Het Thomas Evangelie

[Danique]

Of waar anders? Wanneer anders? Hoe anders?

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Inruilen helpt niet.
Weggeven helpt.

habnotanymore

Weggeven?
Aan wie?
Of is het hier soms ook weer aan wat?

Of uit handen geven?
(en dan ook weer aan wie of wat dan?)

Of bedoel je soms loslaten?

[Lyme]

Oorspronkelijk geplaatst door Von

Lyme, wat zou er juist gebeuren wanneer iemand die hoopvolle gedachte loslaat?
En als je je niet meer bezig zou gaan houden met zelfrealisatie, zodat de doener tot rust komt, wat dan? (Ik vertelde in dit draadje over de vlinder in de klok.)

Zou vastlopen, het niet meer weten, niet het beste kunnen zijn wat je kan overkomen?

De afwezigheid van elke voorstelling van de werkelijkheid, kan je in een soort leegte doen vallen. O.a. in de gnostiek wordt deze leegte als voorwaarde beschouwd voor de ervaring met het alomvattende. Het heet daar ?de leegte van het niet weten?. De ervaring van volheid die daarop volgt, is dus geen gedachte, maar is iets dat alleen in de ervaring gekend kan worden. Elke gehechtheid aan een voorstelling, blokkeert die ervaring.

Ja dat zijn dingen die ik mede door bep. ervaringen weet. Dat het zo blijkbaar werkt.
Alleen ga ik verder en is het ook zo dat het loslaten of het willen loslaten, het willen stoppen met zoeken, het opgeven etc. ook handelingen zijn die
Je bij ''dat ENE'' vandaan houd.
Vooral ook omdat je die ontmoeting met het ENE ten doel stelt.

Hoe dan ook; er zit een ''ik'' tussen die iets wil bereiken.

Dat zien van die ''ik die iets wil'' is de ervaring van het ENE.


Verder gaat voor ''mij'' het gewone leven gewoon verder, er verandert niets.
Hooguit is er een duidelijker aanwezigheid van bewustzijn van alles wat zich voordoet.
Ik merk ook dat ''ik'' daar toch op de 1 of andere manier door wordt beïnvloed.
Alsof er eerst een leven was zonder God (het ENE) en nu met.

Ervaringen zijn op de een of andere manier rijker, intenser, bewuster.

Verder is er alleen een 'weten' van totale onwetendheid.
Toch vul ik alles in, anders kan ik immers niet leven? Het denken is hierbij noodzakelijk, alleen is er meer nodig dan alleen het denken om ''zuiver'' te kunnen handelen..

[Lyme]

Oorspronkelijk geplaatst door Blikje

Raar h?, die z.g. "doener."

Gewoon helemaal in opgaan. Helemaal de doener ''zijn''.
Zien dat er niets raars aan is.
Maar dat het ook gewoon ''is'' .

Zelf vind ik het zoeken ook leuk.
Ook al weet ik drommels goed dat er niets te vinden valt.
Het is ook hoopvol om in zulke verhaaltjes te geloven, het brengt mij ook iets''
Verwachtingsvolle gevoelens.

Het is het ''zien'' van wat ik aan het doen ben.
Ik begrijp mezelf hier wel in.
Het geeft niet, niks mis mee.

[Lyme]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Als een donderslag bij heldere hemel komt Hij, te vuur en te zwaard!

forgetmenot

..en toch is Hij altijd welkom.

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Lyme

..en toch is Hij altijd welkom.

En wie is Hij dan?
God?

Of is Hij eigenlijk een wat?
Bewustzijn?
Waarheid?

Gaan we daar weer over filosoferen?

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Lyme

Gewoon helemaal in opgaan. Helemaal de doener ''zijn''.
Zien dat er niets raars aan is.
Maar dat het ook gewoon ''is'' .

Dat blijkt niet anders de kunnen (gaan).
Daarom begrijp ik de hysterie nooit rond het nietdoenerschap.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Caroline

En wie is Hij dan?
God?

Of is Hij eigenlijk een wat?
Bewustzijn?
Waarheid?

Gaan we daar weer over filosoferen?

Ja, Hij is een watje.

Hij ruist langs de Heemel als een wolk op een fiets
Het regent; de zon schijnt, maar?t wolkje doet niets

habje

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Lyme, wat zou er juist gebeuren wanneer iemand die hoopvolle gedachte loslaat?
En als je je niet meer bezig zou gaan houden met zelfrealisatie, zodat de doener tot rust komt, wat dan? (Ik vertelde in dit draadje over de vlinder in de klok.)

LyVon

De doener komt nooit tot rust, waarom zou-ie...?!
Laat hem lekker z'n gang gaan.
?t Is zijn zaak, niet de jouwe.......

Habnot

H? Habbuthabnot. Wat betekent jouw naam trouwens, of heeft het geen betekenis?

Zoals ik het begrepen heb, blijft de doener altijd bezig, op dat niveau verandert er niets, maar doordat er geen identificatie meer met de doener is, maakt dit voor het individu heel veel uit. Voor het totale gebeuren niet.
In China kennen ze het werkwoord wu wei; doen door niet-doen. Alles gaat dan spontaan, vanzelf, niet vanuit een centrum. Je doet niets en toch blijft niets ongedaan.

groet, Von

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Ja, Hij is een watje.

Hij ruist langs de Heemel als een wolk op een fiets
Het regent; de zon schijnt, maar?t wolkje doet niets

habje

En dan is het in het Nederlands, had ik het wellicht liever in het Engels gelezen.