18 January 2015, 16:57 | #321 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Ik ben al herhaaldelijk teruggeschrokken om passen te zetten in een meer geestelijke wereld (bestaande of niet, maar daar ik de passen niet zette weet ik het niet) omdat ik angst had. Angst waarvoor? Angst om mijzelf te verliezen? Angst om de kontrole te verliezen? Angst om de hel te kennen en er niet meer uit weg te geraken? Ik zie dat niet als lafheid, maar als een teken van wijsheid en het inzicht dat ik er nog niet bereid toe ben. Ik ben misschien nog niet helemaal naakt en ik heb misschien nog te veel te verliezen. Ik denk ook dat in die wereld die zoveel verfijnder is dan ons zuiver aards bestaan dat in die wereld gedachten, gevoelens, ideeën.... een enorme veel grotere en diepere inpakt hebben zodat we bij wijze van spreken uit angst of owv andere redenen de duivel kunnen opwekken. Dus ik sta nog niet sterk genoeg in mijn schoenen; ik heb nog niet alle angst verloren en ik spring nog niet in de afgrond... Ik geloof heel vast in liefhebbende scheppende krachten want anders was de heelheid, de verbondenheid en de schoonheid van ons aardse leven nooit tot ontwikkeling kunnen komen en al duizenden malen vernietigd door de van liefde verstoken krachten aan zijn oorsprong... Bedankt Tine, voor je bijdrage hier, ze doen mij andere aspecten van het leven duidelijker zien. |
|
18 January 2015, 17:37 | #322 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 29 September 2011
Berichten: 0
|
Citaat:
Men is sowieso altijd een kanaal voor bewustzijn/leven maar dat kan serieus "verstopt" geraken door allerhande obstakels, waardoor het vrij stromen van dat leven belemmerd wordt. Het "ik" is dus op zich geen hindernis voor de manifestaties van het leven (zelfs integendeel, het is immers het kanaal ervoor) maar het denkend/voelend ik (wat voor mij dus het ego is) kan wel obstakels "creëren" en in stand houden. Het verschuiven van het ik-perspectief in de bewustzijnsstaat van "er is/bestaat geen ik" of "ik ben niet dat denkend/voelend ik", kan evengoed zo'n obstakel zijn -en dus eerder een tegen-werking t.o.v. het stromend leven- wanneer het er toe leidt dat men eerder een toeschouwer wordt van die werking dan een actieve "belichamer" ervan. Men heeft dan alleen maar de afstand vergroot in plaats van dat men dichter bij de vereniging is gekomen... Leven/bewustzijn kan inderdaad "bestudeerd" (onderzocht) worden, en dat geldt dus ook voor de werking ervan in en rond jezelf, maar het effectieve be-leven (wat je ook het "zijn" zou kunnen noemen) gebeurt/vindt plaats IN/DOOR/MET een ik en daar afstand van nemen is eigenlijk "neen" zeggen tegen het be-leven... |
|
18 January 2015, 19:53 | #323 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Je hebt gelijk als je zegt dat het meer gaat over ver-enig-ing dan over eenheid, maar ik plaats hier de eenheid tegenover de dualiteit die door ons mensen zou geschapen zijn vanaf het moment dat we begonnen na te denken... Zoals ik aan Esradha gezegd heb dat ze nu misschien eindelijk in staat zal zijn om het gewonde kind in haar terug te voelen en te zijn opdat het erna vredig in haar kan opgenomen worden; zo zie ik het verdwijnen van mijn ego, mijn ik niet als een afschuiven, een afremmen, maar als een oplossen in een groter geheel juist doordat ik het totaal doorleefd heb. Ik ben een paar keer, bewust, zo diep in mijzelf doorgedrongen dat ik het niet-ik, het niets gevoeld en geleefd heb; het zijn en het niet-zijn die synoniem waren geworden... |
|
18 January 2015, 21:58 | #324 | |||
Jubilaris
Geregistreerd: 11 December 2014
Berichten: 288
|
Citaat:
Inmiddels heb ik het dogma losgelaten en ontdekt dat Advaita eenzelfde boodschap heeft als welke levensfilosofie/religie dan ook. Het "probleem" zit hem denk ik meer in de interpretatie door mensen gedaan.... Citaat:
Citaat:
Dit is wat zo nu en hier bij mij opkomt. |
|||
18 January 2015, 22:02 | #325 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 11 December 2014
Berichten: 288
|
Citaat:
De moed van loslaten spreekt hieruit.... Vertrouwen zonder zekerheid. |
|
18 January 2015, 22:31 | #326 | |||
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
In eerste instantie zullen we altijd ons zelf moeten blijven en onze Eigen doorzochten en voor waar aangenomen meningen niet zo maar moeten afzweren, maar wel altijd openstaan om bij te leren..., bij te kennen Citaat:
Bij sommige gemeenschappen wordt het duister, de zwarte kleur gezien als symbool voor veiligheid, de veiligheid van de f?tus in de baarmoeder... Citaat:
Pijn is gewoon het teken dat er iets verkeerd gaat met ons en niet alleen op lichaamlijk vlak... Dank je voor het meedelen. |
|||
19 January 2015, 09:14 | #327 |
Actuaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 513
|
Ik zal het nog een keer vriendelijk vragen ? Dat wat je over advaita zegt telkens klopt van geen kanten. Het is jouw interpretatie van dat wat er over geschreven wordt. Ik heb geen 'aandelen advaita' maar het zou me een waar genoegen zijn als je jouw ideeën over advaita achterwege zou laten. De argeloze lezer hier zou een heel verkeerde (namelijk de jouwe) indruk van advaita kunnen krijgen. Bij voorbaat vriendelijk dank voor de medewerking.
|
19 January 2015, 09:27 | #328 | |
Actuaris
Geregistreerd: 20 November 2014
Berichten: 589
|
Citaat:
Ik lees hier zo veel onzin van diverse gebruikers, daar zou ik mij ook druk over kunnen maken. Maar al die onzin en foutieve aannames zijn kennelijk nodig in het grote kosmische spel. Daarmee wordt het wel een komisch spelWiNk |
|
19 January 2015, 09:35 | #329 |
Actuaris
Geregistreerd: 20 November 2014
Berichten: 589
|
Beste argeloze lezer,
Bij deze richt ik mij maar even tot u in het bijzonder. Geloof niemand hier op dit forum! Ook mij niet uiteraard. Schrijft iemand wat interessants, ga het dan gewoon nader onderzoeken. Veel moeilijker gaat het niet worden.
Toen je leerde fietsen leek dat ook moeilijk. Je viel telkens maar en snapte niet hoe dat kon. Toen zette pappa zijwieltjes op je fietsje en kreeg je zelfvertrouwen. Op een nacht verwijderde pappa stiekem de zijwieltjes en zonder dat je het in de gaten had fietste je een eind heen. Pas toen je zag dat ze er niet meer waren werd je weer wat onzeker en begon te slingeren. En toen zag je ook dat je ze niet meer nodig had? Beste argeloze wandelaar, jij bent niet gemaakt om te lopen. Jij bent gemaakt om te vliegen. Maar jij gelooft niet dat je vleugels hebt. Doch, op een dag zal de wind goed staan en zal je zweven door het luchtruim. Je zal een wereld waarnemen die je tot dusver nooit 'gezien' had. Die wereld bleek zich al die tijd al in jou te bevinden. Geloof dus niemand! Geloof alleen je 'zelf'. |
19 January 2015, 09:49 | #330 | |
Actuaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 513
|
Citaat:
|
|