|
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Dorje
Als 'leegte' iets aantrekkelijk is, staat er nog steeds iets op de voorgrond dat 'leegte' aantrekkelijk vind, dat leegte als een ervaring beleefd en is er nog steeds hechting aan ervaring en is er nog steeds geen leegte Gerealiseerd.
Leegte realiseren is iets wat iets dat ergens aangetrokken toe is ontzettend veel weerstand tegen heeft. Dus als je je er toe aangetrokken voelt, in plaats van die weerstand voelt en deze gaat onderzoeken, ben je gewoon bezig om dat wat zich ergens aangetrokken toe voelt in stand te houden in plaats van het te onderzoeken.
|
Dortje, de leegte moet niet onderzocht worden, de leegte onderzoekt zichzelf...
De leegte zegt mij wat is...
Citaat:
|
Marie blijft er hier maar van uitgaan dat dit ik, deze illusie, nodig is om ermee tot iets/leegte door te breken. Terwijl wat gesuggereerd wordt is te onderzoeken of dit ik wel werkelijk is. Als blijkt dat dit ik niet werkelijk is, als het onderzoek dit uitwijst, dan vervalt ook het uitgangspunt dat dit ik, dat gebleken is geen Werkelijkheid te hebben, dus ook niets iets te zijn wat je maar hebt en waar je het mee moet doen. Dan en pas dan is de omweg van dat ik, een illusoire omweg, helemaal niet meer nodig. Het uitgangspunt maar blijven verdedigen als dat wat nodig is om ergens te geraken is juist het tegenovergestelde als het onderzoeken. Weerstand tegen dit onderzoek komt juist uit de aaname dat je zoiets als een ik hebt en het daar mee moet doen. Het voorkomt juist dat je de werkelijkheid van dat ik gaat onderzoeken, dus het houdt juist de aaname in stand. Het is heel normaal dat hier enorm veel weerstand tegen is, maar als je de weerstand maar blijft verdedigen in plaats van te onderzoeken of het wel terecht is, dan heeft deze illusie een perfecte cul de sac uitgevonden waardoor het zichzelf kan blijven in stand houden en uit kan blijven leven. Perfect, waterdicht, onmogelijk om uit te geraken, tenzij je toch de moed krijht om het te onderzoeken, alleen zo kan een barstje komen in die aanname en kan er iets gezien worden zonder tussenkomst van dat ik, direct. Het is nooit het ik die dit gaat kunnen doen, hoeveel het zich ook uitleeft en hoe sterk het zichzelf ook ontkend. Beiden zijn perfecte strategieën om dit ik direct in zijn ware hoedanigheid te zien te voorkomen.
|
Dorje, het 'ik' is een illusie en bestaat dus niet...
Het Al, alles is een illusie... waarom zegt je dan niet dat het niet bestaat???
Waarom zou voor het ene, het 'ik', gelden wat niet voor het Al geldt???
Wie gaat er uit van ongerijmdheden...
Niets bestaat en niets is alles en ik heb daar deel aan via mijn 'ik ben', die leegte is...
Citaat:
|
Je hoeft je zelf en je standpunt niet te verdedigen, je moet gewoon onderzoeken of er wel iets te verdedigen valt. Niets hoeft daarvoor op de schroothoop, het moet gewoon onderzocht worden naar zijn werkelijkheid, niet zijn ervaringen en aantrekkelijkheden en zijn fascinaties, er moet gewoon onderzocht worden of ze wel een werkelijke basis hebben, alleen zo kan de gehechtheid eraan vanzelf komen weg te vallen en het is daar waar de Boeddha op aanstuurt.
|
Doen, Dorje, jij moet niets verdedigen; jij moet gewoon onderzoeken of er wel iets te verdedigen valt, nl. in deze jouw standpunt...
Waarom ben je er zo aan gehecht, aan dat standpunt???
Ik heb het onderzocht en ik onderzoek het nog elke dag, maar het enige antwoord dat steeds luider en luider klinkt is 'ik ben'.
Citaat:
|
Dat moet je niet met mij komen uitvechten. Ik kan je alleen maar zeggen dat vastgesteld kan worden dat het ontwaakte buiten categorie van leven en dood is, niet opdat je dit zou gaan overnemen zonder het te onderzoeken, maar om een barst te krijgen in je overtuiging dat leven na de dood realiseren, Waarheid realiseren zou zijn. Dit is een veel te voorbarige conclusie, laat het onderzoek daar niet stranden, durf dat wat eeuwig wil blijven leven juist te onderzoeken op zijn Waarheid.
|
Waarom zou ik een overtuiging aanhangen dat leven na de dood te realiseren valt...? Waarom zou ik op mijn dood wachten om dat te doen...?
Ik leef...
Citaat:
|
Neen, door hem te onderzoeken, niet weg te gooien, en uiteindelijk te zien dat het geen werkelijkheid heeft.
|
Niets heeft werkelijkheid, Dorje... buiten 'ik ben'...
Citaat:
|
Juist niet door het te blijven uitleven, juist niet door het altijd maar te blijven verdedigen dat het nodig is, maar juist door het nut ervan tot op het bot te onderzoeken en de immense weerstand er tegen, ten behoeve van het onderzoek en het echt te willen weten, toch maar opzij te schuiven.
|
De leegte geef mij aan dat het de enige weg is...
Citaat:
|
Boeddha verdwijnt in het niets. Iets dat geboren is komt sowieso te sterven. Het ontwaakte dat gerealiseerd is, is gerealiseerd als nooit te zijn opgekomen en dus ook nooit te verdwijnen. Dat is wat gerealiseerd kan worden waardoor de gehechtheid aan wat opgekomen is kan verdwijnen. Zijn discipelen bleven maar gefixeerd op de persoon van de Boeddha, de Boeddha had die fixatie niet meer en wijst de discipelen op hun verkeerde fixatie.
|
Inderdaad, zijn discipelen moesten het zelf doen in plaats van gefixeerd te blijven op Boeddha...
Citaat:
|
Wat mij betreft is er geen enkel probleem met het woordje ik. Het is een handig iets, het maakt conversatie mogelijk en duidelijk. Waar het probleem zit is het identificeren met dit ik, het belang toekennen, het vermijden het tot op het bot te onderzoeken.
|
Waar het probleem zit is het zich identificeren met om het even wat en dan nog in het minst met zijn 'ik'..., want dat 'ik' kan je aanpassen en ontdoen van die fixaties...
Citaat:
|
De 'ik' die ergens aanbeland zou zijn of ergens zou moeten aanbelanden is nog niet tot op het bot onderzocht. De onwerkelijkheid van de "je" die alleen maar observeert is nog niet vastgesteld. Het 'ik' hoeft niet te verdwijnen, het blijft zich voordoen, zoals je zegt mag er ook uit gesproken worden, maar het moet wel tot op het bot onderzocht worden of het wel werkelijk is. Als dit tot op het bot onderzocht is, heeft dit een impact op hoe het gebruikt wordt. Het wordt dan nog steeds gebruikt om een proces aan te duiden, maar niet meer om vol te houden dat dat proces ergens moet aanbelanden en nodig is om zich van zichzelf te ontdoen. Het proces doet wat het natuurlijk doet, nergens aanbelanden, steeds veranderen, de ziekte dat het een identiteit heeft is gewoon genezen.
|
Maak je geen zorgen, het is tot op het bot onderzocht tot bij de leegte... Wat ik duidelijk van de meeste hier niet kan zeggen...
Inderdaad het 'ik' moet niets, het 'ik' is...
Citaat:
|
Wat jij beweert is als beweren dat je een psychose nodig hebt om aan te belanden bij geestelijke gezondheid. Als de spychose er is, dan moet het vooral niet ontkend worden. Wat ontkend wordt wil niet gezien zijn. Wat niet gezien is, kan niet genezen. De weerstand om de pyschose te zien, houdt hem in stand. Het geloof, de waan een ik te zijn en een ik nodig te hebben om tot het ontwaakte te komen is net als een psychose. De eerste stap is erkennen, niet blijven ontkennen, de volgende stap is het te zien voor wat het is: illusie, niet werkelijk, dan pas kan de psychose, die in de eerste plaats al niet nodig was om psychoseloos te worden, gewoon vanzelf lossen.
|
Het is wel heel erg dat je, om je riedeltje, tegen heug en meug in, te moeten doen uitkomen je zo ver moet gaan om andere psychoses aan te wrijven...
Weet dat psychoses niet tot één vlak beperkt blijven...
Citaat:
|
Dat wordt alleen maar gezegd als een ik beweert zichzelf te onderzoeken terwijl het eigenlijk niet anders doet dan de ik-psychose te verdedigen. Er wordt dan niet perse gezegd dat dat ik niet bestaat, om dat dan aan te nemen, maar om aan te sporen het toch nog wat dieper, tot op het bot dan wel, te onderzoeken. En om de weerstand hier tegen zichtbaar te krijgen. Maar er moet wel een gewilligheid zijn om die weerstand te zien, anders roept het alleen maar meer weerstand op. Zie je?
|
Dorje, je hebt over secten horen praten en hoe moeilijk het is om oude secteleden terug tot de werkelijkheid te brengen...
Weet je waarom???
Omdat ze die secteleden hebben doordrongen van toch vooral andere mensen niet te geloven want, en weet maar dat de sectebazen het weten, die andere mensen gaan hen vertellen wat er verkeerd zit in die secten...
Zoals jij hier tegen heug en meug blijft herhalen dat ik, ondanks dat ik het ontken, vasthoudt aan mijn 'ik' omdat ik zogezegd bang ben om het te verliezen, om zogezegd mijzelf te verliezen...
Dus hoe meer ik zeg dat wat jij mij aansmeert niet het geval is; hoe harder jij gaat roepen dat het wel het geval is...
Wie liegt, vastgeroest in je sectepraat, wie voor???
Citaat:
|
Ja, ik ken dat, het is iets dat niet nodig is, het bestaan daar hoeft geen dankbaarheid voor te zijn, enkel een illusie kan het gevoel hebben dat er iets in zijn schoot wordt geworpen. Het leven leeft zichzelf, het is geen geschenk, noch een vloek. De psychose is dat de ervaring, hoe schoon ook, werkelijk is. Het is een ervaring, niets om gehecht aan te zijn. Als het zich voordoet, geniet er dan van, als het zich niet voordoet, zoek het dan niet opnieuw op, het is ervaring en alles wat ervaren is heeft gewoon geen werkelijkheid, dit zien heft de gehechtheid er aan op en vooral de gehechtheid aan de ervaarder.
|
Alles duidt er op dat je niet weet wat ZIJN is en enkel uit de cathecismus praat...
Citaat:
|
Maar anders dan de Boeddha adviseerde, adviseer ik niet om genieten te vermijden, ik adviseer alleen er niet gehecht aan te zijn. Iets waar je niet gehecht aan bent, blijf je niet steeds opnieuw zoeken, blijft je niet steeds opnieuw sturen. Iets waar je niet gehecht aan bent, blijf je niet voortdurend verdedigen, blijft geen weerstand in stand houden naar het onderzoek tot op het bot of er wel iets te verdedigen is.
|
Dorje, 'ik ben' en daar kun jij, noch ik iets aan veranderen...
Ik zeg alleen dat het beter is te Leven dan te denken te leven...
Citaat:
|
Marie, zullen we het hier nu weer even bij laten. Want zo te zien heb je de neiging om tegen alles te keer te blijven gaan en ik niet. Ik wil gewoon een beetje moeite doen om je weerstand in zicht te brengen, maar als dat alleen maar meer weerstand geeft, dan laat ik het liever hierbij.
|
Citaat:
Maak je niet ongerust, jij door jouw weerstand hebt mij verplicht dieper te zoeken en spijtig voor jou ik weet nu dat het zuivere 'ik' inderdaad leeg is en dus nog meer dat 'ik ben'...
Reageer gerust, maar neem misschien ook even pauze, even diep ademhalen en niet direct in een maar al te bekend en uitgeleefd patroon stappen van jezelf te verdedigen. Dat is niet nodig, toch niet t.o.v. mij. We willen allemaal graag gezien worden het goed te doen, op goede weg te zijn of zelfs aangekomen te zijn. Maar dat is gewoon niet nodig, dat is zelfbeeld en bekommerd zijn om het beeld dat een ander van je heeft. Het is deze bekommernis die juist erg belemmerend is. Die onderzocht moet worden. Niet door mij bij jou, maar door mij bij mezelf en door jou bij jezelf. Ik ga dat dus ook niet bij jou onderzoeken, het houdt mij niet bezig. Ik geef alleen zo nu en dan gelegenheid om dit onderzoek te stimuleren, juist omdat ik er het belang van onderken voor mezelf. Dat gaat vanzelf en is niet bedoeld om een zelfbeeld aan te vallen. Dus er hoeft ook niets verdedigd worden of uitgelegd worden hoe goed je al met dat onderzoek bezig bent. Als dat zo is, valt er ook gewoon niets meer te verdedigen. En valt er heel wat stil. Dat wens ik je toe, dat wens ik iedereen toe, ook mezelf. WiNk
|
Het ga je goed Dorje...
Wijziging aangebracht door marie op 18 June 2022 om 12:40.
|
18 June 2022, 11:54
Lineaire weergave
Soortgelijke discussies