maries gedachtenwereld

[Guido]

Lekker weertje vandaag.

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Lekker weertje vandaag.

ja, ik ben al een uur of 5 vandaag in dat verschijnsel gaan fietsen en joggen.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

. Als ik schrijf dat alles de wil van God is, valt zij het aan. Als jij, haar vriend het schrijft, niet.

Als je dat schrijft om maar niet in te zien dat jouw ego jou in de weg staat om maar iets van de wil van God te beleven, zomaar dat zeggen zonder het ook zo te ervaren, dat valt het op.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

.
Als jij, haar vriend het schrijft, niet.

Ja, ik spreek Katerie niet tegen. Hij typt meer zinvol dan onzin Jij typt alleen onzin. Waarheden door elkaar gevlochten, nooit inzien dat jij jezelf daarmee hypnotizeert.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

.
Ik heb nooit beweerd dat alles de wil van God is, dat heb ik gewoon even gepikt van Katerie.

Dat is het Dorje, je pikt van alles, en het wordt een onsamenhangende brei. Voor dat jij het in de gaten hebt, hoort dat bij je pakket van verkrachte waarheden.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

.
Het maakt mij niet uit of dit het beeld wat Miha al heeft van mij nog wat verschrikkelijker maakt of niet, het is en blijft een beeld, onbestaand, ook dat van haarzelf. Het gaat niet om de beelden en ze te bevestigen, bekrachtigen en onderhouden, het gaat niet om ego. Het gaat om het opgeven van verzet.

Je bent verliefd op je woorden Doorje, en je typt iedereen die je gelezen hebt na, ideeën die elkaar alleen maar ontkracten.
Doe gerust joh, en wees blij dat ik jou tegenspreek, het is het grootste geschenk dat wij elkaar kunnen geven. Leuk is het niet voor ons egotje, ik ken het verschijnsel, ik ben daarin niet anders dan jij, wij hebben alleen een ander (ego)stijl.
De stijl van K. vind ik leuk, jouw stijl niet. Ego-voorkeur.
Succes met dat accepteren.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

.
Prettige dag en ik wens jullie allemaal [Edit: en ook mezelf]

Ga achter de hekken vandaan, en wens jij dat volledig aan jezelf! Pas als het je lukt, dan pas zouden je woorden oprecht zijn.
Als mens is dat alles wat wij kunnen doen.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

.
door jullie verzet heen.

Ik ben blij dat jij je als een engewijze ezel opstelt, met je hoofd vol met gemoedelijke gedachten over het ego, verslaafd aan gemoedelijk en vergoelijken.
Ik ben blij dat jij zo verliefd op, en zo verslaafd bent aan jouw opgepikte gedachten, ik kan alleen maar oefenen tot dat ik Dorje niet eens meer opmerk.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

.
Verkrachting van wat dan ook, zelfbeeld of beeld van ander, verdwijnt dan als sneeuw voor de zon en wat overblijft is de wil van God, de spontane loop der dingen zonder verkrachtende inmenging van ego!

Voorlopig verkracht je continue je beeld van God, en ben jij ook verliefd op wat je typt.
Desalniettemin, ben jij zoals ieder ander mens op aarde, je bent maar een mens die zijn ego vergoelijkt.
Fijne dag vol hoofd.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Mij niet, want ik ben geen kapitalist.
Ik neem een sociaal anarchistisch standpunt in.
Zie

Als je nog niet door hebt dat een goed georganiseerde kapitalistische macht meer vrij spel heeft in een anarchie dan opgezadeld te zitten met een goed georganiseerde socialistische tegenmacht...
En wat doen onze sossen??? Eerst en vooral die tegenmacht afbouwen en alle bestaande waarden en zekerheden onder de voeten van de mensen wegvegen om ze te vervangen door hun zo gezegde multi-cul waarden, regelrechte anarchie voor het gros van de mensen...
De kapitalisten, zelfs de sossenkapitalisten, het hoofd van de sossenpartij en alle andere partijen, die zich verrijken met het geld van alle belastingebetalers; lachen in hun vuistjes...

Ik heb niets tegen een anarchist, maar het anarchisme zien als een redmiddel tegen kapitalisme dat is om je dood te lachen...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Het mysterie van het wel of niet bestaan van "ik" een beetje ontrafelt:

"Ik" bestaat niet absoluut. Er kan niets absoluut aangeduid worden met "ik". Los nog van het feit dat "ik" voor iedereen naar een ander ding verwijst, los nog van het feit dat de "ik" in dat ding nergens echt te lokaliseren valt, kan eenvoudig logisch begrepen worden dat het enkel relatief bestaat, m.a.w. het is een perspectief, een abstract referentiepunt waaruit werkelijkheid wordt benadert, abstract, geabstraheerd (afgescheiden) uit de werkelijkheid die zelf vrij is van elke referentie.

Neem nu een lichaam, één ding dat door andere dingen aangewezen wordt met een gedachte "Dorje", door weer anderen met een gedachte "vreemde" en weer andere dingen die het nooit tegenkomen dus nooit aanwijzen met een gedachte. Maar het ding zelf wijst het aan met "ik" maar is de enige die "dat" ding aanduid met "ik".

Verder zijn er in dat ding ontelbare cellen, geen enkel van die cellen wordt door dat ding aangewezen met "ik", maar één zo een cel zou bij wijze van analogie zichzelf als "ik" kunnen aanduiden en al de rest als "ander". Bestaat die cel die zich aanduid als "ik" werkelijk als "ik"? Enkel voor die cel (relatief). Analoog: besta jij die jezelf als "ik" aanwijst werkelijk als "ik"? Enkel voor dat specifiek lichaam (relatief).
"Ik" bestaat dus enkel relatief, als iets dat zich afscheidt van het geheel en de rest van het geheel buiten sluit als "ander" en "wereld". Zo ook bestaat er in het heelal niets dat aan te duiden is als "ik", en heeft geen enkel onderdeel in dat heelal werkelijk meer belang dan een ander en toch zijn er dingen die zich aanduiden als ik en zich belangrijk voelen in dat geheel.

Relatief gezien duidt een lichaam zich dus als "ik" aan en creëert het daarmee een belangrijkheid rond zichzelf in dat geheel. Lichaam, een levend ding, kan zichzelf zo, dankzij onpersoonlijk bewustzijn (dat wat waarnemen op zich mogelijk maakt), gaan beschermen (afschermen) tegen de denkbeeldig buitengesloten buitenwereld (dat wat waarneemt enerzijds en dat wat waargenomen wordt anderzijds, opgedeeld). Dit is een natuurlijk, spontaan proces, deel van het leven, het gebeurt spontaan. Er is geen "ik" nodig om dit te doen gebeuren.
Onpersoonlijk bewustzijn heeft geen "ik" nodig, zelfs geen lichaam nodig, maar het lichaam heeft wel onpersoonlijk bewustzijn nodig om zichzelf in stand te houden. Maar nogmaals dit zichzelf in stand houden (eten, slapen, vechten, vluchten, voortplanten, ...) gebeurt automatisch, maar het creëert wel een ik-gevoel, een gevoel van identificatie, afscheiding.
Vandaar "ik" bestaat niet echt (absoluut), enkel relatief, gezien vanuit het standpunt van een deel dat waarnemen opdeelt in waarnemer en waargenomene.

Abstracter wordt het als dit door opdelen gecreerde ik-gevoel niet enkel gebruikt wordt om het lichaam in stand te houden (de natuurlijke gang van zaken), maar ook om het in denkbeeldig gecreëerde zelfbeeld van dat "ik" in stand te houden: de ideeën, overtuigingen, gezichtspunten die dan op gelijkaardige wijze verdedigd worden tegen gevaren, alsof ze echt zouden bestaan. Dit wordt ego genoemd, een gecreëerd zelfbeeld op basis van conditioneringen, overtuigingen, geloven, visies, dat zijn eigen creatie halsstarrig in stand houdt.

Ego bestaat dus ook niet werkelijk, niet absoluut, en zelfs niet relatief.
In een situatie waarin lichaam niet meer zo sterk bedreigd wordt (basale veiligheid) kan het ego zich zelfs abstraheren van het lichaam en zijn pijlen voornamelijk inzetten op het beschermen, verdedigen, bekrachtigen en in stand houden van de gecreëerde (denkbeeldige) ideeën, overtuigingen, gezichtspunten (zelfbeeld). Soms krijg je dan zelfs volledige abstractie van het lichaam (zolang het lichaam niet bedreigd wordt toch) en krijg je volledige identificatie met het zelfbeeld (ideeën, overtuigingen, gezichtspunten) die dan verdedigd worden alsof het leven van er van af hangt. Met alle frustratie, afgunst, verbittering en verwijten van dien, als deze zich niet bevestigd, gespiegeld en bekrachtigd (in stand gehouden) ziet in de denkbeeldige buitenwereld en de denkbeeldige ander, die buiten gesloten worden door deze identificatie. Dit kan omschreven worden als een bewustzijnsvernauwing, steeds nauwer gekneld rond een idee over wat "ik" is en hoe de "ander" niet voldoet aan dit beeld.

Een andere beweging is verruiming, bewustzijn dat de opdeling gaat zien voor wat het is: onbestaand, denkbeeldig, gecreëerd, en zichzelf weer gaat herkennen voor wat het "werkelijk" is: onpersoonlijk, niet alleen de bron van het "ik"-gevoel, maar de bron van alles.

Je zou kunnen zeggen dat dat "ik-gevoel" hiervoor een poort is, dat ene specifieke perspectief, dat dat ene lichaam benuttigt om zichzelf in stand te houden. Maar dan een poort naar verruiming, niet naar vernauwing, een perspectief dat verruimt, niet naar beter dan ik, maar naar meer dan ik, zou je kunnen zeggen.

Maar ook dat is een te eenzijdige benadering, even hier als tegengewicht tegen de beweging van het verwijten van de vermeende ander die niet voldoet, maar is op zichzelf staand ook niet juist of onvolledig.

In feite zijn beiden tegelijk aanwezig in het realiseren wat je werkelijk bent, zowel het uitsluiten (niet zozeer vernauwen) wat je bent, tot er niets overblijft als "ik", als het alles insluiten in dat wat je bent, zonder ook maar iets uit te sluiten, en dit tegelijkertijd. Beiden zijn twee schijnbaar tegengestelde bewegingen die in werkrlijkheid onafscheidelijk en gelijktijdig zijn. Als het ene het ander overschaduwt, dan krijg je enerzijds een doodse leegte die paradoxaal genoeg toch, vaak cynisch, nog zaken buiten die leegte gaat sluiten als niet leeg, onecht, verkeerd, verdoemd, dom, verloren. Anderzijds krijg je dan een zweverige ik-gevoel die zichzelf verabsoluteerd en zichzelf als bron/god van alles gaat wanen.

Alleen de onafscheidelijkheid en gelijktijdigheid van "ik ben niets" en "ik ben niet iets, niet afgescheiden, maar het ondeelbare geheel" (dat enkel denkbeeldig wordt opgedeeld) verwijst naar wat je werkelijk bent. Zoals de wijze Nisargadatta Maharaj zo mooi omschreef: "In wijsheid ben ik niets" [niet dit, niet dat, ], "in liefde ben ik alles" [het ondeelbare geheel].

En ook nog:



Dat is toch iets subtieler als verwijzing naar het leven dat zich klein waant en zijn kleine zelf beschermt, als er naar te verwijzen met het beeld van een domme gans in een smerige poel. Het motief van het kleine is en blijft liefde, niet zo goed gebruikt. Zoals die toespeling van Nowee zelf ook opgevat kan worden: het motief is en blijft liefde, hoewel de manier waarop toch beter kan dan ik.
Wat is beter dan ik?
Alles omvattende liefde, die leeg is van ik.

Wie en/of wat dat 'ik' omschrijft is van geen belang en het gaat er totaal niet om om het op te hemelen, te vereeuwigen of wat dan ook... Het is alleen het enige middel dat 'ik' heb om mij in verbinding te stellen met de rest, de buitenwereld, de binnenwereld... Het is ook het enige middel om mij in het geheel te verliezen...

Kun jij jezelf voorstellen zonder verstand??? Neen, maar toch ben je je verstand niet...
Mijzelf voorstellen zonder het 'ego'? Geen enkel probleem; een lastpak dat wegvalt en het leven aangenamer, gemakkelijker en diepzinniger maakt...
Mijzelf voorstellen zonder 'ik', die innerlijke kracht die steeds weer en opnieuw het hef in handen neemt als mijn 'ego' weer eens verloren loopt...
Hewel dan bestaat dat mijzelf niet meer, want het is de kern van dat mijzelf...
Gezien vanuit het geheel zou dat totaal niet erg zijn; maar gezien vanuit mijzelf zou ik wel van dat geheel uitgesloten zijn...
Dat 'ik' is ook geen vaststaand gegeven, geen eeuwig gegeven; het is enkel de kern van mijn zijn waarmee op dit ogenblik contact gemaakt wordt met het geheel...

Wat de liefde betreft; wordt dat begrip op het ogenblik veel te veel gebruik om eigenliefde, naastenliefde, bezitsliefde... en andere begrippen te dekken die totaal niets te zien hebben met wat liefde in werkelijkheid is...
Vandaar dat ik mij op het ogenblik er liever niet te veel mee vereenzelvigd.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Mee eens.
Het logisch (rationeel) begrijpen kan helpen weerstand tegen het onderzoek en het afhaken op basis van uitspraken waar geen begrip aan gekoppeld kan worden, te voorkomen.

Maar op een ogenblik moet men ook dat achter zich laten...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Lekker weertje vandaag.

Vandaag ook en morgen wordt het nog beter... Genieten geblazen...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Nu begrijp ik volkomen. Dus als jij je kinderen ook verkracht, terwijl ik met Hitler slaap, tussendoor, heb jij je verkrachte vrouw weer alles uitgelegd, en zij is je dankbaar voor je inzichtelijkheid.
Ik vrees dat wij een nieuwe koning op het forum hebben.
King Dorje the Rapist, en that's the wil of God. .

_________________________________
God verkracht, en het is goed

Michaela je blijft in bijkomstigheden hangen...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Het wordt voor jou tijd om je wijsheid zelf een keer te gebruiken.
De wil van Laurens is er nog steeds, fir en krachtig, denkend dat hij God is!

Zou het kunnen dat het jouw 'ego' is die dat zo ziet???

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik spiegel je god-geworde-ego Renoir.

Je hebt nog altijd niet door dat je alleen je eigen spiegelt...
De dag dat je niet meer nodig hebt om iedereen te spiegelen die dag geeft je er niets meer om om te weten of Lauwrence al dan niet spiegelvrij is...