De trein was al tot stilstand gekomen.

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Je zegt té veel.

Keer het om

Bij jou voel ik me net een draaitol, het blijft maar omkeren.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het is 'Waarheid herkent Waarheid' dus herkent en niet erkent. Als het grammaticaal al niet snor zit heb je het dan wel begrepen? Het tweede deel van deze zinsnede komt daarmee op losse schroeven.

Spijtig Laurens, maar als je enige verdediging moet draaien om een verkeerde uitdrukking... Heel slapjes, vindt je ook niet???

Wat ik gelezen heb en hierna opschrijf, nl.

Wijsheid is één manier waarop je kunt ervaren wat de natuurlijke orde van het universum is en hoe deze op je leven van toepassing is.
Wijsheid is een innerlijk weten dat niet verhandeld, verkocht of van je gestolen kan worden. Weten is waarheid die je in je leven ervaren hebt.

Hier sta ik voor de volle honderd procent achter.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Spijtig Laurens, maar als je enige verdediging moet draaien om een verkeerde uitdrukking... Heel slapjes, vindt je ook niet???

Het geeft te denken dat je erkennen ipv herkennen gebruikt, dat is me nogal een verschil.

Wat ik gelezen heb en hierna opschrijf, nl.

Wijsheid is één manier waarop je kunt ervaren wat de natuurlijke orde van het universum is en hoe deze op je leven van toepassing is.
Wijsheid is een innerlijk weten dat niet verhandeld, verkocht of van je gestolen kan worden. Weten is waarheid die je in je leven ervaren hebt.

Hier sta ik voor de volle honderd procent achter.

Past niet op een tegeltje.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het geeft te denken dat je erkennen ipv herkennen gebruikt, dat is me nogal een verschil.

Past niet op een tegeltje.

Wow, dat is mooi naast de waarheid heen kijken... en zo iemand durft van zichzef zeggen dat hij het onderzoek in waarheidvinding afgerond heeft... en dat hij hier anderen helpt om via zijn riedeltjes tot waarheid te komen...

Hoogmoed komt voor de val...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Wow, dat is mooi naast de waarheid heen kijken... en zo iemand durft van zichzef zeggen dat hij het onderzoek in waarheidvinding afgerond heeft... en dat hij hier anderen helpt om via zijn riedeltjes tot waarheid te komen...

Hoogmoed komt voor de val...

Ronduit gezegd ben ik een vierkante onbenul met wat afgeronde hoeken.
Ik heb niet langer meer de intentie wie dan ook te helpen.
Laat iedereen vooral lekker zelf aanklooien.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

çIk weetç hoe de vork aan de steel zit en heb je psychologische verklaring niet nodig. Verder hebt je behept met ego niet het geringste idee van Waarheid.

Er is hier maar één iemand zo behept met zijn ik:

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

in de tweede vertoef ik.
...
Ik zie

Hier is er geen "ik" die ziet, ergens of nergens in vertoeft, hier is er geen onderscheiden. Zien heeft niets met een "ik" vandoen, het is er als er geen "ik" steeds voor blijft springen. "Ikken" zien vanalles maar dat heeft niets, maar dan ook niets met het (Directe) Zien vandoen.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

De dualiteit is nou eenmaal dat waar we mee te maken hebben, daarmee onderscheiden we. Dualiteit is niet iets onwenselijks of verfoeilijks. Het is je dienstbaar en niet tot last, dus falen doet het niet.

Ik verwoord het simpelweg zo: dualiteit is iets wat zich voordoet, het is een ervaring, het is geen Werkelijkheid. Dualiteit is niet iets onwenselijk of verfoeilijks, het is gewoon geen Waarheid. Waarheid vinden uitgaande vanuit dualiteit, vanuit "ik dit" en "ik dat", is wat faalt. Dualiteit faalt niet, het maakt ervaring mogelijk. Ervaring is gewoon geen Werkelijkheid, geen Waarheid. En hetzelfde voor dualiteit, goed en kwaad, God en duivel, .... Het heeft allemaal niets met Waarheid te maken. Jij, Laurens, hebt niets met Waarheid te maken, ik, Dorje, ook niet. Dat zijn ervaringen, ervaringen zijn niet wijs, ze voor Werkelijk houden is Waarheid toedekken. Een "ik die ergens in vertoeft", een "ik die ziet"... het heeft geen Werkelijkheid. Zolang dat niet gezien is zonder een 'ik' die ziet, blijft dat 'ik' rond zijn eigen as draaien en daarmee weg draaien van Waarheid. Dat is onmogelijk te zien, zolang er een ik is die ziet.

Maar dat is niet te begrijpen, niet uit te leggen, niet te duiden. Het "ik" kan alleen maar komen weg te vallen in het zien, en dan is er zien, direct, zonder iets waar het verder om draaien blijft. Zonder dualiteit, zonder twee. Wat is, Waarheid. Geen "ik" meer nodig om van uit te gaan, geen "ik die ziet", geen onderscheiden... alleen de ervaring van "ik", van onderscheid, van twee, ... dat blijft maar doorgaan en dat is ok, het wordt gewoon niet meer voor Werkelijk gehouden.

En het behoeft geen gegum. Je kan maar gummen wat er is. De vaststelling dat er geen ik is is een realisatie geen gom. En in wat zich voor blijft doen en niet ontkend moet worden zich voor te doen, komt de ervaring van ik gewoon nog op, het behoeft geen gegum, alleen wordt het niet meer voor Werkelijk gehouden waardoor het aan alle belang verliest.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Er is hier maar één iemand zo behept met zijn ik:

Hier is er geen "ik" die ziet, ergens of nergens in vertoeft, hier is er geen onderscheiden. Zien heeft niets met een "ik" vandoen, het is er als er geen "ik" steeds voor blijft springen. "Ikken" zien vanalles maar dat heeft niets, maar dan ook niets met het (Directe) Zien vandoen.

Ik verwoord het simpelweg zo: dualiteit is iets wat zich voordoet, het is een ervaring, het is geen Werkelijkheid. Dualiteit is niet iets onwenselijk of verfoeilijks, het is gewoon geen Waarheid. Waarheid vinden uitgaande vanuit dualiteit, vanuit "ik dit" en "ik dat", is wat faalt. Dualiteit faalt niet, het maakt ervaring mogelijk. Ervaring is gewoon geen Werkelijkheid, geen Waarheid. En hetzelfde voor dualiteit, goed en kwaad, God en duivel, .... Het heeft allemaal niets met Waarheid te maken. Jij, Laurens, hebt niets met Waarheid te maken, ik, Dorje, ook niet. Dat zijn ervaringen, ervaringen zijn niet wijs, ze voor Werkelijk houden is Waarheid toedekken. Een "ik die ergens in vertoeft", een "ik die ziet"... het heeft geen Werkelijkheid. Zolang dat niet gezien is zonder een 'ik' die ziet, blijft dat 'ik' rond zijn eigen as draaien en daarmee weg draaien van Waarheid. Dat is onmogelijk te zien, zolang er een ik is die ziet.

Maar dat is niet te begrijpen, niet uit te leggen, niet te duiden. Het "ik" kan alleen maar komen weg te vallen in het zien, en dan is er zien, direct, zonder iets waar het verder om draaien blijft. Zonder dualiteit, zonder twee. Wat is, Waarheid. Geen "ik" meer nodig om van uit te gaan, geen "ik die ziet", geen onderscheiden... alleen de ervaring van "ik", van onderscheid, van twee, ... dat blijft maar doorgaan en dat is ok, het wordt gewoon niet meer voor Werkelijk gehouden.

En het behoeft geen gegum. Je kan maar gummen wat er is. De vaststelling dat er geen ik is is een realisatie geen gom. En in wat zich voor blijft doen en niet ontkend moet worden zich voor te doen, komt de ervaring van ik gewoon nog op, het behoeft geen gegum, alleen wordt het niet meer voor Werkelijk gehouden waardoor het aan alle belang verliest.

Whatever..

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Whatever..

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ronduit gezegd ben ik een vierkante onbenul met wat afgeronde hoeken.
Ik heb niet langer meer de intentie wie dan ook te helpen.
Laat iedereen vooral lekker zelf aanklooien.

Soms is dat de beste manier...
Je kunt je eigen denkwijze, je eigen pluspunten... aangeven... Maar vraag verdomme niet dat de anderen die zo maar overnemen...
Antwoord de anderen eerlijk op hun vragen en zo werk je inderdaad mee aan het heil van het geheel...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Er is hier maar één iemand zo behept met zijn ik:

Hier is er geen "ik" die ziet, ergens of nergens in vertoeft, hier is er geen onderscheiden. Zien heeft niets met een "ik" vandoen, het is er als er geen "ik" steeds voor blijft springen. "Ikken" zien vanalles maar dat heeft niets, maar dan ook niets met het (Directe) Zien vandoen.

Ik verwoord het simpelweg zo: dualiteit is iets wat zich voordoet, het is een ervaring, het is geen Werkelijkheid. Dualiteit is niet iets onwenselijk of verfoeilijks, het is gewoon geen Waarheid. Waarheid vinden uitgaande vanuit dualiteit, vanuit "ik dit" en "ik dat", is wat faalt. Dualiteit faalt niet, het maakt ervaring mogelijk. Ervaring is gewoon geen Werkelijkheid, geen Waarheid. En hetzelfde voor dualiteit, goed en kwaad, God en duivel, .... Het heeft allemaal niets met Waarheid te maken. Jij, Laurens, hebt niets met Waarheid te maken, ik, Dorje, ook niet. Dat zijn ervaringen, ervaringen zijn niet wijs, ze voor Werkelijk houden is Waarheid toedekken. Een "ik die ergens in vertoeft", een "ik die ziet"... het heeft geen Werkelijkheid. Zolang dat niet gezien is zonder een 'ik' die ziet, blijft dat 'ik' rond zijn eigen as draaien en daarmee weg draaien van Waarheid. Dat is onmogelijk te zien, zolang er een ik is die ziet.

Maar dat is niet te begrijpen, niet uit te leggen, niet te duiden. Het "ik" kan alleen maar komen weg te vallen in het zien, en dan is er zien, direct, zonder iets waar het verder om draaien blijft. Zonder dualiteit, zonder twee. Wat is, Waarheid. Geen "ik" meer nodig om van uit te gaan, geen "ik die ziet", geen onderscheiden... alleen de ervaring van "ik", van onderscheid, van twee, ... dat blijft maar doorgaan en dat is ok, het wordt gewoon niet meer voor Werkelijk gehouden.

En het behoeft geen gegum. Je kan maar gummen wat er is. De vaststelling dat er geen ik is is een realisatie geen gom. En in wat zich voor blijft doen en niet ontkend moet worden zich voor te doen, komt de ervaring van ik gewoon nog op, het behoeft geen gegum, alleen wordt het niet meer voor Werkelijk gehouden waardoor het aan alle belang verliest.

De dualiteit, die jij compleet en uitsluitend in het 'ik' leg, is de dualiteit van het Leven; de dualiteit van 'wat is'... en het is een illusie dat jij door je 'ik' als niet ter zake doende opzij te schuiven dat jij als bij glorie Gods waarheid zult zien...
'Ik' ben de weg, de waarheid en het Leven...
Dus wil jij aan de wereld werken en de wereld naar waarheid voeren dan zul jij eerst en vooral aan je 'ik' moeten werken om de dualiteit in je 'ik' te herkennen en waar mogelijk uit te bannen... Waar jij de dualiteit in je 'ik' ziet zul je ook de dualiteit en de problemen van de wereld meer en dieper begrijpen en er veel gerichter en positiever tegenover kunnen handelen...