND Hans, zo mooi, duidelijk en helder beschrijft.

Dat kan natuurlijk zoals je het hier beschrijft dat je een trucje toepast.
Zoals ik het altijd hebt gevoeld totaal onmogelijk. Ik wilde die lading er niet eens af hebben. Ik wilde boos zijn en blijven. Niet voor rede vatbaar, ook al had ik het verder wel onder controle en deed verder niks. Trucjes die iemand toepaste om mij eruit te halen, had ik meteen door. Later kwam ik er ook nog achter dat bepaalde fysieke processen daar ook nog een rol in speelden.
Voor mij voelde dat als ID met de boosheid zelf, de gedachte erachter nam ik toen niet eens waar.

Het zou kunnen betekenen dat ik mij nu dus niet niet meer met die boosheid identificeer maar zo af en toe toch nog met een gedachte erachter. Juist het geen trucjes toepassen zou de boosheid niet volledig in een keer laten verdwijnen. Dat zou moeten betekenen dat je zelf een trucje aanreikt nu. Je wordt nooit meer boos als je een keer hebt doorzien hoe het werkt? Want wie redt het nou om in een keer elke gedachte te doorzien die de boosheid or elk ander gevoel veroorzaakt? Het zijn er zoveel wat je een gevoel kan geven. Het is mij wel opgevallen dat ik nog maar zelden boosheid voel, ook
al vertoon ik nog wel afweer reacties.

Zo zijn er nog genoeg gebeurtenissen waarin er toch op zijn minst verontwaardiging aanwezig is. Het zou niet best zijn als we alles maar "goed" zouden vinden wat er in deze wereld gebeurt. En ons niets meer doet.
Ik zou dat zelf ook niet willen.

En is het werkelijk wel zo dat elke afweerreactie/uiting die als boosheid wordt uitgelegd altijd in elk geval een gedachte is waardoor deze ontstaat? Voor mijn gevoel bestaat er ook nog zoiets dan een instinctieve reactie (afweer) als iets of iemand je al dan niet per ongeluk raakt vanuit het aangeboren Zelfbehoud. Of niet met rust kan laten. (Zelfbehoud) Net wat mijn kater doet dus. Gewoon een uiting van zonder dat je je boos voelt.
Dit zelfbehoud is dusdanig geconditioneerd dat je het ook als een soort van geprogrammeerde gedachte kunt zien. In de functie van overleving.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Ik was vergeten om wakkere als "wakkere" te schrijven, maar iemand kan wel soms wakker zijn en soms niet, of over een bepaald deel erg wakker zijn, maar een ander deel (nog)niet (willen)zien.
En het is maar de vraag of wat ik als wakker of slapen denk te zien, dat ook klopt.
Maar die vraag niet stellen lijkt me wel weer rustiger,....sowieso al die vragen,.....pfffff

Ik denk dat ik nog vaak genoeg slaperig kan zijn, ook als ik denk dat ik wakker ben.
Beetje als die film inception.

Voor mij is heel duidelijk Hans. Het is maar 1 staat van ''wakker'' zijn.
Een beetje hier en daar een snuffje inzicht in gekregen hebben; een beetje hier en daar mooie slimme, bewust lijkende praatjes houden.. NEE. dat is niet ''wakker'' zijn, dat is een stap gezet hebben in de directie van bewustzijn, en dan ineens een eigen vorm gekregen hebben, wat alleen maar duidt op een nieuwe vorm van het ego. Dat noemen ze ''wakker zijn'' of gerealiseerd zijn, of verlicht zijn.
Dit is wat ik hier op dit forum zie, waarneem, en opmerk Hans - rollen, maskers, het verlangen om gerealiseerd te zijn...
Dat jij dat niet ziet, laat ik het bij jou..

Zie je niet hoe de mannen hun ego opblazen nu, intimidirende praatjes maken? Noem jij dat wakker zijn? Ik hoor en voel hun boosheid, omdat ik hun toestand van ''slaap'' doorzie.
Nee Hans ze zijn niet ''wakker'' deze jongetjes hier.
Ik hoor de bouwvakkers ook zo fluiten (hoorde... want dat gebeurt tegenwoordig niet zo vaak meer), of vrachtwagens chauffeurs die vieze praatjes maakte als ze langs reden, en dan de houding hebben dat ze direct en eerlijk zijn, en trots over hun gezonde libido ook..
Niets geen verschil met deze (oude)jongetjes hier, die zich als ''wakkere'' voordoen.
Ik ken weinig mensen, die durven toe te geven dat ze eigenlijk ''slapen'' of dat ze volkomen 'onvrij' leven.
Iedereen wilt graag het summum zijn van wat mogelijk is, en op dit forum is het summum De Realisatie... Dus iedereen zegt ook dat ze dat zijn.. De wat bescheidener onder ons zeggen dat ze Verlicht zijn, of dat ze klaar zijn (met wat dan ook)...
Grappig en zeer kinderlijk!.
Het zit in de mens om zichzelf anders voor te doen, om niet buiten de boot te vallen.. Dus waarom zal ik verwachten dat de mensen hier eerlijk naar zichzelf durven te zijn?

[Esradha]

Het is inderdaad opvallend hier hoeveel mensen zeggen 'het' te weten en 'er' te zijn en het dan ook nog met elkaar oneens zijn. Als die hele status van hoe ver je bent en wat je te vertellen hebt, er nu eens niet toe deed...

Verhaaltjes... steeds als ik ergens tegenaan loop, merk ik dat een verhaal wat ik mezelf vertel me dwars zit. Een belang wat ik ergens aan hecht, een waarde die ik eraan geef. Wat ik vind dat ik nodig heb, wat ik verdien. En vooral ook strijden tegen wat ik niet fijn vind, wat me niet past. Wat er is, is er, gewoon omdat het er is. Alle rest is maar een verhaaltje.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Het is inderdaad opvallend hier hoeveel mensen zeggen 'het' te weten en 'er' te zijn en het dan ook nog met elkaar oneens zijn. Als die hele status van hoe ver je bent en wat je te vertellen hebt, er nu eens niet toe deed...

Ik vind het niet zoveel mensen hoor, maar een paar, en vind ze ook best wakker, het is alleen de vorm die me wel eens raakt.
En ik kom hier om van katoen te krijgen, en dan mijn eigen reactie daarop bekijken.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Dat jij dat niet ziet, laat ik het bij jou..

Ik zie het anders,...ik denk zachter.