Aankomen

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

... zijn motieven hebben dikwijls niets van doen met onze aardse motieven, zijn dikwijls gewoon het tegenovergestelde, want leven en dood in dit aardse tranendal zijn voor hem dikwijls heel bijkomstige gegevens; zijn doeleinden zijn op 'de eeuwigheid?', over vele levens heen, gericht.

Dit drukt in enkele woorden uit wat jouw strijd is Marie, jouw willen weten waar het evenwicht ligt, die smalle doorgang tussen eeuwigheid en vergankelijkheid.
'Aankomen' is niet de strijd opgeven maar de doorgang nemen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Dit drukt in enkele woorden uit wat jouw strijd is Marie, jouw willen weten waar het evenwicht ligt, die smalle doorgang tussen eeuwigheid en vergankelijkheid.
'Aankomen' is niet de strijd opgeven maar de doorgang nemen.

Ik sprak over aankomen aan een mijlpaal; er zijn nog vele mijlpalen te halen...

Ik zal de doorgang nemen, de dag dat ik dat kan zonder mijn aardse realiteit te ontkennen, want ik wil naar de hemel maar met mijn voeten vast op de aarde.

Mijn voeten loslaten van de aarde en eenzijdig mijn doorgang naar de hemel bevorderen is een heel persoonlijke oplossing; in het andere geval is het een meer onpersoonlijke oplossing waar iedereen van kan profiteren...

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Als je bent doorgedrongen tot de onderzoeker, hij die jezelf bent maar ook weer niet helemaal, want hij staat buiten dit aardse leven en toch weer veel meer omdat hij er was voor je geboren werd en er ook zal zijn de dag dat je dit aardse leven de rug toekeert.
Het is hij die naast de stroom van het leven zit en observeert wat er gebeurt en je probeert te richten en te leiden...
Maar zijn motieven hebben dikwijls niets van doen met onze aardse motieven, zijn dikwijls gewoon het tegenovergestelde, want leven en dood in dit aardse tranendal zijn voor hem dikwijls heel bijkomstige gegevens; zijn doeleinden zijn op 'de eeuwigheid?', over vele levens heen, gericht.
Het is daarom ook dat ons aardse ik het moeilijk heeft om zich aan hem over te geven; want op het aards niveau gezien zou hij het ik dikwijls gewoon de vernieling in rijden.

Weet je? Volgens mij zoek je het allemaal veel te diep. Je denkt in motieven en doeleinden. Je zoekt in verklaringen. Je praat ook al een beetje uit 'zijn' naam ( want leven en dood in dit aardse tranendal zijn voor hem dikwijls heel bijkomstige gegevens)

Dat wat jij zoekt kan alleen gekend worden door het te zijn.
Dat is leidend en daarvandaan komen alle verstandelijke verklaringen.

Ok? dat wanneer je hem ontdekt hebt je dat het gevoel geeft dat je als het ware boven je aardse leven geplaatst bent; boven of buiten of afgezonderd van de persoon die je zou vinden wanneer je zoekt naar het antwoord op de vraag 'wie ben ik?'.

Dat gevoel kan het idd geven. Al het aardse gedoe lijkt opeens totaal oninteressant. Maar dat is nog altijd het ego die spreekt?..
En dat is goed! Het ego wordt lusteloos, hangt er maar een beetje bij voor jan doedel. Dat is geen fijne toestand voor een ego.

Of het al het antwoord is op de vraag 'wat ben ik?' lijkt mij te ver gezocht; want op zijn beurt is hij slechts een onderdeel in een (voor ons) veel groter geheel.

Maar wanneer je hem gevonden hebt, wanneer je hem ondervragen kunt, dan heb je inderdaad een mijlpaal op je verdere levenslijn bereikt.

Graag zou ik over hem, met hem communiceren en verder zoeken met anderen die denken dat ze hem ontdekt hebben ook als ze het verhaal niet op dezelfde manier herkennen, vertalen als ik.

Jij communiceert niet met 'hem', hij communiceert met jou. Dat doet hij door te verenigen. Die vereniging noem ik 'zijn'.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Weet je? Volgens mij zoek je het allemaal veel te diep. Je denkt in motieven en doeleinden. Je zoekt in verklaringen. Je praat ook al een beetje uit 'zijn' naam ( want leven en dood in dit aardse tranendal zijn voor hem dikwijls heel bijkomstige gegevens.
Dat wat jij zoekt kan alleen gekend worden door het te zijn.
Dat is leidend en daarvandaan komen alle verstandelijke verklaringen.

Jij communiceert niet met 'hem', hij communiceert met jou. Dat doet hij door te verenigen. Die vereniging noem ik 'zijn'.

Je bent hem; besef je wat deze woorden willen zeggen? Als je hem bent kun je met hem meedenken of wanneer jij hem gevonden en herkent hebt kan hij jou inderdaad verder inspireren en leiden... Maar voor mij is het belangrijk dat er een wisselwerking blijft en dat ik zijn ingevingen blijf vertalen naar de wereld toe waarin ik leef.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Je bent hem; besef je wat deze woorden willen zeggen? Als je hem bent kun je met hem meedenken of wanneer jij hem gevonden en herkent hebt kan hij jou inderdaad verder inspireren en leiden... Maar voor mij is het belangrijk dat er een wisselwerking blijft en dat ik zijn ingevingen blijf vertalen naar de wereld toe waarin ik leef.

Dat hoeft allemaal niet meer. Je ziet het uit menselijk perspectief. Ik (ego) ben helemaal niet leidend hier in. Ik denk niet mee. Hij inspireert mij dusdanig dat mijn enige verlangen is om hem te 'zijn'. Wat dat allemaal met zich meebrengt, daar denk ik over na. Het ego is niet langer de leider, maar de volger. Dus van een wisselwerking is ook geen sprake. Het ego is nog slechts noodzakelijk om het 'willen' te kennen. Want via het 'willen' kan ik het 'niet-willen' her-kennen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Dat hoeft allemaal niet meer. Je ziet het uit menselijk perspectief. Ik (ego) ben helemaal niet leidend hier in. Ik denk niet mee. Hij inspireert mij dusdanig dat mijn enige verlangen is om hem te 'zijn'. Wat dat allemaal met zich meebrengt, daar denk ik over na. Het ego is niet langer de leider, maar de volger. Dus van een wisselwerking is ook geen sprake. Het ego is nog slechts noodzakelijk om het 'willen' te kennen. Want via het 'willen' kan ik het 'niet-willen' her-kennen.

Ik zie het allemaal niet uit ego perspectief, want dan zou hij eerder mijn vijand dan mijn raadgever zijn, evenmin uit menselijk perspectief want dan reageerde ik zoals jou en deed de rest er niet meer om, ik zou mijn heil gevonden hebben...
Ik denk dat ik het eerder vanuit zijn perspectief zie..., waarin inderdaad de algemene éénheid belangrijker is dan alleen mijn heil...

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik denk dat ik het eerder vanuit zijn perspectief zie..., waarin inderdaad de algemene éénheid belangrijker is dan alleen mijn heil...

Ook dat niet. Een woord als 'belangrijk' of 'onbelangrijk' komt in dit verhaal niet voor. 'Algemene eenheid' en 'mijn heil' vallen gewoon samen.

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik zal de doorgang nemen, de dag dat ik dat kan zonder mijn aardse realiteit te ontkennen...

Er wordt nooit gevraagd iets te ontkennen.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

want ik wil naar de hemel maar met mijn voeten vast op de aarde....

En wat als het "nemen van de doorgang" (zoals Looro het omschrijft) je noch in de hemel (de door jou gewenste toekomst) doet belanden, noch je op aarde (in je huidige vorm/je comfortzone) houdt, maar je iets brengt wat (voor jou persoonlijk dan) als de hel zou kunnen worden ervaren? Hoe groot is je bereidheid die "hem" (als onderzoeker) met een blindelings vertrouwen te volgen ZONDER de belofte van een hemel (iets beter) of de garantie te mogen behouden wat-nu-is?

[Theo]

Nu hoor ik je, zei dove Jaap.

Waarom zou je de doorgang, de stap in het ravijn nemen?
Hoe weet je wat er aan de andere kant is als je dat niet weet?
Wat voor belang heb je er dan bij om aan de andere kant te zijn?
Wie is er zo onmetelijk gestoord?

Misschien kom 'je' er wel slechter uit.

Je kan nooit een ego-belang hebben om de doorgang te passeren.
Want ego gaat voor zekerheid. Beter de zekerheid van een lekkend dak dan de mogelijkheid buiten in de regen staan, nietwaar?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Ook dat niet. Een woord als 'belangrijk' of 'onbelangrijk' komt in dit verhaal niet voor. 'Algemene eenheid' en 'mijn heil' vallen gewoon samen.

De 'algemene éénheid' en 'mijn heil' zullen samenvallen de dag dat ik die algemene éénheid ben..., zolang ik dat niet ben is het slechts een cellule en niet het geheel dat bevrijd wordt.

Als ik nu zelf nalees, wat ik hier schrijf en wat ik in een flits voelde, dan wil dat dus zeggen dat ik, hier op aarde, eerst de algemene éénheid moet worden... het heil zal dan wel vanzelf volgen...