15 April 2018, 17:31 | #311 |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Mooji komt naar Nederland, kreeg ik net te lezen.
maar ach, ik ben al God.. |
15 April 2018, 21:21 | #312 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Citaat:
|
|
16 April 2018, 08:54 | #313 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Je moet het als een verschil tussen het beeld en de bron zien... Het beeld met daarin het ego dat meer en meer enkel door en voor het beeld gezien wordt bestaat inderdaad niet als een blijvende en er toe doende aanwezigheid... Maar het 'ik' als cel van de scheppende bron en via het 'ik' gelieerd aan die scheppende bron, dat 'ik' mogen we niet mee verduisteren... In het algemeen kunnen we stellen dat de wereld zich meer en meer, tot nog alleen maar, interesseert voor het beeld en dat, totaal misleidend, het beeld voorgesteld wordt als de bron, wat het niet is... Daar zit de tweedeling... De schepping en het geschapenen zijn niet meer één... Het geschapene wil zich zelfs ophemelen tot de schepper wat hij delgelijk niet is... En in dat spel kunnen we spreken over het 'ego' dat niet is... Maar de bron bestaat wel degelijk en zit in ieder van het geschapene... |
|
16 April 2018, 19:39 | #314 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 6 October 2016
Berichten: 0
|
Citaat:
Dus de sossen, die politieke partij, zijn een voorbeeld van hoe de wereld, onder het voorwendsel van goed te doen juist het kwade kweekt volgens jou. Moest het in je macht liggen hen op andere gedachten te brengen, wat zou je doen? Hen aanzetten tot gedegen zelfonderzoek lijkt me wel wat. Als ze te weten komen 'wat' ze zijn kunnen ze toch geen kwaad meer kweken.
__________________
God is alles & goed. |
|
16 April 2018, 19:44 | #315 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Zij hoeven helemaal niet tot de kern van het zijn te gaan... Wat ze zelfs doen gaat nu al regelrecht in tegen wat zijzelf altijd gepredikt hebben... Waarom??? Wie houden ze voor de gek en welke, voor het oog van de medemensen, verborgen kapitalisten dienen ze??? |
|
16 April 2018, 19:50 | #316 | ||
Asprirant lid
Geregistreerd: 6 October 2016
Berichten: 0
|
Citaat:
Ik neem een sociaal anarchistisch standpunt in. Zie Citaat:
__________________
God is alles & goed. |
||
17 April 2018, 11:06 | #317 | ||
Jubilaris
Geregistreerd: 15 April 2016
Berichten: 380
|
Ik besta niet!
Citaat:
"Ik" bestaat niet absoluut. Er kan niets absoluut aangeduid worden met "ik". Los nog van het feit dat "ik" voor iedereen naar een ander ding verwijst, los nog van het feit dat de "ik" in dat ding nergens echt te lokaliseren valt, kan eenvoudig logisch begrepen worden dat het enkel relatief bestaat, m.a.w. het is een perspectief, een abstract referentiepunt waaruit werkelijkheid wordt benadert, abstract, geabstraheerd (afgescheiden) uit de werkelijkheid die zelf vrij is van elke referentie. Neem nu een lichaam, één ding dat door andere dingen aangewezen wordt met een gedachte "Dorje", door weer anderen met een gedachte "vreemde" en weer andere dingen die het nooit tegenkomen dus nooit aanwijzen met een gedachte. Maar het ding zelf wijst het aan met "ik" maar is de enige die "dat" ding aanduid met "ik". Verder zijn er in dat ding ontelbare cellen, geen enkel van die cellen wordt door dat ding aangewezen met "ik", maar één zo een cel zou bij wijze van analogie zichzelf als "ik" kunnen aanduiden en al de rest als "ander". Bestaat die cel die zich aanduid als "ik" werkelijk als "ik"? Enkel voor die cel (relatief). Analoog: besta jij die jezelf als "ik" aanwijst werkelijk als "ik"? Enkel voor dat specifiek lichaam (relatief). "Ik" bestaat dus enkel relatief, als iets dat zich afscheidt van het geheel en de rest van het geheel buiten sluit als "ander" en "wereld". Zo ook bestaat er in het heelal niets dat aan te duiden is als "ik", en heeft geen enkel onderdeel in dat heelal werkelijk meer belang dan een ander en toch zijn er dingen die zich aanduiden als ik en zich belangrijk voelen in dat geheel. Relatief gezien duidt een lichaam zich dus als "ik" aan en creëert het daarmee een belangrijkheid rond zichzelf in dat geheel. Lichaam, een levend ding, kan zichzelf zo, dankzij onpersoonlijk bewustzijn (dat wat waarnemen op zich mogelijk maakt), gaan beschermen (afschermen) tegen de denkbeeldig buitengesloten buitenwereld (dat wat waarneemt enerzijds en dat wat waargenomen wordt anderzijds, opgedeeld). Dit is een natuurlijk, spontaan proces, deel van het leven, het gebeurt spontaan. Er is geen "ik" nodig om dit te doen gebeuren. Onpersoonlijk bewustzijn heeft geen "ik" nodig, zelfs geen lichaam nodig, maar het lichaam heeft wel onpersoonlijk bewustzijn nodig om zichzelf in stand te houden. Maar nogmaals dit zichzelf in stand houden (eten, slapen, vechten, vluchten, voortplanten, ...) gebeurt automatisch, maar het creëert wel een ik-gevoel, een gevoel van identificatie, afscheiding. Vandaar "ik" bestaat niet echt (absoluut), enkel relatief, gezien vanuit het standpunt van een deel dat waarnemen opdeelt in waarnemer en waargenomene. Abstracter wordt het als dit door opdelen gecreerde ik-gevoel niet enkel gebruikt wordt om het lichaam in stand te houden (de natuurlijke gang van zaken), maar ook om het in denkbeeldig gecreëerde zelfbeeld van dat "ik" in stand te houden: de ideeën, overtuigingen, gezichtspunten die dan op gelijkaardige wijze verdedigd worden tegen gevaren, alsof ze echt zouden bestaan. Dit wordt ego genoemd, een gecreëerd zelfbeeld op basis van conditioneringen, overtuigingen, geloven, visies, dat zijn eigen creatie halsstarrig in stand houdt. Ego bestaat dus ook niet werkelijk, niet absoluut, en zelfs niet relatief. In een situatie waarin lichaam niet meer zo sterk bedreigd wordt (basale veiligheid) kan het ego zich zelfs abstraheren van het lichaam en zijn pijlen voornamelijk inzetten op het beschermen, verdedigen, bekrachtigen en in stand houden van de gecreëerde (denkbeeldige) ideeën, overtuigingen, gezichtspunten (zelfbeeld). Soms krijg je dan zelfs volledige abstractie van het lichaam (zolang het lichaam niet bedreigd wordt toch) en krijg je volledige identificatie met het zelfbeeld (ideeën, overtuigingen, gezichtspunten) die dan verdedigd worden alsof het leven van er van af hangt. Met alle frustratie, afgunst, verbittering en verwijten van dien, als deze zich niet bevestigd, gespiegeld en bekrachtigd (in stand gehouden) ziet in de denkbeeldige buitenwereld en de denkbeeldige ander, die buiten gesloten worden door deze identificatie. Dit kan omschreven worden als een bewustzijnsvernauwing, steeds nauwer gekneld rond een idee over wat "ik" is en hoe de "ander" niet voldoet aan dit beeld. Een andere beweging is verruiming, bewustzijn dat de opdeling gaat zien voor wat het is: onbestaand, denkbeeldig, gecreëerd, en zichzelf weer gaat herkennen voor wat het "werkelijk" is: onpersoonlijk, niet alleen de bron van het "ik"-gevoel, maar de bron van alles. Je zou kunnen zeggen dat dat "ik-gevoel" hiervoor een poort is, dat ene specifieke perspectief, dat dat ene lichaam benuttigt om zichzelf in stand te houden. Maar dan een poort naar verruiming, niet naar vernauwing, een perspectief dat verruimt, niet naar beter dan ik, maar naar meer dan ik, zou je kunnen zeggen. Maar ook dat is een te eenzijdige benadering, even hier als tegengewicht tegen de beweging van het verwijten van de vermeende ander die niet voldoet, maar is op zichzelf staand ook niet juist of onvolledig. In feite zijn beiden tegelijk aanwezig in het realiseren wat je werkelijk bent, zowel het uitsluiten (niet zozeer vernauwen) wat je bent, tot er niets overblijft als "ik", als het alles insluiten in dat wat je bent, zonder ook maar iets uit te sluiten, en dit tegelijkertijd. Beiden zijn twee schijnbaar tegengestelde bewegingen die in werkrlijkheid onafscheidelijk en gelijktijdig zijn. Als het ene het ander overschaduwt, dan krijg je enerzijds een doodse leegte die paradoxaal genoeg toch, vaak cynisch, nog zaken buiten die leegte gaat sluiten als niet leeg, onecht, verkeerd, verdoemd, dom, verloren. Anderzijds krijg je dan een zweverige ik-gevoel die zichzelf verabsoluteerd en zichzelf als bron/god van alles gaat wanen. Alleen de onafscheidelijkheid en gelijktijdigheid van "ik ben niets" en "ik ben niet iets, niet afgescheiden, maar het ondeelbare geheel" (dat enkel denkbeeldig wordt opgedeeld) verwijst naar wat je werkelijk bent. Zoals de wijze Nisargadatta Maharaj zo mooi omschreef: "In wijsheid ben ik niets" [niet dit, niet dat, ], "in liefde ben ik alles" [het ondeelbare geheel]. En ook nog: Citaat:
Wat is beter dan ik? Alles omvattende liefde, die leeg is van ik.
__________________
Wat is is. |
||
17 April 2018, 11:18 | #318 | |
Geen lid
Berichten: n/a
|
Citaat:
Onder ons gezegd en gezwegen is bewustwording het sleutelwoord in deze, dat komt op spreuken als 'wat u niet wilt dat u geschiedt doet dat ook een ander niet'. Gedegen zelfonderzoek gaat veel verder maar zolang de belangstelling daarvoor nihil is kunnen we proberen bewust te worden. |
|
17 April 2018, 11:36 | #319 | |
Geen lid
Berichten: n/a
|
Citaat:
|
|
17 April 2018, 11:59 | #320 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 15 April 2016
Berichten: 380
|
Citaat:
Het logisch (rationeel) begrijpen kan helpen weerstand tegen het onderzoek en het afhaken op basis van uitspraken waar geen begrip aan gekoppeld kan worden, te voorkomen.
__________________
Wat is is. |
|